Finanse ( 11 hiltonówna

FINANSE

5. U podłoża polityki kredytowej leży strategia sprzedaży na kredyt kupiecki/handlowy. Ta strategia może być trojakiego rodzaju: konserwatywna, agresywna lub elastyczna.

A. konserwatywna : polega na tym, że wymaga się od swoich kontrahentów ścisłego przestrzegania terminów płatności (są one raczej krótkie). Preferuje się klientów o ustalonej pozycji rynkowej, a więc o małym ryzyku kredytowym. W razie nie wywiązania się kontrahentów z płatności w terminie natychmiast uruchamiane są prawne zabezpieczenia należności np. przerwanie dostaw, blokada rachunków, skierowanie sprawy o odzyskanie należności do sądu

B. Agresywna : stosowana jest wówczas gdy przedsiębiorstwo nastawione jest na maksymalizację sprzedaży. W tym celu ustala się stosunkowo długie terminy płatności oraz, prowadzi się liberalną politykę w ściąganiu należności przeterminowanych. Skutkiem takiej strategii może być: znaczny przyrost sprzedaży, ale jednocześnie wzrost należności przeterminowanych i nieściągalnych. Polityka liberalna może być stosowana wówczas:

-gdy przedsiębiorstwo wprowadza na rynek nowy produkt

-gdy dysponuje nadwyżką mocy produkcyjnej, które mogą być wykorzystywane, dzięki dodatkowej sprzedaży

-gdy konkurencja na rynku wymaga prowadzenia takiej polityki

C. Elastyczna : pośrednia między agresywną a konserwatywną, polega na względnej przewadze jednej z nich, w zależności od warunków otoczenia rynkowego ( raz się zbliża do jednej a raz do drugiej ).

Wskaźnik

Wpk = Cn / Tp

Wskaźnik polityki kredytowej : mierzy on ile razy rzeczywisty cykl płatności jest dłuższy albo krótszy od ustalonego przed przedsiębiorstwo terminu płatności. Wysoki poziom wskaźnika ( gdzie będzie wynosił np. 1,7 świadczy o liberalnym ściąganiu należności przeterminowanych. Jeśli wskaźnik jest bliski jedności, świadczy o tym, że stosowana jest strategia konserwatywna. )

Wartość informacyjna tego wskaźnika może być pomniejszona ze względu na pewne czynniki zakłócające, takie jak:

- trudności w uzyskaniu zapłaty należności, mimo wysiłków przedsiębiorstwa, skierowane na ich ściągnięcie

-mogą wynikać ze złej sytuacji finansowej kontrahenta

- z wadliwego systemu kontroli należności i procedury ich ściągania

Narzędzia polityki kredytu handlowego ( zarządzania należnościami).

Narzędzia te można podzielić na następujące grupy – są to :

-warunki płatności -upusty cenowe -limity kredytów -zabezpieczenia płatności

  1. Przedpłata (zaliczka)- stosowana jest, gdy dostawca (sprzedawca) ponosi duże wydatki przy produkcji wyrobów, wytwarzanych na indywidulane zamówienia np. produkcji statku, obiektu budowlanego wielkiej wartości.

  2. Płatności natychmiastowe- klient w momencie zakupu pewnego dobra płaci pełną cenę.

  3. Płatność terminowa – (kredyt może być udzielany na krótsze bądź dłuższe terminy).

  4. Terminy ściągania należności – termin płatności wydłużony o liczbę dni przekroczenia tego terminu

  5. Odsetki zwłoki – przedsiębiorstwo ma prawo naliczyć, jednak nie zawsze powinno to czynić, gdyż nie zawsze jest to skuteczne ( np. kiedy wiemy, że kontrahent nie zapłaci bowiem na obiektywne problemy płatnicze, a odsetki nie są duże).

Opusty cenowe:

  1. Opust hurtowy – czyli ilościowy, obniżka ceny następuje, pod warunkiem, iż kontrahent kupi więcej niż określona wielość; korzyści są obustronne : sprzedawca sprzedaje więcej produktów, mimo, że po niższych cenach jego zysk jest większy, nabywca również uzyskuje korzyści, gdyż zakupuje po niższej cenie i jednocześnie koszty związane z zakupem rozkładają się na większą ilość zakupionych produktów np. koszty transportu

  2. Opust – skonto –polega na tym, że klientowi oferuje się obniżkę ceny pod warunkiem, że płatności dokona zostanie natychmiast albo w bardzo krótkim czasie (wówczas otrzymuje obniżkę ceny). Klient ma również skorzystania z klasycznego kredytu handlowego, tzn, może płacić w terminie odroczonym.

  3. Opust sezonowy – stosowany w branżach o silnej sezonowości sprzedaży np. sprzedaż książek, odzieży sportowej

  4. Opust funkcjonalny – polega na tym ,że następuje redukcja ceny którą stosuje producent dla hurtownika, detalisty w zamian za realizację określonych funkcji np. promocyjnej, napraw gwarancyjnych itp.

Limity kredytów:

Zabezpieczenia kredytu:

Przykład: Przedsiębiorstwo udziela klientom kredytu handlowego 30 dniowego oprócz tego 5dniowego manipulacyjny. Gotówka wpływa na rachunek firmy przeciętnie po 35dniach. Odsetek należności nieściągalne 1.2% całości sprzedaży. Wartość sprzedaży wynosiła 90tys. Rocznie. Struktura sprzedaży: koszty zmienne 60% , koszty stałe 20% , zysk 20%. Czy opłaca sięwydłużyć termin płatności o 15dni czyli do 50dni ?? Co skutowałoby wzrostem sprzedaży sprzedaży o 15 % , ale również wzrostem należności nieściągalnych do 2 %. Istnieje możliwość skorzystania z kredytu bankowego przy odsetkach 15 % rocznie.

  1. Przyrost przychodu za sprzedaży 1) 90.000 * 15 % = 13.500

  2. Obliczenie zysku 13.500 * 20 % = 2.700

  3. Wartość należności przed zmianą terminu 90.000 * 35 / 360 = 8750

  4. Wartość należności po zmianie terminu 90.000 * 1.15 * 50 /360 = 14375

  5. Przyrost należności 14.375 – 8.750 = 5. 625

  6. Nowy udział kosztów zmiennych – przychód po zmianie ( 90.000 * 1.15 )= 103.500

Minus koszty stałe 90.000 * 20 % = 18.000

Minus zysk brutto 103.500 * 20 % = 20.700

Koszty zmienne po zmianie 64.800

  1. Nowy udział kosztów zmiennych w sprzedaży

64.800 * 100 % / 103.500 = 62,6 %

8. Wartość nowego kredytu 5.625 * 62.6% = 3.521

9. Koszt nowego kredytu 3.521 * 15 % = 528

10. Należności nieściągalne przed zmianą 90.000 * 1.2% = 1.080

11. Należności nieściągalne po zmianie 103.500 * 2 % = 2.070

12.Przyrost należności nieściągalnych 2.070 – 1.080 = 990

13. Koszty zmiany 528 + 990 = 1618

14. Korzyści 2.700

15. Różnica korzyści i kosztów 2.700 – 1.618 = 1.082

Zadanie

Przedsiębiorstwo sprzedaje w sakli roku za 103,6tys. ; przeciętny okres wpływu gotówki wynosi 50dni, przedsiębiorstwo korzysta z kredytu bankowego przy odsetkach 25%rocznie. Udział kosztów zmiennych w sprzedaży wynosi 60 % . Rozważane jest wprowadzenie skonta 2 %, co skłoniłoby część odbiorców do uregulowania 40 % należności przeciętnie w ciągu 5dni. Czy wprowadzenie skonta jest opłacalne ?

  1. [103.500 * 50 % ] : 360 = 14.375 ; obliczenie należności przed wprowadzeniem skonta

  2. ( 103.500 * 60 % * 50 ) : 360 = 8.625 ‘ obliczenie należności od klientów którzy nie skorzystali ze skonta

  3. ( 103.500 * 40 % * 5 ) : 360 = 575 ; należności od klientów, którzy skorzystali ze skonta

  4. 8.625 + 575 = 9.200 ; obliczenie łącznej kwoty należności po wprowadzeniu skonta

  5. 14.375 – 9.200 = 5.175 ; różnica –zmniejszenie należności

  6. 5.175 * 60 % = 3.105 zmniejszenie kredytu bankowego

  7. 3.105 * 25 % = 776 zmniejszenie kosztów obsługi kredytu (odsetek)

  8. 103.500 * 40 % * 2 % = 828 ; koszt udzielonego opustu

  9. Różnica korzyści i kosztów 776 – 828 = minus 52 = nie opłaca się wprowadzić skonta

TEMAT : Zarządzanie środkami pieniężnymi

Motywy – Przesłanki utrzymywania środków pieniężnych.

  1. Najważniejszą przesłanką konieczności finansowania bieżących transakcji. Im większa aktywność przedsiębiorstwa tym znaczenie tego motywu jest większe.

  2. Motyw ostrożnościowy – związany jest z możliwością zaistnienia nieprzewidzianych zdarzeń mogących pociągnąć za sobą wydatki pieniężne. Ilość pieniędzy zależna jest od stabilności dopływu środków pieniężnych do przedsiębiorstwa. Im stabilność ta jest mniejsza, tym ten motyw ma większe znaczenie.

  3. Motyw spekulacyjny – polega na tym, żę przedsiębiorstwo zainteresowane jest osiągnięciem dodatkowych dochodów z rodzących się nieoczekiwanych okazji, np. z zakupu materiałów po niższych cenach. Motyw jest tym mocniejszy, im mniejsze są możliwości uzyskania dochodu w inny sposób np. z lokaty bankowej.

Zarządzanie środkami pieniężnymi sprowadza się do podejmowania działaś wpływających na ogólną wielkość i strukturę. Wśród tych działaś wyróżnia się działania o charakterze bieżącym – doraźnym, oraz planowanie wpływów wydatków pieniężnych.


Wyszukiwarka