Tekst folkloru
Cechy tekstu folkloru
wariantywność
związek z mimiką/gestem/choreografią
oralność
dialogiczność
formuliczność
strukturalność
pragmatyczność
Identyfikacja gatunkowa tekstu klucz do interpretacji sensu
gatunek: sposoby konstruowania i organizacji semantycznej tekstów; intencjonalne nastawienie nadawcy do odbiorcy; zastosowanie
konwencje gatunkowe: określają treść i status ontologiczny przedstawionego świata, obraz nadawcy i odbiorcy wraz z łączącą ich intencją komunikatywną; zastosowanie środków wyrazu
Określenia poszczególnych gatunków
ujęcie opisowo-strukturalne (W. Propp)
cechy dotyczące poetyki
obejmują zjawiska: fabuły, wątki, postacie, język, przeznaczenie pragmatyczne, formę wykonania, stosunek do muzyki
ujęcie społeczno-komunikacyjne (V. Voigt)
cechy dotyczące: adresata, nadawcy, funkcji, środków przekazu, sposobu odbioru, samego komunikatu
ujęcie semiotyczne
gatunek jako kategoria lingwistyczna
Podział tekstów folkloru
(Jerzy Bartmiński)
autonomiczne (podania, zagadka, pieśń historyczna) – nie są ściśle związane z sytuacją wykonywania;
zwyczajowe
obrzędowe
okolicznościowe (kołysanki)
Idealny tekst folkloru
(J. Bartmiński)
funkcjonuje jako nieautonomiczna cząstka większej całości sytuacyjnej
struktura kształtowana w toku przekazu ustnego znajduje związek z całością działań kulturowych
daje się odczytywać jako symptom odwzorowujący zachowania ludzi, sposób bycia, widzenia, wartościowania świata
służy kształtowaniu zachowań, wyznaczaniu postaw i ról
jest znakiem indeksalnym do zachowań mówiącego/ej
przekazuje obraz świata złożony z uporządkowanych elementów wedle jednego spójnego zestawu opozycji – pochodnych podstawowej opozycji sacrum-profanum
symbolizm motywów i zdarzeń
symbol – łączy rzeczy widzialne z niewidzialnymi, nadaje obrazom głębię znaczeniową
powtórzenie w całej różnorodności swoich form i odmian (związane z centralną wizją świata)
Techniki integracji i segmentacji tekstu
tekst pisany spacje, numeracje, itp.
tekst ustny segmentacja dotyczy warstwy przedstawieniowo-treściowej (oparta na następstwie zdarzeń)
tekst sfolkloryzowany kliszowy, powtarzalny
Przenikanie się wzorców gatunkowych
przechodzenie tekstów z jednej do drugiej grupy gatunkowej (stopniowa transformacja)
współwystępowanie kolejno w jednym, integralnym tekście różnych wzorców gatuknowych