EDUKACJA ŻYWIENIOWA
WYKŁAD 1 03.10.2011r.
Edukacja
Proces dla osiągnięcia zmian w zachowaniu przez stosowanie w praktyce niezbędnego zasobu wiedzy
Edukacja oznacza informowanie oraz komunikowanie się
Żywieniowa – nauczanie teoretyczne i praktyczne o żywieniu dla osiągnięcia pożądanych zmian sposobu odżywiania
Rola edukacji żywieniowej
Kształtowanie pożądanej struktury spożycia przez przekazywanie wiedzy nowoczesnej, opartej na naukowych podstawach dla osiągnięcia poprawy stanu odżywienia i zdrowia społeczeństwa
Cel edukacji
Poprawa sposobu żywienia poprzez:
Wykształcenie świadomej potrzeby racjonalnego żywienia jako elementu profilaktyki chorób na tle wadliwego żywienia
Zmiany niewłaściwych nawyków i zwyczajów żywieniowych
Nadrzędny cel edukacji żywieniowej:
Długotrwała (skuteczna) poprawa sposobu żywienia
Informowanie o żywności i żywieniu, jego zasadach, związkach ze zdrowiem i konsekwencjami popełnianych błędów żywieniowych
Podstawowe cele edukacji żywieniowej:
Uświadomienie znaczenia składników pokarmowych dla właściwego przebiegu funkcji ustrojowych, szczególnie procesów i wzrostu rozwoju dzieci i młodzieży
Przekonanie o istnieniu związku między żywieniem a zdrowiem, zapoznanie ze skutkami nieprawidłowego żywienia
Przekazanie wiedzy o wartości energetycznej i odżywczej produktów, napojów, potraw
Przekonanie o konieczności przestrzegania higieny żywienia, sposobach zapobiegania zakażeniom żywności i zatruciom pokarmowym
Wpajanie zasad właściwego postępowania z żywnością podczas przechowywania i sporządzania potraw i posiłków
Upowszechnianie zasad prawidłowych posiłków
Przekazanie zasad postępowanie przy sporządzaniu potraw dla maksymalnego ograniczenia strat składników odżywczych zapobiegania marnotrawstwu
Przekonanie o potrzebie właściwej organizacji pracy i estetyce podawania potraw
Cele
Zapoznanie w praktyce ze sposobem obliczania wartości energetycznej, udziału tłuszczu w dziennym dostarczaniu energii, stosunku kwasów tłuszczowych nasyconych do nienasyconych, zawartości błonnika, cholesterolu, soli kuchennej w diecie i właściwej interpretacji wyników
Przekonanie do potrzeby systematycznej kontroli masy ciała, obliczanie BMI
Przekonanie do regularnego badania krwi i moczu w celu sprawdzenia poziomu cholesterolu i jego funkcji, HDL, LDL , TG, lipidów oraz badań lekarskich
Cele powyższe możliwe są do osiągnięcia przez:
Systematyczne, prawidłowe przekazywanie wiedzy żywieniowej
Dostosowanie odpowiednio do warunków, środowiska i możliwości percepcyjnych odbiorców
Przy pomocy właściwie dobranego zestawu form, metod i środków dydaktycznych
Spirala edukacyjna
Wpływ nieprawidłowego żywienia na zdrowie
Dieta zbilansowana
Efekt spożywania „diety luksusowej”
Niedobory:
Witamin
Składników mineralnych
Błonnika pokarmowego
NNKT
Nadmiary:
Energii (z tł, cukru, alkoholu)
KTN
Czynniki determinują Ce zdrowie człowieka:
Styl życia (50%)
Środowisko (25 – 35%)
Cechy genetyczne (10 – 15%)
Opieka zdrowotna (10 – 20 %)
Czynniki determinujące zdrowie społeczeństwa:
Sytuacja demograficzna
Styl życia jego członków
Poziom warunków zdrowotnych (sanitarnych)
Sprawność systemu ochrony zdrowia
Podział populacji na grupy wg stopnia narażenia zdrowia
Grupa ryzyka nie większego od przeciętnego dla populacji – grupa zdrowych
Grupa ryzyka większego od przeciętnego – grupy ryzyka
Grupa chorych
Grupy odbiorców ze względu na:
Wiek
Płeć
Zawód
Grupy ryzyka zdrowotnego
Wykształcenie
Stan zdrowia
Stan fizjologiczny
Zamieszkanie
Dochody
Zainteresowanie żywieniem
Stosowanie diet
Nadwagę, otyłość
Główne przyczyny błędnych zachowań, postaw i poglądów
Złe nawyki i tradycje żywieniowe
Poziom wykształcenia ogólnego, w tym żywieniowego (profilaktyka zdrowotna)
Mody żywieniowe
Błędne przekazy w masmediach
Nieodpowiednia informacja medyczna (lekarze, pielęgniarki, dietetycy)
Niedociągnięcia, błędy przemysłu spożywczego – legislacyjne – błędne, niepełne informacje na opakowaniach, odpowiedzi skład recepturowy, promocja, itp.
Sposoby zapobiegania błędnym zachowaniom i opiniom
Poprawa organizacji rynku żywnościowego – współpraca różnych sektorów, po prawa jakości wyrobów, poprawa znakowanie, akcji promocyjnych
przestrzeganie i egzekwowanie prawa żywnościowego – poprawa parametrów produkcji, warunki higieniczne, znakowanie produktów
Upowszechnianie wiedzy o prawidłowym żywieniu
Upowszechnianie żywienia, kształtowanie zachowań prozdrowotnych
Szkoła: aktualizowanie/ poprawa programów i pomocy dydaktycznych
Kształcenie, dokształcanie kadry (nauczyciele, lekarze)
Projektowanie i realizacja środków dydaktycznych
Oświata pozaszkolna
Instytuty, towarzystwa, NGO, fundacje
Masmedia – TV, film, wydawnictwa
Koordynacja działań różnych ośrodków
Kształtowanie odpowiedniej postawy dziennikarzy, naukowców, wykładowców
Przykłady błędnej wiedzy żywieniowej
Tematyka | Przykład |
---|---|
Wartość energetyczna żywności |
|
Produkty jako źródła składników pokarmowych |
|
Działania składników pokarmowych |
|
Przyczyny otyłości |
|
Zalecane spożycie, zapotrzebowanie |
|
Skład śniadania |
|
Postawy i ich funkcje
Postawy powstają w wyniku uczenia
Wpływ postawy na zachowanie uzależniony jest od jej dostępności w sytuacji, w której odbywa się działanie.
Postawy wynikające z bezpośredniego doświadczenia charakteryzują się większą dostępnością, niż mające źródło w doświadczeniu pośrednim.
Funkcje:
Praktyczne
Obronne
Poznawcze
Wartościujące
Cechy postaw konsumenta
Cechy postaw – znak, siła, trwałość, ważność
Siła - stopień przychylności lub nieprzychylności
Trwałość – stopień odporności na zmianę - wysoka/ niezmienne przekonania, emocje
Ważność – postawy peryferyjne i centralne
Tendencje do zachowania – deklarowana chęć jego wykonania
Zachowanie – postępowanie w stosunku do przedmiotu, postawy.
Zachowania żywieniowe – wszelkie sposoby postępowania w obszarze żywności żywienia człowieka.
Ważność postawy
Postawy centralne – istotne, podejmowanie szeregu zachowań w celu kontaktu z przedmiotem postawy (np. osoba o centralnej postawie wobec czekolady lub chipsów)
Postawy peryferyjne – nie mające znaczenia, osoba o peryferyjnej postawie do, j.w. nie wykazuje zainteresowania czekoladą, chipsami (nie mówi, nie czyta o nich, nie dyskutuje, ma z nimi kontakt przypadkowy)
Postawy pomimo trwałości mniejszej lub większej mogą się zmieniać.
Im większe znaczenie osobiste ma sprawa, tym większa koncentracja na argumentach komunikatu, czyli skłonność do wyboru centralnej strategii perswazji.
Jeśli argumenty są słabe, lepiej skupić się na bodźcach peryferycznych, np. atrakcyjność nadawcy.
Osoby z poczuciem małej wartości łatwiej ulegają argumentom
Komunikat wzbudzający strach – bardziej skłonni do zmiany postawy – ludzie z niską samooceną
Im lepiej nadawca zna osobowość odbiorcy, tym łatwiej go przekona.
Szczególnie predysponowani do zmiany postaw są ludzie w wieku 18 – 25 lat.
Cechy postaw
Spójność postawy – z zachowaniem- mimo zdecydowanego ustosunkowania się do produktu, związek pomiędzy postawą a zachowaniem może zostać zmodyfikowany pod wpływem czynników sytuacyjnych np. ceny, promocji, znajomych
Dostępność – zdolność do przypomnienia sobie treści postawy, np. postawy o dużej dostępności wywołują silne skojarzenia między przedmiotem postawy a jej treścią
Postawy o większej dostępności są z większym prawdopodobieństwem aktywizowane w odpowiednich sytuacjach i mają większy wpływ na spostrzeganie i zachowanie ludzi.
Kształtowanie i zmiana postaw
Kształtowanie postaw – gdy nie ma postawy w stosunku do produktu, czyli w przypadku produktów nowych
Konsumenci najczęściej mają dość trwałe predyspozycje w stosunku do produktów i marek – cel: zmiana postawy
Przedmiotem kształtowania zmiany – wszystkie elementy postawy: wiedza o produkcie, oceny emocjonalne, tendencje do zachowani i zachowania wzbudzane przez produkt
WYKŁAD 07.11.2011r.
Zaliczenie – 28.11.2011r. – ostatni wykład
Efektywność nauczania
Czyli skuteczność procesu edukacyjnego – stopień zrealizowania zamierzonych celów kształcenia.
Ocena efektywności celów edukacyjnych:
Określenie zmian poziomu wiedzy żywieniowej
Zamiany w strukturze spożycia na podstawie:
Danych statystycznych – GUS’u, badań naukowych
Badania panelowe
Ocena skuteczności programów w mediach
Poprzez badania:
Oglądalności programów TV czy innych
Słuchalności programów radiowych
Ocena przydatności i zrozumiałości materiałów przed interwencją przez:
Ocenę odbiorcy w bezpośrednim wywiadzie
Oceny w grupach fokusowych – 4 – 6 osobowych grupach spełniających określone kryteria
Wyniki badań efektywności wybranych metod i form dydaktycznych
TV – duża lub bardzo duża, szczególnie wśród starszych ludzi, nawet przy jednorazowym przekazie TV
Quiz – wzrost dobrych odpowiedzi (P-F)
Z 59% do 84% - w badaniach bezpośrednio po audycji
Wzrost dobrych odpowiedzi (P-F) z 59% na 72% po 3 miesiącach (p<01)
B. duża skuteczność w grupie analfabetów
Wideo – duża efektywność nawet po jednorazowym zastosowaniu tej metody w nauczaniu żywienia
Duża skuteczność w poradnictwie dietetycznym
Broszury
Różne wyniki efektywności - stosunkowo skuteczne w edukacji osób starszych
Postery, plakaty – be względu na motywację (była czy nie) – skuteczność spora wśród osób starszych.
Ulotka
Skuteczność różna w zależności od rodzaju produktu, formy przekazu, np. dołączona do produktu Tesco – skuteczna
Stosunkowo efektywna w edukacji starszych osób
Wzrost wiedzy w grupie zmotywowanej i niezmotywowanej
Wpłynęła na poprawę tylko 1 odpowiedzi nt. błonnik
Nie było różnic w masowej popularyzacji grup, które nie dostały albo dostały ulotki
Podniosły wiedzę po przeczytaniu ulotek rozdawanych na ulicy
Ulotka z reklamą żywności – symptomy zmian niewłaściwych zwyczajów żywieniowych
Schemat badań poziomu Widzy i efektywno form edukacji
Badanie poziomy wiedzy wyjściowej
Ankieta I kontrola badani 20 – 25% 80 – 75%
I etap
Nawet jednokrotnie przeprowadzone zajęcie miało istotny wpływ na wzrost wiedzy żywieniowej, który choć w mniejszym stopniu utrzymywał się po upływie 2 miesięcy
Umiejętność korzystania z informacji żywieniowej na etykiecie zamieszczanej na opakowaniu, uległa poprawie w stopniu najwyższym w III etapie badania!!!
Wszystkie badane metody edukacyjne (pogadanka, ulotka, film wideo) wpłynęły, choć w niejednakowym stopniu na wzrost poziomu wiedzy żywieniowej badanej grupy
W większości przypadków przekaz tych samych treści był bardziej skuteczny przy zastosowaniu filmu wideo oraz pogadanki z magnetofonu niż z ulotki.
Im dłuższe oddziaływanie na uczestników edukacji a dobrane formy i metody bardziej poglądowe, tym skuteczność ich większa
W ramach istniejących warunków należy starać się wybierać do realizacji te formy i metody, które dają lepszą efektywność
Najbardziej pożądana byłaby forma kursu z wykorzystaniem wielu rozmaitych metod, wśród nich film wideo i nagrania magnetofonowe.
Jeśli nie kurs, to przynajmniej cykl ćwiczeń, pokazów, prelekcji tematycznie i logicznie ze sobą powiązanych tworzących łącznie zamkniętą tematycznie i logicznie pewną całość