NIE PYTAJ MNIE - Ala Boratyn

a-moll

Skąd, mam na dłoniach nieba ślad?

Nie pytaj mnie.

Jak mogłam zgubić się wśród ulic, które znam?

Nie pytaj mnie.

O czym w środku dnia potrafię śnić?

Nie pytaj mnie.

Gdy wśród przechodniów nagle staję, zamiast iść.

Nie pytaj mnie.

Czuję, że sama sobie tego nie zmyśliłam,

Kolejnej z dróg, szukając znów.

Czuję jak w moim sercu rodzi się nadzieja,

Gdy biegnę już, kolejną z dróg.

Skąd ja twoje tajemnice znam?

Nie pytaj mnie.

I o czym myślę kiedy patrzę w twoją twarz.

Nie pytaj mnie.

Kto mnie uczył zatrzymywać czas?

Nie pytaj mnie.

I czemu nocą czarne słońca w oczach mam?

Nie pytaj mnie.

Czuję, że sama sobie tego nie zmyśliłam,

Kolejnej z dróg, szukając znów.

Czuję jak w moim sercu rodzi się nadzieja,

Gdy biegnę już, kolejną z dróg.

Skąd, mam na dłoniach nieba ślad?

Nie pytaj mnie.

Jak mogłam zgubić się wśród ulic, które znam?

Nie pytaj mnie.

O czym w środku dnia potrafię śnić?

Nie pytaj mnie.

Gdy wśród przechodniów nagle staję, zamiast iść.

Nie pytaj mnie.

Czuję, że sama sobie tego nie zmyśliłam,

Kolejnej z dróg, szukając znów.

Czuję jak w moim sercu rodzi się nadzieja,

Gdy biegnę już, kolejną z dróg.