Wilgotność optymalna (Wopt) –
nazywamy taką wilgotność, przy której grunt daje się najbardziej zagęścić. Parametrem decydującym o jakości zagęszczenia gruntu jest gęstość objętościowa szkieletu gruntowego rd. Zatem wilgotność optymalna to taka wilgotność, przy której gęstość objętościowa szkieletu gruntowego rd jest największa. Wilgotność optymalną wopt i maksymalną gęstość objętościową szkieletu gruntowego rds oznacza się w aparacie Proctora,. Jako wilgotność optymalną (w’opt) przyjmuje się wilgotność odpowiadającą maksymalnej wartości gęstości objętościowej szkieletu gruntowego (r’ds)./// Fundamenty bezpośrednie(do 4,5m): stopy stosuje się w konstrukcjachszkieletowych na gr. o dop obciążeniu w poziomie posadowienia od 0,1 do 0,3 MPa/ ławy stosuje się w tradycyjnych kons. murowych na gr. o dop. obciążeniu większym niż 0,15 MPa/ ruszty stosuje sie na podłozy słabym, niejednorodnym o dop. obciązeniu od 0,1 do 0,15 MPa oraz na podłożu twardym pod dużym obciążeniem/ płyty stosuje sie na słabych gr. o dop. obciążeniu od 0,08 do 0,12 MPa oraz przy obciążeniach większych gdy występuje prawdopodobieństwo nierównomiernych osiadań/ skrzynie stosuje sie przy obciążenich większych niż 0,4MPa szczególnie w wieżowcach/ bloki stosuje sie pod maszyny i urządzenia przemysłowe, pod ciężkie zapory betonowe/// stopień zagęszczenia (miara zagęszcz. gr. sypkich) Id=(Vmax-V)/(Vmax-Vmin), Id≤0,33 gr. w stanie luźnym, 0,67≥Id>0,33 gr. jest w stanie śr. zagęszcz., Id>0,67 gr. jest w stanie b. zagęszcz., stopień plastyczności Il=(Wu-Wp)/(Wl-Wp), Właść. mechaniczne: ściśliwość - zmniejszenie się obj. gr. pod wpływem działającego obciążenia. Gr. może zmienić swoją obj. w sposób: 1.trwały (plastyczny) na skutek: przemieszczenia się ziaren, wypierania powietrza, zgniatania ziaren, 2.nietrwały (sprężysty) na skutek: spręż. właść. ciał, (Edometr – służydo o. modułu ściśliwości), wytrz. gr. na ścinanie – opór jaki stawia gr. napręż. stycznym przesuwającym. Po pokonaniu tego oporu następuje poślizg jednej warstwy po drugiej. Wzory Coulomba: τf=σn*tgØu+Cu – gr. spoiste, τf=σn*tgØu – gr.spoiste, Øu, Cu – parametry char. wytrz. gr. na ścinanie, Øu – kąt tarcia wew., Cu – kohezja Formy wody gr.: w. grawitacyjna – o zwierciadle swobodnym lub napietym V=k*i – prawo Darcy’ego, w. przesączająca się – przesącza się od poziomu terenu do swobodnego zwierciadła wody, w. kapilarna – powstaje w cienkich przewodach (kapilarach)i w nich jest podnoszona do góry Fk = σnpk(1/R1+1/R2) – wzór Laplace’a, σnpk – napiecie pow. – swobodnaenergia pow., która dąży do nadania kropli kształtu kulistego (σnpk=7,27*10 do -2 N/m), w. związana – znajdujesię najbliżej cząstki gruntowej, w. w postaci pary wodnej, w. wchodząca w skład minerałów/// Deformacje filtracyjne: Sufozja - niszcząca działalność wód przepływających w gruntach, polegająca na wypłukiwaniu, a niekiedy także ługowaniu cząstek gruntu, prowadząca do zamulania się (kolmatacji) pokryć filtracyjnych i zasypek drenów, uszkodzeń skarp przez wypływające wody, przebić hydraulicznych itp, zjawisko kurzawkowe – na skutek działania ciśnienia spływowego gr. przestaje stawiać opór i zaczyna pływać, Przebicie hydrauliczne - nagła utrata stateczności gruntu (najczęściej nasypu lub jego podłoża) w wyniku działania ciśnienia przepływającej wody; przebiciom hydraulicznym sprzyja m.in. sufozja, powodująca zwiększenie prędkości przepływu wód.. Wyparcie hydrauliczne – zjawisko może wystąpić, gdy grunt znajdujący się powyżej warstwy wodonośnej jest utworem nieprzepuszczalnym. ///Sposoby przeciwdziałania deformacją filtracyjnym: wydłużenie drogi filtracji, wysyłanie filtrów odwrotnych///