Celem jest zniszczenie drobnoustrojów chorobotwórczych. Zależnie od stopnie zniszczenia zarazków wyróżnia się:
Sanityzację – czyszczenie mechaniczne, mycie z użyciem mydła, detergentów, płukanie, szorowanie. Zbiegi sanityzacyjne powodują usuwanie mechaniczne zarazków z odkażaniem powierzchni, ale nie powodują ich zabicia.
Dezynfekcję – niszczenie form wegetatywnych drobnoustrojów.
Sterylizację – niszczenie form wegetatywnych i zarodników.
W zależności od terminu wyróżnia się odkażanie zapobiegawcze, bieżące i końcowe:
Odkażanie zapobiegawcze – wykonywane w miejscach stałego lub okresowego przebywania zwierząt = pomieszczenie, wybiegi, punkty skupu. Przeprowadzane przed wprowadzeniem zwierzęcia do pomieszczenia oraz po jego opuszczeniu. Zasadniczo we wszystkich miejscach, w których przebywają zwierzęta, odkażanie powinno być przeprowadzone dwa Ray do roku – na wiosnę i jesień.
Odkażanie bieżące – przeprowadzone w czasie trwania choroby zakaźnej. Celem jest niszczenie zarazków wydalanych przez chore zwierzęta. Zmniejsza to możliwość ich rozprzestrzenienia.
Odkażanie końcowe – wykonywane po wygaśnięciu zarazy.
Odkażanie pomieszczeń powinno być poprzedzone dokładnym oczyszczeniem mechanicznym – usunięcie nawozu, ściółki, resztek karmy oraz oczyszczeniem sprzętu znajdującego się w pomieszczeniach.
W celu zniszczenia drobnoustrojów wykorzystuje się metody fizyczne, chemiczne i biologiczne.
Odkażanie fizyczne
Promienie słoneczne = działanie związane z aktywnością przeciwdrobnoustrojowa promieni UV. Odkażające działanie promieni UV jest wykorzystane w lampach kwarcowych stosowanych do dezynfekcji pomieszczeń i sprzętu laboratoryjnego.
Wysoka temperatura = opalanie (sprzęt metalowy i przedmioty odporne na ogień), działanie suchego i gorącego powietrza (szkło, i metale w suszarkach bakteriologicznych) oraz gotowanie (sprzęt medyczny).
Pasteryzacja = długotrwała (ogrzewanie mleka w temperaturze 65 stopni przez 30 min) oraz krótkotrwała (temp 75 stopni przez kilka sekund). Niszczy ona tylko formy wegetatywne drobnoustrojów.
Tyndalizacja = kilkukrotne powtarzanie pasteryzacji w odstępach 24 godzinnych w celu zniszczenia rozwijających się zarodników.
Para bieżąca (aparat Kocha) = wykorzystywana do wyjaławiania materiałów i przedmiotów.
Odkażenie chemiczne
Dobry chemiczny środek dezynfekujący powinien charakteryzować się miedzy Inami brakiem drażniącego oddziaływania na tkanki, trwałością, dobrą rozpuszczalnością w wodzie, dobrą skutecznością w niskich stężeniach, wysoką skutecznością działania niszczącego zarazki, aktywnością w środowisku kwaśnym i zasadowym, skutecznością działania w obecności materiału biologicznego. Łatwością przenikania przez kurz, śluz, otoczki bakterii, brakiem niszczącego działania na materiały i przedmioty odkażane, brakiem działania korodującego na metale oraz brakiem przykrego zapachu i niską ceną.
Odkażenie pomieszczeń
Wybór środka zależy od rodzaju zarazka.
Ilość środka dezynfekcyjnego należy dostosować do wielkości pomieszczenia.
Pomieszczenie powinno być dokładnie uszczelnione i zamknięte na 24 h działania środka odkażającego.
Po tym czasie należy je wywietrzyć.
Odkażanie wody pitnej
Środki stosowane musza być nietoksyczne, nie mogą wpływać na zapach i smak wody.
Najczęściej stosowane jest chlorowanie, woda zdatna do picia po 30 min.
Utylizacja zwłok ma na celu likwidację zarazków chorobotwórczych, mogących stanowić źródło zakażeń, a także ich wykorzystanie gospodarcze. Szczególnie niebezpieczne są zwłoki zwierząt padłych na wąglik. Zwłoki powinny być dostarczone do zakładów utylizujących, w których poddawane są przeróbce w aparatach systemu Hartmana = para wodna pod ciśnieniem 3 atmosfery. Produktami finalnymi są mączka mięsno-kostna i tłuszcz.
Polega na oczyszczeniu środowiska z gryzoni. Gryzonie są czynnymi i biernymi przenosicielami, siewcami wielu zarazków chorobotwórczych oraz wywołują duże straty ekonomiczne, spożywając ogromne ilości pokarmu, niszcząc budynki i urządzenia. Podstawowym warunkiem walki ze szczurami jest utrzymywanie czystości w pomieszczeniach inwentarskich oraz szczelności budynków, także stwarzanie warunków nieodpowiednich dla szczurów.
Stosuje się metody mechaniczne, chemiczne i biologiczne:
Mechaniczne = pułapki na myszy, które przyczyniają się do wybicia pojedynczych sztuk.
Chemiczne = trutki na szczury.
Biologiczne = ochrona ich naturalnych wrogów jak lisy, ptak drapieżne, psy o koty.
Obejmuje zabiegi, których celem jest niszczenie owadów i innych stawonogów za pomocą metod chemicznych, fizycznych i biologicznych.