UWAGA: konkretne zachowanie w danej sytuacji nie musi być „typowe” (wpływ motywacji i sytuacji), dlatego trudno je przewidzieć na podstawie cech, i odwrotnie.
Analiza czynnikowa jako metoda tworzenia hierarchicznych modeli osobowości
Gromadzenie obserwacji wielu różnych zachowań w dużej grupie osób
Szukanie prawidłowości w odpowiedziach – analiza czynnikowa („Czy osoby odpowiadające „tak” na pytanie 1 odpowiadają podobnie na niektóre inne pytania?”)
A. Identyfikacja czynników
B. Analiza zachowań tworzących czynnik, psychologiczna interpretacja i nazwa („Co łączy zachowania, tworzące czynnik?”)
3. Upraszczanie struktury – szukanie czynników 2-go rzędu
Czy analiza czynnikowa jest metodą "obiektywną"? Subiektywizm w doborze zmiennych (zachowań) „na wejściu”→od nich zależy struktura „na wyjściu”
Problemy statystyczne: wymuszanie rozwiązań 5-czynnikowych, rozwiązania nieortogonalne - czynniki korelują, problem ze składowymi o niskich ładunkach czynnikowych i „należących” do różnych czynników, subiektywizm w doborze nazwy i interpretacji.
BADANIA LEKSYKALNE
Allport i Odbert (1936) wypisują ze słownika słowa opisujące jednostkę (ok. 18 tys.), dzielą je na grupy, wyróżniając m.in. cechy osobowości
Cattell formułuje hipotezę leksykalną: Wszystkie ważne aspekty osobowości zostały utrwalone w treści języka, i redukuje listę cech (4 tys.) → poszukiwanie taksonomii osobowości
Badania leksykalne: samoopis i szacowanie cech, redukowanie zmienności do kilku czynników.
5 czynników uzyskiwano od lat 50-tych (ekstrawersja, ugodowość, sumienność, stałość emocjonalna-neurotyzm, kultura (intelekt)
Goldberg (1992) tworzy listę 100 przymiotników – markerów dla pięciu biegunowo opisanych cech
Badania w innych językach potwierdzają 5-czynnikową strukturę. UWAGA! TREŚĆ I NAZWY NIE SĄ IDENTYCZNE!!!
BADANIA PSYCHOMETRYCZNE
Badania przy pomocy kwestionariuszy osobowości (EPQ-R Eysencka , NEO-FFI Costy i McCrae’a)
Szesnastoczynnikowa teoria Cattella
36 cech tworzy INDEKS UNIWERSALNY
16 cech mierzy 16-czynnikowy Kwestionariusz Osobowości Cattella (do dziś stosowany)
Struktura cech u Cattella nie jest uniwersalna – uzyskujemy ją tylko używając jego zestawu pytań
Badając testami wielokrotnie tą samą osobę badał unikalną strukturę osobowości
By przewidywać zachowanie, wymyślił „równanie specyfikacyjne”:
Zach a = Cecha 1x waga1+cecha 2 x waga 2 + cecha 3 x………..
Trójczynnikowa koncepcja Eysencka (PEN)
Badanie osobowości: najpierw „typ”, potem pomiar
Cechy mają być biologicznie uwarunkowane (→temperament)
Osobowość = charakter, temperament, inteligencja, właściwości fizyczne
wysoki neurotyzm
emocje powstają łatwo,
są silne,
są trwałe,
są labilne,
reagowanie na nowość niepokojem,
tendencja do kryzysów,
łatwa dezorganizacja pod wpływem stresu,
somatyczne reakcje na stres,
podatność na nerwicę
niski neurotyzm (stabilność emocjonalna)
odporność,
stabilność,
mała wrażliwość,
mała trwałość emocji
„do ludzi”(ekstrawersja)
potrzebuje podniet
towarzyski
gadatliwy
optymista
preferuje działanie
niefrasobliwy
lubi zmiany
„od ludzi” (introwersja)
potrzebuje ciszy u spokoju
lubi introspekcję
lubi przebywać sam
powściągliwy
traktuje życie poważnie
sumienny
pesymista
Psychotyczność – brak psychotyczności
Słaby kontakt społeczny
Oschłość, chłód uczuciowy
Impulsywność, agresja – obniżona samokontrola
Skłonność do ryzyka i nieodpowiedzialnych, aspołecznych zachowań
Egocentryzm, wrogość, podejrzliwość, brak empatii
Zdolności twórcze!!!
Skłonność do popadania w psychozę co najmniej dyskusyjna.
Pięcioczynnikowa teoria Costy i McCrae’a
Wielka Piątka jako zespół podstawowych cech osobowości:
cechy istnieją obiektywnie,
wykazują dużą stałość,
pojawiają się w badaniach różnymi kwestionariuszami, w różnych kulturach,
są odziedziczalne (wg różnych źródeł 30-50%)
Ekstrawersja – introwersja: komfort w relacjach z ludźmi:
liczba i intensywność interakcji,
poziom aktywności,
potrzeba stymulacji,
zdolność cieszenia się życiem
Neurotyczność – stabilność emocjonalna: zdolność znoszenia stresu
stabilność lub niestabilność emocjonalna,
przeżywanie dyskomfortu psychicznego,
skłonność do nierealistycznych idei, niepohamowanych pragnień
Ugodowość – brak ugodowości: jakość stosunków interpersonalnych
od współczucia po antagonizm w myślach, uczuciach i działaniu
ugodowy – współczujący, dobroduszny chętny do współpracy, unikający konfliktów
nieugodowy: niewzruszony, sceptyczny, dumny i rywalizujący, bezpośrednio wyrażający złość
Sumienność – brak sumienności: miara rzetelności
stopień organizacji, wytrwałości i motywacji w zachowaniach ukierunkowanych na cel
sumienny: dobrze zorganizowany, stawia sobie wysokie wymagania, dąży do celu
niesumienny: beztroski i niezorganizowany, nieuważny, nie lubi planować
Otwartość na doświadczenie – brak otwartości: zainteresowanie i fascynacja nowością/zmianą,
aktywne poszukiwanie i ocena nowych doświadczeń
otwarty: o szerokich zainteresowaniach i bogatej wyobraźni
niska otwartość: chodzący po ziemi, praktyczny, tradycyjny, o mocno utrwalonych sposobach działania
PMO a prawidłowości rozwojowe
Introwersja koreluje z zahamowaniem społecznym
Niskie ugodowość i sumienność korelują z agresywnością
Sumienność i otwartość korelują z osiągnięciami szkolnymi
PMO a zmiany cech na przestrzeni życia
Stabilność (stałość) cech zwiększa się od okresu niemowlęctwa, ok. 7 r.ż są względnie stałe, lecz stałość nadal wzrasta do 30-50 r.ż.
Im starsza osoba, tym mniejszy wpływ mają na nią wydarzenia życiowe
Zmiany rozwojowe w dorosłości: słabną E, N i O, rosną U i S
Z czasem cechy o skrajnym nasileniu słabną
PMO a praca zawodowa
Sumienność najlepszym predyktorem wykonania każdej pracy
Neurotyczność wypływa na wykonanie negatywnie (słabo)
Pozostałe cechy ważne dla pewnych zawodów i niektórych sytuacji:
Ugodowość, sumienność – praca w zespole
Zachowania prospołeczne: ugodowość, ekstrawersja
Wypadki w pracy: otwartość, neurotyczność, niskie ugodowość i sumienność
Cechy PMO w dzieciństwie a sukces zawodowy (badania podłużne, po 50 latach)