1.Różnica między x-engeneringiem a Re-engeneringiem
> 2. CRM
> 3. SCM
> 4. Co to jest organizacja ucząca się
> 5. Co to jest organizacja wirtualna i podać jej cechy
> 6. Przykłady projektów e-biznesowych w Polsce
> 7. Determinanty e-gospodarki
> 8. Co to jest e-biznes i e-commerce
> 9. Schemat organizacji e-biznesowej
> 10. Jaką rolę odgrywa SIZ w przekształcaniu klasycznej organizacji w
organizację e-biznesowa
> 11. Czy podjąłbyś się wdrożenia projektu e-biznesowego i dlaczego >
> 12. Etapy przekształcania organizacji klasycznej w e-biznesowa >
> 1. znane ci systemy w Polsce
> 2. narysuj schemat CIM
> 3. skł. CIM i problemy z wdrażaniem go
> 5. funkcje SAP/R3
> 6. co to jest just-in-time
> 7. scharakteryzuj podsystem/system CAD
> 8. wymień metody zarządzania produkcją
> 9. porównaj MRPII i ERP (różnice)
> 10. reeingeneering
> 11. podaj czynniki skutecznego wdrażania systemu informatycznego >
1. Przyczyny poszukiwań budowy komputera.
2. Opisz wizję MIS z `65 roku.
3. Wymień podstawowe systemy dziedzinowe.
4. Wymień podstawowe fazy projektowania SIZ.
5. Podaj zalety i wady gotowych systemów informatycznych.
6. Wymień czynniki sukcesu we wdrażaniu SIZ.
7. Narysuj schemat SE.
8. Opisz ideę spiralnej metody projektowania SIZ.
9. Rola narzędzi CASE w budowie SIZ.
10. Wymień podstawowe cechy organizacji wirtualnej.
11. Na czym polega e-commerce?
12. Wyjaśnij termin reengeenering. Jaki ma związek z SIZ?
13. Wymień podstawowe składniki CIM.
14. Jakie zagrożenia wnosi internet w biznesie?
15. Wymień podstawowy element SWD.
17. Wyjaśnij ******* szkieletowy system ekspertowy.
18. Jakie słabości polskich organizacji przeszkodzą w wirtualizacji.
19. Dlaczego M-bank jest przykładem totalnej automatyzacji pracy banku?
20. Dlaczego problem bezpieczeństwa w SI staje się tak ważny?
21. W jakich dziedzinach organizacji zastosujesz SE i SWD?
22. Co to kanban.
// po latach znajomosci mistrza Ąriego Sroki moge stwierdzic
ze na 99 % bedzie pyt. 7, 11, 12, 13, 22
:)
//
---- ciag dalszy pytan z e-biznesu
Produkcja :
1) Czy w zastosowałbyś w polskim przedsiębiorstwie Just-in-time ?
2) Schemat CIM
3) Transformacja systemu tradycyjnego na system współczesny (raczej to
e-biznes ale nie wiem)
4) SAP i jego moduły
5) różnica między reenginneringiem a x-reenginneringiem
6) wymieć polskie firmy które używają systemów zintegrowanych kierowania
produkcją
E-biznes :
1) Bezpieczeństwo w transakcjach internetowych
2) Zagrożenia organizacji z powodu Internetu
3) Organizacja wirtualna - cechy i charakterystyka
4) Różnica między e-commerce a e-business
5) Opisz działanie aukcji internetowych
Różne aspekty budowy społeczeństwa informatycznego (cyberprzestrzeń, gospodarka wirtualna, organizacja wirtualna, nowe formy pracy w cyberprzestrzeni)
2. Formułowanie strategii w organizacji wirtualnej i w handlu elektronicznym.
3. Rozwiązania informatyczne w e-biznesie, e-marketingu, e-handlu, e-bankingu, e-logistyce, e-learningu itd.
4. Reinżynieria organizacji klasycznej do organizacji e-biznesowej (transformacja), projektowanie procesów biznesowych.
ABAP/4 został stworzony w latach 80-tych i jest rozszerzany i rozwijany w każdej nowej wersji systemu SAP R/3. Wszystkie aplikacje biznesowe R/3 są stworzone przy użyciu tego języka
BAAN IV - jako w pełni zintegrowane rozwiązanie - to rodzina programów wspomagająca zarządzanie przedsiębiorstwem. Oprogramowanie to użytkowane jest w ponad 60 krajach i dostępne jest w ponad 20 wersjach językowych w tym, w wersji polskiej.
BAAN IV składa się z pięciu głównych elementów:
narzędzi i metodologii wdrażania - BAAN Orgware;
środowiska obliczeniowego;
oprogramowania internetowego;
pakietów logistycznych aplikacji;
technologii, w tym pakietu narzędziowego;
Biznes Elektorniczny składa się z trzech elementów:
a) E-Commerce - Jest narzędziem wspierania sprzedaży oraz marketingu firm za pomocą tzw.:„Internetowego kanału dystrybucji” ,Jest jednym ze sposobów dotarcia do klienta
lWykorzystuje Internet aby uczynić sprzedaż bardziej wydajną (bez dodatkowych kosztów utrzymania punktów sprzedaży)
b) E-Business - Poprawia kontakty pomiędzy dostawcami i odbiorcami za pomocą elektronicznych technologii i otwartych standardów współpracy , a odbiorcami mogą być zarówno firmy jak i ostateczni klienci (podobnie jak w e-commerce)
c) E-Partnering - Ścisły związek pomiędzy przedsiębiorstwami, które stosują technologie e-business dla obopólnych korzyści i biznesowych usprawnień , jest to połączenie systemów biznesowych w celu strategicznej (nakierowanej na kontrahenta) współpracy, w której partnerzy dążą wspólnie do optymalizacji swoich działań.
BPR (Business Process Reengineering) może być generalnie określany jako ponowne przemyślenie i zmiana procesów biznesowych prowadząca do poważnego wzrostu wydajności mierzonej elementami takimi jak koszty jakość, usługi, oraz czas wykonania.
Chociaż BPR wywodzi się z dziedziny zarządzania technologiami informacyjnymi, to tak naprawdę stanowi pewnego rodzaju inicjatywę biznesową, której najważniejszym zadaniem jest zadowolenie zarówno wewnętrznych jak i zewnętrznych klientów. Michael Hammer, który zapoczątkował rewolucję BPR w 1990r. , przedstawiał BPR jako radykalną zmianę , której głównymi elementami są technologie IT.
Największym osiągnięciem BPR jest przedstawienie wszelkiej działalności biznesowej jako czegoś więcej niż kolekcji pojedynczych zdań; to jest właśnie nowy rodzaj perspektywy biznesu zorientowanego na procesy. BPR przeważnie wpływa na dolny poziom wydajności poprzez przeprojektowania lub zaproponowanie zupełnie nowych procesów , których podstawy nie są stałe.
Aspekty organizacyjne wspomagane sa przez PPS – komputerowo wspomagane zarzadznie
Aspekty techniczne wspomagane sa przez :
CAE - komputerow spomagane obliczenia
CAD - =||= projektowanie
CAP - =||= planowanie
CAM- =||= wytwarzanie
CAQ- =||= zapewnienie jakosci
Składniki systemu CIM w zastosowaniu do zintegrowanego wytwarzania
Składniki zintegrowanego komputerowo systemu wytwarzania są często określane jako techniki CAx. Pierwsze dwie litery akronimu to Computer Aided natomiast x symbolizuje funkcję, jaka spełnia oprogramowanie. Spośród wielu technik i programów wspomagających funkcjonowanie procesów produkcyjnych należy wymienić:
CAD Computer Aided Design)- komputerowo wspomagane projektowanie. Pakiety narzędzi programowych służących do modelowania geometrycznego oraz interakcyjnych prac obliczeniowych. W wyniku działania tych programów zostaje opracowana dokumentacja konstrukcyjna zawierająca zapis struktury produktu i listy kompletacyjne. CAE ( Computer Aided Engenieering) – komputerowe wspomaganie prac inżynierskich. Systemy CAE pozwalają na korzystanie z zaawansowanych programów symulacyjnych. Symulacja dynamicznych obciążeń, naprężeń, odkształceń lub efektów obciążeń cieplnych w dużym stopniu pozwala na optymalizację powstającej konstrukcji.
CAP ( Computer Aided Planning) – komputerowo wspomagane planowanie procesów. Oprogramowanie tego typu pozwala na obsługę zadań technologicznego przygotowania produkcji z wykorzystaniem systemów ekspertowych i baz danych.
CAM (Computer Aided Manufacturing) – komputerowo wspomagane wytwarzanie. Grupa programów przeznaczonych do tworzenia programów sterujących urządzeniami i obrabiarkami.
CAQ (Computer Aided Quality) – komputerowo wspomagane sterowanie jakością. Ta grupa oprogramowania realizuje techniki i metody pozwalające na projektowanie, planowanie oraz realizację procesów pomiarowych. Na podstawie zarchiwizowanych danych można stosując procedury kontroli jakości ocenić stabilność procesów technologicznych oraz generować wskazania zmierzające do poprawy jakości. Ponieważ CAQ spełnia zadania kontrolne w odniesieniu do przedmiotów we wszystkich fazach obróbki, to jest on sprzężony z danymi generowanymi z innych modułów CAx.
TDM ( Total Data Management) – totalne zarządzanie danymi.
CRM to nie tylko oprogramowanie. CRM należy postrzegać przez pryzmat odpowiednio modelowanych procesów, a także ich implementacji przy pomocy odpowiednich technologii[4]. Często jednak pojęcie te utożsamiane jest jedynie z technologią czy produktem. CRM to strategia reorganizacji procesów biznesowych, której celem jest usprawnienie kontaktów z klientami poprzez standaryzację i automatyzację obsługi klienta, a także podniesienie efektywności zarządzania kontaktami z klientami. CRM obejmuje m.in.[5]:mierzenie kosztów marketingu, sprzedaży i usług, oraz zysków z poszczególnych klientów, nabywanie i ciągła aktualizacja wiedzy o potrzebach i zachowaniu klientów, wykorzystanie wiedzy o kliencie do ciągłego polepszania wyników organizacji w procesie uczenia się na podstawie sukcesów i porażek, integracja działań sektorów marketingu, sprzedaży i usług do osiągania wspólnych celów, implementacja systemów, które wspierają nabywanie, analizę i współdzielenie wiedzy o kliencie oraz mierzą efektywność CRM.
DEM (Dynamic Enterprise Modeler) - Dynamiczne Modelowanie Przedsiębiorstwa, nowatorskie rozwiązanie wprowadzone na rynek przez firmę Baan w 1996 r. - zestaw zintegrowanych narzędzi do dynamicznego modelowania struktury przedsiębiorstwa umożliwiający bezpośrednie przejście od modelu firmy do gotowej konfiguracji aplikacji i menu dla poszczególnych użytkowników.
DRP (Distribution Requirements Planning). W systemach tych wyznacza się terminywystąpienia zapotrzebowania na produkty firmy ze strony odbiorców i konstruuje harmonogramy zapotrzebowania na te produkty we wszystkich ogniwach dystrybucji.
W każdym sektorze biznesu, czy to przemysł maszynowy czy wysokich technologii, rynek wymusza na przedsiębiorstwach bycie coraz to bardziej konkurencyjnym. Menedżerowie poszukują wciąż nowych dróg wejścia na globalny rynek, poszukują dróg szybszego wprowadzania produktów, poszukują nowych kanałów dystrybucji oraz dróg do tworzenia trwałych kontaktów z partnerami biznesowymi oraz klientami.
Pierwszym krokiem aby sprostać wszystkim tym wyzwaniom i ciągłym zmianom jest zwiększenie wewnątrzfirmowej kontroli nad tym co w ostatnich latach stało się największym zasobem – nad informacją.
To właśnie przedsiębiorstwa które nauczyły się proaktywnie wykorzystywać informacje o swoich wewnętrznych procesach aby zoptymalizować funkcjonowanie poszczególnych działów, dziś stają się globalnymi liderami.
Narzędziem które pozwala osiągnąć ten etap jest Zintegrowany System Zarządzania klasy ERP. Zintegrowane Systemy Informatyczne klasy ERP ukształtowały się w latach 90-tych, a korzeniami sięgają metodologii MRP oraz MRP II. Wykształciły się poprzez wielokrotne dodawanie do tychże systemów kolejnych modułów i często nazywane są po prostu MRP III (Money Resource Planning – Planowanie Zasobów Finansowych). Oficjalny standard ERP nie został do tej pory zdefiniowany jednak przyjmuje się że podstawowy system ERP to MRP II plus rachunkowość zarządcza, cash-flow i rachunek kosztów.
Enterprise Resource Planning – Planowanie Zasobów Przedsiębiorstwa, to zbiór aplikacji, które pozwalają integrować działania przedsiębiorstwa na wszystkich szczeblach zarządzania zapewniając optymalne wykorzystanie zasobów oraz uporządkowanie i przejrzystość procesów wewnętrznych.
ERP przeznaczone jest przede wszystkim dla przedsiębiorstw produkcyjnych. System obejmuje całość procesów produkcji i dystrybucji, integruje różne obszary działania przedsiębiorstwa, usprawnia przepływ krytycznych dla jego funkcjonowania informacji i pozwala błyskawicznie odpowiadać na zmiany popytu. W nowoczesnych aplikacjach ERP pracujących on-line informacje są uaktualniane w czasie rzeczywistym i dostępne w momencie podejmowania decyzji.
Zintegrowany system ERP pozwala na symulację różnorodnych działań, ich analizę oraz skutki, pozwala to na lepsze planowanie i zarządzanie procesami w przedsiębiorstwie.
IC (Inventory Control) - •systemy zarządzania gospodarką materiałową, uznawane za pierwsze systemy wspomagające zarządzanie przedsiębiorstwem
KANBAN:
Kanban jest systemem informacyjnym, który kontroluje produkcję właściwych produktów we właściwej ilości i we właściwym czasie, w każdym procesie tworzenia wyrobu, a także pomiędzy przedsiębiorstwami. Jest to znane pod nazwą Just-In-Time
Kanban to opracowana w latach pięćdziesiątych w Japonii metoda sterowania produkcją. Słowo Kanban w wolnym tłumaczeniu można oddać jako "widoczny spis". Metoda ta opiera się na poszczególnych kartach wyrobów ich cyrkulacji i analizie. Kanban rozwijał się i dziś oznacza także system informacyjny, system planowania, rozdziału oraz kontroli czynności i zadań produkcyjnych. Polega na takim organizowaniu procesu wytwórczego, aby każda komórka organizacyjna produkowała dokładnie tyle, ile w danej chwili jest potrzebne. W metodzie tej, za czynnik krytyczny zarządzania materiałami uznano sterowanie zapasami.
Najkrócej ideę KANBAN oddaje hasło "7 x żadnych":
żadnych braków, żadnych opóźnień, żadnych zapasów, żadnych kolejek - gdziekolwiek i po cokolwiek, żadnych bezczynności, żadnych zbędnych operacji technologicznych i kontrolnych, żadnych przemieszczeń.
Full-Work System
Wady i ograniczenia:
pierwotna wersja KANBAN oparta jest o papierowe formularze, metoda zakłada produkcję w partiach o stałej wielkości, odpowiadającej pojemności standardowego pojemnika transportowego danego elementu, nie uwzględniając zapasów bezpieczeństwa wyrobów gotowych, KANBAN zakłada produkcję bezbrakową, wymagającą całkowitego zaangażowania od wszystkich pracowników, co stwarza znaczne problemy w innych niż japoński kręgach kulturowych,
Ryzyko wprowadzenia KANBAN jest duże, ale jak dowodzi to przykład Toyoty, może być ono bardzo opłacalne. Po trzech latach od wprowadzenia metody KANBAN, osiągnięto tam następujące wyniki: 30% wzrost produkcji, 60% redukcja wszelkich zapasów, 90% redukcja braków, 15% redukcja przestrzeni produkcyjnej, 15% redukcja operatorów i personelu administracyjno-technicznego,
System Produkcyjny toyoty :
Zysk dzieki redukcji kosztów . Może to zostac osiagniete dzieki ograniczeniu marnotrastwa .
4 rodzaje marnotrastwa :
1. Nadmiar sily roboczej , narzedzi , ( jeśli jest tego za duzo – zwiekszaja się koszty )
2. Nadproduckja – najgorszy rodzaj marnotrastwa w toyocie
3. Nadwyżka zasobów – spowodowana przez nadprodukcje
4. Niepotrzebne investycje kapitalowe – np.: budowa nowych magazynow do skladowania zapasow które sa w nadmiarze . , czy tesz zatrudnienie nowych peracownikow – w celu transportu tych zapasow do magazynu
Wszystkie
Te 4 marnotrastwa – powoduja wzrost kosztów :
-administracyjnych
-materialowych
-zatrudnienia
-amortyzacji
2 Głowne filary Systemu Produkcyjnego Toyoty to :
JIT- just-in-time (p: okreslonej ilosci samochodow w okreslonym czasie
Autonomizacja – czyli niezalezna kontrola wad – wspiera JIT by jakakolwiek uszkodzaona czesc z poprzedniego procesu nie ktrafila do nastepnego
W tym systemie Typ i ilosc potrzebnych jednostek jest zapisywana na karcie „KANBAN” która jest przesylala od pracownikow jednego procesu do pracownikow poprzedniego procesu. Karty te krążą na terenie fabryki i pomiedzy fabrykami firm wspolpracujacych z tojota w celu osiagniecia produkcji JIT . KANBAN to system informacji który kontroluje ilosc produkcji w kazdym procesie .
ŁAŃCUCH DOSTAW Przez łańcuch dostaw rozumie się fizyczną sieć, która obejmuje część lub wszystkie podmioty uczestniczące w strumieniu wartości, pomiędzy którymi występują przepływy informacyjne i materiałowe. Efektywne i sprawne zarządzanie łańcuchem dostaw wymaga stosowania systemów informatycznych tworzonych w oparciu o odpowiednie systemy decyzyjne zarządzania zapasami.
lŁańcuch wartości firmy obejmuje zestaw procesów gospodarczych, które tworzą wartość poprzez dostarczanie dóbr i usług klientom. Nie bacząc na to czy firma produkuje i dostarcza fizyczny produkt lub usługę, posiada ona łańcuch wartości.
Fazy: Planowanie, Zaopatrzenie, Wytwarzanie, Wykonywanie zamówień, Serwis i usługi posprzedażowe
(APS) Zaawansowane planowanie i harmonogramowanie
System ten jest dość dobrze dostosowany do rozwiązywania problemów połączonych z zarządzaniem łańcuchem dostaw z trzech powodów:
1.Koncentrują się na krytycznych ograniczeniach takich jak max zdolności maszyn
2.Dostarczają modele do uruchamiania różnych scenariuszy i analiz typu „co, gdy...”
3.Wskazują na wyjątki i zalecają w trakcie akcji
Korzyści z APS: redukcja zapasów pomiędzy 20-70%, obniżenie kosztów nawet do 12%, zwiększenie kapitału do 15%, zwiększenie sprzedaży poprzez lepszą obsługę klienta między 2-15%, zwiększenie przepustowości produkcji od 2-6%, spowodowanie większego zainteresowania poprzez obniżenie kosztów całkowitych
Modelel podejścia w zarządzaniu zapasami:
oSterowania wg stałych zapasów (BSC – Base Stock Control),
oStochastycznego sterowania zapasami (SIC – Statistical Inventory Control),
oPlanowania potrzeb materiałowych (MRP – Material Requirenments Planning),
oLiniowego planowania potrzeb (LRP – Line Reqirenments Planning).
MES (Manufacturing Executing Systems) I-MES (Integrated Manufacturing Executing Systems) umożliwia koordynację dziesiątek zadań związanych z fizycznym przepływem materiałów w przekroju całego zakładu, począwszy od warsztatu produkcyjnego, poprzez magazyny, a skończywszy na załadunku na środki transportu.
„dostarczający informacji umożliwiających optymalizację działań produkcyjnych, poczynając od zwolnienia zlecenia produkcyjnego do przyjęcia wyrobu gotowego. Używając aktualnych i dokładnych danych, dostarczanych w czasie rzeczywistym, MES kieruje, reaguje, raportuje zdarzenia, które mają miejsce w obszarze produkcji, w chwili, gdy one zachodzą [...]”.
MRP I czyli Material Requirements Planning (Planowanie Potrzeb Materiałowych) to zbiór procesów, których celem jest określenie potrzeb wynikających z wewnętrznego zapotrzebowania na materiały, surowce, podzespoły potrzebne do produkcji.
Pierwszą wersję metody MRP opracowano już w latach pięćdziesiątych, od tamtej pory z powodzeniem wdraża ją wiele firm produkcyjno handlowych.
Podstawa funkcjonowania MRP to harmonogram, plan produkcji wyrobów finalnych - Master Production Schedule i konstrukcyjne rozwinięcie tych wyrobów na zespoły, podzespoły oraz elementarne części (Bill of Materials).
Główny harmonogram produkcji wyznaczany jest na podstawie zamówień złożonych przez klientów, wymaganych przez nich terminów dostaw oraz na podstawie prognoz sprzedaży.
Rozwinięcie materiałowe wyrobu polega na tym, że rozpisuje się produkt finalny na poszczególne elementy, te zaś rozkłada się na kolejne elementy i tak powstaje wielopoziomowy obraz struktury wyrobu.
W systemie MRP dzieli się całkowity czas wytworzenia wyrobu na odcinki, a następnie precyzuje się potrzeby materiałowe na poszczególnych etapach produkcji. Działanie MRP polega na ciągłym zestawianiu; na poszczególnych poziomach rozwinięcia wyrobu i w ustalonych przedziałach czasowych; harmonogramu produkcji z aktualnymi zapasami i nie zrealizowanymi jeszcze dostawami. Według tego precyzyjnie określa się, kiedy wystąpi zapotrzebowanie na określone surowce i podzespoły do produkcji. Dodatkowo, znając czas realizacji kolejnych dostaw można określić moment zamawiania danych materiałów.
Cele MRP to: redukcja zapasów dokładne określanie czasów dostaw surowców i półproduktów dokładne wyznaczanie kosztów produkcji lepsze wykorzystanie posiadanej infrastruktury (magazynów, możliwości wytwórczych) szybsze reagowanie na zmiany zachodzące w otoczeniu kontrola poszczególnych etapów produkcji
Z czasem rozszerzono strukturę MRP o Closed Loop MRP (zamknięta pętla sterowania nadążnego), dotyczyła ona planowania zdolności materiałowych i produkcyjnych w zamkniętej pętli procesu produkcyjnego. Statyczny system MRP nabrał przez to dynamiki. Dzięki sprzężeniu zwrotnemu można było na bieżąco reagować na zmieniające się parametry produkcji. Cloosed Loop MRP zostało w całości wchłonięte przez MRP II
MRP II (Manufacturing Resource Planning )czyli planow potrzeb materiałowych i zdolności produkc w zamkniętej pętli procesu produkc; system iformacyjny, który zawiera sprawdzone zasady i algoryt umożliw zarządz organizacją w warunkach gosp rynkowej. MPR + ludzie, maszyny, środki finansowe. W 1989 roku Amerykańskie Stowarzyszenie Sterowania Produkcją i Zapasami - APICS (American Production and Inventory Control Society) zdefiniowało i opublikowało standard MRP II, który obecnie jest powszechnie stosowany we wszystkich większych zintegrowanych systemach informatycznych zarządzaniu. W miarę rozwoju, specyfikacja MRP obejmowała kolejne obszary działalności przedsiębiorstwa, stając się stopniowo narzędziem kompleksowym.Poza materiałami związanymi bezpośrednio z produkcją, MRP II uwzględnia także materiały pomocnicze, zasoby ludzkie, pieniądze, czas, środki trwałe i inne zasoby. W "MRP II Standard System", oficjalnym opisie MRP II, przedstawiono 16 grup funkcji, które ma on spełniać:
Cechy: kompleksowość funkcjonalna, budoa modułowa, zaawansowanie merytoryczne, wysoki stopień integracji procedur i danych, orientacja procesowa,znaczna parametryzacja, proceduralna i informacyjna, skalowalność, otwartość na otoczenie informacyjne, znaczna niezależność od platformy sprzętowej, zastosowanie, sprawdzonych i bezpiecznych rozwiązań sprzętowo-programowych, dobre, otoczenie wspomagające modelowanie, dobre otoczenie wspomagające administrowanie, wysoka cena zakupu licencji, długi na ogół cykl życia systemów
Warunki skutecznego wdrażania: Warunki społeczne, Warunki organizacyjne, Bariera kadrowa, Przygotowanie działań
Warianty:
a)minimalny, w którym system wspomaga przynajmniej funkcje planowania sprzedaży, zarządzania popytem, planowania zasobów produkcyjnych, wstępnego planowania zdolności produkcyjnych oraz posiada interfejs do modułów finansowych,
b)rozwinięty, w którym dodatkowo system wspiera harmonogramowanie spływu produkcji, zarządzanie stanowiskami roboczymi, planowanie zasobów dystrybucyjnych, zarządzanie pomocami warsztatowymi oraz posiada narzędzia pomiarów i symulacji,
c)zaawansowany, w którym nadto system obsługuje takie działania jak: zarządzanie zmianami konstrukcyjnymi i technologicznymi, zarządzanie remontami, jakością, serwisem i dystrybucją, jest zintegrowany z pakietami CAD/ CAM, modułami rachunkowości, controllingu, analiz finansowych oraz zarządzania przepływami środków płatniczych, a także posiada narzędzia generowania raportów czy ekstrakcji danych z zewnętrznych baz danych.
Przykłady systemów: R/3- SAP, Triton - Baan, Movex - Interia AB, System 21 - JBA, CAS, MK - Computer Associates
Funkcje - Business Planing - Planowanie biznesowe
- Sales and Operation Planning SOP - Planowanie sprzedaży i produkcji
- Demand management DEM - Zarządzanie popytem
- Master Production Scheduling MPS - Harmonogramowanie spływu produkcji finalnej
- Materiał Reąuiremcnt Planning MRP - Planowanie potrzeb materiałowych
- Bili of Materiał Subsystcm BOM - Wspomaganie zarządzania strukturami materiałowymi
- Invcntory Transaction System INV - Transakcje strumienia materiałowego
- Scheduled Receipts Subsystcm SRS - Sterowanie zleceniami
- Shop Floor Control SEC - Sterowanie produkcją
- Capacity Requiremcnt Planning CRP - Planowanie zdolności produkcyjnych
- Input/Output Control I/OC - Sterowanie stanowiskiem roboczym
- Purchasing PUR - Zakupy materiałowe i kooperacja bierna
- Distribution Rcsource Planning DRP - Planowanie dystrybucji
- Finnancial Planning Interfacc - Interfejsy modułów finansowych
- Simulations - Symulacje
- Performance Measurcment - Pomiar działania systemu
MRP III (Money Resources Planning) ERP - Enterprise Resource Planning - Planowanie Zasobów Przedsiębiorstw - uwzględnia logistyke
•W systemach tych, uważanych za specyfikację lat 90-tych, oprócz funkcji realizowanych przez MRP II występują procedury finansowe, takie jak: rachunek kosztów, rachunkowość zarządcza, controlling, itp.
REENGINNERIG - tzw Doskonalenie projektu
Cechy :
Gruntowne zmiany
Skokowe wzrosty jakosci
Duze koszty
Istota koncepcji reengineeringu
Reengineering opiera się na odejściu od stosowanej od ponad 200 lat filozofii działania opartej na podziale pracy na powtarzalne czynności, zapoczątkowanej w XVIII wieku przez Adama Smitha. Proponuje się spojrzenie na organizację jak na wiele procesów biznesowych, dzięki którym tworzona jest wartość.
Orientacja na procesy nie jest cechą charakterystyczną tylko reengineeringu. Inne koncepcje zoorientowane na proces to
- koncepcja TQM (total quality management)
- koncepcja BPI (Business Process Improvement).
Podejście lansowane w BPI (bliskie japońskiemu kaizen) Polega na doskonaleniu istniejących w organizacji procesów biznesowych bez przeprowadzania zasadniczych zmian zarówno w strukturze organizacyjnej firmy, jak i sposobie jej działania.
Jednym z najważniejszych zagadnień związanych z reengineeringiem jest miejsce pracowników ramach nowej organizacji firmy.
Idea reengineeringu zaleca bowiem zupełnie odmienny sposób postrzegania pracowników, którzy są traktowani jako podstawowy składnik decydujący o przyszłości organizacji.
Filary koncepcji reengineeringu to:
- technologie informatyczne,
- orientacja procesowa,
- koncepcja „czystej kartki”(wprowadzenie zmian bez oglądania się na to w jaki sposób proces funkcjonował dotychczas).
Jakie firmy powinny zainwestować w REENGINEERING?
- firmy będące na szczycie sukcesu
- firmy zagrożone kryzysem
- firmy mające poważne kłopoty
Twórcy metody reengineeringu uważają, że udane jej przeprowadzenie umożliwia firmie:
- skrócenie cyklów produkcji o co najmniej 70%
- poprawę jakości wyrobów i zadowolenia klientów o 40%
- redukcję kosztów o minimum 40%
- podniesienie rentowności o minimum 40%
- rozszerzenie swoich udziałów rynkowych o co najmniej 25%
Proces można określić jako ciągłe i regularne działanie prowadzące do osiągnięcia pewnego kształtu. Jednym z najbardziej znanych modeli procesów jest „łańcuch wartości „ opracowany przez profesora Michela Porttera. Definiował on dwa rodzaje działalności prowadzonej przez firmę:
- działalność podstawowa – są to wszystkie działania, dzięki którym firma „dodaje wartość” do wkładu wnoszonego przez tę firmy na rzecz klienta.
- Działalność wspierająca – wszystkie działania podejmowane w celu wspierania działalności podstawowej.
W skład działań podstawowych wchodzą:
- czynności operacyjne,
- logistyka skierowana do wewnątrz,
- logistyka skierowana na zewnątrz,
- marketing i sprzedaż
- obsługa.
Działania wspierające:
- zaopatrzenie,
- rozwiązania technologiczne,
- zasoby ludzkie.
SAP (Systems Applications and Data Processing) jest przodującym systemem klasy ERP (Enterprise Resource Planning). Jest także pierwszym systemem który zintegrował w jednej aplikacji wszystkie międzynarodowe funkcje korporacyjne firmy.
Ilościowe cele projektu SAP: 30% zwiększenie przepustowości procesów, 30% redukcja zapasów, 100% zwiększenie obrotu towarów, 1-3% zwiększenie wydajności, 50% redukcja czasu realizacji transakcji posiada dwa główne produkty: R/2 i R/3. System R/2 przeznaczony jest dla komputerów typu mainframe, takich jak IBM, Siemens itp. Przedstawiony w 1992 roku system R/3 jest modyfikacją poprzedniej wersji, w której wykorzystano architekturę klient-serwer. Cele projektu SAP
Cele projektu wdrożeniowego SAP powinny dokładnie pasować do celów, jakie dana organizacja wyznaczyła sobie na następnych 3-5 lat. Misja samego projektu powinna być następująca: Przygotować, wdrożyć i uruchomić system SAP R/3 w ramach całego przedsiębiorstwa z zachowaniem zaplanowanego, dwuletniego okresu czasu, przy pełnym zaangażowaniu udziałowców, doprowadzając do pełnego ich zadowolenia.
Ilościowe cele projektu SAP są następujące:
- 30% zwiększenie przepustowości procesów
- 30% redukcja zapasów
- 100% zwiększenie obrotu towarów
- 1-3% zwiększenie wydajności
- 50% redukcja czasu realizacji transakcji – może to być związane z pobieraniem lub dokonywaniem płatności, czasem reakcji na zgłoszenia zapotrzebowania lub zapytania zewnętrzne itp.
Inicjalizacja i plan projektu
- Sponsor projektu - Dyrektor Zarządzający
- Komitety: wykonawczy i sterujący
- Kierownik projektu
- Zespół wdrożeniowy
Wdrożenie SAP R/3
Składa się z trzech podstawowych etapów:
- Faza przedwdrożeniowa – następuje formowanie komitetu wykonawczego i sterującego, powołanie zespołu wdrożeniowego oraz instalacja sprzętu i oprogramowania SAP R/3. W tej fazie odbywa się także szkolenie zespołu wdrożeniowego oraz pozostałych użytkowników, którzy maja krytyczne znaczenie dla prowadzenia projektu.
- Faza wdrożeniowa – w przypadku przedsiębiorstw z małego i średniego sektora firma SAP zaleca zastosowanie metodologii wdrożeniowej ASAP składającej się z następujących pięciu elementów:
- Przygotowanie projektu
- Koncepcja biznesowa
- Realizacja
- Przygotowania do startu produktywnego
- Start produktywny i pomoc po starcie
- Faza powdrożeniowa – Wprowadzanie różnego rodzaju usług związanych przede wszystkim z pomocą techniczną. Należą do nich np. SAP Help Desk (system pomocy użytkownikom), Disaster Recovery System (system odzyskiwania danych). Po zakończeniu wdrożenia podstawowych modułów systemu, można rozpocząc pracę nad wdrażanie pozostałych części systemu takich jak: SAP Business Warehause (hurtownia danych biznesowych), SAP Workflow itp.
Podsystemy: -mySAP Enterprise Portals, -mySAP Supply Chain Mgmt. -mySAP Customer Relationship Mgmt. -mySAP Supplier Relationship Mgmt. -mySAP Product Lifecycle Mgmt. -mySAP Business Intelligence -mySAP Financials
-mySAP Human Resources -mySAP Mobile Business -mySAP Exchanges
-mySAP Hosted Solutions -mySAP Technology
Dlaczego wdrożenie SAP może się nie udać?
- Kierownictwo wyższego szczebla zaangażowane w realizacje projektu straciło nim zainteresowanie
- Brak strategii i jasno zdefiniowanego zakresu projektu
- Wdrażanie niezoptymalizowanych procesów
- Decyzje dotyczące zmian w procesach nie zostały przyjęte lub nie są realizowane
- Brak komunikacji podczas poszczególnych etapów projektu wdrożeniowego
- Brak jest odpowiednich zasobów
- Brak oddelegowanych menadżerów do zespołu wdrożeniowego
- Systemy pomocnicze powstały ze zbyt duży opóźnieniem – opóźnienia czasowe
- Różnego rodzaju konflikty między pracownikami, konsultantami, menedżerami czy też zespołami
- Brak zaangażowania pracowników w projekt
ZAPASAMI ZARZĄDZANIE wg stałych zapasów (BSC – Base Stock Control),
oStochastycznego sterowania zapasami (SIC – Statistical Inventory Control),
oPlanowania potrzeb materiałowych (MRP – Material Requirenments Planning),
oLiniowego planowania potrzeb (LRP – Line Reqirenments Planning).
Biznes Elektorniczny składa się z trzech elementów:
a) E-Commerce - Jest narzędziem wspierania sprzedaży oraz marketingu firm za pomocą tzw.:„Internetowego kanału dystrybucji” ,Jest jednym ze sposobów dotarcia do klienta
lWykorzystuje Internet aby uczynić sprzedaż bardziej wydajną (bez dodatkowych kosztów utrzymania punktów sprzedaży)
b) E-Business - Poprawia kontakty pomiędzy dostawcami i odbiorcami za pomocą elektronicznych technologii i otwartych standardów współpracy , a odbiorcami mogą być zarówno firmy jak i ostateczni klienci (podobnie jak w e-commerce)
c) E-Partnering - Ścisły związek pomiędzy przedsiębiorstwami, które stosują technologie e-business dla obopólnych korzyści i biznesowych usprawnień , jest to połączenie systemów biznesowych w celu strategicznej (nakierowanej na kontrahenta) współpracy, w której partnerzy dążą wspólnie do optymalizacji swoich działań.
BPR (Business Process Reengineering) może być generalnie określany jako ponowne przemyślenie i zmiana procesów biznesowych prowadząca do poważnego wzrostu wydajności mierzonej elementami takimi jak koszty jakość, usługi, oraz czas wykonania.
Aspekty organizacyjne wspomagane sa przez PPS – komputerowo wspomagane zarzadznie
Aspekty techniczne wspomagane sa przez :
CAE - komputerowo wspomagane obliczenia; CAD - =||= projektowanie; CAP - =||= planowanie; CAM- =||= wytwarzanie; CAQ- =||= zapewnienie jakości
Składniki zintegrowanego komputerowo systemu wytwarzania są często określane jako techniki CAx. Pierwsze dwie litery akronimu to Computer Aided natomiast x symbolizuje funkcję, jaka spełnia oprogramowanie. Spośród wielu technik i programów wspomagających funkcjonowanie procesów produkcyjnych należy wymienić:
CAD Computer Aided Design)- komputerowo wspomagane projektowanie. Pakiety narzędzi programowych służących do modelowania geometrycznego oraz interakcyjnych prac obliczeniowych. W wyniku działania tych programów zostaje opracowana dokumentacja konstrukcyjna zawierająca zapis struktury produktu i listy kompletacyjne. CAE ( Computer Aided Engenieering) – komputerowe wspomaganie prac inżynierskich. Systemy CAE pozwalają na korzystanie z zaawansowanych programów symulacyjnych. Symulacja dynamicznych obciążeń, naprężeń, odkształceń lub efektów obciążeń cieplnych w dużym stopniu pozwala na optymalizację powstającej konstrukcji.
CAP ( Computer Aided Planning) – komputerowo wspomagane planowanie procesów. Oprogramowanie tego typu pozwala na obsługę zadań technologicznego przygotowania produkcji z wykorzystaniem systemów ekspertowych i baz danych.
CAM (Computer Aided Manufacturing) – komputerowo wspomagane wytwarzanie. Grupa programów przeznaczonych do tworzenia programów sterujących urządzeniami i obrabiarkami.
CAQ (Computer Aided Quality) – komputerowo wspomagane sterowanie jakością. Ta grupa oprogramowania realizuje techniki i metody pozwalające na projektowanie, planowanie oraz realizację procesów pomiarowych. Na podstawie zarchiwizowanych danych można stosując procedury kontroli jakości ocenić stabilność procesów technologicznych oraz generować wskazania zmierzające do poprawy jakości. TDM ( Total Data Management) – totalne zarządzanie danymi.
SCADA z języka angielskiego Supervisory Control And Data Acquisition oznacza system nadzorujący przebieg procesu technologicznego lub produkcyjnego. Jego główne funkcje obejmują zbieranie aktualnych danych (pomiarów), ich wizualizację, sterowanie procesem, alarmowanie oraz archiwizację danych.
CRM to nie tylko oprogramowanie. CRM należy postrzegać przez pryzmat odpowiednio modelowanych procesów, a także ich implementacji przy pomocy odpowiednich technologii. CRM to strategia reorganizacji procesów biznesowych, której celem jest usprawnienie kontaktów z klientami poprzez standaryzację i automatyzację obsługi klienta, a także podniesienie efektywności zarządzania kontaktami z klientami. CRM obejmuje m.in.:mierzenie kosztów marketingu, sprzedaży i usług, oraz zysków z poszczególnych klientów, nabywanie i ciągła aktualizacja wiedzy o potrzebach i zachowaniu klientów, wykorzystanie wiedzy o kliencie do ciągłego polepszania wyników organizacji w procesie uczenia się na podstawie sukcesów i porażek, integracja działań sektorów marketingu, sprzedaży i usług do osiągania wspólnych celów, implementacja systemów, które wspierają nabywanie, analizę i współdzielenie wiedzy o kliencie oraz mierzą efektywność CRM.
DEM (Dynamic Enterprise Modeler) - Dynamiczne Modelowanie Przedsiębiorstwa, nowatorskie rozwiązanie wprowadzone na rynek przez firmę Baan w 1996 r. - zestaw zintegrowanych narzędzi do dynamicznego modelowania struktury przedsiębiorstwa umożliwiający bezpośrednie przejście od modelu firmy do gotowej konfiguracji aplikacji i menu dla poszczególnych użytkowników.
DRP (Distribution Requirements Planning). W systemach tych wyznacza się terminywystąpienia zapotrzebowania na produkty firmy ze strony odbiorców i konstruuje harmonogramy zapotrzebowania na te produkty we wszystkich ogniwach dystrybucji.
ERP – podstawowy system ERP to MRP II plus rachunkowość zarządcza, cash flow i rachunek kosztów
Enterprise Resource Planning – Planowanie Zasobów Przedsiębiorstwa, to zbiór aplikacji, które pozwalają integrować działania przedsiębiorstwa na wszystkich szczeblach zarządzania zapewniając optymalne wykorzystanie zasobów oraz uporządkowanie i przejrzystość procesów wewnętrznych.
ERP przeznaczone jest przede wszystkim dla przedsiębiorstw produkcyjnych. System obejmuje całość procesów produkcji i dystrybucji, integruje różne obszary działania przedsiębiorstwa, usprawnia przepływ krytycznych dla jego funkcjonowania informacji i pozwala błyskawicznie odpowiadać na zmiany popytu.
REENGINNERIG - tzw Doskonalenie projektu Stały proces dużych zmian (rewolucyjnych) mający na celu przybliżenie się do doskonałości w zastosowaniu systemów informacyjnych ponieważ takiej doskonałości nie ma – wiec jest to stały proces .W wyniku działań usprawniających – a wice i reeningeeringu nie osiąga się doskonałego systemu inform. Doskonały system to taki w którym nic już nie można poprawić – takie stanu nie można wiec osiagnac .koncowy rezultat reengineeringu to rozwiazanie satysfakcjonujace , doskonalsze od poprzednich ale nie ostateczny ideał
ZASADA BRP( BUSINESS PROCES REENGINEERING) czyli REENGINEERING
Cechy : 1.Gruntowne zmiany, 2.Skokowe wzrosty jakości, 3. Duże koszty
Zarządzanie wiedzą składa się z czterech aspektów: "dzielenia się wiedzą, dostępu do wiedzy, przyswajania wiedzy i zastosowania wiedzy”.Zarządzanie wiedzą to zbiór operacji, które firma powinna realizować: identyfikacji wiedzy, mapowania wiedzy, uchwycenia istniejącej wiedzy, pozyskania potrzebnej wiedzy, przechowywania wiedzy, dzielenia się wiedzą, zastosowania wiedzy, tworzenia nowej wiedzy.
○ zarządzania całym przedsiębiorstwem (ERP),
○ zarządzania majątkiem przedsiębiorstwa (EAM)
○ oraz obsługi technicznej, napraw i remontów (MRO).
IFS Applications - to zbudowany zgodnie z technologią portali internetowych zestaw ponad 60 komponentów funkcjonalnych, stosowanych w: produkcji, zarządzaniu łańcuchem dostaw, zarządzaniu relacjami z klientem, zarządzaniu usługami, finansach, rozwoju produktu, utrzymaniu w ruchu administrowaniu zasobami.
Pięciowarstwowa architektura IFS zbudowana jest:
-ze źródeł danych, które przechowują i zarządzają danymi;
-jednostek biznesowych, które pozyskują i modyfikują dane;
-działalności biznesowych, które określają logikę przepływu czynności;
-procesów biznesowych, które definiują przepływ czynności;
-interfejsów użytkownika do warstwy prezentacji.
Na system składają się: IFS Produkcja; IFS Dystrybucja; IFS Finanse; IFS ZZL; IFS Remonty.
MES (Manufacturing Executing Systems) I-MES (Integrated Manufacturing Executing Systems) umożliwia koordynację dziesiątek zadań związanych z fizycznym przepływem materiałów w przekroju całego zakładu, począwszy od warsztatu produkcyjnego, poprzez magazyny, a skończywszy na załadunku na środki transportu.
MRP I czyli Material Requirements Planning (Planowanie Potrzeb Materiałowych) to zbiór procesów, których celem jest określenie potrzeb wynikających z wewnętrznego zapotrzebowania na materiały, surowce, podzespoły potrzebne do produkcji.
Cele MRP to: redukcja zapasów dokładne określanie czasów dostaw surowców i półproduktów dokładne wyznaczanie kosztów produkcji lepsze wykorzystanie posiadanej infrastruktury (magazynów, możliwości wytwórczych) szybsze reagowanie na zmiany zachodzące w otoczeniu kontrola poszczególnych etapów produkcji
MRP II (Manufacturing Resource Planning )czyli planow potrzeb materiałowych i zdolności produkc w zamkniętej pętli procesu produkc; system iformacyjny, który zawiera sprawdzone zasady i algoryt umożliw zarządz organizacją w warunkach gosp rynkowej. MPR + ludzie, maszyny, środki finansowe.
SAP (Systems Applications and Data Processing) jest przodującym systemem klasy ERP (Enterprise Resource Planning). Jest także pierwszym systemem który zintegrował w jednej aplikacji wszystkie międzynarodowe funkcje korporacyjne firmy. Ilościowe cele projektu SAP: 30% zwiększenie przepustowości procesów, 30% redukcja zapasów, 100% zwiększenie obrotu towarów, 1-3% zwiększenie wydajności, 50% redukcja czasu realizacji transakcji posiada dwa główne produkty: R/2 i R/3. System R/2 przeznaczony jest dla komputerów typu mainframe, takich jak IBM, Siemens itp. Przedstawiony w 1992 roku system R/3 jest modyfikacją poprzedniej wersji, w której wykorzystano architekturę klient-serwer.
ZARZĄDZANIE ZAPASAMI wg stałych zapasów (BSC – Base Stock Control); -Stochastycznego sterowania zapasami (SIC – Statistical Inventory Control); -Planowania potrzeb materiałowych (MRP – Material Requirenments Planning); -Liniowego planowania potrzeb (LRP – Line Reqirenments Planning).
Celem JIT jest takie zsynchronizowanie intensywności strumieni dopływów i odpływów,a by poziom zapasów był minimalny. Został wprowadzony do praktyki gospodarczej w Japoni w latach 50tych XX w. pod nazwą Kanban
KANBAN:
Kanban jest systemem informacyjnym, który kontroluje produkcję właściwych produktów we właściwej ilości i we właściwym czasie, w każdym procesie tworzenia wyrobu, a także pomiędzy przedsiębiorstwami. Jest to znane pod nazwą Just-In-Time
Kanban to opracowana w latach pięćdziesiątych w Japonii metoda sterowania produkcją. Słowo Kanban w wolnym tłumaczeniu można oddać jako "widoczny spis". Metoda ta opiera się na poszczególnych kartach wyrobów ich cyrkulacji i analizie. Kanban rozwijał się i dziś oznacza także system informacyjny, system planowania, rozdziału oraz kontroli czynności i zadań produkcyjnych. Polega na takim organizowaniu procesu wytwórczego, aby każda komórka organizacyjna produkowała dokładnie tyle, ile w danej chwili jest potrzebne. W metodzie tej, za czynnik krytyczny zarządzania materiałami uznano sterowanie zapasami. Najkrócej ideę KANBAN oddaje hasło "7 x żadnych":
żadnych braków, żadnych opóźnień, żadnych zapasów, żadnych kolejek - gdziekolwiek i po cokolwiek, żadnych bezczynności, żadnych zbędnych operacji technologicznych i kontrolnych, żadnych przemieszczeń.
CONTROLLING, często określany jako nowa filozofia działania organizacji. "Controlling to proces sterowania firmą, zorientowany na wynik przedsiębiorstwa, realizowany przez planowanie, kontrolę, sprawozdawczość i kierowanie". Powyższa definicja wskazuje, że system controllingu jest pojęciem szerokim, i pozwala wskazać bardziej szczegółowo cechy controllingu, precyzujące jego zakres, możliwości i potrzeby.
Strategie rynkowe:
-Organizacja zamierza wytworzyć nowy wyrób lub nową usługę.
-Organizacja zamierza wykreować nowy sposób dostarczania istniejących w formie off-line usług lub wyrobu przez Internet w formie domu aukcji.
W końcu lat 90 przedsiębiorstwa odnoszące zdecydowane sukcesy na rynku stosowały strategią dywersyfikacji propozycji. Rynek był sterowany głównie ceną i serwisem w następujący sposób:
-Cenę kreowały wolumen transakcji i efektywność operacyjna,
-Serwis tworzyła wartość dodana informacji.
Sformułowanie strategii handlu elektronicznego (e-commerce) jest uzależnione od: charakteru organizacji, charakteru produktu, modelu organizacji. Determinanty stanu równowagi:
1.Czynniki sytuacyjne: technologia, serwis, rynek, marka.
2.Czynniki integrujące: kierowanie, infrastruktura, uczenie się organizacji.
[wg Bielecki - „Tymczasowa sieć niezależnych firm, stworzona za pomocą sieci Internet celem zrealizowania konkretnego przedsięwzięcia, poprzez wspólne wykorzystanie umiejętności typowych dla każdej z firm”]
Cechy ORGANIZACJI WIRTUALNEJ:
wykorzystywanie okazji; rozmyta tożsamość; technologia; zaufanie; niwelowanie korzyści skali; doskonałością; globalizacją; w dużej mierze opierają się na outsourcingu; funkcjonują w warunkach „przeźroczystej organizacji” (widoczni dla konkurencji); sieciowa struktura organizacji
Cykl życia Organizacji Wirtualnej:
1.Poszukiwanie 2.kontraktowanie 3.realizacja 4.rekonfiguracja
Bariery: Niedojrzałość rynku; Technologia; Brak unormowań prawnych; Natury psychicznej pracowników; Brak zaufania
Nierówne Traktowanie
Pieniądz elektroniczny (electronic money) to jednostka monetarna typu prepaid (wstępnie opłacane i ładowane), zapisane elektronicznie na należących do użytkownika nośnikach. Środek ten nie wymaga połączenia w czasie rzeczywistym z kontem bankowym klienta w trakcie dokonania transakcji
Posiada: nominał; niepowtarzalny numer seryjny; podpis cyfrowy; postać pre-paid; jest jednorazowego użytku; nie powiązane z kontem bankowym
E-administracja to ciągły proces doskonalenia jakości rządzenia i świadczenia usług administracyjnych poprzez przekształcanie relacji wewnętrznych i zewnętrznych z wykorzystaniem Internetu i nowoczesnych środków komunikacji.
-Relacje zewnętrzne to urząd-obywatel, urząd-podmiot gospodarczy, urząd-usługodawca
-Relacje wewnętrzne to urząd-urząd, urząd-pracownicy
Aspekty wykorzystania technologii informatycznej w urzędzie:
-Zapewnienie obywatelowi dostępu do wszelkiej informacji i umożliwienie załatwienia spraw (proc. administracyjnych) on-line
-Stworzenie urzędnikom war. do jak najefektywniejszej pracy
Na jakie pytania musi odpowiedzieć lider zespołu:
-Jacy ludzie są potrzebni do danego projektu
-Za jakie części projektu byliby odpowiedzialni i kiedy mogliby opuścić zespół
-Jakie części i zakres odpowiedzialności mógłby być dzielony pośród członków danego zespołu.
-Które części projektu pełnego zaangażowania pracowników przez wydłużony okres czasu
-Kiedy dany zespół mógłby zostać powołany i z kogo by się składał.
Rdzeń zespołu projektowego powinni stanowić:
-członek grupy informatyków
-przynajmniej jedna osobą ze sfery biznesowej
-pracownik działu marketingu
-główny konsultant firmy
Osoby te mogą być liderami odpowiednich podzespołów.
Zarządzanie tożsamością (Identity Management) - to zbiór procesów biznesowych, technologii i infrastruktury operacyjnej do zarządzania cyklem życia tożsamości oraz jej relacji z aplikacjami i usługami (synchronizacja danych i kontrola dostępu).
Hosting internetowy (ang. webhosting) – polega na udostępnieniu części zasobów serwera (przestrzeń dyskowa, połączenie internetowe) osobom lub firmom, które chcą w łatwy sposób i bez ponoszenia nadmiernych kosztów opublikować własną stronę WWW, założyć skrzynkę poczty elektronicznej czy wymieniać pliki za pomocą FTP.