Patriotyzm we współczesnym świecie

Patriotyzm jest bardzo szerokim pojęciem, charakteryzującym normy etyczne i moralne pomiędzy nihilizmem a kosmopolityzmem. Skrótowo można nim określić postawę szacunku, umiłowania i oddania ojczyźnie oraz chęć ponoszenia za nią ofiar. Jest to pielęgnowanie narodowej tradycji, kultury, religii, języka, czy innych dóbr. Jest to świadome wypełnianie obowiązków zawartych m.in. w konstytucji państwa. Wiąże się z poszanowaniem i tolerancją dla innych narodów, które zamieszkują terytorium danego państwa, wraz z ich kulturą i tradycjami. Zajmuje szczególne miejsce w nauczaniu Kościoła katolickiego. Nauczanie to swoimi korzeniami sięga czwartego przykazania Dekalogu: „Czcij ojca swego i matkę swoją”. Nakazuje ono czcić i szanować nie tylko biologicznych rodziców, ale posiada także szerszy kontekst, nakazuje miłować swoją ojczyznę, która także jest naszą matką.

Czasy się zmieniają a wraz z nimi wartości, zachowania, także niektóre przejawy patriotyzmu. Wszystko zaczyna się od wychowania człowieka, co jest gruntem na jakim wyrasta patriota. Jeśli od najmłodszych lat był uświadamiany w duchu patriotyzmu to potrafi pomnażać i przekazać główne wartości, wspólne dobra kolejnym pokoleniom. Wszystko co czynimy dla dobra państwa zgodnie z nauczaniem kościoła, powinno być zgodne z zasadami prawdy, sprawiedliwości, solidarności i wolności.

Patriotyzm współcześnie jest taki jak kiedyś, zmienia się tylko stosunek ludzi do niego. Mają na to wpływ czynniki światowe, postęp cywilizacyjny, aktualne wydarzenia, lecz pewnym jest, że liczba świadomych patriotów wzrasta gdy krajowi groźni niebezpieczeństwo.

W dzisiejszych czasach niektóre drogi patriotyzmu zostały zapomniane, inne powoli zanikają lub ulegają przerażeniu. W taki sposób coraz mniej obywateli angażuje się w politykę , odstępując tym samym od chrześcijańskiego obowiązku współpracy z władzami w budowaniu kraju. Zwiększająca się liczba rozbitych, nieszczęśliwych rodzin, oraz malejąca ilość dzieci również jest dowodem zaniedbania naszych obowiązków.

Duch świąt zarówno kościelnych jak i narodowych również słabnie. Coraz więcej ludzi traktuje uroczystości tylko jako czas wolny od pracy, szkoły, kiedy można napić się alkoholu, dłużej spać, czy leniuchować. Podczas gdy wymagają one dogłębnego, duchowego przeżycia, wyrażenia szacunku, uczczenia pamięci dawnych postaci, wydarzeń, uczestnictwa we Mszy Św.

Używanie wulgaryzmów, które tak naprawdę, można dziś co chwilę spotkać są strasznym ciosem dla naszego języka.

Bardzo ważnym, a często pomijanym przez ludzi czynnikiem, kształtującym patriotę jest dbanie o wspólne mienie., dbanie o środowisko, czyli m.in. niezaśmiecanie ulic, nierysowanie po murach.

Niwelowanie różnicy pokoleń, w końcu wszyscy się zmieniamy z latami. Niestety młodzież zapomina o tym i często nieodpowiednio zachowuje się w obecności starszych, traktując ich jak niepotrzebnych światu. Sytuacja odwrotną również jest zbyt szybkie osądzanie młodych przez osoby w podeszłym wieku. To są stereotypy, które w patriotyzmie nie powinny mieć miejsca.

Niekorzystnie wpływają tu także przemiany cywilizacyjne, mające wymiar globalny. Zjawiska związane z coraz większym wpływem Internetu, telewizji, alkoholu, konsumizmu czy pieniądza wpływają na to, że współczesny człowiek funkcjonuje w zupełnie nowych warunkach oddziałujących także na kształt współczesnego patriotyzmu.

Oczywiście niektóre przejawy tej postawy ulegają poprawie lub utrzymują się w takim samym stopniu jak kiedyś. Pozytywnie można ocenić kibicowanie rodakom podczas wszelkich zawodów sportowych.

Obywatele otwarcie sprzeciw stawiają się decyzjom władz, gdy są niekorzystne dla ogółu m.in. poprzez manifestacje, referenda.

Nasza praca, niby zwyczajna, dążąca do zaspokojenia swych ambicji i zapewnienia bytu materialnego rodzinie również jest przejawem patriotyzmu, lecz tylko wtedy, gdy jest uczciwa i rzetelna.

Patriotyzm to świadoma postawa. Jest pełna tylko wtedy gdy płynie z serca, nie jest tylko „na pokaz”. Naszym obowiązkiem jako wierzącego obywatela jest dbanie o sytuację w kraju i jego wizerunek, gdyż Kościół uczy nas, że jest państwo jest naszym małym królestwem Bożym na ziemi. Pamiętajmy, że świat się jeszcze na nas nie kończy, każdy chrześcijanin powinien przygotować odpowiedni grunt pod ów postawę dla kolejnych.