PPG

1. Publiczne prawo gospodarcze – nie ma definicji; określenie jego zakresu jest niemożliwe.

Publiczność prawa gospodarczego polega na tym, że pojawia się jakakolwiek ingerencja/ kontakt państwa w sferę działalności prywatnej przedsiębiorców. Pojawia się element władztwa państwa:

- sensu stricte: prawne formy działania np. organów administracyjnych, które pozwalają decyzją administracją zakazać/nakazać/wstrzymać/ pozwolić na określonego rodzaju działalność gospodarczą

- sensu largo: nie ma prawnych form działania administracji, ale po prostu państwo reguluje pewne uprawnienia przedsiębiorców ( np. że przedsiębiorca musi się zarejestrować itd.)

1. Ustawy:

1. Blok prawa działalności gospodarczej:

- O swobodzie działalności gospodarczej ( konstytucja prawa gospodarczego, gdyż zawiera podstawowe przepisy dot. podejmowania, prowadzenia i zakończenia działalności gospodarczej. Przepisy mają charakter lex generalis. Zawierają pojęcie przedsiębiorcy i działalności gospodarczej, ponadto zasad działalności gospodarczej, oraz praw i obowiązków przedsiębiorców oraz podziału przedsiębiorców, zasady podejmowania działalności gospodarczej, jak przedsiębiorcy zagraniczni funkcjonują w Polsce, kontroli przedsiębiorców, reglamentacji ( np. koncesja), punkt kontaktowy.

- O KRS ( podstawa prawna dla najważniejszego rejestru sądowego - KRS i na egzaminie obowiązuje tylko rejestr przedsiębiorców, tzn. że na egzaminie obowiązuje tylko rozdział 1 oraz art. 36 ( chodzi o artykuł pierwszy rozdziału2)

1. Blok prawa konkurencji: ( prawo konkurencji właściwe oraz specyficzne ( prawo pomocy publicznej)

- O zwalczaniu nieuczciwej konkurencji ( ma wymiar także prywatny także)

- O przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym ( ma wymiar prywatny głównie)

- O ochronie konkurencji i konsumentów ( Ustawa antymonopolowa) ( ma bardziej wymiar publicznoprawny , chodzi o wymiar przedsiębiorca – przedsiębiorca, przedsiębiorca – państwo). Przepisy mają 3 grupy: materialne, ustrojowe, proceduralne ( te proceduralne przed Prezesem nie obowiązują na egzaminie).

-O pomocy publicznej

- O specjalnych strefach ekonomicznych

1. Blok przedsiębiorstw państwowych:

- O przedsiębiorstwach państwowych ( ustawa ma charakter historyczny, dzisiaj już to wymiera; kiedyś monopolistyczna, państwowa forma prowadzenia działalności gosp.)

- O komercjalizacji i prywatyzacji ( nie będą na egz obowiązywały przepisy dot. spadkobrania pewnych uprawnień, praw do nabycia akcji jako prywatyzacja pośrednia, ale już rodzaje prywatyzacji pośredniej i bezpośredniej trzeba będzie wiedzieć)

-O szczególnych zasadach wykonywania uprawnień przysługujących SP ( O uprawnieniach Ministra SP/ Gospodarki)

1. Blok styku prawa publicznego i prywatnego:

-Prawo zamówień publicznych ( to jest oddzielny przedmiot w związku z tym ustawa analizowana po macoszemu na ppg ), jak wydaje się publiczne pieniądze. Ktoś kto jest podmiotem publicznym lub dysponuje publicznymi pieniędzmi i szuka np. na przetargu podmiotu który wybuduje autostradę i w 100 % podmiot publiczny pokrywa tą inwestycję).

-O partnerstwie publiczno- prywatnym ( Państwo szuka partnera prywatnego, on już nie daje mu wszystkich pieniędzy na realizację tego. Publiczny daje np. 60% , a prywatny 40 %, i zmienia się ich wpływ decyzyjny i ponoszą inaczej ryzyko oraz inaczej ponoszą odpowiedzialność.).

-O nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców

1. USTAWA O SWOBODZIE DZIAŁALNOŚCI GOSPODARCZEJ:

1. Ma znaczenie najważniejsze, dla każdego kto staje się przedsiębiorcą, jest konstytucją działalności gosp.

2. Przepisy ustawy mają charakter lex generalis ( przepisy szczególne mogą zawierać odrębne regulacje i będą miały pierwszeństwo przed przepisy ustawy o swobodzie działalności gospodarczej).

1. Pojęcie działalności gospodarczej według ustawy:

Działalnością gospodarczą jest zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodowa wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły.

• Zmieniała się ta definicja na przestrzeni dziejów, dodając do niej kolejne elementy.

• Jest powszechnie krytykowana, gdyż jest zbyt szeroka, znajduje się w niej wszystko co ma charakter zarobkowy.

• Wyliczenie budowlana, handlowa itd. to jest wyliczenie przykładowe. Tak naprawdę budowlana działalność mieści się w usługach itd.

• Trzeba pamiętać, że poszukiwanie kopalin, np. ropy jest koncesjonowaną dział.gosp.

• Działalność zawodowa – wg prawa cywilnego chodzi o wolne zawody, np. zawody prawnicze, księgowa itd. Wymienione w ksh. Chodzi także o działalność profesjonalną (ponoszą odpowiedzialność o podwyższonych standardach).

• Zorganizowanie: przed, w trakcie ( czyli wykonywanie). -> zawsze

• Ciągłość – nie chodzi o tyle o czas, a bardziej chodzi o nastawienie przedsiębiorcy.

Art. 3 : Przepisów ustawy nie stosuje się do działalności wytwórczej w rolnictwie w zakresie upraw rolnych oraz chowu i hodowli zwierząt, ogrodnictwa, warzywnictwa, leśnictwa i rybactwa śródlądowego, a także wynajmowania przez rolników pokoi, sprzedaży posiłków domowych i świadczenia w gospodarstwach rolnych innych usług związanych z pobytem turystów, wyrobu wina przez producentów będących rolnikami wyrabiającymi mniej niż 100 hektolitrów wina w ciągu roku gospodarczego, o których mowa w art. 17 ust. 3 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich, obrocie tymi wyrobami i organizacji rynku wina.

1. Przedsiębiorca :

Przedsiębiorcą w rozumieniu ustawy jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną - wykonująca we własnym imieniu działalność gospodarczą. Za przedsiębiorców uznaje się także wspólników spółki cywilnej w zakresie wykonywanej przez nich działalności gospodarczej.

• Spółka cywilna nie jest podmiotem prawa.

• Są nieliczne wyjątki, że wspólnicy spółki cywilnej prowadzą działalność gosp. i nie są przedsiębiorcami

• We własnym imieniu nie oznacza, że także na własny rachunek! ;)

Podział przedsiębiorców:

I podział:

1. Krajowy

2. Zagraniczny – w świetle ustawy to jest osoba zagraniczna, która prowadzi dział. gosp. za granicą oraz obywatel polski wykonujący dział.gosp.za granicą.

{ osoba zagraniczna:

a) osobę fizyczną nieposiadającą obywatelstwa polskiego,

b) osobę prawną z siedzibą za granicą,

c) jednostkę organizacyjną niebędącą osobą prawną posiadającą zdolność prawną, z siedzibą za granicą; }

II podział:

1. Mikroprzedsiębiorcy – warunki:

- to taki który zatrudnia średniorocznie mniej niż 10 pracowników

- którego wartość obrotu nie przekracza równowartości 2 mln euro

- którego wartość aktywów nie przekracza 2 mln euro

1. Mali przedsiębiorcy – warunki:

- mniej niż 50 pracowników

- 10 mln euro

- 10 mln euro

1. Średni przedsiębiorcy – warunki:

- mniej niż 250 pracowników

- 50 mln euro

- 43 mln euro

• Uwaga! W powyższych 3 sytuacjach bierze się pod uwagę jeden z dwóch ostatnich lat obrotowych ( dokumentowanych).

1. Duży przedsiębiorcy

1. Zasady działalności gospodarczej :

1. Wolności dział. gospodarczej - jest wyrażona także w Konstytucji. Filary:

– swoboda o podjęciu decyzji czy chce prowadzić działalność gosp.

- swoboda przedmiotu działalności gosp.

- swoboda formy

- swoboda zakresu prowadzonej dział. gosp ( temporalnej, przedmiotowej, terytorialnej, ilościowej, jakościowej)

- istotą wolności działalności gosp. nie jest to co ja mogę, ale jest ograniczenie, czyli jakie są dla mnie ograniczenia

b) Równości dział. gospodarczej – wbrew swojej nazwie nie oznacza, że przedsiębiorcy są równi ( nie wolno tak napisać na egzaminie). Oznacza, że przedsiębiorcy znajdujący się w tej samej sytuacji faktycznej i prawnej powinni być tak samo traktowani, np. ktoś kto więcej zarabia płaci większe podatki, i odwrotnie.

1. Jawności dział. gospodarczej – znajduje wyraz w wielu przepisach, nie tylko ustawy o swobodzie dział.gosp. I właśnie zgodnie z tą ustawą o swobodzie działalności gosp. wszyscy przedsiębiorcy jeżeli chcą podjąć dział.gosp. to muszą wpisać się do odpowiedniego rejestru i wszystkie te rejestry są w pełni jawne. Przejawia się ta zasada także w produktach, które kupujemy, np. kupując produkt ma odpowiednie numery, kto wyprodukował, adres ( siedziba). Usługi też muszą być oznakowane, np. w pralni ( oznaczenie nie znajduje się na koszuli, ale dostajemy paragon i tam jest napisane kto świadczył nam daną usługę). Gdy był dany produkt skażony, np. coca- cola to wycofuje się ten produkt z tego miejsca, np. z zakładu z Katowic o danym numerze seryjnym z danego dnia a nie wszystkie bo to jest bardzo drogie dla przedsiębiorców. Często dostaje się gazetki reklamowe, to są tzw. druki bezadresowe ( zgodnie z ustawą o swobodzie dział.gosp. muszą być oznaczone kto to napisał, logo, firma itd.). Gdy jest to drogę elektroniczną to też tym wymogiem jest oznaczenie.

2. Uczciwej konkurencji – nikt nie wie co to oznacza, prawodawca też nie wie. Ale wiadomo co to jest nieuczciwa konkurencja – jest o tym ustawa o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji i w niej jest zdefiniowany czyn nieuczciwej konkurencji -> to każde działanie sprzeczne z prawem lub dobrymi obyczajami, które narusza lub zagraża interesowi innego przedsiębiorcy lub klienta. Można tutaj wymienić szereg takich czynności. Przedsiębiorca ma obowiązek przestrzegać uczciwej konkurencji i strzec się przed nieuczciwą konkurencją.

3. Pomocy publicznej – do tego zobowiązało się państwo. Definiuje to jedynie doktryna: to jest bezzwrotna pomoc finansowa lub niefinansowa udzielana przez podmiot prawa publicznego lub ich kosztem na rzecz podmiotów prywatnych.

4. Uwzględnienia interesu przedsiębiorcy – wyraża się w przepisach kontroli i nadzoru nad przedsiębiorcy. Przejawia się w tym, że wszelkie czynności/ działania władcze organu administracji publicznej nie mogą naruszać ponad przeciętną miarę swobodę wykonywania działalności przez przedsiębiorcę. Innymi słowy: działania organów administracji publicznej nie mogą być nadmiernie uciążliwe dla przedsiębiorcy i dlatego występuje szereg kontroli. Ustawodawca przyjął, że przedsiębiorca musi zostać poinformowany, że zostanie skontrolowany ( po 7 dniach organ idzie go skontrolować). Co więcej w tym samym czasie co do zasady nie może być prowadzona więcej niż 1 kontrola.

5. Uwzględniania interesu publicznego – organ administracji publicznej wykonując swoje kompetencje musi też kierować się interesem publicznym co wynika z kpa. Często dochodzi do kolizji tych interesów, więc organ powinien uzasadniać dlaczego decyduje się na dany krok. Np. W czyim interesie jest budowa autostrady? Leży w interesie publicznym i prywatnym ( jest to ważenie interesów, który jest ważniejszy).

6. Praworządności ( legalizmu) – przedsiębiorcy powinni się stosować do wszystkich przepisów prawa. W ustawie wymienione są jakie to są przepisy, m.in. życia, zdrowia, środowiska i innych wartości. Ten katalog jest przykładowy. Jest to zasada konstytucyjna. Wszyscy się do niej powinniśmy stosować a nie tylko przedsiębiorcy.

• Organ, który wydaje decyzję często odwołuje się do zasad, bo z nich czerpie motywację dla swojego rozstrzygnięcia.

1. Prawa i obowiązki przedsiębiorców:

• Niektóre wynikają z zasad

• Inne prawa i obowiązki:

• Uznawanie certyfikatów kwalifikacji uprawnień uzyskanych za granicą- przedsiębiorca, który uzyskał uprawnienia do wykonywania dział.gosp. za granicą może korzystać z tych uprawnień także w Polsce o tyle ile mieści się w granicach UE lub jest to uzasadnione przepisami umów międzynarodowych. Czyli jeżeli mamy takiego przedsiębiorcę zagranicznego UE, który prowadzi, która wymaga uzyskania np. zezwolenia, pozwolenia, koncesji albo posiadania szczególnych kwalifikacji zawodowych to polskie organy administracji publicznej co do zasady honorują te uprawnienia. I ten podmiot może również w Polsce prowadzić działalność i nie musi ubiegać się o to w Polsce, bo to zezwolenie które uzyskał za granicą od np. zagranicznego ministra finansów i to zezwolenie jest skuteczne także w Polsce. Działa to również w drugą stronę bo jeżeli przedsiębiorca w Polsce uzyska takie zezwolenie to ono będzie skuteczne również za granicą w krajach UE. => to się nazywa wzajemna uznawanie kwalifikacji, dyplomów, uprawnień. Ale są grupy zawodowe które nie mają takiego przywileju.

• Zwrócenie się przedsiębiorcy o interpretację przepisów prawa – przejaw zasady ochrony interesu prywatnego przedsiębiorcy. Chroni to uprawnienie przedsiębiorców przed samowolą organów administracji (w związku z tym że przepisy są nieprecyzyjne i ten sam przepis różne organy różnie interpretują-> żeby temu zapobiec ustawodawca przewidział prawo przedsiębiorcy do zwrócenia się do właściwych organów z zapytaniem o interpretację przepisów prawnych i ta interpretacja jest wiążąca. Ta regulacja dotyczy TYLKO przedsiębiorców. Organ administracji ma OBOWIĄZEK udzielić odpowiedzi na pytanie. Przedsiębiorca MA PRAWO pytać o sprawę jego obecną lub przyszłą. Interpretację składa się na piśmie. Wniosek powinien zawierać określać przedsiębiorcę, stanu faktycznego, zapytanie, wskazanie podstawy prawnej oraz własną interpretację prawną. Wniosek opłaca się w wysokości 40 zł ale nie od wniosku, ale od stanu faktycznego w związku z którymi zadaje się pytanie. Od złożenia wniosku ma przedsiębiorca 7 dni na uiszczenie opłaty, bo inaczej wniosek pozostaje bez rozpoznania. Organ administracyjny ma 30 dni na jego rozpoznanie i wydać decyzję. Organ gdy nie wyda tej decyzji w ciągu 30 dni to przyjmuje się, że została wydana decyzja administracyjna zgodna z własnym stanowiskiem przedstawionym we wniosku. Jeżeli organ wyda decyzję to są 2 możliwości: albo wyda ją zgodnie z naszym stanowiskiem, albo niezgodnie z naszym stanowiskiem ( ale interpretacja tych przepisów nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy). A gdy przedsiębiorca dostosuje się do tego co organ wydał, a potem organ zmieni zdanie to taka zmiana stanowiska organu administracji dla przedsiębiorcy nie może być krzywdząca.

Tutaj w sprawach gospodarczych ( Uwaga! Ogólnie w sprawach gospodarczych a nie tylko w sprawie interpretacji o której mowa powyżej!!!!!!!) nie ma takiego obowiązku podwójnego wniosku( podwójny wniosek to taki, który jest dla nas i dla organu), dlatego że organ administracji w sprawach gosp. ma obowiązek wydać nam potwierdzenie przyjęcia pisma. W tym potwierdzeniu określa się datę przyjęcia pisma, przewidywaną datę rozstrzygnięcia sprawy, pouczenie o odwołaniu oraz, że jeżeli sprawa nie zostanie załatwiona w terminie to przyjmuje się domniemanie, że sprawa została załatwiona pozytywnie. Ustawa o swobodzie działalności gosp. pozwala na przedłużenie terminu do załatwienia sprawy związanej z wnioskiem , którego dotyczy, ale dodatkowo tylko raz można przedłużyć. Ale przedłużenie nie może przekroczyć 2 mies. ( Ale jak to 2 miesiące się liczyć to na ĆWICZENIACH ma być przerobione ;D ). Konsekwencje przekroczenia tego terminu dodatkowego: uważa się, że sprawa została załatwiona pozytywnie, np. że dostaliśmy koncesję.

• Prawo do zawieszenia działalności gosp. – polega na tym, że przedsiębiorca przez określony prawem ( tj. we wniosku) czas może nie prowadzić dział.gospodarczej i w związku z tym nie ciąży na nim obowiązek rozliczania się z danin publicznoprawnych ( dot. to tylko składki ZUS) w okresie zawieszenia. Przedsiębiorca może zawiesić działalność na czas oznaczony i nie może być on krótszy niż 30 dni i nie może być dłuższy niż 2 lata. Przedsiębiorca zainteresowany zawieszeniem dział.gosp. składa wniosek do organu rejestracyjnego ( tj. do odpowiedniego CEIDG – Centralnej Ewidencji Informacji Dział.Gospodarczej albo do KRS – Krajowy Rejestr Sądowy). Musi we wniosku określić na ile chce zawiesić działalność. Nie musi być ten okres określony w miesiącach, bo może być w tygodniach, a nawet dniach. Terminy te liczy się tak jak w kpa. Przedsiębiorca może zawiesić dział. gosp. pod warunkiem że nie zatrudnia pracowników ( bo zauważmy że jeżeli on zatrudnia pracowników to ma obowiązek odprowadzać za nich składki i jego zawieszenie dział. gosp. nie może wpływać negatywnie na osoby 3 ). Jeżeli przedsiębiorca w formie spółki cywilnej to jeżeli tylko jeden ze wspólników chce zawiesić dział. gosp. to jest to niemożliwe. Muszą zawiesić wszyscy ( „Jeden za wszystkich wszyscy za jednego”). Jeżeli ktoś chce zawiesić to informuje i wtedy reszta musi zawiesić. Problem ten można obejść tworząc 2 spółki cywilne – 2 umowy. I w obrębie jednej z nich zawiesza się działalność, a w 2 nie. Jeżeli ktoś jest członkiem kilku spółek to może zawiesić działalność jednej z nich i nie musi zawieszać wszystkich. Tak samo dotyczy to sytuacji gdy przedsiębiorca jest wspólnikiem lub uczestnikiem kilku przedsiębiorstw, np. w spółce cywilnej, w zoo. itd. Przedsiębiorca który zawiesza działalność gosp. nie prowadzi dział.gosp. podczas zawieszenia. Ale są jednak pewne zachowania które może podejmować przedsiębiorca pomimo tego, że działalność jest zawieszona. Są to:

- przedsiębiorca może podejmować działania zmierzające do zachowania lub zabezpieczenia jego osobistych przychodów, więc np. gdy jestem przedsiębiorcą który żyje z przetargów i ktoś ogłosił przetarg to może wziąć w nim udział i w jakikolwiek zmierzający do zawarcia umowy bo chodzi o zachowanie źródeł własnych dochodów

- przedsiębiorca jest zobowiązany do wykonywania wcześniej zawartych umów

- przedsiębiorca może zbywać środki trwałe

- przedsiębiorca ma prawo uczestniczyć w postępowaniach administracyjnych, podatkowych, karnych itd.

- przedsiębiorca może osiągać przychody z działalności gosp.

- przedsiębiorca ma obowiązek poddać się kontroli

- przedsiębiorca musi poddawać się innym obowiązkom wynikającym z przepisów szczególnych

Wniosek: => zawieszenie ma charakter iluzoryczny.

• Przedsiębiorca działający w charakterze osoby fizycznej na zasadzie samozatrudnienia ma prawo przekształcić się w spółkę kapitałową – szczegóły określa ksh

• Przedsiębiorca ma obowiązek w obrocie posługiwać się nr NIP – NIP to numer który pozwala nas zidentyfikować jako przedsiębiorcę

• Przedsiębiorcy, którzy prowadzą działalność gosp., których wykonywanie wymaga szczególnych kwalifikacji są zobowiązani zapewnić aby ta działalność była wykonywana bezpośrednio przez osoby posiadające te kwalifikacje – są takie działalności, które wymagają szczególnych kwalifikacji, np. prawnik, lekarz i to wymaga aby były wykonywane przez osoby o takowych kwalifikacjach; nie jest dopuszczalne żeby robiła to inna osoba.

• Obowiązek obrotu bezgotówkowego – to jest obrót który dotyczy przepływów finansowych i zgodnie z ustawą przedsiębiorcy mają obowiązek dokonywać tego obrotu bezgotówkowego wówczas gdy drugą stroną transakcji jest przedsiębiorca, a po drugie gdy wartość transakcji przekracza określony pułap ( musi przekraczać 15 000 euro). Przedsiębiorcy mają obowiązek rozliczać się za pomocą rachunków bankowych => przelew ( nawet gdyby było płacone w ratach). Przepis ma zapobiegać praniu brudnych pieniędzy i terroryzmowi. Inspektor finansowy to osoba do którego spływają takie informacji ( rejestr osób podejrzanych). I gdy inspektor oceni daną transakcję za podejrzaną to zapyta skąd mamy te pieniądze itd. ( kontroluje się PIT – przychód z zeszłego roku, np. gdy ktoś zarabiał 500zł; a przelew był w wysokości 500tys zł). Pozwala taka kontrola sprawdzać jak wpływają pieniądze na czyjeś konta. Gdy przedsiębiorca osiąga większe dochody ponad przeciętną miarę to od razu podlega pod kontrolę. Przesłanki MUSZĄ być spełnione kumulatywnie: to jest dotyczyć przedsiębiorcy i przekraczać wartość 15.000 euro.

1. Punkt kontaktowy – to przejaw elektronizacji administracji. Polega na tym, że w Polsce można kontaktować się z organami administracji za pomocą strony internetowej. To strona internetowa, która z jednej strony dostarcza informacji przedsiębiorcom, a z drugiej strony przyjmuje także od tych przedsiębiorców informacje ( np. wnioski) i przekazuje je właściwym organom administracyjnym. Tzn. że można załatwić sprawę za pomocą Internetu. Ta strona internetowa zawiera dużo informacji: prawa i obowiązki przedsiębiorcy, procedury rejestracyjne i inne procedury związane z uzyskaniem zezwolenia, koncesji itd. przed różnymi organami administracji; adresy poszczególnych organów administracyjnych, zasady podejmowania i wykonywania działalności gosp. w dowolnym państwie na świecie -> jeżeli czegoś na tej stronie internetowej nie będzie, można wysłać zapytanie i w ciągu 7 dni udziela zwrotną odpowiedź merytoryczną na zapytanie. Gdy chcemy załatwić sprawę to np. wysyłamy podanie do strony internetowej, a po drugiej stronie siedzi jakiś urzędnik i rozsyła to do właściwych organów, np. gdy występujemy o koncesję, zezwolenie, o interpretację to przyjmuje się, że został prawnie skutecznie złożony w następnym dniu roboczym po tym dniu, którym go wysłaliśmy w wersji elektronicznej. To rodzi konsekwencje prawne, bo zaczyna się liczyć czas na załatwienie sprawy. Ten punkt kontaktowy przesyła najpóźniej ten wniosek/ podanie/ zapytanie w następnym dniu roboczym do właściwego organu.

2. Co trzeba zrobić żeby zostać przedsiębiorcą w Polsce?

1. Trzeba się zarejestrować we właściwych rejestrach. Co do zasady są 2 podstawowe rejestry:

1. KRS – Krajowy Rejestr Sądowy ( ustawa o KRS – 1997 r., weszła w życie 2001 r. Zanim weszła w życie została wielokrotnie zmieniana. Do 2001 w Polsce występował rozproszony system rejestracji przedsiębiorców – polegał na tym, że poszczególni przedsiębiorcy byli wpisywani do różnych rejestrów, np. dla osób prawnych, osób fizycznych, ułomnych osób prawnych, osób prawnych prowadzących ubocznie działalność gosp., dla osób ubiegających się o koncesję itd. W praktyce powodowało to bardzo trudny sposób uzyskania informacji o tych przedsiębiorcach). W 1997 r. wymyślono, że będzie nowy system elektrycznego wpisu do rejestru i wszyscy się tam będą wpisywać. Pomysł był realizowany do 2001. I w 2001 weszła ta ustawa w życie – stworzono KRS – jednolita rejestracja podmiotów. Nie objęto jedynie osób fizycznych ( gdyż jest za dużo takich przedsiębiorców). Więc dlatego mamy dualizm, że CEIDG rejestruje osoby fizyczne, a KRS całą resztę.

- podlegają wpisowi wszystkie pozostałe podmioty wyłączając podmioty z CEIDG

-> składa się z 3 rejestrów: Rejestr Przedsiębiorców, Rejestr Stowarzyszeń, Fundacji, Organizacji Społecznych i Zawodowych oraz Publicznych Zakładów Opieki Zdrowotnej, Rejestr Dłużników Niewypłacalnych. Obowiązuje tylko Rejestr Przedsiębiorców na egzamin!!!!!! :D To jest rejestr, do którego wpisywani są następujących przedsiębiorców:

- wszystkie spółki prawa handlowego ( jawna, partnerska, komandytowa, komandytowo-akcyjna, zoo, akcyjna)

- przedsiębiorstwa państwowa

- towarzystwa ubezpieczeń wzajemnych

- spółki europejskie

- spółdzielnie europejskie

- EZIG – europejskie zgrupowania interesów gospodarczych

- instytuty badawcze i naukowe

- główne oddziały zagranicznych zakładów ubezpieczeniowych itd. { wszystko wymienione w art. 36 }

KRS – prowadzony jest przez sądy rejestrowe – to sąd rejonowy – wydział gospodarczy, który obejmuje obszar całego województwa. Na Śląsku jest kilka sądów rejestrowych: Katowice, Gliwice, Bielsku, Częstochowie. Sąd rejestrowy to taki sąd, który prowadzi rejestr- ma dostęp do rejestru i dokonuje sąd w nim wpisu. Ale sam sąd nie dałby rady, więc w ramach MS wyodrębniono specjalną strukturę , która nazywa się Centralną Informacją KRS – CIKRS, która działa przy sądach rejestrowych, która ma formę pomocniczą i jest pośrednikiem między sądem a osobami 3. Gdy przedsiębiorca chce złożyć wniosek o wpis do KRS do Rejestru Przedsiębiorców to nie składa tego wniosku fizycznie do sądu, ale fizycznie do CIKRS a ona przekazuje go sądowi. CIKRS przegląda rejestr i wydaje informację. CIKRS prowadzi także formularze o postępowanie o wpis do KRS, jakieś zapytania itd. mają charakter formularzowy.

Jeżeli chcemy uzyskać informację o przedsiębiorcy, który jest wpisany do KRS to te informację można dostać w taki sposób, że siadamy przy komputerze w sądzie i w asyście lub bez przeglądamy sobie dane dotyczące przedsiębiorcy. Można zrobić sobie z tego własną notatkę. Można poprosić o uwierzytelnienie tej notatki gdy mamy w tym interes prawny. Możemy również chcieć mieć te dane wydrukowane i występuje się z wnioskiem o odpis z KRS ( płaci się za to ). Można zażądać niektóre informacje a nie wszystko prosi się o wypis z takiego rejestru. W KRS, MS, Sądu rejestrowego jest też strona internetowa i tam jest wyszukiwarka danych podstawowych ( firma, siedziba itd.).

Gdy przedsiębiorca chce się wpisać do rejestru to są różne sposoby: Rodzaje wpisów:

- wpisy konstytutywne – powodują powstanie / zmianę/ ustanie prawa lub obowiązku prawnego. Te wpisy dotyczą większości spółek w zakresie ich rejestracji. W przypadku Ewidencji Działalności Gosp. wpis ma charakter materialno- techniczny , a tutaj ten wpis jest warunkiem powstania spółki prawa handlowego. Więc spółka prawnie nie istnieje dopóki nie zostanie zarejestrowana i nie może prowadzić legalnie dział.gosp. W przypadku spółek kapitałowych ( zoo i akcyjne) jest możliwa sytuacja, że one nie są jeszcze wpisane i nie ma jej prawnie to już może prowadzić dział. gosp. -> te spółki nazywają się spółkami kapitałowymi w organizacji i one istnieją jako podmioty prawa, gdyż one powstają w chwili podpisania umowy i może prowadzić dział.gosp. ( wpis deklaratoryjny)

- wpisy pozytywne ( zgodne z wnioskiem), negatywne ( niezgodne z wnioskiem)

- wpisy dopuszczalne ( dopuszczalny prawem) i niedopuszczalne ( niedopuszczalny prawem), np. Blicharz s.a – wspaniała ( przymiotniki są niedopuszczalne), chyba że nazwa to Wspaniały Blicharz i wniosek zostanie zwrócony

- wpisy konwalidujące ( pomimo tego, że zawierają dane niedopuszczalne przez prawo, to po upływie danego czasu ten wpis stanie się ważny)

- wpisy na wniosek i z urzędu

Przedsiębiorca, który chce się wpisać do rejestru przedsiębiorców musi złożyć wniosek o wpis niezwłocznie po tym jak zaszło zdarzenie uzasadniające dokonanie wpisu nie później niż w ciągu 7 dni od zajścia tego zdarzenia będącego podstawą prawną uzasadniającego obowiązek złożenia wniosku o wpis ( wynika to z ustawy KRS). -> przepis w tym charakterze ma charakter lex generalis, tzn. że przepisy szczególne , a zwłaszcza ksh a także innych, np. prawa rynku kapitałowego – gdzie przy spółkach akcyjnych i zoo ten termin wydłużony jest do 6 mies.

Sąd powinien też rozpatrzyć ten wniosek niezwłocznie , też nie później niż w ciągu 7 dni wydając postanowienie o wpisaniu albo odmowie wpisu do rejestru. Postępowanie przed KRS składa się z 2 części: formalnej ( formularzowe) – przedsiębiorca składa wniosek o wpis do rejestru a sąd bada ten wniosek pod kątem formalnym tylko i część merytoryczna- bada pod tym kątem co do zgodności z prawem; bada dane tylko gdy ma uzasadnione wątpliwości. Zgodnie z przepisem badanie merytoryczne następuje tylko wyjątkowo. W praktyce sąd rejestrowy zawsze bada wniosek pod kątem formalnym i merytorycznym i gdy dostrzega błędy to go zwraca. Gdy wniosek za 1 razem został złożony niepoprawnie i sąd zwrócił go przedsiębiorcy a przedsiębiorca złożył wniosek 2 raz poprawnie to przyjmuje się, że wniosek został prawidłowo złożony za 1 razem. Jest to bardzo ważna rzecz, gdyż gdy przedsiębiorca ma termin do załatwienia czegoś to mieści się w tym terminie i to rodzi daleko idące konsekwencje finansowe. Ale gdy za 2 razem złoży zły wniosek to zaś zostanie zwrócony, a gdy zostanie 3 raz złożony prawidłowo, to nie ma domniemania prawidłowości za 1 razem. Jakie informacje trzeba poprawić to nie zawsze sąd wskazuje co jest dobre a co złe ( to będzie przerabiane na ĆWICZENIACH ;) ). Jeżeli przedsiębiorca uchyla się od wpisania do rejestru to sąd może uruchomić postępowanie przymuszające, aby przedsiębiorca złożył wniosek. To przymuszenie może polegać na nakładaniu kar pieniężnych ( nawet do 100 000zł), a w przypadku spółek osobowych może orzec o ich rozwiązaniu, w przypadku spółek kapitałowych może nałożyć kuratora, który może wystąpić o rozwiązania spółki. Uwaga! Doczytać szczegóły.

Gdy spółka przejdzie postępowanie formularzowe, uruchamia się postępowanie merytoryczne , sąd dokonuje wpisu i wydaje postanowienie. Z tymi postanowieniami są 2 domniemania ( DOCZYTAĆ jak się zmieniają). Doczytać o domniemaniu prawdziwości wpisu oraz domniemanie powszechnej znajomości wpisu oraz zasada dobrej wiary.

1. Centralna Ewidencja i Informacją o Działalności Gosp.- CEIDG

- podlegają wpisowi tylko osoby fizyczne

-> CEIDG prowadzi Minister Gospodarki w formie elektronicznej. Wpis do tej ewidencji również może być elektroniczny ( i w praktyce tak jest najczęściej). Wpisy mają charakter techniczny. Wpis nie jest decyzją administracyjną, bo my nie pozwalamy przez to komuś prowadzić działalności gosp. Robi się to z czysto technicznych względów.

Żeby w Polsce prowadzić działalność gosp. trzeba zarejestrować się albo w KRS albo w CEIDG. Ponadto trzeba odwiedzić Urząd Skarbowy po to, żeby nadał NIP ( Numer Identyfikacji Podatkowej), oraz podać formę opodatkowania jak będziemy rozliczać się z Fiskusem. oraz trzeba odwiedzić Urząd Statystyczny po REGO – Rejestr Statystyczny ( dokładnej nazwy nie trzeba znać ;) ), warto też odwiedzić ZUS – zarejestrować się jako płatnik składek zusowskich, trzeba odwiedzić także bank ( obrót bezgotówkowy – w związku z tym trzeba mieć rachunek bankowy. Ustawa o swobodzie działalności gosp. nie nakłada obowiązku posiadania rachunku bankowego. Ustawa mówi tylko tyle, że w pewnych sytuacjach trzeba się rozliczać za pomocą rachunku bankowego, np. z ZUS tylko bankowo. Obowiązek posiadania przez przedsiębiorcę rachunku bankowego wynika za to z przepisów szczególnych – tj. ustawy o rachunkowości. Od strony prawnej nie ma problemu żeby rachunek osobisty był rachunkiem firmowym i nie trzeba zakładać dodatkowego rachunku-> ma to daleko idące konsekwencje prawne: gdy przyjdzie komornik to zajmie również pieniądze prywatne. A z drugiej strony nie trzeba płacić za dodatkowy rachunek firmowy ( jest on droższy w utrzymaniu). Z czasem procedura rejestracyjna była upraszczana i dzisiaj jest jedna procedura- składa się wniosek do KRS lub CEIDG i ten wniosek składa się z kilku części: część dla Urzędu Skarbowego, Statystycznego, Zus i banku. Zachodzi kuriozalna sytuacja, bo żeby dostać nr NIP trzeba mieć rachunek bankowy. A żeby mieć rachunek bankowy trzeba mieć NIP. Wniosek składa się za pośrednictwem strony internetowej lub fizycznie w Ministerstwie Gospodarki ,w Urzędzie Gminy. Jeżeli składamy wniosek w wersji papierowej ma charakter formularzowy i TYLKO na tym formularzu nie ma innej opcji. Jak składany jest osobiście to trzeba go podpisać osobiście, najczęściej w obecności pracownika Urzędu Gminy. W praktyce ten element jest pomijany. Jeżeli wniosek jest składany nie osobiście to można za pośrednictwem poczty do Ministerstwa Gospodarstwa lub do właściwej ze względu na miejsce zamieszkania do Urzędu Gminy. Ten wniosek musi zostać podpisany, który musi być poświadczony notarialnie. Gdy wniosek dotrze niezależnie czy był składany osobiście czy przez pocztę do urzędu to urząd ma 1 dzień by ten wniosek papierowy przenieść do formularza elektronicznego po czym wydaje się potwierdzenie, że wniosek został złożony. Jeżeli jednak wniosek składany jest elektroniczny to wchodzimy na stronę internetową gdzie to można złożyć i wtedy w tym wniosku podajemy swoje dane także teleadresowe i system sam generuje potwierdzenie złożenia wniosku. W tym wniosku określa się: przedsiębiorcę, firmę, siedzibę, adres, przedmiot działalności wraz PKB, zakres działalności, czas o której zaczyna się działalność, czas w którym chcemy zakończyć działalność, czy jesteśmy obywatelem, czy mamy pełnomocnika itd. Ponadto trzeba złożyć oświadczenia, że nie ciąży na was jako przedsiębiorcy prawomocne orzeczenie zakazujące wykonywanie działalności gosp. , nie ciąży prawomocne orzeczenie zakazujące wykonywania określonego zawodu oraz że nie ciąży żaden wyrok który zakazuje pracę z osobami małoletnimi { art. 25 ustawy }.

Minister Gospodarki przesyła wniosek w pozostałej części do tych organów, tj. do Urzędu Skarbowego, ZUSU itd. w ciągu kolejnego pierwszego dnia roboczego po przyjęciu wniosku przez siebie. Wpis do CEIDG jest dokonany z chwilą fizycznego wprowadzenia danych do systemu. [To samo dotyczy wykreślenia czy zmiany – wymagane jest fizyczne wykreślenie danych w systemie. ]. Tego wpisu do systemu dokonuje się najpóźniej w kolejnym dniu roboczym po wpłynięciu wniosku. Tego wpisu dokonuje się gdy wniosek jest poprawny i gdy został złożony przez właściwą osobę ( właściwa osoba – bierzemy pod uwagę podpis). Podpis elektroniczny: są 3 możliwości ( mamy kwalifikowany certyfikat, gdy jesteśmy znani organowi i powołujemy się na numer w nim, albo gdy nie jesteśmy znani i wysyłamy temu organowi wniosek i wtedy trzeba się udać do tego organu, po czym organ gminy musi nas zidentyfikować i dostaje się hasło ( numer) i w ten sposób się legitymujemy). Kiedy wniosek jest niepoprawny : gdy dotyczy działalności, która nie jest działalnością gosp. , gdy jest niekompletny ( brakuje jakiś danych gdy w formularzu zostawiono puste miejsce, gdy nie zostało złożone któreś z 3 oświadczeń, gdy wniosek jest niepodpisany), gdy składa go osoba , która już jest wpisana do ewidencji. Skąd minister Gospodarki o tym wie, że ktoś ma np. taki zakaz o wykonywaniu działalności gosp. Wie o tym, gdyż wszystkie organy administracyjne oraz sądy w Polsce mają obowiązek współpracować z MG odnośnie aktualizacji danych zawartych w ewidencji. Gdy np. zostanie wydane jakieś orzeczenie w sądzie które zakazuje mu prowadzenia działalności gosp. itd. i mają obowiązek poinformowania o tym MG. Gdy zostanie złożony taki niepoprawny wniosek to system nas poinformuje, że wniosek jest niepoprawny ( dostaniemy e-maila) i zostaniemy poproszeni o uzupełnienie wniosku w terminie 7 dni , bo jak nie to pozostanie bez rozpoznania. Gdy wniosek jest poprawny to dostaje się informacje o wpisie od CEIDG najpóźniej następnego dnia roboczego po którym zostaliśmy wpisani do systemu. Jako przedsiębiorcy mamy obowiązek informowania CEIDG, MG o wszelkich zmianach we wszelkich sytuacjach faktycznych i prawnych odnośnie tego co jest wpisane w CEIDG w terminie 7 dni. Jaki dokument potwierdza wpis do ewidencji. Dostaje się zaświadczenie w formie elektronicznej ( niezależnie od tego czy wniosek był składany elektronicznie czy osobiście). I tego e- maila można sobie wydrukować, który ma moc dokumentu urzędowego. Co więcej wszystkie dane, które są umieszczone w ewidencji mają domniemanie prawdziwości. Gdyby okazało się, że są nieprawdziwe to wszystko zależy jakie to są nieprawidłowości. Gdy można je sprostować , np. pomyłka w dacie, w nazwisku to wydaje organ postanowienie o sprostowaniu. Gdy jest to poważniejsze i minister nie jest w stanie tego sam sprostować to może wydać decyzję o wykreśleniu danych z ewidencji. Najpierw wezwie do usunięcia nieprawidłowości, a jak się nie zareaguje to wydaje decyzję administracyjną o wykreśleniu z ewidencji. => Karne wykreślenie z ewidencji. Kiedy poza tym Minister może wykreślić przedsiębiorcę z ewidencji? Zawsze wykreślenie w formie decyzji administracyjnej. Wykreślenie pozbawia nas wolności działalności gosp.

{ Ciekawostka-> Wystarczy złożyć wniosek o wpis do ewidencji i wtedy już można prowadzić legalnie działalność gosp. Bo jak nie to to stanowi wykroczenie. }

Kiedy wykreśla:

- gdy został wydany prawomocny zakaz wykonywania dział. gosp

- gdy osoba wpisana do ewidencji przekształciła się w spółkę prawa handlowego, spółkę kapitałową. Osoba fizyczna składa wniosek o wpis do rejestru przedsiębiorców, sąd prowadzący rejestr wydaje postanowienie o powstaniu spółki i informuje jednocześnie MG, że ta osoba nie jest już przedsiębiorcą ta osoba fizyczna , co oznacza że MG z urzędu wydaje decyzję o wykreśleniu przedsiębiorcy

- gdy przedsiębiorca trwale zaprzestał wykonywania dział. gosp. ( np. rozbieżność między stanem faktycznym i prawnym, np. zostawił na drzwiach kartkę zaraz wracam, a nie wraca 3 lata ;)).

- gdy przedsiębiorca zawiesił swoją działalność gosp i jej nie podjął. Więc gdy okres zawieszenia przekroczył okres 24 miesięcy to można go wykreślić. Gdy we wniosku jest napisane o zawieszeniu na 1 miesiąc, to nie podjęciu tej działalności po miesiącu to też można go wykreślić

- gdy przedsiębiorca zagraniczny utracił uprawnienia do wykonywania dział. gosp. za granicą. Np. gdy została ogłoszona jego upadłość, został zlikwidowany albo zaprzestał wykonywania dział.gosp.za granicą a prowadzi także działalność w Polsce, to MG wydaje decyzję o wykreśleniu go także z rejestru w Polsce

- gdy wpis został dokonany z naruszeniem przepisów prawa

ZAGADNIENIE nr 1

Przedsiębiorca zagraniczny – powtórzenie definicji z 1 wykładu. Pojawienie się obywatela polskiego w definicji osoby zagranicznej budzi kontrowersje, ustawodawca do dzisiaj nie może sobie z nim poradzić. W świetle różnych stanów prawnych raz obywatel polski mógł być uznany za przedsiębiorcę zagranicznego , później nie mógł być itp. Dzisiaj może być uznany. Pojawia się pytanie co to znaczy że obywatel polski wykonuje działalność gosp. za granicą? W grę wchodzą dwie możliwości: obywatel – przedsiębiorca, który ma miejsce zamieszkania za granicą i wykonuje działalność gosp. w Polsce oraz obywatel, który ma miejsce zamieszkania w Polsce i wykonuje działalność za granicą. Wchodzi w grę też trzecia możliwość: obywatel Polski, który ma siedzibę w Polsce lub za granicą i wykonuje działalność w Polsce i za granicą.

Obowiązuje tutaj zasada, która z pewnością była na PMP:

- swobodny przepływ towarów, osób, usług i kapitału oraz 5 będąca wynikiem poprzedniej: swoboda przedsiębiorczości. Ta ostatnia stała się zasadą wyodrębnioną przez TK oraz w innych aktach. One wskazują na wolny obszar europejski gdzie można się przemieszczać w sposób swobodny.

Swoboda przedsiębiorczości- każdy obywatel UE ma swobodę w zakresie podejmowania i wykonywania dział.gosp. w państwach UE. To jest zrównane z prawami obywateli danego państwa. Niemiec który chce wykonywać dział.gosp. w Polsce ma takie same prawa w Polsce jak obywatel w Polsce. Żadne państwo członkowskie nie może nakładać dodatkowych obowiązków/ wymagań niż dla swoich obywateli!! ( chyba że taki obowiązek wynika z umów międzynarodowych). Art. 13 ustawy o swobodzie dział.gosp. = klauzula narodowego traktowania. Ma 3 segmenty:

• Obywatele państw członkowskich UE oraz państw zrzeszonych w ramach EOG mogą podejmować i wykonywać dział.gosp. tak jak obywatele polscy

• Obywatele innych państw niż w 1 segmencie, mają oni szczególny status. Nie trzeba tego katalogu znać na potrzeby egzaminu, np. uchodźca, pobyt tolerowany i inne.

• Inne osoby które nie pochodzą z UE, EOG, które nie korzystają z statusu w Polsce, mogą prowadzić działalność jako spółka komandytowa, komandytowo-akcyjna, akcyjna, z.o.o.

Przedsiębiorcy zagraniczni mają możliwość wyboru formy prowadzenia dział.gosp. , np. stowarzyszenia, fundacje itd. przewidziane prawem. Dodatkowe dwie formy prowadzenia dział.gosp.: oddział i przedstawicielstwo. Uwaga! Z tego też mogą korzystać przedsiębiorcy w Polsce także , nie tylko zagraniczni.

Oddział – wyodrębniona i samodzielna organizacyjne część działalności gosp. wykonywana przez przedsiębiorcę poza siedzibą lub głównym miejscem wykonywania dział.gosp.

Gdy przedsiębiorca zagraniczny chce utworzyć oddział w Polsce to podlega wpisowi do rejestru przedsiębiorców. Uwaga! Zakład i oddział to nie to samo. Zakład to wyodrębniona część składników majątkowych. W ramach oddziału może być kilka zakładów, ale również może być zakład = oddział. Każdy oddział podlega rejestrowi w rejestrze przedsiębiorców. Oddział nie ma podmiotowości prawnej, więc jakbyśmy chcieli kogoś pozwać no to trzeba pozwać przedsiębiorcę.

Może prowadzić oddział działalność tylko w zakresie dział. do jakiej jest upoważniony za granicą. Gdzie szukać co on może robić? Co ma wpisane w rejestrze w swoim państwie. Coca- cola ma napisane, że produkuje napoje gazowane i niegazowane, zegarki, meble itp. i inne to może produkować w Polsce też napoje i zegarki, ale gdyby nie miała tego napisanego to nie może tak być że w oddziale je produkuje.

Każdy oddział ma 3 obowiązki:

1. Posługiwanie się firmą oddziału ( firma filiarna) – do firmy należy dodać „oddział w Polsce” oraz dodaje się nazwę. COCA-COLA oddział w Polsce.

Firma składa się z dwóch części: korpus + dodatek. Crazy Blicharz + spółka z .o.o + rąbnięty blicharz ( dodatek fakultatywny , którego nie musi być ;D ) . Uwaga ! Nie tłumaczy się nazwy, czyli Crazy Blicharz, natomiast tłumaczy się formę prawną – ltd = z.o.o + oddział w Polsce. Z kc wynika, że podać trzeba miejsce gdzie jest to wykonywane. Przykład: oddział w Polsce w Katowicach. Nie tłumaczy się firmy, dlatego że mamy globalizację( nie byłby rozpoznawalny. Np. nie można przetłumaczyć Mc Donald = Mc Tusek hehe ;D). Tłumaczy się formę prawną, dlatego, że wiemy wg jakich zasad możemy rozmawiać z tym przedsiębiorcą lub z tym oddziałem . LTD jest najbardziej zbliżona do spółki z.o.o i dlatego to się tłumaczy.

1. Obowiązek prowadzenia rachunkowości w języku polskim w oparciu o przepisy o rachunkowości

2. Informowanie o wszelkich zmianach w stanie faktycznym i prawnym

3. Obowiązek ustanowienia reprezentanta w oddziale , którego wpisuje się do KRS. UWAGA! Przepis jest źle skonstruowany, bo sugeruje, że reprezentant może reprezentować całego przedsiębiorcę a nie tylko w oddziale.

Minister gospodarki musi wydać decyzję o zakazie wykonywania przez przedsiębiorcę dział.gosp. w oddziale wówczas gdy:

- oddział rażąco narusza przepisy prawa

- gdy przedsiębiorca zagraniczny utracił prawo wykonywania dział.gosp. lub orzeczono zakaz wykonywania dział.gosp.

- gdy jego działalność zagraża bezpieczeństwu państwa

MINISTER tutaj musi wydać taką decyzję, gdy dojdzie do spełnienia którejś z tych przesłanek.

Uwaga! Oddziałem może być 1 osoba. Często nasze wyobrażenie o oddziałach to jakaś hala. Nie koniecznie jest to poprawne skojarzenie.

Przedstawicielstwo – to forma prowadzenia działalności w zakresie reklamy i promocji przedsiębiorcy zagranicznego! Uwaga! Napisane jest w przepisie DZIAŁALNOŚĆ , a nie DZIAŁ.GOSPODARCZA ! W dodatku należy zawsze dodawać REKLAMA i PROMOCJA PRZEDSIĘBIORCY ZAGRANICZNEGO!. ( samochwałczy charakter przepisu).

Podlegają one wpisowi do rejestru przedstawicielstw , prowadzonego przez ministra gospodarki.

Wpisanie -> zaświadczenie

Odmowa wpisania -> decyzja administracyjna.

Cechą charakterystyczną jest to, że w procesie rejestracji minister może odmówić zarejestrowania przedstawicielstwa, gdy dział. zagraża bezpieczeństwu lub gdy wykracza poza zakres.

<Reklama i promocja – definicje.

Reklama- każdy przekaz informacyjny pozytywny o przedsiębiorcy.

Promocja – pojawia się przychód. >

Przedstawicielstwo ma takie same obowiązki jak przy oddziale.

ZAGADNIENIE nr 2 – Reglamentacja dział.gosp.

Reglamentacja oznacza ograniczenie w swobodzie dział.gosp.

Wszystkie formy takich ograniczeń to reglamentacja. Te ograniczenia to:

1. Koncesja

2. Zezwolenie

3. Licencji

4. Rejestru działalności regulowanej

5. Zgody

6. Sprzeciwu

Wszystkie powyższe mają jeden problem – nie ma definicji.

KONCESJA – to forma reglamentacji, która przybiera formę decyzji administracyjnej. Występuje ona w tych rodzajach dział.gosp., które mają znaczenie dla bezpieczeństwa państwa, obywateli. Koncesja to jest także decyzja swobodna, bo opiera się na przesłankach uznaniowych.

Są pewne rodzaje dział.gosp., których wykonywanie jest tak ważne dla państwa i jego obywateli, że ta działalność jest zastrzeżona tylko na rzecz państwa – Skarb Państwa. A gdy państwo chce dopuścić do swojego zakresu działań to to jest koncesja. Koncesja – uchylenie monopolu państwowego ( prawnego).

Mamy 7 rodzajów dział.gosp.: -> wymienione w ustawie: art. 46

1. Górnicze

2. Wybuchowe

3. Energetyczne, paliwowe

4. Ochrona osób i mienia

5. Prowadzenie kasyna

6. Przewozy lotnicze

7. Programy radiowe i TV – nadawanie sygnału kablowe, przemysłowe. Internet nie wymaga koncesji.

Ustęp 2 art. 46 -> kwestia koncesji jest TYLKO w tej ustawie, nie w żadnej innej!! Więc dołożenie czegoś do katalogu z ust.1 wymaga zmiany ustawy o swobodzie dział.gosp.

Koncesje wydaje organ koncesyjny – głównie minister ze względu na przedmiot dział.gosp., marszałek województwa itp.

Decyzje:

- udzielenie

- odmowa

- zmiana

- ograniczenie

- wstrzymanie

- promesa

Zasada o udzielenie koncesji. Wszczęcie postępowania koncesyjnego może nastąpić z urzędu lub na wniosek. Wszczyna się z urzędu, co będzie wynikiem kilku wniosków przedsiębiorców. Organ koncesyjny, który to czyni z urzędu ma obowiązek poinformować o tym przedsiębiorców, że organizuje postępowanie koncesji. Przedsiębiorcy, którzy są tym zainteresowani składają wnioski. Postępowanie koncesyjne to postępowanie administracyjne. Organ koncesyjny może określić szczególne warunki jakie muszą spełnić przedsiębiorcy.

Organ koncesyjny może najpierw przeprowadzić postępowanie sprawdzające: formalne i merytoryczne. W drugiej części sprawdza fakty podane we wniosku, np. pisze we wniosku że ma 4 ciężarówki to organ zwraca się o okazanie tego. Gdy organ chce ograniczyć liczbę koncesji to wtedy ogłasza w Monitorze Polskim informację, że będzie przeprowadzał takie postępowanie. Przedsiębiorcy składają wnioski o dopuszczenie do udziału w postępowaniu. Normalnie podejmuje decyzje o udzieleniu koncesji. Ale w tym przypadku gdy chce ograniczyć liczbę koncesji, i gdy okaże się że większa liczba przedsiębiorców spełnia warunki oraz daje rękojmię należytego wykonywania dział.gosp. powinien organ koncesyjny przeprowadzić postępowanie przetargowe. Musi to opublikować w MP i informuje co musi się znaleźć w ofercie. Tutaj już nastąpiła selekcja przedsiębiorców. W ofercie podaje się opłatę jaką przedsiębiorca jest gotowy zapłacić oraz określenie przedsiębiorcy. Gdyby zdarzyło się tak, że 2 złożyło by takie same oferty to zwraca się im te oferty i żąda się, aby złożyli inne oferty.

Tajemnica przedsiębiorstwa -> gdy przedsiębiorca nie chce ujawniać informacji może wystąpić o ujawnienie danych. Musi jednak sporządzić z nich streszczenie udostępniane innym .

Promesa – przyrzeczenie udzielenia koncesji. Jeżeli przedsiębiorca zamierza uruchomić dział.gosp., która wymaga koncesji to często promesa jest wykorzystywana. Promesa jest ważna na czas nie krótszy niż 6 mies. Jeżeli mam promese – to mam pewność że dostanę koncesję. W praktyce promesa nie jest żadną gwarancją dostania koncesji. Może odmówić jeżeli zmieniły się dane podane we wniosku, przedsiębiorca nie spełnia warunków, a po trzecie gdy działalność zagraża bezpieczeństwu państwa.

ZAGADNIENIE nr 1

Przedsiębiorca zagraniczny – powtórzenie definicji z 1 wykładu. Pojawienie się obywatela polskiego w definicji osoby zagranicznej budzi kontrowersje, ustawodawca do dzisiaj nie może sobie z nim poradzić. W świetle różnych stanów prawnych raz obywatel polski mógł być uznany za przedsiębiorcę zagranicznego , później nie mógł być itp. Dzisiaj może być uznany. Pojawia się pytanie co to znaczy że obywatel polski wykonuje działalność gosp. za granicą? W grę wchodzą dwie możliwości: obywatel – przedsiębiorca, który ma miejsce zamieszkania za granicą i wykonuje działalność gosp. w Polsce oraz obywatel, który ma miejsce zamieszkania w Polsce i wykonuje działalność za granicą. Wchodzi w grę też trzecia możliwość: obywatel Polski, który ma siedzibę w Polsce lub za granicą i wykonuje działalność w Polsce i za granicą.

Obowiązuje tutaj zasada, która z pewnością była na PMP:

- swobodny przepływ towarów, osób, usług i kapitału oraz 5 będąca wynikiem poprzedniej: swoboda przedsiębiorczości. Ta ostatnia stała się zasadą wyodrębnioną przez TK oraz w innych aktach. One wskazują na wolny obszar europejski gdzie można się przemieszczać w sposób swobodny.

Swoboda przedsiębiorczości- każdy obywatel UE ma swobodę w zakresie podejmowania i wykonywania dział.gosp. w państwach UE. To jest zrównane z prawami obywateli danego państwa. Niemiec który chce wykonywać dział.gosp. w Polsce ma takie same prawa w Polsce jak obywatel w Polsce. Żadne państwo członkowskie nie może nakładać dodatkowych obowiązków/ wymagań niż dla swoich obywateli!! ( chyba że taki obowiązek wynika z umów międzynarodowych). Art. 13 ustawy o swobodzie dział.gosp. = klauzula narodowego traktowania. Ma 3 segmenty:

• Obywatele państw członkowskich UE oraz państw zrzeszonych w ramach EOG mogą podejmować i wykonywać dział.gosp. tak jak obywatele polscy

• Obywatele innych państw niż w 1 segmencie, mają oni szczególny status. Nie trzeba tego katalogu znać na potrzeby egzaminu, np. uchodźca, pobyt tolerowany i inne.

• Inne osoby które nie pochodzą z UE, EOG, które nie korzystają z statusu w Polsce, mogą prowadzić działalność jako spółka komandytowa, komandytowo-akcyjna, akcyjna, z.o.o.

Przedsiębiorcy zagraniczni mają możliwość wyboru formy prowadzenia dział.gosp. , np. stowarzyszenia, fundacje itd. przewidziane prawem. Dodatkowe dwie formy prowadzenia dział.gosp.: oddział i przedstawicielstwo. Uwaga! Z tego też mogą korzystać przedsiębiorcy w Polsce także , nie tylko zagraniczni.

Oddział – wyodrębniona i samodzielna organizacyjne część działalności gosp. wykonywana przez przedsiębiorcę poza siedzibą lub głównym miejscem wykonywania dział.gosp.

Gdy przedsiębiorca zagraniczny chce utworzyć oddział w Polsce to podlega wpisowi do rejestru przedsiębiorców. Uwaga! Zakład i oddział to nie to samo. Zakład to wyodrębniona część składników majątkowych. W ramach oddziału może być kilka zakładów, ale również może być zakład = oddział. Każdy oddział podlega rejestrowi w rejestrze przedsiębiorców. Oddział nie ma podmiotowości prawnej, więc jakbyśmy chcieli kogoś pozwać no to trzeba pozwać przedsiębiorcę.

Może prowadzić oddział działalność tylko w zakresie dział. do jakiej jest upoważniony za granicą. Gdzie szukać co on może robić? Co ma wpisane w rejestrze w swoim państwie. Coca- cola ma napisane, że produkuje napoje gazowane i niegazowane, zegarki, meble itp. i inne to może produkować w Polsce też napoje i zegarki, ale gdyby nie miała tego napisanego to nie może tak być że w oddziale je produkuje.

Każdy oddział ma 3 obowiązki:

1. Posługiwanie się firmą oddziału ( firma filiarna) – do firmy należy dodać „oddział w Polsce” oraz dodaje się nazwę. COCA-COLA oddział w Polsce.

Firma składa się z dwóch części: korpus + dodatek. Crazy Blicharz + spółka z .o.o + rąbnięty blicharz ( dodatek fakultatywny , którego nie musi być ;D ) . Uwaga ! Nie tłumaczy się nazwy, czyli Crazy Blicharz, natomiast tłumaczy się formę prawną – ltd = z.o.o + oddział w Polsce. Z kc wynika, że podać trzeba miejsce gdzie jest to wykonywane. Przykład: oddział w Polsce w Katowicach. Nie tłumaczy się firmy, dlatego że mamy globalizację( nie byłby rozpoznawalny. Np. nie można przetłumaczyć Mc Donald = Mc Tusek hehe ;D). Tłumaczy się formę prawną, dlatego, że wiemy wg jakich zasad możemy rozmawiać z tym przedsiębiorcą lub z tym oddziałem . LTD jest najbardziej zbliżona do spółki z.o.o i dlatego to się tłumaczy.

1. Obowiązek prowadzenia rachunkowości w języku polskim w oparciu o przepisy o rachunkowości

2. Informowanie o wszelkich zmianach w stanie faktycznym i prawnym

3. Obowiązek ustanowienia reprezentanta w oddziale , którego wpisuje się do KRS. UWAGA! Przepis jest źle skonstruowany, bo sugeruje, że reprezentant może reprezentować całego przedsiębiorcę a nie tylko w oddziale.

Minister gospodarki musi wydać decyzję o zakazie wykonywania przez przedsiębiorcę dział.gosp. w oddziale wówczas gdy:

- oddział rażąco narusza przepisy prawa

- gdy przedsiębiorca zagraniczny utracił prawo wykonywania dział.gosp. lub orzeczono zakaz wykonywania dział.gosp.

- gdy jego działalność zagraża bezpieczeństwu państwa

MINISTER tutaj musi wydać taką decyzję, gdy dojdzie do spełnienia którejś z tych przesłanek.

Uwaga! Oddziałem może być 1 osoba. Często nasze wyobrażenie o oddziałach to jakaś hala. Nie koniecznie jest to poprawne skojarzenie.

Przedstawicielstwo – to forma prowadzenia działalności w zakresie reklamy i promocji przedsiębiorcy zagranicznego! Uwaga! Napisane jest w przepisie DZIAŁALNOŚĆ , a nie DZIAŁ.GOSPODARCZA ! W dodatku należy zawsze dodawać REKLAMA i PROMOCJA PRZEDSIĘBIORCY ZAGRANICZNEGO!. ( samochwałczy charakter przepisu).

Podlegają one wpisowi do rejestru przedstawicielstw , prowadzonego przez ministra gospodarki.

Wpisanie -> zaświadczenie

Odmowa wpisania -> decyzja administracyjna.

Cechą charakterystyczną jest to, że w procesie rejestracji minister może odmówić zarejestrowania przedstawicielstwa, gdy dział. zagraża bezpieczeństwu lub gdy wykracza poza zakres.

<Reklama i promocja – definicje.

Reklama- każdy przekaz informacyjny pozytywny o przedsiębiorcy.

Promocja – pojawia się przychód. >

Przedstawicielstwo ma takie same obowiązki jak przy oddziale.

ZAGADNIENIE nr 2 – Reglamentacja dział.gosp.

Reglamentacja oznacza ograniczenie w swobodzie dział.gosp.

Wszystkie formy takich ograniczeń to reglamentacja. Te ograniczenia to:

1. Koncesja

2. Zezwolenie

3. Licencji

4. Rejestru działalności regulowanej

5. Zgody

6. Sprzeciwu

Wszystkie powyższe mają jeden problem – nie ma definicji.

KONCESJA – to forma reglamentacji, która przybiera formę decyzji administracyjnej. Występuje ona w tych rodzajach dział.gosp., które mają znaczenie dla bezpieczeństwa państwa, obywateli. Koncesja to jest także decyzja swobodna, bo opiera się na przesłankach uznaniowych.

Są pewne rodzaje dział.gosp., których wykonywanie jest tak ważne dla państwa i jego obywateli, że ta działalność jest zastrzeżona tylko na rzecz państwa – Skarb Państwa. A gdy państwo chce dopuścić do swojego zakresu działań to to jest koncesja. Koncesja – uchylenie monopolu państwowego ( prawnego).

Mamy 7 rodzajów dział.gosp.: -> wymienione w ustawie: art. 46

1. Górnicze

2. Wybuchowe

3. Energetyczne, paliwowe

4. Ochrona osób i mienia

5. Prowadzenie kasyna

6. Przewozy lotnicze

7. Programy radiowe i TV – nadawanie sygnału kablowe, przemysłowe. Internet nie wymaga koncesji.

Ustęp 2 art. 46 -> kwestia koncesji jest TYLKO w tej ustawie, nie w żadnej innej!! Więc dołożenie czegoś do katalogu z ust.1 wymaga zmiany ustawy o swobodzie dział.gosp.

Koncesje wydaje organ koncesyjny – głównie minister ze względu na przedmiot dział.gosp., marszałek województwa itp.

Decyzje:

- udzielenie

- odmowa

- zmiana

- ograniczenie

- wstrzymanie

- promesa

Zasada o udzielenie koncesji. Wszczęcie postępowania koncesyjnego może nastąpić z urzędu lub na wniosek. Wszczyna się z urzędu, co będzie wynikiem kilku wniosków przedsiębiorców. Organ koncesyjny, który to czyni z urzędu ma obowiązek poinformować o tym przedsiębiorców, że organizuje postępowanie koncesji. Przedsiębiorcy, którzy są tym zainteresowani składają wnioski. Postępowanie koncesyjne to postępowanie administracyjne. Organ koncesyjny może określić szczególne warunki jakie muszą spełnić przedsiębiorcy.

Organ koncesyjny może najpierw przeprowadzić postępowanie sprawdzające: formalne i merytoryczne. W drugiej części sprawdza fakty podane we wniosku, np. pisze we wniosku że ma 4 ciężarówki to organ zwraca się o okazanie tego. Gdy organ chce ograniczyć liczbę koncesji to wtedy ogłasza w Monitorze Polskim informację, że będzie przeprowadzał takie postępowanie. Przedsiębiorcy składają wnioski o dopuszczenie do udziału w postępowaniu. Normalnie podejmuje decyzje o udzieleniu koncesji. Ale w tym przypadku gdy chce ograniczyć liczbę koncesji, i gdy okaże się że większa liczba przedsiębiorców spełnia warunki oraz daje rękojmię należytego wykonywania dział.gosp. powinien organ koncesyjny przeprowadzić postępowanie przetargowe. Musi to opublikować w MP i informuje co musi się znaleźć w ofercie. Tutaj już nastąpiła selekcja przedsiębiorców. W ofercie podaje się opłatę jaką przedsiębiorca jest gotowy zapłacić oraz określenie przedsiębiorcy. Gdyby zdarzyło się tak, że 2 złożyło by takie same oferty to zwraca się im te oferty i żąda się, aby złożyli inne oferty.

Tajemnica przedsiębiorstwa -> gdy przedsiębiorca nie chce ujawniać informacji może wystąpić o ujawnienie danych. Musi jednak sporządzić z nich streszczenie udostępniane innym .

Promesa – przyrzeczenie udzielenia koncesji. Jeżeli przedsiębiorca zamierza uruchomić dział.gosp., która wymaga koncesji to często promesa jest wykorzystywana. Promesa jest ważna na czas nie krótszy niż 6 mies. Jeżeli mam promese – to mam pewność że dostanę koncesję. W praktyce promesa nie jest żadną gwarancją dostania koncesji. Może odmówić jeżeli zmieniły się dane podane we wniosku, przedsiębiorca nie spełnia warunków, a po trzecie gdy działalność zagraża bezpieczeństwu państwa.

Zakres koncesji: należy zwrócić uwagę przy nauce na egzamin o przepisach typu kiedy organ cofa koncesję. Bardzo ważny termin: przedsiębiorca, któremu cofnięto koncesję może się o nią ponownie ubiegać, ale nie może być to wcześniej niż po upływie 3 lat. Dotyczy tego samego zakresu. Zatem może się ubiegać wcześniej, ale musi to być INNY zakres. Ten przepis można sprytnie wykorzystać. Wtedy jedynie co organ koncesyjny może odmówić nam udzielenia koncesji.

Zezwolenia – katalog wymieniony przez ustawodawcę jest otwarty. Nie ma potrzeby aktualizowania ustawy. Zezwolenie różni się od koncesji tym, że jest decyzją związaną -> gdy przedsiębiorca spełnia warunki to organ zezwalający MUSI udzielić zezwolenia. Przybiera postać decyzji administracyjnej.

Konstrukcja zezwolenia-> nie jest uchyleniem monopolu państwowego, ale uchyleniem generalnego zakazu, bo zakazuje się każdemu wykonywania dział.gosp. także państwu. CO do zasady nie można sprzedawać alkoholu. Trzeba mieć na to zezwolenie.

Licencja – ustawa o transporcie drogowym i kolejowym.

Rejestr działalności regulowanej – jej działalność wymaga spełnienia szczególnych warunków określonych przepisami szczególnymi. Np. działalność prawników, lekarzy itp., np. prywatny gabinet lekarski.

Istota: wprowadzona dla zmiękczenia obowiązku zezwoleń. Konieczne jest wpisanie się do rejestru działalności regulowanej prowadzone przez właściwe organy. Trzeba złożyć wniosek o wpisanie do rejestru wraz z oświadczeniem, że spełnia się wymagania. Organ ma 7 dni na wydanie zaświadczenia o wpisie. Gdy organ nie wyda zaświadczenia w ciągu 7 dni, a my jesteśmy pewni, że wniosek jest kompletny to możemy poinformować na piśmie, że w związku z tym że wniosek został prawidłowo złożony, a upłynął termin 7 dni to podejmujemy działalność po upływie 14 dni od złożenia wniosku. Legalnie wtedy działamy. Można złożyć go też w CEIDG i wskazać organ rejestrowy.

Organ może odmówić wpisu w rejestrze w drodze decyzji, w dwóch przypadkach: jeżeli zgłaszający przedsiębiorca ma prawomocne orzeczenie zakazujące mu wykonywania dział.gosp. lub gdy był wpisany do rejestru i został z niego karnie wykreślony i miało miejsce ono nie później niż 3 lata wstecz.

Kiedy organ wykreśla przedsiębiorce z rejestru karnie: decyzja

- jeżeli okaże się, że zostało złożone nieprawdziwe oświadczenie

- gdy organ stwierdzi naruszenie warunków i w wyznaczonym terminie nie usunięto ich

- rażące naruszenie warunków przez przedsiębiorcę.

Zatwierdzenia, zgody i sprzeciwy – warunkują nam możliwość dokonania jakiejś jednorazowej czynności prawnej.

Sprzeciw – organ, który może wyrazić sprzeciw. Ale często jest tak, że ustawodawca konstruuje sprzeciw odwrotnie. Przedsiębiorca ma zawiadomić organ o określonych czynnościach. Organ może wyrazić sprzeciw.

ZAGADNIENIE – KONTROLA

To zespół czynności zmierzający do ustalenia określonego stanu faktycznego ze stanem normatywnym( postulowanym) i wyciągnięcie wniosków.

Natomiast jeżeli wyniki kontroli są złe to mogą być pretekstem do dalszej kontroli – organu nadzorczego itd. Może dojść do wyciągnięcia władczych form oddziaływania na przedsiębiorcę, np. nałożenie kary grzywny, wykluczenia z organu itd.

Ustawa zawiera postępowanie kontrolne uregulowane lex generalis oraz jeden art. który mówi o charakterze nadzorczym – wójt ( burmistrz, prezydent miasta) przy zagrożeniu życia itp. powinien powiadomić o tym organy kontrolne. Wójt gdy nie może zawiadomić to sam może wydać decyzję wstrzymującą wykonywanie dział. do 3 dni ( nadaje się jej rygor natychmiastowej wykonalności w pewnych sytuacjach).

Kontrola to pewien proces uruchamiający działalność organów kontrolnych. Najpierw trzeba zawiadomić przedsiębiorcę, że ma się zamiar jego skontrolowania i powinno to dojść do niego w takim terminie, żeby mógł on się przygotować do takiej kontroli. Terminy: 7dni od doręczenia, ale nie dłuższy niż 30 dni. Od tego są liczne wyjątki, np. podejrzenie popełnienia przestępstwa itd. ( patrz ustawa – 7 wyłączeń). W razie gdy upłynie ten termin to wymagane jest powtórne zawiadomienie. Przychodzi zespół kontrolny, który może być jednoosobowy. Musi posiadać 2 dokumenty: legitymację służbową i upoważnienie do dokonania kontroli ( członek kontrolny a organ kontroli). Może być tak, że w zespole kontrolnym pojawią się inne osoby, np. osoby zaufania publicznego, Policja albo specjalista. Upoważnienie: zawiera kto, kogo, co będzie kontrolował. Ustawa określa szczegóły tego co musi zawierać takie upoważnienie. W wyjątkowych przypadkach zespół kontrolny może nie posiadać upoważnienia. Ale musi być doręczone w wyznaczonym terminie nie dłuższym niż 3 dni. Jeżeli zmieni się krąg osób wchodzących w skład kontroli, zakres przedmiotowy lub miejsce o wymagane jest nowe upoważnienie. Przedstawia się je przedsiębiorcy. Gdy go nie ma osobiście to ten ma obowiązek wskazać osobę upoważnioną do odbioru dokumentów, np. pełnomocnika przedsiębiorcy. A jak ich nie ma to okazuje się to osobie czynnej w lokalu.

Kontrola co do zasady może być w miejscu przedsiębiorcy podczas pracy przedsiębiorcy. Za zgodą przedsiębiorcy może być dokonywana poza. Przedsiębiorca nie jest pozbawiony ochrony prawnej. Ona trwa już od początku wszczęcia postępowania kontrolnego.

Przesłanki wyłączenia pracownika są takie same jak w Kpa.

Dowody, które są przeprowadzane z naruszaniem przepisów nie może być podstawą żadnego postępowania ( zasadniczo).

Zespół kontrolny jest zobowiązany do przedstawienia praw i obowiązków przedsiębiorcy.

W toku postępowania kontroli obowiązują pewne zasady:

a) przedsiębiorca ma prawo do informacji o swojej sytuacji

b) zasada minimalizacji uciążliwości kontroli

c) przedsiębiorca ma PRAWO do udziału w czynnościach kontrolnych; ma obowiązek wskazać osobę upoważnioną. Jeżeli organ kontroli nie może dokonywać czynności kontrolnych bez jego wady w tym zakresie

d) limit kontroli – będzie to na ćwiczeniach. Wszystkie organy kontrolne w Polsce mają limit kontroli ustawowy ( liczony w skali roku), odpowiednio 12, 18, 24, 48 dni roboczych ( zależy jaki to jest przedsiębiorca). Tutaj odsyłam do ustawy aby określić wyjątki czasu.

e) zasada 1 kontroli tego samego przedsiębiorcy. Wyjątek: gdy przedsiębiorca prowadzi w 2 zakładach to może być kontrola równoczesna w 2 zakładach.

f) obowiązek prowadzenia książki kontroli – nie ma formy prawnej, może mieć formę elektroniczną albo zbioru dokumentów

g) możliwość zgłoszenia sprzeciwu w ciągu 3 dni od dnia wszczęcia postępowania kontrolnego. Składa się do organu kontrolnego i ma to charakter suspensywny i wstrzymuje czas biegu kontroli. W czasie rozpatrywania sprzeciwu organ kontrolny może dokonać czynności zabezpieczających. Organ wydaje rozstrzygnięcie, jak go nie wyda to się przyjmuje że się zgadza. Od niego przysługuje zażalenie w terminie 3 dni, a organ rozpatruje to w 7 dni.

h) gdy przedsiębiorca dozna uszczerbku podczas kontroli przysługuje mu odszkodowanie od Skarbu Państwa

USTWA O ZWALCZANIU NIEUCZCIWEJ KONKURENCJI – jedna z lepszych ustaw która funkcjonuje w naszym porządku prawnym

Jest to ustawa z 1993roku, jest to ustawa jedna z nielicznych która w historii polskiej regulacji była niewiele razy nowelizowana.

Ta niewielka ilość jej nowelizacji (była bardzo dużo razy nowelizowana, ale jak się patrzy a to na czym kiedyś polegała nowelizacja poszczególnych tekstów ustawy, to okazuje się że nowelizacja za każdym razem nie polegała na poprawianiu tekstów, a na dopisywaniu pewnych szczegółów dot. nieuczciwej konkurencji.

Do ustawy zawsze prawie dopisywana, a nigdy nic nie skreślano.

1 wyjątek był.

REGULACJA PRAWA KONKURENCJI – powstaje poważny problem, czy w ogóle prawo konkurencji jest potrzebne ? problem teoretyczno-filozoficzny z zakresu prawa.

Czemu ma służyć PRAWO KONKURENCJI – ochronie naszej pozycji, prawa konsumentów, tych mniejszych, słabszych, słabszych przedsiębiorców, wyrównywanie stosunków co do tych silniejszych przedsiębiorców, stron umów w umowach konsumenckich.

Pan prof. Tobor uważa, że to wszystko możemy osiągnąć bez prawa konkurencji.

Jeżeli dany przedsiębiorca nas oszuka np.; gdy kupimy proszek bo na jego opakowaniu pokazane jest , że ten proszek wybieli biel, bielszą od bieli i ktoś kupi go, bo wierzy w to- to po prostu ten człowiek jest naiwny.

Jeżeli kupimy towar, który jest niezgodny z reklamą z zapewnieniami producenta, usługodawcy i korzysta z usług które nie odpowiadają temu co zostało zagwarantowane, lub to co stanowiło podstawę podjęcia decyzji o wyborze właśnie tego usługodawcę to taka czynność prawną można wzruszyć – spróbować uznawać za nieważną, wykazywać że działaliśmy pod wpływem błędu, że nasza czynność prawną była dokonana wadą wynikającą z podstępu, sytuacje przymusowe – wyzysk.

To są typowo cywilne- prawne które pozwalają wzruszać takie czynności prawne. Są to takie czynności które pozwalają podważać skuteczność lub ważność dokonanych wcześniej czynności prawnych np.: umowy

Podobnie jest uregulowana kwestia z roszczeniami innego typu, nie tylko z unieważnienia umowy, można w zakresie ustawy o własności przemysłowej, w zakresie znaków towarowych, prawa autorskiego, podnosić różne roszczenia –NIE JEST NAM EXTRA POTRZEBNE PRAWO KONKURENCJI, żeby osiągnąć skutek który możemy osiągnąć innymi instrumentami prawnymi.

PRAWO KONKURENCJI broni się tym, że ono wychodzi naprzeciw faktycznie tej słabszej stronie. Taka jest jego logika, sens.

Jest to po prostu taka dziedzina prawa, że pozwala nie co łatwiej dochodzić swoich praw aniżeli można to było zrobić na podstawie innych dziedzin prawa, innej regulacji prawnej.

USTAWA O ZNACZENIU NIEUCZCIWEJ KONKURENCJI,- posługuje się 4 ważnymi definicjami : 2mają charakter stricte ustawowy to znaczy dot. całej ustawy, 3 definicja nieuczciwej konkurencji 4- definicja przedsiębiorcy

DEFINICJA PRZEDSIĘBIORCY – to 4 definicja przedsiębiorcy, która wynika z ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji.

Zgodnie z tą definicją za przedsiębiorcę uznaje się każdą osobę fizyczną, prawną, ułomną osobę prawną ( która ma zdolność), jednostka organizacyjna nie mająca osobowości prawnej a mająca zdolność prawna, która prowadzi chociaż to ubocznie prowadząc działalność zarobkową, zawodową, uczestniczy w działalności gospodarczej.

„Prowadzenie działalności chociaż to ubocznie” – oznacza, że ta działalność wykonywana przez przedsiębiorcę może być sporadyczna, wpadkowa, niekoniecznie musi być nastawiona na wykonywanie tej działalności non stop, permanentnie, cały czas, okresowo. Może to być przypadkowa czynność.

„Prowadzenie działalności zarobkowej,- prowadzenie działalności każdej która przynosi nam zyski

zawodowej” – to prowadzenie takiej działalności która nie musi przysparzać zysków, ale polega na wykonywaniu określonego zawodu a ponadto, ta aktywność nawet przypadkowa musi mieć swoje oddziaływanie na działalność gospodarczą kogoś innego.

• W przyszłości będziemy prawnikami, za 2 lata będziemy pisać prace magisterską, następnie będziemy chcieli ją wydrukować i zblindować , ale po co mamy to zrobić np.; na wydziale, jak możemy pojechać do znajomej która ma w domu drukarkę i wydrukuje nam pracę, oprawi ją- WYKONA PEWNĄ PRAWCĘ, i w dodatku my nie płacimy za to.

W tym kontekście nasza koleżanka może zostać uznana za przedsiębiorcę w świetle tej def. Przedsiębiorcy wynikającej z ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji.

Ona na co dzień zajmuje się czymś innym zawodowo, ale teraz dokonała pewnych czynności które należą do kompetencji osób które wykonują to na co dzień. W świetle prawa, prowadziła działalność zawodową która polega na świadczeniu usług drukarski a przy tym uczestniczyła w działalności gospodarczej, chociaż zysku nie otrzymała jej działalności nie można zakwalifikować jako działalności gospodarczej, ale jej zachowanie może wywołać reperkusje w sferze działalności gospodarczej innych przedsiębiorców. Gdyby jeden z pracowników punktu ksero, dowiedziałby się o tym, że ktoś wydrukował i zblindował sobie pracę magisterką za darmo, mógłby się doszukiwać pewnych haczyków – nieuczciwej konkurencji i podnieść roszczenia przeciwko koleżance która dokonała tego wydrukowania etc.

• Po wykładzie idziemy do domu, część z nas wybiera się do pubu, disco ect. Większość nas przyjechało na wydział autobusem, a Romek nasz kolega przyjechał busem ( on lubi duże samochody), jadąc do domu spotyka znajomych z uczelni, proponuje im podwiezienie do celu.

Przyjechaliśmy na miejsce, i osoby które jechały busem, zbierają pieniądze po 2 zł dla kolegi Romka ( na paliwo).

Ta działalność była odpłata, działalność zarobkowa, on na tym choć trochę zarobił dostał np.; 100 zł to ta działalność, zachowanie może być uznane za wyczerpanie znamion uznania tego Romka za przedsiębiorcę, bo ten Romek nie prowadził dział gospodarczej w żaden sposób. Ten Romek ubocznie uczestniczył w działalności konkurencyjnej np. Dla MZK, taksówkarzy. Bo wykonywał działalność zawodową np.; taksówkarza

1. DEFINICJA CZYNU NIEUCZCIWEJ KONKURENCJI – czynem nieuczciwej konkurencji zgodnie z ustawą jest działalność sprzeczna z prawem, dobrymi obyczajami, które narusza, zagraża interesom innego przedsiębiorcy lub klienta.

Ta definicja składa się z 2 przesłanek :

1. działanie, nasze zachowanie, musi wyczerpywać znamion, działania sprzeczne z prawem, lub dobrymi obyczajami

2. to działanie, zachowanie, musi naruszać chociażby zagrażać interesowi innemu przedsiębiorcy lub klienta

Każda z tych w/w przesłanek składa się z kolejnych 2 podprzesłanek działalności sprzecznej s prawem lub dobrymi obyczajami – zagrożenie lub naruszenie interesów.

To dokonuje mnogość możliwości dokonywania czynów nieuczciwej konkurencji – ćwiczenia

# Czynem nieuczciwej konkurencji jest działanie sprzeczne z prawem i dobrymi obyczajami, które jednocześnie zagraża i narusza

# Czynem nieuczciwej konkurencji jest działaniem nieuczciwej konkurencji jest także tylko takie zachowanie które jest tylko sprzeczne z prawem a zgodne z dobrymi obyczajami które i zagraża i narusza

# Czynem nieuczciwej konkurencji jest działanie zgodne z prawem ale sprzeczne z dobrymi obyczajami, które i zagraża i narusza

# Czynem nieuczciwej konkurencji jest działanie sprzeczne z prawem i dobrymi obyczajami które tylko zagraża

# Czynem nieuczciwej konkurencji jest działanie sprzeczne z prawem i dobrymi obyczajami które nie zagraża, ale narusza

# Czynem nieuczciwej konkurencji jest działalność sprzeczna z prawem zgodne z dobrymi obyczajami które tylko zagraża, ale nie narusza

NAJWAŻNIEJSZE JEST TO, ABY OBIE PRZESŁANKI BYŁY SPEŁNIENE.

Przykłady :

^ Coś jest sprzeczne z prawem i dobrymi obyczajami narusza lub zagraża : podsłuchiwanie przedsiębiorcy, zbicie szyby

^ Czyn nieuczciwej konkurencji który jest sprzeczny tylko z prawem a zgodny z dobrymi obyczajami zagraża interesowi innemu przedsiębiorcy lub konsumentowi: sprzedaż alkoholu bez koncesji, niepłacenie podatków

^ Tylko sprzeczny z dobrymi obyczajami a nie jest sprzeczny z prawem : NIE MA TAKICH CZYNÓW !!!!!!!

Definicja jets bardziej ogólna chodź można powiedzieć, że jest dość obszerna.

Ustawa posługuje się pojęciem DZIAŁANIE – czynem nieuczciwej konkurencji jest działanie sprzeczne z prawem, dobrymi obyczajami etc. Nie tylko chodzi tu o działanie, ale także o zachowania które są sprzeczne z prawem i dobrymi obyczajami. Chodzi tu o zaniechanie lub akceptowanie działania niezgodnego z prawem.

Ustawa zawiera katalog przykładowych czynów nieuczciwej konkurencji :

„KTO WYMIENI wszystkie czyny nieuczciwej konkurencji” nie można złapać się na egz. Na to pytanie bo ta rzecz jest nie wykonalna, i ktoś kto się jej podejmie to naraża się na śmieszność. !!!

Katalog czynów nieuczciwej konkurencji który znajduje się w ustwie, jest katalogiem przykładowym.

Genialność tej ustawy polega na tym, że ustawa od początku swojego istnienia/ funkcjonowania czyli od 1993 roku była zmieniania w zakresie takim, jakim poszerzano ten katalog.

Nie zmieniano definicji czynów nieuczciwej konkurencji, definicji przedsiębiorcy, innych ważnych definicji wynikających z tej ustawy. Tylko dopisywani czyny nieuczciwej konkurencji.

CZYNY NIEUCZCIWEJ KONKURENCJI :

NA EGZ NIE MUSIMY ZNAC DOKŁADNIE NA CZYM POLEGA KAŻDY CZYN POLEGA !!! MUSIMY WIEDZIEĆ O ISTOCIE !

1. CZYNEM NIEUCZCIWEJ KONKURENCJI JEST TO WPROWADZENIE W BŁĄD, OZNACZENIE PRZEDSIĘBIORCY CO DO JEGO POCHODZENIA - Czynem nieuczciwej konkurencji jest takie oznaczenie przedsiębiorca które wprowadza w błąd co do tego z kim mamy do czynienia co do jego pochodzenia ( czyny nieuczciwej konkurencji które były bardzo popularne na początku lat 90) kiedy ta ustawa wchodziła w życie np.; magnetofony SONIX a powinien być SONY, adidas ma 3 paski, a wtedy ktoś podrabiał i dawał nazwę „adidos „i 4 paski ….

Czyn nieuczciwej konkurencji w zakresie oznaczenia przedsiębiorcy jest także takie oznaczenie przedsiębiorcy który wcześniej funkcjonował na rynku.

Czy mogę wydać płytę „ the best Ryszard Rynkowki”, mimo, że nie jestem Ryszardem ? Otóż tak, mogę wydać, ale muszę dopisać np. : Ryszard `Rynkowski ale ten z K-Ce. Powinien pojawić się do oznaczenie.

Musi być wprowadzony dodatkowy element, odróżniający istniejącą już nazwę z tą która powstanie aktualnie.

Sama ustawa o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji była wykorzystywana czysto marketingowo.

W 94’ był spór między Rama a Masmixem gdzie Rama pozwała Masmix o to, że w Masmixie jest mniej masła niż podali.

Zrobił się spór, jeden z pierwszych w kraju.

Wszystkie media o tym mówiły, oczywiście proces skończył się ugodą.

Nie chodziło o to, że Masmix ma mniej masła, bo zapewne miał tyle samo co Rama, ale chodziło o „darmową reklamę w mediach „

PRAWO KONKURENCJI JEST WYKORZYSTYWANE DO TAKICH CELÓW, CHOCIAŻBY DO WYPROMOWANIA : nazwę jakieś firmy, cech danego przedsiębiorcy etc.

Co gdy przedsiębiorca dzieli pod 1 firmą a później się dzieli na 2 innych : np.: ROWEX który produkuje rowery, motory i gdyby TEN ROWEX podzielił się na 2 osobnych przedsiębiorców to mogą się nazywać ROWEX, tylko musi być dodany podatek do firmy w postaci ROWEX rowery, hulajnogi i trzeba dopracować który to jest teraz ROWEX.

Czyn nieuczciwej konkurencji jest to czyn wprowadzający w błąd co do pochodzenia produktu.

Jeśli chodzi o pochodzenie to mamy dużo regulacji takich europejskich, chroniących produkty ze względu na ich cechy właściwości, jak również ze względu na to skąd pochodzą.

Mamy takie różne stopnie ochrony prawnej, jeżeli chodzi o produkty korzystające z ochrony z pkt widzenia ich pochodzenia …

• wprowadzanie w błąd co do pochodzenia np.: podanie informacji, że otrzymujemy wodę z krynicy górskiej a tak naprawdę jest to woda z kranu z warszawy. To zwykłe oszustwo = czyn nieuczciwej konkurencji

• Jest także czynem nieuczciwej konkurencji np.: gdy ktoś nazwie wodę Piwniczanka i na etykiecie napisze, że jest to woda wysoko mineralizowana, to po prostu woda spuszczana z wody z piwnicy = wszystko jest zgodne z prawdą bo jest to piwniczanka ( nazwa może wprowadzać w błąd)

• Szampan, oscypek ( produkty korzystające z ochrony regionalnej) szampan – jest to nic innego jak wino z bąbelkami, ale tylko takie wino które pochodzi z plantacji na południu Francji ale ściśle określonych. Tylko takie wino może być nazwane szampanem

• Oscypek- to może być tylko wtedy gdy został wyprodukowany z takiego mleka (kozie mleko), w określonych proporcjach i ubity musi być „ nogami góralskimi” – tylko w zakopanym. Prawdziwe oscypki są na wiosnę !!

Specjalna ochrona – gdy np. Będziemy chcieli kupić alkohol na którego etykiecie będzie napisane szampan o smaku …. , albo wino o smaku szampana, o smaku zbliżonym do szampana- to jest także czyn nieuczciwej konkurencji… Nie wolno w przypadku takich znaków które korzystają ze szczególnej ochrony ( oscypek, szampan …) tzn. Nie można się do nich porównywać.

Nie wolno na etykiecie napisać, „nie, ma porównanie do szampana” bo będzie to tez czyn nieuczciwej konkurencji.

Czyn nieuczciwej konkurencji jest także brak oznaczenia lub niewłaściwe oznaczenie produktu w zakresie jego składników. Regulują to w dużej mierze przepisy szczególne, np.: kupujemy sobie kawę, snikersa, chleb, to na składzie może być napisane, że może zawierać śladowe ilości orzeszków archaicznych, substancje E, etc… trzeba przeanalizować to, bo kawałek orzeszka może zostać pozostawione na taśmio-ciągu, a informacja musi być zamieszczona bo ktoś może być uczulony. Śladowa ilość w organizmie może daną osobę zabić.

1. NARUSZENIE TAJEMNICY PRZEDSIĘBIORSTWA – może przybierać różnego rodzaje postacie, rodzaje na ćwiczeniach do przerobienia

POJĘCIE TAJEMNICY PRZEDSIĘBIORSTWA (jedyna definicja w polskim systemie prawnym tajemnicy przedsiębiorstwa.) - Zgodnie z ustawa są to nie podane do wiadomości publicznej, informacje techniczne, technologiczne, organizacyjne i inne mające wartość gospodarczą co do których przedsiębiorca podjął działanie zmierzające do zaufania ufności .

Sam CZYN NIEUCZCIWEJ KONKURENCJI – w pewnych przypadkach pnanalizowane naruszenie, ujawnienie, wykorzystanie ich w nabyciu, w pewnych przypadkach nie jest penalizowane – doczytać w ustawie i na ćw. przerobić

Tajemnica przedsiębiorstwa( definicja 3 w ustawie o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji)

1. NAŚLADOWANIE PRODUKTÓW, ale chodzi o kopiowanie ich zewnętrznej postaci.

Czynem nieuczciwej konkurencji nie jest: kopiowanie, naśladownictwo cech funkcjonalnych produktów np.: dlaczego wszystkie płyty CD są takie samej wielkości, kasety magnetofonowe, płyty wilenowe.

Dlaczego czynem nieuczciwej konkurencji jest powielenie postaci magnetofonu a samej kasety nie ?

Bo cechy funkcjonalne nie podlegają prawu konkurencji, bo każda kaseta mogła być odtwarzana musi pochodzić do takiej same kieszeni- z taka samą prędkością musi kręcić się głowica, płyta CD musi być mniej więcej tej samej wielkości, ale kręcą się z tą samą prędkością, bo napędy są z tą samą prędkością – KWESTA FUNKCJONALNA

TRZEBA ZWRÓCIĆ UWAGĘ NA WYGLĄD ZEW. SAMOCHODÓW I PODRABIANIE ICH WYGLĄDU

1. SABOTARZ- nakłanianie do nie wykonywania lub nienależytego wykonywania obowiązków ( dużo różnych możliwości). Tu mogą działać tzw. „Headhanterzy” – łowcy głów

2. ROZPOWSZECHNIANIE NIEPRAWDZIWYCH INFORMACJI O OSOBIE LUB INNYCH PRZEDSIĘBIORCACH - w ust dużo przykładów. (CW. Dokończyć )

Chodzi tu o tzw. ( „samochwała w kącie stała”) czyli, jeżeli przedsiębiorca sam mówi o sobie, ile ma uprawnień, certyfikatów, i jaki jest wspaniały, w rzeczywistości może się okazać, że jest to nieprawda, to jak najbardziej może być to uznane za czyn nieuczciwej konkurencji !

Gdy przedsiębiorca rozpowszechnia jakieś informacje o innych przedsiębiorcach to także takie zachowanie może być rozumiane jako czyn nieuczciwej konkurencji.

1. UTRUDNIANIE DOSTĘPU DO RYNKU art. 15 ( bardzo szeroki art.)

Utrudnianie dostępu do rynku, może polegać na wielu różnych możliwych zachowaniach np.: * rzeczowo, nieuzasadnione zróżnicowane traktowanie przedsiębiorców. * uzależnienie dokonania jednej transakcji od drugiej * może być wymuszane na kliencie skorzystanie z określonego przedsiębiorcy.

Każdy z przykładów ma odzwierciedlenie w praktyce !! ( ćw. Dokończyć)

Gdy mamy wypadek np.; samochodowy, to wprost z ustawy wynika, że albo gdy my dokonamy szkody, albo ktoś inny dokona nam szkody – to możemy rozliczyć się bezgotówkowo. Dziś był to standard.

Początkiem lat 90’ mieliśmy w Polsce 1 ubezpieczyciela, jedyny możliwy PZU które nie wprowadzał za czasów ubiegłego systemu- możliwości rozliczenia bezgotówkowego bo to zupełnie w innym ustroju. Tylko przychodziło się do biura PZU i wyceniano szkodę a następnie wypłacał pieniądze.

Teraz jest inaczej, ktoś uszkodzi nam samochód, idziemy z polisą i dokumentacją sprawcy do jego ubezpieczyciela i wskazuje zakład który naprawi szkodę.

PZU gdy wprowadzał system bezgotówkowych rozliczeń to zdominował rynek : najpierw rozliczał gotówkowo, a potem bezgotówkowo ale tylko z wybranymi przez siebie przedsiębiorcami i wybranymi przez siebie zakładami mechanicznymi.

Większość naprawianych samochodów w związku z jakimiś kolizjami „czeszą” kasę na tych naprawach.

Z kim PZU zawarł umowę, to ten zakład stawał się mocniejszy nad innymi zakładami i obsługiwał 80% wszystkie szkody z rynku a inni „klepali biedę”

Np.: karty, talony świąteczne – one nadal są w obrocie i można za nie coś kupić.

(cw. Dokończyć) Kiedyś było tak, że Uniwersytet wykupował karty w supermarketach np.: real, tesco etc. Za karte 200zł można nabyć było produkty za 200zł. Dziś nadal te karty są dopuszczalne, ale one nie mogą opiewać na 1 przedsiębiorcę, tylko na wielu różnych przedsiębiorców. Np.; aby tą kartę można było zrealizować w pizzy hut, telepizzy, la primera, realu, tesco, na stacji benzynowej. Aby można było zrealiwać ją w różnych miejscach. – szeroka paleta usługodawcy.

1. Czynem nieuczciwej konkurencji w zakresie dostępu do ……………. JEST SPRZEDAŻ PRODUKTU BEZ MARŻY

W pewnych przypadkach sprzedaż bez marży jest dopuszczalna a w pewnych jest niedopuszczalna.

O tym mówi przepis o istocie sprzedaży bez marży które to zakłady, duzi przedsiębiorcy ( cw. Dokończyć).

Przepis bez marży ten przepis wywołał MEDIA MARKT –Gdy wszedł na polski rynek, i po 2 latach działalności w Polsce powiedział, że w związku z likwidacją sieci sklepów, wyprzedają cały asortyment. Produkty były sprzedawane bez marży i cały kraj ruszył do MEDIA MARKTU bo był tani sprzęt.

Po czym prezes Media Marktu stwierdził, że jednak zostają w kraju i wtedy z „ręką w nocniku” zostali wszyscy przedsiębiorcy, którzy też produkują/ obracają sprzętem elektronicznym – bo naglę okazało się, że ludzie „wypłukali” swoje portfele na sprzęt elektroniczny w MEDIA MARKCIE a nie u nich. Bo liczyli na okazje wiążące się z likwidacją sklepu.

Kolejne przepisy są „reperkusjalne” są konsekwencjami pewnych zachowań przedsiębiorców na rynku. (SPRAWDZIĆ KIEDY MOŻNA SPRZEDAWAC BEZ MARŻY A KIEDY Z MARŻĄ).

1. PRZEKUPSTWO PRZESIĘBIORCY W ZAKRESIE PROWADZONEJ DZIAŁALNOŚCI GOSPODARCZEJ – jest to pewne bogactwo ( cw. Dokończyć)

2. POSŁUGIWANIE SIĘ W CELACH KOMERCYHNYCH URZĄDZENIAMI NIEDOZWOLONYMI – te urządzenia niedozwolone to m.in. komputer, nagrywarka płyt DVD, programy pozwalające ściągać z sieci z naruszeniem prawa autorskiego lub bez ściągania różnych plik np.: lapster, osiołek, bearchsearch, mule,

3. REKLAMA – nie da się wskazać przykładu reklamy, która nie byłaby czynem nieuczciwej konkurencji.

Definicja REKLAMY PORÓWNAWCZEJ – to reklama która jest dozwolona, która pozwala bezpośrednio lub pośrednio rozpoznać produkt lub obsługę konkurenta. Jest ona dozwolona, jeżeli nie narusza prawa.

Kiedy nie narusza prawa mamy wymienione 8 przesłanek które muszą być spełnione aby reklama nie była sprzeczna z prawem.

Musi być zgodna z dobrymi obyczajami.

1. SPRZEDAŻ LAWINOWA – jest to sprzedaż która polega na tym, że sprzedaje się jakiś produkt osobie 3 i osobie 3 daje się obietnicę, podpisuje się umowę na podstawie której osoba 3 ten produkt albo kolejne produkty ta osoba 3 będzie sprzedawać osobom 3 to ta osoba 3 uzyskuje korzyść np.: gdy ktoś da do sprzedania mikrofony jakieś osobie i ta osoba od nas kupi 100 mikrofonów i powiedzieć osobie która kupuje od tej osoby 3 i sprzeda je innym osobom te mikrofony i dostanie np. Za każdy sprzedany mikrofon 8 zł to, to jest sprzedaż lawinowa.

Sprzedaż lawinowa jest dopuszczalna – pod pewnymi warunkami: ustawa !

1. żeby cena mikrofonu ta wyjściowa nie była rażąco duża podstawowy warunek

2. osoba która przystępuje do systemu do sprzedaży lawinowej musi mieć możliwość swobodnego wyjścia z tego systemu ( na czym polega to wyjście, jakie są gwarancje ustawa, cw dokończyć.

1. SPRZEDAŻ np.; to tzw. Działalność sklepów dyskontowych art. 17d to przykład przepisu martwego – nie jest stosowany w Polsce, bo się nie daje do zastosowania.

Przepis ten mówi, że właściciel marki dyskontowej, ma zakaz sprzedaży produktów określonej ilości, w jakieś skali (trudno określić skalę) produktów pod swoją marką.

Ustawodawcy chodziło o to, że gdy mamy np. Tesco, real etc sklep dyskontowy.

Każdy sklep ma produkty dyskontowe, polega na tym, że kupujemy produkty w określonej cenie.

Właściciel sieci sklepów dyskontowych, np.; tesco może sprzedawać w swoim sklepie tesco produkty pod swoją firmą np.: chipsy leasy <- firmowe chipsy, ale mogą być także chipsy innej marki np.: XYYZ i one się pod tą nazwą źle sprzedają, ale gdy te same chipsy nazwę pod nazwą tesco ( zawieram umowę z tesco) sprzedaż będzie lepsza, ale na paczce będzie napisane „ wyprodukowano dla tesco przez XYYZ”. To sprzedaż produktu pod marką firmy prowadzącej dyskont.

Przepis jest tak skonstruowany, że nie da się go zastosować, jest kilka powodów, ale 2 są najważniejsze :

• Nie wiadomo co to jest sieć sklepów dyskontowych

• Określenie 20%, ale nie jest to określone w jakiej skali czasowej

Czyli ten właściciel, sklepów dyskontowych, nie może prowadzić działalności z sprzedaży produktów pod swoją firmą z wielkością produktów przekraczającą 20%. Nie wiadomo czy przychdów, dochodów i w jakiej prespektywie czasowej.

1. NIEODPŁATNA PREMIA– kupujemy 1 produkt, a w prezencie dostajemy 2 w prezencie np.; *zbliżają się swięta BOŻEGO NARDZENIA i dostajemy w prezencie przy Gazecie Wyborczej „sianko” * kupujemy gazetę ze szminką, torebką, książką etc. * kupujemy samochód i otrzymujemy alkohol,- to jest przykładem nieodpłatnej premii.

Nieodpłatna premia jest dozwolona, ale musi spełniać jakieś przesłanki ustwa

Podstawową przesłanką dopuszczalności funkcjonowania Nieodpłatnej premii jest to, że wartość produktu dołączonego musi być nieznaczna.

Problem polega , na tym że nie wiemy co to znaczy, nieznaczna.

Czy chodzi, o to że wartość produktu dodawanego ma być nieznaczna w ogóle czy np. Sianko czy chodiz o wartość produktu dodawanego jako nieznaczny w stosunku do produktu głównego. NP.; alkohol wartość ok 20 zł to wartość dość spora, ale przy wartości nowego samochodu jest to wartość nieznaczna

ROSZCZENIA ( kto może wystąpić zgodnie z ustawą o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, w stosunku do kogo i kiedy) sprawdzić w ustawie

USTAWA ANTYMONOPOLOWA – nic nie zostało powiedziane 01.03.13’

Na następnych wykładach reszta ustaw, telegraficznie opowiedziane

1. Przedsiębiorstwa Państwowe i ich komercjalizacja; Pierwsza część wykładu będzie poświęcona przedsiębiorstwom państwowym, druga będzie poświęcona ustawie o prywatyzacji i komercjalizacji; ta ustawa o przedsiębiorstwach państwowych jest tak jak państwu mówiłem, łatwa i przyjemna ale jest napisana niechlujnie.

2. Dzisiaj przedsiębiorstwa państwowe są reliktem, jak państwo wiedzą dzisiaj się ich nie stosuje, jest to przestarzała forma prowadzenia działalności gospodarczej. W ubiegłym systemie który obowiązywał w Polsce był obowiązek pracy, a więc skoro był obowiązek pracy to Państwo musiało te miejsca pracy zapewnić. Stąd państwo kierowało osoby które zakończyło swoją edukację na odpowiednie stanowiska pracy, skoro państwo gwarantowało pracę, to nie robiło tego to wszyscy musieli pracować , państwo miało w tym żywotny interes żeby wszyscy pracowali. Ten system wymagał od państwa stworzenia takiej formy zatrudniania pracowników żeby, wszystkich Polaków tylu ilu nas jest i ile by nas nie było, żeby można było wszystkich zatrudnić. I stąd Państwo/Skarb Państwa nasi politycy ówcześni , wymyślili że stworzą przedsiębiorstwa państwowe, to była podstawowa forma prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce, każdy kto prowadził prywatna działalność gospodarczą w Polsce był elementem jeszcze bardziej niż podejrzanym i stąd określało się go bardzo perioratywnie, np. to byli Ci co handlowali walutą etc. , taki margines społeczny. Skoro państwo wymyśliło przedsiębiorstwo państwowe jako tą formę w której wszyscy Polacy musieli pracować, podstawowe miejsce pracy. To oznaczało że, Skarb Państwa nie przykładał jakiejś szczególnej wagi, do efektywności pracy przedsiębiorstw państwowych, bo nie o efektywność przedsiębiorstwa chodziło, chodziło o to żeby stworzyć podstawy prawne, i ekonomiczne, do tylko i wyłącznie zatrudnienia pracowników. A czy on będzie pracował czy nie to jest sprawa wtórna. Efektywność przedsiębiorstw państwowych była znikoma albo żadna, co to są przedsiębiorstwa państwowe?

Przedsiębiorstwa państwowe są to samodzielne, samorządne oraz samo finansujące się przedsiębiorcy, czyli w znaczeniu podmiotowym, przedsiębiorstwa posiadające osobowość prawną. Tutaj w tej definicji jest zawarta zasada trzech S. Ta zasada oznacza; samodzielność, samorządność oraz samofinansowanie się przedsiębiorcy. Ona bywała powtarzana jeszcze w innych regulacjach.

Zasada samorządności, samodzielności i samofinansowania została wprowadzona do ustawy o przedsiębiorstwach państwowych później. To już było po 1981 roku gdy nastąpiła pewna polityczna odwilż, pojawiły się pewne deklaracje że te przedsiębiorstwa mają odzwierciedlać wolę ludu. Ta samodzielność oznaczała niezależność od Państwa od tych struktur politycznych państwa. Skoro jest to przedsiębiorstwo samodzielne czyli ma tą niezależność to musi być samorządne , czyli zakłada posiadanie pewnej wewnętrznej struktury organizacyjnej, która pozwala na podejmowanie decyzji samorządnie i samodzielnie przez przedsiębiorstwa państwowe. Ta struktura jest w miarę rozbudowana, ona składa się z dwojakiego rodzaju organów:

1. organu samorządu przedsiębiorstwa państwowego.

2. organu samorządu załogi samorządu przedsiębiorstwa państwowego.

Te organy samorządu przedsiębiorstwa państwowego, są 3 : DYREKTOR , OGÓLNE ZEBRANIE PRACOWNIKÓW oraz RADA PRACOWNICZA (rada robotnicza). Są to organy przedsiębiorstwa państwowego. Natomiast ograny załogi przedsiębiorstwa państwowego: są to organy które zrzeszają pracowników przedsiębiorstwa państwowego; i są to: OGÓLNE ZEBRANIE PRACONIKÓW PRZEDSIĘBIORSTWA PAŃSTWOWEGO, RADA PRACOWNICZA PRZEDSIĘBIORSTWA PAŃSTWOWEGO, OGÓLNE ZEBRANIE PRACOWNIKÓW ZAKŁADU PRZEDSIĘBIORSTWA PAŃSTWOWEGO, RADA PRACOWICZA ZAKŁADU PRZEDSIĘBIORSTWA PAŃSTWOWEGO I INNE JEDNOSTKI ORGANIZACYJNE SAMORZĄDU ZAŁOGI.

Samofinansowanie się – bardzo ważny dodatek to tej definicji, bo on nakłada na przedsiębiorstwo obowiązek przestrzegania pewnych zasad ekonomicznych; chodziło o to że ta działalność przedsiębiorstwa ma być już efektywna. Tzn że przedsiębiorstwa państwowe, musi przynosić zysk. A żeby przynosiło zysk musi się przestrzegać pewnych zasad.

Tak pojmowane przedsiębiorstwa państwowe występowały w 3 odmianach:

1. Przedsiębiorstwa działające na zasadach ogólnych (są najbardziej zbliżone o takich przedsiębiorstw prowadzonych przez przedsiębiorców prywatnych, to są takie przedsiębiorstwa państwowe, które po prostu w swojej działalności muszą się liczyć z zyskiem, nie mogą liczyć na jakiekolwiek dofinansowanie, jakieś szczególne traktowanie, muszą sobie radzić w warunkach gospodarki wolnorynkowej,)

2. Przedsiębiorstwa użyteczności publicznej ( w skrócie PUP’A, są to takie przedsiębiorstwa których celem jest bieżące zaspokajanie potrzeb ludności, oczywiście w sposób nie przerwany)

3. Przedsiębiorstwa mieszane (są to z kolei przedsiębiorstwa tworzone przez organy administracji państwowej, w porozumieniu z innymi państwami, dzisiaj nie tworzy się już przedsiębiorstw państwowych mieszanych, to są jakieś korporacje między narodowe; )

Jak wyglądał proces tworzenia przedsiębiorstwa państwowego ?

Podstawowym organem który mógł tworzyć przedsiębiorstwa państwowe, był tak zwany organ założycielski ( zgodnie z ustawą naczelne ograny państwowe, oraz NBP i banki państwowe, uległ on modyfikacji <przepis> i teraz organem założycielskim może być Wojewoda, naczelne/centralne organy państwowe, NBP, i banki państwowe), Wojewoda jako organ założycielski, gdy chciał utworzyć przedsiębiorstwo państwowe, to musi powołać zespół, Taki zespół sprawdzający/przygotowawczy. Ten zespół miał na celu sprawdzenie ekonomicznych/prawnych/społecznych/socjalnych i politycznych podstaw, do utworzenia przedsiębiorstwa państwowego. Miał on składać się z 5-10 osób, który miał zbadać czy opłaca się stworzyć przedsiębiorstwo państwowe. Składał on sprawozdanie organowi założycielskiemu, ale nie było ono wiążące dla tego organu, a na jego podstawie organ założycielski wydawał akt o powstaniu przedsiębiorstwa państwowego. Czyli akt erekcyjny (akt na podstawie którego tworzy się podmioty prawa) i ten akt erekcyjny, był on pierwszym aktem/dokumentem, w procesie tworzenia przedsiębiorstwa państwowego zawierał dwa rodzaje postanowień :

1) obligatoryjne – taki akt określał firmę siedzibę przedmiot działalności oraz rodzaj przedsiębiorstwa państwowego.

2) fakultatywne – mógł określać także tworzenie oddziałów, zakładów, fili , mógł wskazywać jakieś wewnętrzne jednostki organizacyjne przedsiębiorstwa państwowego,.

Drugim dokumentem bardzo ważnym, przy tworzeniu przedsiębiorstwa bo statuującym jego pozycję prawną, był Statut Przedsiębiorstwa. Statut Przedsiębiorstwa uchwalało ogólne zebranie pracowników, na wniosek dyrektora przedsiębiorstwa państwowego. Statutem niektórych przedsiębiorstw nie podlegały zatwierdzeniu. Statut przedsiębiorstwa państwowego zawierał znowu dwa rodzaje, postanowień: 1) Obligatoryjny – określał po prostu wewnętrzną strukturę organizacyjną przedsiębiorstwa państwowego, ten statut mówił że przedsiębiorstwo składa się z takiej i takiej liczby zakładów etc. Ogólne zasady funkcjonowania przedsiębiorstwa państwowego. Zasady podejmowania decyzji. 2) Fakultatywne- możliwość ustanowienia jako ciał pomocniczych, dyrektora przedsiębiorstwa państwowego, rady techniczno-ekonomicznej oraz kolegium przedsiębiorstwa.

Trzecim ważnym dokumentem to jest regulamin organizacyjny przedsiębiorstwa państwowego. Był on wydawany przez dyrektora. Ten regulamin dotyczy relacji jakie zachodzą pomiędzy osobami które pełnią funkcje kierownicze, w przedsiębiorstwie państwowym.

Struktura organizacyjna przedsiębiorstwa państwowego przy jego tworzeniu jest bardzo ważna, czyli mówimy o tych organach samorządnych przedsiębiorstwa państwowego.

Dyrektor- może być tylko i wyłącznie osoba fizyczna, którą to , wybierało się , w postępowaniu konkursowym , które było dwu etapowe, a wybierała dyrektora komisja konkursowa, 5 osobowa z tym że 2 z nich pochodziły od pracowników, pracownicy wskazywali dwie osoby, które wybierały dyrektora, a 3 wskazywał organ założycielski, demokracja była , był czynnik społeczny, więc jeżeli, wśród kandydatów na dyrektora, jeżeli organ założycielski wiedział kto ma wygrać to i tak wygrywał. Gdy dyrektora się wybrało, to trzeba było go powołać. Dyrektora się powoływało, zatrudniało się go na czas nieoznaczony albo na okres 5 lat, tak jest to dnia dzisiejszego. Powołanie dyrektora bez przeprowadzenia konkursu, było nie ważne, konkurs zawsze musiał być, żeby podkreślić udział społeczny. Gdy został powołany dyrektor, to również dyrektora można zawiesić, nie chodzi o jego fizyczny zwis, tylko chodzi o jego prawne zawieszenie. Dyrektora mogła zawiesić Rada Pracownicza, jeżeli swoją działalnością, zagrażał interesom, przedsiębiorstwa, i zawieszało się go na okres do 6 miesięcy. Zawieszenie to jest fajne, bo bierze dyrektor kasę a nie bierze odpowiedzialności. Ta rada pracownicza wybierała tymczasowego kierownika przedsiębiorstwa, i ten tymczasowy kierownik przedsiębiorstwa, przejmował i zarządzał przedsiębiorstwem państwowym. Dyrektora także można odwołać, ustawa zawiera kilka trybów odwoływania dyrektora. Większość trybów wymaga konsultacji z organem założycielskim, a po drugie, wskazuje w miarę precyzyjnie przesłanki po spełnieniu których można odwołać dyrektora. Ale jest taki jeden tryb w ustawie który pozwala odwołać dyrektora, bez podania konkretnej przyczyny. 1) sposób odwołania dyrektora, tryb z art. 37a. dyrektora może odwołać organ założycielski jeżeli ten narusza poważnie przepisy, prawa jeżeli istnieją podstawy do rozwiązania z nim umowy o pracę, bez wypowiedzenia, jeżeli, nie płaci przez 3 koleje miesiące zobowiązań . 2) tryb rada pracownicza może wystąpić do organu założycielskiego, z wnioskiem o odwołanie dyrektora, jeżeli ten swoją działalnością narusza prawo lub przedsiębiorstwo nie uzyskuje satysfakcjonujących/zadowalających wyników. 3) innym trybem jest odwołanie dyrektora, z uwagi na art.42, zakaz łączenia stanowisk, 4) inna sytuacja art. 37 może odwołać dyrektora bez podania przyczyny i to roi rada , ale potrzebna jest zgoda organu założycielskiego.

Dyrektor przedsiębiorstwa państwowego, jest powoływany co do zasady, przez Radę pracowniczą, od tej zasady są 3 wyjątki :

1. Dotyczy przedsiębiorstw nowotworzonych ; w przedsiębiorstwach nowotworzonych, powołuje organ założycielski.

2. Dotyczy przedsiębiorstw użyteczności publicznej, tam również dyrektora powołuje organ założycielski,

3. Dotyczy sytuacji, w której rada pracownicza nie powoła dyrektora, w ciągu 6 miesięcy, to wtedy to uprawnienie przechodzi jeszcze raz.

Ograniczenia dyrektora :

1. Dotyczy przedstawicielstwa; ograniczenie dyrektora, w zakresie dokonywania czynności prawnych których wartość przekracza 5tys zł. Jak jest powyżej 5tys zł to musi być reprezentowane przez 2 osoby dyrektor plus jeszcze jedna osoba.

2. Dokonywanie określonych czynności których przedmiotem są stałe składniki przedsiębiorstwa państwowego,

Dyrektor bywał i bywa zastępowany , to zastępstwo polega na umowie o zarządzanie, przedsiębiorstwem państwowym, która jest nazywana umową menażerską, ona polega na tym że zawiera ją przedsiębiorstwo państwowe, z menażerem. Ale tak nie jest ! , bo umowy menażerskiej nie zawiera przedsiębiorstwo państwowe, umowę tą zawiera Skarb Państwa, reprezentowany przez organ założycielski. Oderwanie umowy od przedsiębiorstwa państwowego.!!!!!!! stroną umowy jest Skarb Państwa a nie organ założycielski !!!!!!!!!!!!!! , menażerem może być z kolei osoba fizyczna osoba prawna, z tym że jeżeli jest to osoba prawna, to należy dokładnie w umowie wskazać kto jest w stronie osoby prawnej umocowany do reprezentowania tej osoby w zakresie realizacji tej że umowy. Menażer na gruncie ustawy jest przedstawicielem ustawowym, przedsiębiorstwa państwowego, co jest bowiem bardzo ważne bo nie jest on pełnomocnikiem, przedsiębiorstwa państwowego, tzn że nie musi mieć on umocowania w umowie, do dokonywania określonych czynności, prawnych on nie musi mieć, w ogóle pełnomocnictwa, bo on z mocy ustawy jest upoważniony do reprezentowania. Umowa ta jest zawierana na czas oznaczony, nie krótszy niż 3 lata i powinna określać takie podstawowe elementy, czyli np. : zakres obowiązków menażera, no i oczywiście korelaty, uprawnień i obowiązków drugiej strony czyli przedsiębiorstwa państwowego, kryteria oceny tego menażera, zasady odpowiedzialności, przesłanki rozwiązania umowy, kontrolę, stan wyjściowy, przedsiębiorstwa państwowego, czyli w jakim stanie się przejmuje przedsiębiorstwo, oraz zasady wynagradzania menażera.

Kryteria ustalania odpowiedzialności: ta umowa menażerska może być zawarta o dowolną umowę odpowiedzialności, np.: umowa o pracę, umowa o dzieło, umowa zlecenia, a bywa także umową sui Generis, albo umowa nie nazwana. Co ważne z chwilą w której menażer przejmuje obowiązki, z mocy prawa ulegają rozwiązaniu, organy samorządu, menażer przejmuje wszystkie kompetencje z wyjątkiem 3 : a mianowicie, 1) prawo zgłaszania sprzeciwu, 2) przyjmowania/ zatwierdzania sprawozdań finansowych przedsiębiorstwa państwowego, 3) podziału zysku wygospodarowanego przez przedsiębiorstwo państwowe. Nadzór nad menażerem sprawuje organ założycielski, jako osoba reprezentująca, drugą stronę umowy menażerskiej, czyli Skarb Państwa, ale organ założycielski może przekazać, swoje kompetencje w zakresie nadzoru, nad menażerem specjalnej, Radzie nadzorczej, której powołanie można już przewidzieć w akcie utworzenia, przedsiebrstwa państwowego, w skład Rady nadzorczej wchodzi: przynajmniej 1/3 osób wskazanych przez pracowników. Jeżeli menażer rażąco naruszał prawo, narusza istotnie postanowienia umowy, nie wywiązuje się z obowiązków, podatkowych przy kolejnym miesiącu. To rada nadzorcza lub organ założycielski, może rozwiązać umowę ze skutkiem natychmiastowym, i wtedy rada wykonuję cała strukturę odtworzenia struktury organizacyjnej przedsiębiorstwa państwowego od nowa.

Nad Przedsiębiorstwem Państwowym sprawuje się także nadzór. Nadzór sprawuje organ założycielski, nadzór może być przekazany Radzie Nadzorczej. Nadzór zgodnie z zasadami prawa administracyjnego musi mieć umocowanie w ustawie, stąd uprawnienia są dość precyzyjnie sformuowane w ustawie , takie dwa szczególne środki, które przysługują organowi założycielskiemu. 1) możliwość nałożenia na przedsiębiorstwo państwowe obowiązku wykonania określonego zadania, to jest zaprzeczenia zasady 3S. ALE może to uczynić tylko w 3 sytuacjach: a) w przypadku zaistnienia klęski żywiołowej, b) potrzeby obronności państwowej, c) konieczność z umowy między narodowej. 2) musi wskazać środki pokrycia, finansowego wykonania tego zadania. Organ założycielski ma prawo weta. Dyrektorowi i Radzie Pracowniczej przysługuje sprzeciw. Sprzeciw wnosi się w ciągu 7 dni, wniesienie sprzeciwu wstrzymuje, wykonalność decyzji, jeżeli organ założycielski podtrzyma swoje stanowisko, nie zmieni zdania, lub nie uchyli swojej decyzji, czy nie cofnie jej, to wtedy przedsiębiorstwo państwowe, kieruje sprawę na drogę sadową, w ciągu 7 dni, a sąd musi w ciągu 14 dni, wyznaczyć rozprawę na której, rozstrzygnie spór.

Postępowanie naprawcze (czyli postępowanie sanacyjne) w przedsiębiorstwie państwowym, polega na tym że wszczyna się tą specjalną procedurę , w wyniku której, wyłania się tak zwanego zarządcę komisarycznego, którego zadaniem jest uzdrowienie przedsiębiorstwa państwowego.

W szczegółach polega to na tym, że jeżeli przedsiębiorstwo prowadzi działalność ze stratą, to organ założycielski w porozumieniu z Ministrem Finansów, a jeżeli organem jest Wojewoda to w porozumieniu z właściwym dyrektorem Izby skarbowej, ustanawia zarząd komisaryczny, to ustanowienie polega na tym, że organ założycielski, w porozumieniu z Ministrem Finansów, wyznacza zarządcę komisarycznego, wg własnego uznania, zarządca komisaryczny, tj. osoba fizyczna, która ma za zadanie, doprowadzenie do stabilnej sytuacji, finansowej przedsiębiorstwa państwowego z tych strat. Ten zarządca jest powoływany na czas oznaczony, i z chwilą jego ustanowienia, ulegają rozwiązaniu organy samorządu załogi, dyrektor, ten zarządca przejmuje ich kompetencje, podobnie jak w przypadku umowy menażerskiej, ale inaczej , bo zarządca komisaryczny, nie przejmuje tylko 2 uprawnień, 1) nie przejmuje prawa do sporządzania sprawozdań finansowych, 2) nie przejmuje uprawnień w gospodarowaniu zysków, czyli przejmuje w przeciwieństwie do menażera prawo do wnoszenia sprzeciwu.

Ten zarządca komisaryczny przedstawia, plan, naprawy przedsiębiorstwa, i co 3 miesiące zgłasza sprawozdania, z jego realizacji.

Likwidacja przedsiębiorstw państwowych.

Polega na rozdysponowaniu jego składnikami materialnymi nie materialnymi, z wyrejestrowaniem z rejestru przedsiębiorstw, po zabezpieczeniu lub spłaceniu, wierzycieli. Decyzję w sprawie likwidacji, przedsiębiorstwa państwowego, może podjąć organ założycielski, z własnej inicjatywy, lub na wniosek Rady Pracowniczej. Decyzja jest nie samodzielna, podlega zgłoszeniu do ministra skarbu państwa, który może w ciągu 14 dni zgłosić sprzeciw od takiej decyzji. Kiedy organ założycielski może podjąć decyzję o likwidacji: ustawa wskazuje pare przesłanek: 1) jeżeli przedsiębiorstwo prowadzi działalność stratną przez okres 6 miesięcy,

1. Przedsiębiorstwo posiada prawomocny zakaz wykonywania działalności gospodarczej, we wszystkich przedmiotach, co do których jest uprawniona.

2. Jeśli z takim wnioskiem zgłosi się zarządca komisaryczny

3. Jeżeli ponad połowa majątku przedsiębiorstwa państwowego została przekazana osobą trzecim na podstawie umów do zarządzania.

Przedsiębiorstwo Państwowe żeby działało musi być wyposażone w mienie. W to mienie jest wyposażane w organ założycielski, on wyposaża przedsiębiorstwo w swoje mienie, w taki sposób że przekazuje mu w pewien sposób swój majątek . Ostatnia czynnością jest rejestracja , ma charakter obligatoryjny, konstytutywny. Przedsiębiorstwo państwowe jak już jest zarejestrowane to prowadzi działalność w swojej działalności przedsiębiorstwo ma być samodzielne samorządne i samofinansujące się. Jeżeli chodzi o samofinansowanie się przedsiębiorstwa, to oznacza ono, ze to przedsiębiorstwo jest zobowiązane prowadzić gospodarkę, choracjonalną, wg rachunku ekonomicznego. To przedsiębiorstwo może prowadzić działalność określoną akcie, ale także może prowadzić działalność dodatkową, nie przewidzianą w tym akcie, w takim przypadku należy zgłosić to KRS.

Proszę państwa przedsiębiorstwa państwowe jak powiedziałem na samym początku, były taką formą, która miała na celu danie zatrudnienia i o to chodziło, bo taki mieliśmy system polityczny, o to władzy chodziło, po to władza stworzyła przedsiębiorstwa państwowe , żeby dać miejsca pracy, tyle i oczywiście sterować tym co się dzieję u nas w domach. Natomiast gdy przyszedł 1989 rok zaczął nam się zmieniać ustrój, na ustrój no w miarę kapitalistyczny, wtedy powstały problemy z przedsiębiorstwami państwowymi. Pierwszym problemem było ustalenie majątku prawa do majątku przedsiębiorstwa państwowego. Ten majątek w przedsiębiorstwie państwowym w czasach socjalistycznych, komunistycznych był bardzo ważny. Proszę sobie wyobrazić polskie koleje państwowe, jakimi one dysponują majątkiem, jak wielki obszar kraju pokrywa kolej, parowozy, elektrowozy i inne pociągi ile one kosztują, jaki rachunek za prąd dostają. Nawet jak państwo wszystkie u siebie urządzenia włączycie to nie będzie porównywalne do rachunku jaki kolej dostaje. Tj. gigantyczny majątek. Poczta polska, KGHM i inne przedsiębiorstwa, które były wówczas przedsiębiorstwami państwowymi to też cały majątek Polski i nagle w 1989 r pojawia się nowy ustrój i pojawia się podstawowe prawo -w socjalizmie wszystko było nasze, wspólne, przedsiębiorstwo państwowe jest nasze, wspólne, narodu. Natomiast w kapitalizmie podstawowym prawem w gospodarce jest prawo własności. I stąd odpowiedź na pytanie czyje to jest? To ten majątek przedsiębiorstwa państwowego jest nasz wspólny-jest niesatysfakcjonujący zwłaszcza, że ten majątek przedsiębiorstwa państwowego to tak do końca nie jest przedsiębiorstwa państwowego, bo jak pamiętacie państwo, jak mówiłem, że przedsiębiorstwo państwowe było wyposażone w majątek przez organ założycielski. Powstał podstawowy problem czyje są przedsiębiorstwa państwowe, czyje są te prawa, które należą do przedsiębiorstwa państwowego-czy nalezą do przedsiębiorstwa państwowego czy do Skarbu Państwa. Drugi problem to jest problem nie efektywności przedsiębiorstwa państwowego. Jak tworzono te przedsiębiorstwa państwowe to nie po to żeby one wygenerowały zysk tylko po to żeby dać miejsca pracy i po to żeby można nimi było w jakimś tam sposób zarządzać, w jakimś zakresie. I stąd 1989r zaraz na początku lat 90 przedsiębiorstwa państwowe zaczęły przeżywać wielki kryzys. Dlaczego??? Dlatego, że 99% Polaków pracowało w przedsiębiorstwach państwowych i nagle w 1989r pojawia się ustawa o działalności gospodarczej, która wprowadzała wolność działalności gospodarczej . Każdy z nas mógł założyć własną firmę, jak to się nazywa. Jak państwo zapytacie rodziców- to ludzie za komuny pieniędzy mieli tylko nie było co za nie kupić. Dzisiaj jest odwrotnie, można wszystko kupić, ale nie mamy pieniędzy. Jak już można było po 1989r. zakładać własne przedsiębiorstwa to ludzie nie zakładali własnych przedsiębiorstw tylko zaczęli nagminnie sprowadzać z Chin , Japonii, USA, całe kontenery, całe statki przypływały na zamówienia Polaków, tylko Polaków do Polski. Zamawialiśmy: arbuzy, banany, pomarańcze. Teraz nagle jak mamy przedsiębiorstwo państwowe w Polsce, które produkuje krzesło- i jest Pani Judyta, która ma kasę i poczuła wolność, zamówiła kontener foteli z Chin i pani ma ten kontener forteli, krzeseł z Chin w Katowicach, ale nie byle jakie, a Polacy co, Polacy mają pieniądze i idą do Pani Judyty i kupują te krzesła i Pani Judyta w cały dzień sprzedaję te krzesła. Pani Judyta dzwoni do Zenkhunga i mówi, Zenk przysyłaj kolejne kontenery bo to się w Katowicach sprzedaje. Albo do Bruna Schmitta z Niemiec i przysyłaj coś tam jeszcze np. meble. Byliśmy głodni towaru ze wschodu i zachodu, które były nowoczesne. I w związku z tym jak ja jestem dyrektorem przedsiębiorstwa państwowego, który produkuje takie krzesła, same drewniane, to nagle się okazuje, że państwo nie kupujecie moich krzeseł tylko jakieś tam inne z zachodu. Wtedy może się okazać, że przedsiębiorstwa państwowe mają problemy finansowe, bo nie sprzedają się jego produkty a działa na zasadach ogólnych to powstaje problem skąd przedsiębiorca ma generować zyski. Jak przedsiębiorstwo nie generuje zysków, bo nie sprzedaje swoich produktów to dyrektor zwalnia pracowników, a jak dyrektor zwalnia pracowników to się go zawiesza, ale to nie rozwiązuje problemów, bo to że mnie państwo zawiesicie, odwołacie nie zmienicie pędu produkcji krzeseł . Dlatego mądry dyrektor w przedsiębiorstwie państwowym, mówi tak . Mam pomysł, będziemy produkować fotele teraz bardzo wygodne, może takie z poduszkami jak państwo siedzicie, żeby zrobić konkurencje. Mam super pomysł zwołuje pracowników, radę pracowniczą bo z nimi będę rozmawiać w pierwszej kolejności. I mówię: rado pracownicza mam super pomysł kupię maszynę, która będzie produkować takie krzesła. Co na to rada pracownicza? Pan da to na piśmie. No to ja tworzę pismo, za tydzień to państwo dostaniecie, po miesiącu je rozpatrujecie, po dwóch miesiącach zwołujecie Ogólne Zgromadzenie Pracowników, i co mówią pracownicy? Przecież jak dyrektor kupi maszynę do produkcji krzeseł to co? No to są zwolnienia. To jesteście za tym żebym kupił taką maszynę? Nie, przekazujecie informację dyrektorowi, nie kupuj tej maszyny bo my ci na to nie pozwalamy. Nie kupię tej maszyny więc zwalniam ludzi, bo ja nie mam alternatywy. No to dziś pani, pani, pani wylatuje z pracy, a w pojutrze pan i pan np. Po czym mówię, kupmy maszynę, bo zaczynam zwalniać , jednocześnie robi się strajk, protest, ludzie wychodzą na ulicę i co robią, krzyczą „precz z komuną”, no bo ja zwalniam my żądamy miejsc pracy, pewności pracy itd. Zmienił się ustrój, a ludzie tego nie zauważyli, teraz dopiero widzą, bo zdają sobie ludzie z tego sprawę z realiów w jakich żyjemy- no powiedzmy nie wszyscy jeszcze. I w ostateczności, gdy przedsiębiorstwo przekonało się że trzeba taką maszynę kupić to ja kupuję tą maszynę i produkuję krzesła to w czym jest problem po roku czy po dwóch latach? Te krzesła to już żaden bajer, teraz są krzesła np. jakieś laserowe czy inne bajerowe, to już jest stara maszyna, więc nie nadążam. Stąd wymyślono „komercjalizację” po prostu w zarządzaniu przedsiębiorstwem państwowym-podstawowym problemem było to że jak dyrektor chciał dokonać czynności prawnych przekraczających 5000 zł, jak byle pierdołe chciał kupić to musiał działać z drugą osoba z jakimś członkiem politycznym w przedsiębiorstwie państwowym, jak chciał dokonać inwestycji w zakresie środków trwałych to też musiał mieć konsultację z pracownikami. To go blokowało, nie mógł podejmować strategicznych, szybkich decyzji, dlatego, że pracownicy byli przeciwko. Po niekąd słusznie bo stali w obronie miejsc pracy, ale stojąc w takiej obronie blokowali możliwość rozwoju przedsiębiorstwa. To skutkowało konsekwentnie odcinanie ogona czyli zwalnianie pracowników. W związku z tym wymyślono komercjalizację. Komercjalizacja to proces, który polega na przekształceniu przedsiębiorstwa państwowego w spółkę prawa handlowego, dokładnie w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością lub w spółkę akcyjną. Charakter prawny komercjalizacji jest skomplikowany , są dwa poglądy co to jest komercjalizacja. Dodam tylko, że spółka, która powstaje w wyniku komercjalizacji wstępuję w całą sytuację prawną przedsiębiorstwa państwowego , we wszystkie prawa i obowiązki przedsiębiorstwa państwowego , także te o charakterze publiczno-prawnym , te wszystkie decyzje administracyjne, ulgi podatkowe, wszystkie jednostkowe rozstrzygnięcia dotyczące przedsiębiorstwa państwowego na podstawie komercjalizacji przechodzi na tą spółkę , która powstaje w wyniku tej komercjalizacji. Poglądy do tego co to jest ta komercjalizacja są dwa. Pierwszy pogląd mówi, że w wyniku komercjalizacji powstaje odrębny podmiot prawny, jeden podmiot przedsiębiorstwo państwowe i ono się przekształca w spółkę, ale to jest już drugi pogląd. Dowody na to są w ustawie, że przedsiębiorstwo państwowe się wykreśla, przekształca się w spółkę i że ta spółka musi wejść w te prawa . I ten drugi pogląd-Nie – że to wszystko to jest cały czas jeden podmiot , który zmienia tylko swoją formę prawną, że przedsiębiorstwo państwowe tj. forma prawna przedsiębiorcy, a spóła to też jest forma prawna przedsiębiorcy. Może być tak że jest przedsiębiorca, który zmienia tylko swoją formę prawną . Nie każde przedsiębiorstwo państwowe, może być skomercjalizowane . Macie w ustawie państwo wyliczone, jakie przedsiębiorstwa nie mogą być skomercjalizowane, np. w stosunku do których toczy się postępowanie układowe , ugodowe bankowe, upadłość itd. Komercjalizacji dokonuje Minister Skarbu Państwa . Jest parę rodzaji komercjalizacji . Stary podział komercjalizacji , rodzajów komercjalizacji mówi o komercjalizacji w celu prywatyzacji ,innych rodzaji czyli komercjalizacja niesamoistna i samoistna , była też komercjalizacja z konwencją wierzytelności polegała na tym ,że w tej komercjalizacji uczestniczyli wierzyciele przedsiębiorstwa państwowego . Dzisiaj mamy dwa dodatkowe rodzaje komercjalizacji: komercjalizacja komunalizacji i komercjalizacja poprzez wniesienie przedsiębiorstwa do jednoosobowej spółki Skarbu Państwa .Jak wygląda ten proces komercjalizacji. Po pierwsze z inicjatywą komercjalizacji może wystąpić sam Minister Skarbu Państwa jest to proces stricte polityczny nie znajdziecie w ustawie żadnych przesłanek, które mówią kiedy można dokonać komercjalizacji tj. decyzja polityczna, czy komercjalizować, które przedsiębiorstwo komercjalizować i w jaką spółkę. Z taką inicjatywą może wyjść Minister Skarbu Państwa, może złożyć wniosek organ założycielski przedsiębiorstwa państwowego, może złożyć dyrektor i rada pracownicza. W tej standardowej komercjalizacji te trzy podmioty mogą wystąpić z inicjatywą dokonania komercjalizacji. Gdy któryś z tych podmiotów złoży wniosek o przeprowadzenie komercjalizacji dyrektor przedsiębiorstwa ma obowiązek wypełnić taki specjalny kwestionariusz przedsiębiorstwa. Tj. dokument, który pozwala ustalić sytuacje prawną i ekonomiczna przedsiębiorstwa państwowego. Jednocześnie minister Skarbu Państwa informuje wszystkie podmioty uprawnione o złożenie wniosku o komercjalizację po tym fakcie, że toczy się komercjalizacja , że ktoś już złożył taki wniosek, że to konkretne przedsiębiorstw będzie komercjalizowane. W wyniku procesu komercjalizacji powstaje spółka, ta spółka żeby powstała – żeby powstała spółka kapitałowa w świetle prawa spółek muszą być spełnione cztery przesłanki. Po pierwsze musi być po prostu podpisana umowa i ta umowa jest sporządzana w formie aktu notarialnego , po drugie musza być wybrane władze w spółce: zarząd, rada nadzorcza-jeżeli jest to spółka akcyjna, po trzecie musi być zebrany kapitał zakładowy w spółce, po czwarte musi być spóła zarejestrowana czyli wpisana do rejestrów przedsiębiorców w ramach KRS-u . I spóła ta właściwa powstaje z chwilą rejestracji, wiemy, że spółka kapitałowa w organizacji powstaje z chwilą podpisania umowy czy w spółce akcyjnej wygląda to bardziej w formie złożonej. Gdy zostanie sporządzony kwestionariusz przedsiębiorstwa to Minister Skarbu Państwa widzi jaka jest sytuacja tego przedsiębiorstwa państwowego i za Skarb Państwa Minister Skarbu Państwa sporządza akt komercjalizacji. Akt komercjalizacji tj. podstawowy dokument na podstawie, którego powstanie spółka w wyniku komercjalizacji. Dlatego akt komercjalizacji sporządza się w formie aktu notarialnego. Nie jest to co do zasady żadne zarządzenie, rozporządzenie, uchwała nic z tych rzeczy, tylko forma aktu notarialnego, więc w praktyce akt komercjalizacji sporządza notariusz, a podpisuje Minister Skarbu Państwa działając jako Skarb Państwa. Czyli podpisuje akt komercjalizacji Skarb Państwa reprezentowany przez Ministra Skarbu Państwa. Akt komercjalizacji określa wszystkie te elementy, które są zawarte w umowie o utworzeniu spółki, więc akt komercjalizacji zastępuję umowę i właśnie dlatego jest w formie aktu notarialnego, bo spółka może wówczas powstać tylko ta spóła kapitałowa gdy spełniony jest ten warunek, dlatego akt komercjalizacyjny musi być w formie aktu notarialnego. Ponad to akt komercjalizacji określa wysokość kapitału zakładowego i wymienia imiona i nazwiska osób wchodzących w pierwszą kadencję organu tej spółki czyli określa po prostu władzę. Jeżeli chodzi o kapitał zakładowy to znajdziecie państwo w ustawie taki przepis, który mówi ,że bilans zamknięcia przedsiębiorstwa państwowego = bilansowi otwarcia spółki powstałej w wyniku komercjalizacji. Innymi słowy tj. powtórzenie tej zasady kontynuacji stan prawny przedsiębiorstwa państwowego przechodzi w całości na stan prawny spółki, która powstała w wyniku komercjalizacji. Tj. ten problem czy jest jedna spóła jeden podmiot czy to są dwa podmioty. Określa władzę żeby było wiadomo , kto zarządza tą spółką, a ponad to wskazuje się jeszcze pełnomocnika, który składa wniosek o zarejestrowanie spółki do KRS-u bo akt komercjalizacji zastępuję pierwsze trzy elementy procesu tworzenia spółki natomiast na końcu trzeba spółkę zgłosić do rejestru. I powołuję się specjalnego pełnomocnika w akcie komercjalizacji z powodów czystko praktycznych, dlatego że często przedsiębiorstwa, które były komercjalizowane zasada jest taka, że obowiązek złożenia wniosku o wpis do rejestru spoczywa na zarządzie spółki . W skład zarządu spółki wchodzą osoby, które pracowały w przedsiębiorstwie państwowym, a jeżeli w ocenie tych osób nie jest w interesie ich powstanie spółki w wyniku komercjalizacji czyli skomercjalizowanie przedsiębiorstwa państwowego to one nie składały wniosku o zarejestrowanie . Jak nie składało się wniosku w ciągu 6 miesięcy to cała procedurę trzeba było wszystko od początku powtarzać. Normalni ludzie spółek akcyjnych w ogóle osób prawnych nie widzą. Na czele spółki akcyjnej stoi prezes, przez stoi na czele zarządu , zarząd zrobi to co mu każę Walne Zgromadzenie czyli ogół akcjonariuszy tam w spółce z.o.o i gromadzenie wspólników żeby się ta spółka nie przewróciła to musi mieć organy, które ją kontrolują Rada Nadzorcza i Komisja Rewizyjna. W spółce z.o.o państwo będzie się tego uczyć, że te organy mogą być nie muszą być w spółce akcyjnej musi być Rada Nadzorcza natomiast nie ma Komisji Rewizyjnej jako organu spółki. Tą całą biurokrację utrzymują pracownicy spółki. W wyniku komercjalizacji -mamy przedsiębiorstwo państwowe „oddaj mi się spółka akcyjna” i ono ma się przekształcić w taki stwór , a przedsiębiorstwo państwowe ma mieć dyrektora, radę pracowniczą i ogólne zebranie pracowników <takie coś ma się przekształcić w takie coś> . Jak państwo weźmiecie ustawę do ręki i będziecie czytać poszczególne przepisy to się dowiecie, że prezesem w tej spółce proponuje się objęcie funkcji prezesa dyrektorowi przedsiębiorstwa państwowego . Dyrektor może przyjąć ofertę, albo i nie . Zarząd może być jednoosobowy albo wieloosobowy, członków do zarządu wybiera Rada Nadzorcza, jeżeli przedsiębiorstwo liczy sobie powyżej 500 pracowników średnio rocznie to także pracownicy mają prawo wskazania jednego członka zarządu tej spółki stąd w praktyce w spółkach powstałych w wyniku komercjalizacji zarządy są wieloosobowe chodzi o to żeby przegłosować pracowników byłego przedsiębiorstwa państwowego . Jeżeli w skład tego zarządu może wchodzić prezes, który jest starym dyrektorem przedsiębiorstwa państwowego oraz może wchodzić jeden przedstawiciel pracowników w skład zarządu to żeby Skarb Państwa miał większość w zarządzie to ile musi liczyć zarządowców -pięciu jeszcze plus trzech i tych trzech będzie wskazywał Skarb Państwa i wtedy mamy większość w zarządzie . Zarząd w tej spółce może zostać zlecony osobie trzeciej, wówczas zarząd jest jednoosobowy , tj. spółka z jednoosobowym zarządem-drugi akt prawny, który mówi o umowie menagerskiej , ta umowa menagerska jest zawierana przez spółkę, która jest reprezentowana przez Radę Nadzorczą , a z drugiej strony jest menager, którym może być tylko osoba fizyczna(szczegóły jak się wybiera tą osobę fizyczną, jak wygląda umowa to zobaczycie sobie w ustawie, podręczniku czy na ćw bo to są bardzo ciekawe rzeczy). Walne Zgromadzenie tj. ten organ w spółkach czy w zgromadzeniu wspólników w spółce z.o.o w skład, którego wchodzą wszystkie osoby , które wniosły wkład do spółki na kapitał zakładowy. Jeżeli ktoś wnosi wkład na kapitał zakładowy to w zamian za wkład dostaje akcje albo odpowiednie udziały w spółce z.o.o staje się akcjonariuszem. Wszystkich tych, którzy wnieśli wkład do tej spółki, jeżeli odbywa się formalne zgromadzenie nazywa się w spółce akcyjnej Walnym Zgromadzeniem w spółce z.o.o zgromadzeniem wspólników. Prawie jest duża wątpliwość kto wnosi wkład do spółki powstałej w wyniku komercjalizacji. Jest przynajmniej kilka możliwych teorii. Dwie są najczęściej rozważane. Pierwsza to wnosi je Skarb Państwa , druga wnosi je przedsiębiorstwo państwowe , a trzecia to są wszystkie inne możliwości. Przedmiotem sporu jest też to co jest przedmiotem wkładu – z tym musimy się sami zapoznać. Ustawodawca przyjął i my tez to musimy przyjąć, że 100% wkładu do tej spółki wnosi Skarb Państwa, który reprezentuje Minister Skarbu Państwa. To oznacza, że Minister Skarbu Państwa reprezentujący Skarb Państwa stanowi Walne Zgromadzenie w tej spółce. To Minister Skarbu Państwa jest Walnym Zgromadzeniem. Ponieważ cały wkład do tej spółki w 100% wniósł Skarb Państwa tj. jeden akcjonariusz i jeden udziałowiec w takiej spółce jest nim Skarb Państwa w związku z tym spółka, która powstaje w wyniku komercjalizacji jest jednoosobową spółką Skarbu Państwa, bo jest tam tylko jeden akcjonariusz Skarbu Państwa reprezentowany przez Ministra Skarbu Państwa. O Komisji Rewizyjnej ustawa się nie wypowiada, dlatego, że jest to organ fakultatywny, jedynie w spółce z.o.o on może ale nie musi być tam ustanowiony i jego znaczenie jest często drugoplanowe w praktyce, chociaż wcale takie nie musi być Ustawodawca poświęca parę przepisów dotyczących Rady Nadzorczej . Po pierwsze kto wchodzi w skład Rady Nadzorczej, Rada Nadzorcza tj. organ sprawujący stały nadzór nad działalnością spółki , stały i bieżący we wszystkich sprawach, we wszystkich zakresach. Jest to bardzo ważny organ. Skład Rady Nadzorczej jest określony ustawą i może się on zmienić, ilościowo może się zmienić . Pierwsza Rada Nadzorcza liczy 5 osób , trzy osoby wskazuję Skarb Państwa a 2 pracownicy w wyborach bezpośrednich. Z tym, że osoby wchodzące w skład Rady Nadzorczej spółki powstałej w wyniku komercjalizacji wskazane osoby przez Skarb Państwa muszą być apolityczne. Ustawa mówi, że te osoby nie mogę być zatrudnione w Biurach Poselskich, Senatorskich, Poselsko-Senatorskich, Euro poselskich, nie mogą to też być osoby wchodzące w skład Organów Reprezentacyjnych lub uprawnionych do zaciągania zobowiązań w partiach politycznych, albo osoby zatrudnione przez partie polityczne. Te trzy osoby wskazuje Minister Skarbu Państwa działając za Skarb Państwa tych dwóch wybierają pracownicy, mogący pochodzić z ich grona , albo z poza to nie muszą być pracownicy. Tak samo jak w zarządzie ta jedna osoba co reprezentuje pracowników to może być pracownik, ale nie musi. Osoba, która wchodzi w skład Rady Nadzorczej spółki Skarbu Państwa musi zdać specjalny egzamin . Ten egzamin nazywa się na Członka Rady Nadzorczej spółki Skarbu Państwa. Żeby go zdać należy znać publiczne prawo gospodarcze. Walne Zgromadzenie zatrudnia tych pracowników tych członków no odpowiednio Zgromadzenie Wspólników czyli Minister Skarbu Państwa. Kto inny ich wskazuje kto inny ich zatrudnia. Był sobie pewien premier, który powiedział tak: jest spółka, która powstała w wyniku komercjalizacji ,wezwał premier Ministra Skarbu Państwa do siebie i mówi mu tak: jest sobie taka spółeczka proszę włożyć do tej spółki z tych trzech osób, które możesz wskazać Hele, Kinekunde i Mariole, to nie jest polecenie służbowe, zachowajmy to między sobą, ale one są najlepsze oczywiście, Minister Skarbu państwa powiedział, oczywiście że tak. Minister Skarbu Państwa też człowiek i ma rodzinę też chciał do tej spółki włożyć swoich przedstawicieli i w związku z tym włożył dwóch wskazanych przez premiera Hele i Kunekunde oraz Jacka od siebie. Dwóch ludzi premiera i jeden swój. Walne Zgromadzenie powołało tych trzech ludzi wskazanych przez Ministra Skarbu Państwa. Jak się o tym dowiedział premier wezwał do siebie Ministra Skarbu Państwa i już miał go zwolnić, czemu żeś nie wskazał tych moich trzech , a minister mówi, wiesz ja wskazałem tylko organ powołujący Walne Zgromadzenie się nie zgodziło i utrącili mi tego jednego , dlatego musiałem wskazać kogoś innego i pan premier to łyknął, bo nie wiedział, że Minister Skarbu Państwa i Walne Zgromadzenie to chociaż prawnie to są dwie inne istoty to fizycznie ten sam człowiek. Tak się raz zdarzyło jeśli chodzi o Radę Nadzorczą. Członkowie Rady Nadzorczej mają zakaz konkurencji, ten zakaz konkurencji wynika z wielu przepisów z ustawy o zwalczaniu nie uczciwej konkurencji , w zakresie tajemnicy przedsiębiorstwa, z prawa pracy i z wielu jeszcze innych, z kodeksu spółek handlowych , z ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji . Co do zasady członkowie Rady Nadzorczej po pierwsze nie mogą być pracownikami tej spółki powstałej w wyniku komercjalizacji , po drugie nie mogą być pracownikami w innych spółkach utworzonych przez tę spółkę , po trzecie nie mogą mieć akcji ani udziałów w spółkach utworzonych przez tę spółkę , w końcu muszą się powstrzymać od działań konkurencyjnych. UWAGA ten zakaz konkurencji nie dotyczy tych dwóch przedstawicieli pracowników w zakresie jakim jest mowa o tym , że członkowie Rady Nadzorczej nie mogą być pracownikami tej spółki , otóż tylko w tym zakresie czyli ci dwaj pracownicy wskazani przez pracowników spółki jako członkowie Rady Nadzorczej mogą być tymi członkami pomimo tego, że są pracownikami tej spółki. I od tego zakazu konkurencji jest wyraźne unormowanie uchylający ten zakaz konkurencji w stosunku do tych dwóch osób. Pracownicy spółki w przypadku przekształcenia czyli komercjalizacji nic się nie dzieje, z mocy ustawy pracownicy przedsiębiorstwa państwowego stają się pracownikami spółki powstałej w wyniku komercjalizacji. Kiedy powstaje spółka? Spółka normalnie powstaje z chwilą zarejestrowania w rejestrze przedsiębiorców , w przypadku komercjalizacji jest inaczej , przepis mówi o tzw. dniu komercjalizacji tj. pierwszy dzień kolejnego miesiąca po zarejestrowaniu spółki w rejestrze , jeżeli więc sąd wyda postanowienie o rejestracji spółki dzisiaj , a dziś jest 22 marca to spółka nie powstaje 22 marca a z chwilą uprawomocnienia się postanowienia plus 7 tj. 29 marca tylko powstaje 1 kwietnia. Czyli w pierwszym dniu kolejnego miesiąca po zarejestrowaniu spółki i tj. dzień komercjalizacji Z dniem komercjalizacji powstaje spółka , a wykreśla się przedsiębiorstwo państwowe z rejestru przedsiębiorstw. Spółka, która powstaje z chwilą komercjalizacji ma pewien szczególny status ten status polega na tym, że ma pewne dodatkowe prawa w stosunku do standardowych spółek , ale ma tez dodatkowe ograniczenia inne czy większe niż zwykłe spółki np. dodatkowym prawem jest możliwość utworzenia innej jednoosobowej spółki, chociaż normalnie jednoosobowe spółki kapitałowe nie mogą tworzyć innych jednoosobowych spółek . Ten zakaz w stosunku do spółki powstały w wyniku komercjalizacji nie obowiązuje lex specjalis derogat legi generali uchylony i tj. jakieś szczególne prawo no ale też jest jakieś szczególne ograniczenie np. tworzenie jednoosobowych spółek, obejmowanie akcji, nabywania akcji czy udziałach w innych spółkach czy zbywania takich akcji w innych spółkach przez spółkę powstałych w wyniku komercjalizacji dwiema aktami ugody Skarbu Państwa, albo rozporządzanie majątkiem tej spółki, której wartość przekracza tam równowartość 5000tyś euro, będzie potrzebne przeprowadzenie przetargu można zejść do dwóch-trzecich z ceny albo dopiero gdy ogłoszenie o przetargu za pierwszym razem nie dojdzie do skutku itd. Macie państwo wyliczenie w ustawie szczególnych praw i szczególnych obowiązków tej spółki powstałej w wyniku komercjalizacji. I tj. komercjalizacja w takim trybie podstawowym są jeszcze dwa tryby ustawowe , które oddają istotę dwóch rodzajów komercjalizacji. Ten drugi rodzaj komercjalizacji tj. komercjalizacja w celu komunalizacji , przebiega w dwóch etapach . Pierwszym etapem jest złożenie wniosku przez organ wykonawczy jednostki samorządu terytorialnego do Ministra Skarbu Państwa o dokonanie komercjalizacji Np. wójt, burmistrz, prezydent miasta składa wniosek do Ministra Skarbu Państwa o dokonanie komercjalizacji przedsiębiorstwa państwowego . To przedsiębiorstwo musi spełniać pewne warunki , np. to musi być działalność przedsiębiorstwa musi się pokrywać z zadaniami własnymi tej jednostki samorządu terytorialnego np. gminy, to przedsiębiorstwo nie może być wpisane na listę przedsiębiorstw o szczególnym statusie , to przedsiębiorstwo musi prowadzić działalność na terenie tej gminy . Wtedy Minister może pozytywnie rozpatrzyć ten wniosek czyli wszcząć procedurę komercjalizacyjną. Gdy Minister skomercjalizuje to przedsiębiorstwo to ono jest w 100% Skarbu Państwa , a tym czasem tj. komercjalizacja w celu komunalizacji czyli oddania tego przedsiębiorstwa jednostce samorządu terytorialnego. I odbywa się to na wniosek jednostki samorządu terytorialnego. Znowu wójt, burmistrz, prezydent miasta składa wniosek do Ministra Skarbu Państwa , w którym prosi o przekazanie nieodpłatne akcji na rzecz tej jednostki samorządu terytorialnego akcji tej spółce powstałej w wyniku komercjalizacji. I Minister przekazuje te akcję i jednostka samorządu terytorialnego dysponuje sobie takimi akcjami w tej spółce. I stąd jest to komunalna osoba prawna bo jej akcje należą do jednostki samorządu terytorialnego. Komercjalizacja została dobrana w celu skomunalizowania danego przedsiębiorstwa, które wcześniej było przedsiębiorstwem państwowym. Jednostka, która dostała akcje Ministra Skarbu Państwa co do zasady może robić z tymi akcjami co chce , są też pewne ograniczenia, do których odsyłam do ustawy , jednak najważniejszym ograniczeniem jest to że jeżeli jednostka samorządu terytorialnego np. gmina zechce sprzedać akcje w tej spółce to musi przekazać w sumie 24 % ceny jaką uzyska z tej sprzedaży akcji na właściwe fundusze celowe, na fundusz reprywatyzacji, restrukturyzacji przedsiębiorców Ministra Skarbu Państwa , fundusz nauki i technologii Polski tam jest odpowiednio 5, 15, 2,2 % od sumy 24%. Jeżeli jednostka samorządu terytorialnego nie chcę sprzedać, ale zbyć w inny sposób np. nieodpłatnie takie akcje, to również jednostka samorządu terytorialnego musi przekazać te procenty na fundusze celowe z tym, że w tedy nie liczy się tylko procentów od ceny jaką się uzyskało gdzie były one odpłatne, ale od wartości księgowej akcji czy udziałów w takiej spółce . Tj. komercjalizacja w celu komunalizacji. Trzeci tryb, trzeci rodzaj komercjalizacji , ta komercjalizacja polega na wniesieniu przedsiębiorstwa do jednoosobowej spółki Skarbu Państwa. Przedsiębiorstwo może występować prawnie w trzech ujęciach: podmiotowym, przedmiotowym i funkcjonalnym. Podmiotowym to przedsiębiorca, przedmiotowy to art. 55 z indeksem 1 KC , funkcjonalny to przedmiot działalności. Jeżeli popatrzymy na komercjalizacje jako proces, który zmierza do stworzenia spółki to obojętne jest w jaki sposób ta spółka powstaje w procesie komercjalizacji, ważne, że powstaje spółka. I komercjalizacja polegająca na wniesieniu przedsiębiorstwa do jednoosobowej spółki Skarbu Państwa jest to proces, który może przebiegać według dwóch schematów . Pierwszy polega na tym, że Skarb Państwa, tworzy w osobie Ministra Skarbu Państwa, tworzy sobie osobę prawną spółkę jednoosobową Skarbu Państwa i ta spółka już istnieje np. nazywa się spółka „Ola” , spółka akcyjna i ta spółka ma swój kapitał zakładowy , ma swoją władzę , ma swój numer w rejestrze sądowym, ma własną umowę, ona już istnieje i do tej spółki wnosimy przedsiębiorstwo przedsiębiorstwa państwowego. Przedsiębiorstwo państwowe tj. nazwa formy prawnej , przedsiębiorstwo państwowe jest podmiotem prawa , przedsiębiorstwo państwowe jako forma prawna i podmiot prawa dysponuje swoim majątkiem przekazanym przez organ założycielski w rozumieniu 55 prim KC, stanowi więc jakiś ogół praw do tego dorzucamy zobowiązania bo o nich nie ma mowy w ustawie w KC i mamy pewien majątek , ten majątek stanowi pewne aktywa najczęściej czasem pasywa , ten majątek możemy wnieść do spółki, która już istnieje , podwyższając kapitał zakładowy, jeżeli spółka „Ola” miała kapitał zakładowy w wysokości 100 000 tys. zł. to wnosząc do kapitału zakładowego przez majątek przedsiębiorstwa państwowego podwyższamy ten kapitał, np. o 50 tys. zł. Mamy wtedy 150 tys. zł. Ale jest to wciąż spółka akcyjna „Ola”. Wnieśliśmy przedsiębiorstwo przedsiębiorstwa państwowego do jednoosobowej spółki Skarbu Państwa, która już wcześniej istniała i tj. jedna możliwość. Druga możliwość polega na tym, że Minister Skarbu Państwa nie tworzy osobnej spółki , a dopiero potem wkłada ten majątek z przedsiębiorstwa państwowego do tej spółki , tylko tworząc tę spółkę szuka pierwszego majątku i tym pierwszym majątkiem jest majątek tego przedsiębiorstwa państwowego. W pierwszym przypadku spółka już istniała , a tylko minister Skarbu Państwa podwyższał jej wartość wnosząc aktywa wnosząc majątek w przedsiębiorstwa państwowego. W drugim schemacie/trybie Minister Skarbu Państwa tworzy nową spółkę i tworząc tą spółkę wyposaża ją w majątek, bo musi mieć coś na kapitał zakładowy. Na ten kapitał zakładowy wnosi właśnie ten majątek przedsiębiorstwa państwowego. Ten proces komercjalizacji nazywa się komercjalizacją poprzez wniesienie przedsiębiorstwa i tu chodzi o przedsiębiorstwo w rozumieniu 55prim KC do jednoosobowej spółki Skarbu Państwa . Ten proces przebiega troszkę inaczej niż standardowy proces komercjalizacji, największą istotą tego procesu, a tych istot jest dużo, ale taką bardzo najważniejszą przyczyną polityczną wymyślenia wymyślenia tego trybu komercjalizacji było wyrzucenie z zarządu spółki dyrektora przedsiębiorstwa państwowego, bo w trybie komercjalizacji, w standardowym trybie komercjalizacji oraz w komercjalizacji w celu komunalizacji zawsze należy zaproponować dyrektorowi przedsiębiorstwa państwowego objęcie funkcji prezesa w spółce, żeby się go pozbyć z zarządu , legislator wymyślił proces komercjalizacji w tym trybie czyli poprzez wniesienie przedsiębiorstwa do spółki jednoosobowej Skarbu Państwa, a odbywa się ten proces komercjalizacji nie na podstawie aktu komercjalizacji tylko na podstawie zarządzenia , które jest zarządzeniem Ministra Skarbu Państwa , w którym to zarządzeniu Minister wskazuje pełnomocnika, który ma przeprowadzić w zasadzie całe postępowanie. Ten pełnomocnik wskazany w zarządzeniu na końcu staję się prezesem tej zarządu spółki. Po to wymyślono cały ten tryb komercjalizacji , to dotyczy tych przedsiębiorstw, które mają niewielki majątek, wystarczający na kapitał zakładowy spółki kapitałowej czyli 5.000tys 100 000 tys. zł odpowiedniej spółce z.o.o i akcyjnej. Problem komercjalizacja prowadzi do powstania spółki , przypadku spółki gdy już tam powstaje spółka podlega rozwiązaniu podstawowy problem jaki funkcjonował w ramach przedsiębiorstwa państwowego. W przedsiębiorstwie państwowym , gdy dyrektor chciał kupić maszynę/urządzenie , unowocześnić swoje przedsiębiorstwo musiał liczyć się ze zdaniem pracowników, musiał przeprowadzić wewnętrzny tryb konsultacji. W spółce gdy właściciel jednoosobowej Skarb Państwa powie, że chcę zrobić to, to i to , to zarząd tej spółki musi to wykonać. W skład zarządu jak państwo widzicie wchodzą , mogą wchodzić przedstawiciele pracowników 1 gdy przedsiębiorca zatrudnia powyżej 500 pracowników oraz może być ten nieszczęsny dyrektor w przedsiębiorstwie prezesem . Powiedziałem państwu, że dlatego spółki powstały w wyniku komercjalizacji zwykle są pięcioosobowe , żeby w razie problemów tych trzech przegłosowało tych dwóch i nie ma problemu na poziomie zarządu Rada Nadzorcza proszę zobaczyć nie przez przypadek większość w Radzie Nadzorczej ma też Skarb Państwa trzech do dwóch chodzi o to że jak Skarb Państwa powie, że ma być to, to i to , to spółka to wykona. Co więcej spółka wykonując polecenie swojego właściciela w ogóle nie musi się liczyć ze zdaniem pracowników, pracownik chcę to pracuje w spółce , nie chcę to niech się zwolni W wyniku komercjalizacji Skarb Państwa uzyskuję wolność decyzyjną, nie musi się liczyć ze zdaniem załogi, oczywiście pracownicy zachowują ochronę prawną w zakresie stosunku pracy , ale tracą możliwość wpływania na decyzję strategiczne i inne w procesie zarządzania i reprezentacji przedsiębiorstwa. Pracownicy nie zgadzają się, nie chcą, , teraz już coraz mniej bo jest mniej przedsiębiorstw państwowych i w związku z tym mniej komercjalizacji, ale gdy komercjalizacja była popularna to pracownicy zawsze bardzo się bali komercjalizacji. Właśnie wtedy pojawiały się hasła: precz z komuną, strajki, protesty, ludzie nie mieli tej świadomości z punktu widzenia tej umowy o pracę, w punku widzenia ochrony ich stosunku pracy nic nie tracą , tracą tylko możliwość oddziaływaniana zarządzanie przedsiębiorstwem. Oczywiście komercjalizacja w pewnej dłuższej perspektywie jest grą wstępną do następnego procesu jakim jest prywatyzacja. Prywatyzacja rozwiązuje problem własnościowy przedsiębiorstw państwowych oraz spółek powstałych w wyniku komercjalizacji. Są dwa rodzaje prywatyzacji: bezpośrednia i pośrednia. Prywatyzacja bezpośrednia nazywana jest prywatyzacją likwidacyjną , prywatyzacja pośrednia nazywana jest prywatyzacją kapitałową. Prywatyzacja bezpośrednia ma dwie definicje w ustawie-PROSZĘ DO NICH DOTRZEĆI WYŁAPAĆ RÓŻNICE, pierwsza jest na początku o przepisach ogólnych, a druga w przepisach szczególnych w rozdziale, gdzie jest poświęcony prywatyzacji bezpośredniej. Prywatyzacją bezpośrednią polega na rozporządzaniu wszystkimi składnikami materialnymi i niematerialnymi przedsiębiorstwa państwowego lub spółki powstałe w wyniku komercjalizacji, poprzez sprzedaż przedsiębiorstwa , wniesienie do spółki lub oddania przedsiębiorstwa do odpłatnego używania. I tj. definicja właściwa komercjalizacji. Jeszcze jest druga, ale proszę ją sobie odnaleźć, czym się różni od tej, którą państwu podałem, dlaczego zgodnie z zasadami wykładni ta druga definicja jest prawidłowa jest właściwa i po trzecie dlaczego tak nie jest . Otóż chodzi o to że w przepisach ogólnych macie państwo definicję prywatyzacji bezpośredniej i w przepisach szczególnych tej ustawy macie państwo definicję prywatyzacji bezpośredniej i zgodnie ze znanymi państwu regułami kolizyjnymi ta rozbieżność powinna być rozstrzygnięta na rzecz przepisów szczególnych , ale tak nie jest z uwagi na błąd ustawodawcy . Ustawodawca sobie po prostu zapomniał o elemencie składowym definicji w przepisach szczególnych i tyle. Prywatyzacja bezpośrednia proszę sobie doczytać- kto przeprowadza prywatyzację bezpośrednią, jak wyglądał tryb prywatyzacji bezpośredniej, na jakiej podstawie, kto, kiedy, że powołuje się takiego specjalnego pełnomocnika do spraw prywatyzacji, proszę zwrócić uwagę na zakres jego umocowania, tak żeby ogólnie o tym wiedzieć na czym polegają te trzy tryby prywatyzacji bezpośredniej czyli sprzedaż, wniesienie do spółki , oddanie do bezpłatnego korzystania oraz w przypadku prywatyzacji pośredniej czyli tej kapitałowej to również kto ją dokonuje w jakim trybie, , w jakiej formie przy prywatyzacji pośredniej proszę zwrócić uwagę na rozdział dotyczący prawa do nieodpłatnego nabycia akcji kiedy to prawo powstaje, jaki jest warunek do powstania tego prawa, co powstaje pomiędzy jego powstaniem a spełnieniem warunku do jego powstania, jakie są zasady dziedziczenia tego prawa .