Kolokwium z Historii Literatury Polskiej
„Don Juan” Byron
Poemat dygresyjny, 16 pieśni, nie został dokończony przez autora.
„Giaur” Byron
Powieść poetycka. Bohaterowie: młody Wenecjanin, Leila, turecki basza Hassan. Miejsce: Grecja pod panowaniem tureckim, podczas święta muzułmańskiego Bajramu.
„Rene” Chateaubriand
Powieść psychologiczna. Akcja ma miejsce w stanie Luizjana, w dolnym brzegu Missisipi u plemienia Natchezów. Bohaterowie: Rene- emigrant z Europy, z Francji; ożenił się z Indianką, Amelia- jego starsza siostra, Szaktas- przybrany indiański ojciec Rene, ślepy sachem, Ojciec Suel- misjonarz. Rene bardzo wiele podróżował: Grecja, Rzym, Szkocja (Góra Kaledonii), Londyn, Italia: wulkan Etna.
„Eugeniusz Oniegin. Romans wierszem” Aleksander Puszkin
Poemat dygresyjny. Eugeniusz Oniegin pochodził z biednej rodziny ziemiańskiej, alter- ego Oniegina i zarazem poeta romantyczny- Włodzimierz Leński, rodzina Ławirów: Tatiana( na początku dla Eugeniusza Oniegina kobieta prowincjonalna, później myślenie jego zmienia sią), Olga, mama, tata.
„Waverley albo lat temu sześćdziesiąt” Walter Scott
Powieść historyczno- obyczajowa. Wyspy Brytyjskie, Szkocja, 1745 rok. Doszło wtedy do powstania jakobitów, ogólnie rzecz biorąc, wszystkich zwolenników odrestaurowania dynastii Stuartów na tronie Zjednoczonego Królestwa. Personalnie dotyczyło to postaci księcia Karola Edwarda, który w utworze określany jest mianem Pretendenta, Kawalera, Księcia, Króla, w zależności od tego, kto się o nim wypowiada. W powstaniu udział brali górale, jako trzon armii powstańczej. owarzyszymy Edwardowi Waverleyowi przez cały czas, od początku do końca patrzymy na wszystko z perspektywy jego losów, które nie są jednak najistotniejsze. Dwa najważniejsze stronnictwa: Wigów i Torysów. Edward Waverley, wychowywany na romansach, chłopiec o bujnej wyobraźni i dużej wrażliwości, lecz nieukształtowanym charakterze, co zresztą odzwierciedla ogólna bezbarwność tej postaci przez większą część powieści, trafia do stryja Sir Everarda, który jest przeciwieństwem swojego brata (Ryszarda Waverleya); stryj daleki jest już od aprobaty istniejącego rządu i elektora hanowerskiego (takim mianem określany był przez przeciwników rządu Jerzy II). Dalej młodzieniec udaje się do Szkocji, do posiadłości barona Bradwardine'a, a stąd dzieli go już tylko krok od romantycznej przygody w szeregach góralskich powstańców Księcia Karola Edwarda. Więcej wyraźnych rysów znajdziemy w charakterystyce pozostałych bohaterów, mówię tu szczególnie o góralach, m.in. Fergusie z klanu Mac Ivorów i jego siostrze Florze.
„Czerwone i czarne” Stendhal
Miasteczka Verrieres, proboszcz de Chelan, kierownik przytułku Valenod, handlarz drzewem Fouque, wieś Vergy, przyjaciółka Ludiwiki de Renal- pani Derville, księża Chas- Bernard oraz Pirard, dwóch mężczyzn – Falcoz i Saint-Giraud, ten pierwszy jest przyjacielem pana de Rȇnal z dzieciństwa, którego mer się potem wyparł, syn margrabiego de la Mole- Norbert, hrabia Chalvet, woźnica Beauvoisis, 30 kwietnia 1574 został powieszony Bonifacy de la Mole, ówczesny kochanek królowej Małgorzaty.