2 koło zarządzanie ćw

„Definicje w Handlu morskim”

Właściciel statku (ship owner):

osoba fizyczna lub prawna posiadająca uprawnienia korzystania i rozporządzania statkiem morskim. Stanowi podmiot praw i obowiązków wynikających z ustawodawstwa państwa bandery, w którego rejestr został wpisany statek. Może eksploatować statek na własny rachunek lub oddać prawo do korzystania z niego innej osobie.

Armator: (ship owner; ship operator; owner; manage owner)

, kto w swoim imieniu uprawia żeglugę statkiem własnym lub cudzym. Jest stroną we wszystkich umowach wiążących się z eksploatacją statku. Jeżeli armator używa swojego statku do przewozu jest przewoźnikiem (carrier).

Przewoźnik (carrier):

może nim być armator, ale również czarterujący, który we własnym imieniu podejmuje się umów przewozu wyczarterowanym statkiem. Osoba fizyczna lub prawna podejmująca się na podstawie umowy, odpłatnego przewozu towaru lub osób drogą morską.

Właściciel ładunku (cargo owner):

osoba fizyczna lub prawna, ma prawo władania, korzystania i rozporządzania towarem przewożonym statkiem.

Frachtujący (shipper, freighter):

osoba fizyczna lub prawna zawierająca z przewoźnikiem umowę o przewóz towarów drogą morską na rachunek swój lub cudzy. Może być właścicielem towaru, ale częściej jest nim osoba działająca na jego upoważnienie. Odpowiada za terminowe dostarczenie uzgodnionego towaru do miejsca załadunku na swój koszt i ryzyko. W zależności od rodzaju żeglugi rozróżniamy dwa pojęcia frachtującego:

Czarterujący (charterer – żegluga nieregularna)

zawiera z przewoźnikiem/armatorem umowę o odpłatne oddanie części lub całej przestrzeni ładunkowej statku do przewozu konkretnego towaru w określonej relacji (czarter na podróż) lub czasowe oddanie mu całego statku w użytkowanie wraz z załogą (czarter na czas)

Bukujący (shipper – regularna)
zawiera umowę o przewóz poszczególnych rzeczy statkiem od miejsca nadania do miejsca odbioru

Makler morski ( ships broker/ maritime broker) <- to ma być

podejmuje się za wynagrodzeniem na podstawie każdorazowego zlecenia pośredniczyć w zawieraniu umów kupna/sprzedaży statku, umów przewozu, czarteru na czas, umów ubezpieczenia morskiego.

Załadowca (shipper)

osoba fizyczna lub prawna dostarczająca ładunek przewoźnikowi w wykonaniu obowiązku frachtującego. Osoba równoznaczna z frachtującym dla kierownictwa statku. Osoba zawsze dostarczająca ładunek, z którą kierownictwo uzgadnia wszystkie sprawy dotyczące ładunku przyjęcia, rozmieszczenia i wydanie koniecznych dokumentów. Posiada on uprawnienia w stosunku do przewoźnika, ale i obowiązki względem niego:

Przysługuje prawo żądania wydania konosamentu przez przewoźnika za zwrotem kwitu sternika

Prawo domagania się od przewoźnika w konosamencie wpisania stanu ładunku

Odpowiada za szkody poniesione przez przewoźnika, pasażerów, załogę i właścicieli innych ładunków spowodowane niedokładnym lub nieprawidłowym zadeklarowaniu towarów i ich właściwości.

Odbiorca (receiver, consainee):

osoba, której lub na zlecenie, której ma zostać wydany towar w porcie przeznaczenia. Jest legitymowanym posiadaczem konosamentu a towar często odbiera w jego imieniu

osoba upoważniona. Powiązany jest z przewoźnikiem konosamentem i jest zobowiązany terminowo odebrać towar ze statku, zapłacić przewoźnikowi wszelkie należności z tytułu przewozu ładunku. Przysługuje mu prawo reklamowania braków i uszkodzeń ładunku na piśmie, najpóźniej w chwili odbioru (do 3 dni).

Spedytor (forwarder/shipping/forwarding agent)
osoba fizyczna lub prawna podejmująca się we własnym imieniu, lecz na rachunek zlecającego przesłania towarów drogą lądową, śródlądową, morską lub powietrzną oraz załatwienie związanych z tym formalności, koniecznych czynności oraz czynności pomocniczych jak przechowywanie przesyłki, dostawa do i ze środka transportu. W przypadku transportu drogą morską może spełniać rolę frachtującego/załadowcy/odbiorcy.

T/C owner- (time charter owner)

czarterujący na czas

Ships owner representative

przedstawiciel armatora – delegowany przez armatora reprezentujący jego interesy w danym czasie i miejscu.

Recarrier – następny przewoźnik

Precarrier – poprzedni przewoźnik

Merchant – kontrahent armatora przy przewozie ładunku

Agent morski (ship’s agent) podejmuje się stałego przedstawicielstwa armatora na danym obszarze.

Czynności handlowo eksploatacyjne – zakupy

Formalno prawne i reprezentacyjne

Ształer (stevedore) osoba dokonująca na zlecenie za wynagrodzeniem koniecznych prac przy przeładunku towarów do i ze statku oraz układająca towar w jego wnętrzu.

Ekspert osoby przeprowadzające ekspertyzy – testy, certyfikaty (do jakości towarów, do kompensacji kompasu)


„Odprawy portowe”

Statki podlegają odprawą:

Odprawie portowej podlegają:

Jeżeli nie zaszły żadne szczególne okoliczności Kapitan sporządza na odprawę (wejściową / wyjściową):

Konwencja FAL, Londyn 1965 r.

- 5 egzemplarzy zgłoszenia ogólnego,

- 4 egzemplarze zgłoszenia ładunku,

- 4 egzemplarze zgłoszenia zasobów statku,

- 2 egzemplarze zgłoszenia rzeczy załogi,

- 4 egzemplarze listy załogi,

- 4 egzemplarze listy pasażerów,

- 1 egzemplarz morskiej deklaracji o stanie zdrowia.

Przy wyjściu statku z portu władze publiczne nie będą wymagać więcej niż:

- 5 egzemplarzy zgłoszenia ogólnego,

- 4 egzemplarze zgłoszenia ładunku,

- 3 egzemplarze zgłoszenia zasobów statku,

- 2 egzemplarze listy załogi,

- 2 egzemplarze listy pasażerów.

- nazwisko,

- imiona,

- data i miejsce urodzenia,

- obywatelstwo,

- rysopis,

- fotografia (poświadczona),

- podpis,

- data upływu ważności (jeżeli jest określona),

- wskazanie władzy publicznej, która wydała dokument.

Pomoc przy odprawach

Disbursement Account

The disbursement account should be drawn up properly and accompanied by documented proof for each item of expense.

FREE PRATIQUE

Free pratique - official permission from the port health authorities that the ship is without infectious disease or plague and the crew is allowed to make physical contact with shore; otherwise the ship may be required to wait at quarantine anchorage for clearance

!!! Wywieszanie żółtej flagi jest w niektórych krajach ciągle obowiązkowe, jak i jej opuszczanie po otrzymanie FREE PRATIQUE

„Czarter na podróż - Umowa o przewóz w żegludze nieregularnej”

Najczęściej stosowane czartery na podróż.

Preambuła:

Zostało uzgodnione pomiędzy armatorem i czarterującym, że statek uda się do portu załadunkowego, będącego w pełni przygotowanym do przewozu uzgodnionego ładunku, załduje ładunek, który czarterujący zobowiązuje się dostarczyć, przewiezie go możliwie szybko do portu wyładunku i tam go wyda. Przewóz zostanie wykonany zamian za opłacenie frachtu.

Klauzule wymagające szczegółowego omówienia:

  1. Określenie statku,

  2. Określenie ładunku,

  3. Porty załadunku i wyładunku,

  4. Gotowość statku do załadowania i wyładunku,

  5. Tempo przeładunku i czas dozwolony,

  6. Bieg i rozliczenie czasu dozwolonego,

  7. Podział kosztów związanych z przeładunkiem,

  8. Urządzenia przeładunkowe statku,

  9. Uszkodzenia ształerskie,

  10. Agencji statku,

  11. Fracht,

  12. Konosament czarterowy

Określenie statku
W czarterze podana jest nazwa statku lub następujące określenia:

Opis ładunku zawiera jego techniczną nazwę i jeżeli nie jest to ładunek luzem – rodzaj opakowania. Najczęściej występuje ładunek całostatkowy (full and comlete cargo), rzadziej częściowy (part cargo). Skróty stosowane w określeniu ilości ładunku.

Określenie ładunku- skróty

Przy ładunkach przestrzennych wymieniany jest współczynnik ształerski .

W przypadku niezgodności pomiędzy zadeklarowaną ilością ładunku a ilością wyliczoną na podstawie zanurzenia statku wzywany jest ekspert (draft surveyor), który po dokonaniu pomiaru zanurzenia wystawia stosowny certyfikat. Jest on podstawą do nanieniesienia uwag w konosamencie.

Porty załadunku i wyładunku
Czarter określający port lub porty załadunku i wyładunku, bądź zasięg (range). Jeżeli portów załadunkowych lub wyładunkowych jest kilka ustalana jest kolejność zawinięć ( rotation ). Ponadto na przejście pomiędzy poszczególnymi portamio lub nabrzeżami wymagany jest bezpieczny trym (safe trim) statku.

Liczba nabrzeży, przy których statek będzie obsługiwany, łączy się z pojędciami: holowanie (shifring) i przeciąganie (warping). Liczba przeholowań określana jest z góry, wynika to bowiem z uzgodnionej liczby miejsc przeładunku, nie ustala się natomiast liczby przeciągań. Koszty przeholowań uzgodnionych ponosi zwykle armator.

Zarówno przeholowania jak i przeciągania odbywają się w czasie czarterującego, tzn. nie przerywają biegu czasu ustalonego.

Notisy

Czarterujący ma być niezwłocznie informowany o wszelkich zmianach w terminie gotowości statku. Noty mogą być składane naspępująco:

Składanie notisów – określenia dni

Tempo przeładunku i czas dozwolony

Istotną cechą przewozów czarterowych jest z góry ustalone tempo operacji ładunkowych.(loading, discharging rates).

  1. Per vessel per day, daily rate- liczba ton na statkodobę,

  2. Per hatch per day- liczba ton na lukodobę, przy czym pojęcia „warking, warkable i available warking hatch” dotyczą luku pracującego,

  3. Lumpsum hours- zryczałtowana ilość godzin,

  4. As per loading, discharging scale- liczba godzin zgodna ze skalą zawartą w czarterze w zależności od ilośći ładunku, bez względu na liczbę luków,

  5. Fixed hours for all purposes- zryczałtowana liczba godzin na załadunek i wyładunek łącznie,

  6. As fast as ship can, with all despatch- odpowiada tempu przyjętemu w żegludze liniowej.

Bieg i rozliczanie czasu dozwolonego - Momenet rozpoczęcia
W momencie złożenia i przyjęcia noty gotowości, przy noty gotowości

W określonej godzinie po przy czym jeżeli złożenie nastąpiło przed południem ( do godziny 12:00), czas rozpoczyna bieg tego samego dnia o określonej godzinie, natomiast gdy notę złożono po południu, czas liczy się najczęściej od godziny 08:00 dnia następnego.

Przerwy w liczeniu czasu dozwolonego


Wyszukiwarka