nr ćwicz. 301 |
data 19.01.2010 |
Przemysław Gościński Sebastian Miękus |
Wydział Elektryczny Kierunek Energetyka |
Semestr I |
grupa |
---|---|---|---|---|---|
prowadzący Jędrzej Łukasiewicz | przygotowanie | wykonanie | ocena statecz. |
Temat: Wyznaczanie współczynnika załamania światła metodą najmniejszego odchylenia w pryzmacie.
Załamanie światła na powierzchni rozgraniczającej dwa ośrodki opisane jest prawem Snella
gdzie α - kat padania światła na granicę ośrodków, β - kat załamania, n - współczynnik załamania ośrodka drugiego względem pierwszego.
Gdy pierwszy z ośrodków jest próżnią otrzymujemy bezwzględny współczynnik załamania.
Prawa Snella w powyższej postaci nie ma praktycznego zastosowania(niedokładności), natomiast możemy je skutecznie zastosować do pryzmatu gdzie kąty α i β można wyrazić przez inne, dogodne do pomiaru wielkości.
W ćwiczeniu wykorzystujemy dwie płaszczyzny pryzmatu, tworzące między sobą kąt ϕ, zwany kątem łamiącym, promień świetlny na pryzmat ulega dwukrotnemu załamaniu i zostaje odchylony o pewien kąt δ, zależny od kąta padania α oraz od kąta łamiącego ϕ . Na podstawie rysunku możemy wyrazić kąt odchylenia następująco.
Aby kąt padania był najmniejszy z możliwych tzn. aby promień biegnący wewnątrz pryzmatu był prostopadły do dwusiecznej kąta łamiącego ϕ .
Wiedząc że 2β = ϕ , i po przekształceniu otrzymujemy
Podstawiając do wzoru na współczynnik załamania, otrzymamy wzór na n