Podstawowe prawidłowości komunikacji
Komunikowanie społeczne
Komunikowanie werbalne – mowa i jej substytuty – język naturalny
Komunikowanie niewerbalne – gest, mimika, śpiew, muzyka, rzeźba, rysunek, Media i inne
Antropolodzy:
Edward Hall (Ukryty wymiar - proksenika) – komunikacyjne funkcje przestrzeni
Edmund Leach – ludzkie zachowanie
3 rodzaje czynności:
- biologiczne
- techniczne (rzeczowe – przekształcanie ludzkiego środowiska)
- ekspresywne (symbolika) – umożliwiające wyrażanie myśli i emocji – komunikacja
Gdy dochodzi do komunikacji zależy od sytuacji – może mu nadać znaczenie.
Każdy opis komunikowania – 3 elementy: nadawca, przekaz, odbiorca
Mrozowski Maciej – „Komunikowanie rodzajem kontaktu nawiązanego za pomocą zmysłów bądź specjalnie do tego przystosowuję narzędzi (środowisko komunikowanie) między co najmniej dwiema osobami, z którymi jedna (nadawca) przekazuje drugiej (odbiorcy) za pomocą zrozumiałych dla nich obu znaków pewne treści pojęciowe lub emocje z zamiarem wywołania u odbiorcy określonych reakcji”
Podstawowe komunikowanie interpersonalne
Komunikowanie – nie jest stanem ani sytuacją lecz ludzką aktywnością – praktyką społeczną – czynnością zaznaczoną i celową
Wszelkie komunikowanie jest pośrednie – w procesie komunikowania zawarty jest znak i jego materialny nośnik czyli środek komunikowania, inaczej mediów (język, TV, telefon, itp)
Obecnie- bogaty arsenał środków komunikowania – Edward Sapir – przez tysiąclecia – podstawowe techniki komunikowania
- prymarne: język (mowa - uniwersalność), gest, mimika
Media masowe – Internet
Poprzez komunikowanie kształtują się postawy i zachowanie innych osób i jest się przez nie kształtowanym
Definicje – etymologiczne- komunikować z łac. Communicare (być w relacji, w związku)
Współcześnie – kalka językowa w ang. Communications (termin niejednoznaczny)
*Trudności z definiowaniem – wiele/dużo definicji ponad 200
John Fiske: komunikacja (komunikowanie) jako społeczne interakcje przez wymianę wiadomości
W nauce o komunikacji istniały 2 główne szkoły:
Komunikacja jako przekaz wiadomości – szkoła procesu komunikacyjnego
Komunikacja jako produkcja i wymiana znaczeń – szkołą sewotyczna (rola tekstu w kulturze)
Komunikowanie jest procesem dwustronnym:
- Kto komunikuje się i z kim?
- Jakimi środkami?
- Do jakich celów?
- Z jakimi następstwami?
- W czyim interesie?
Odpowiedzi – wiele mówią o społeczeństwie w którym żyjemy oraz o formach władzy, kontroli społecznej.
*Nie można zakładać, że komunikowanie jest neutralne
Teoria wiedzy o komunikowaniu – terminy: propaganda, manipulacje, indoktrynacja, ideologia, zwodzenie, itp.
Np.: manipulacja – próby sprowadzania konfliktów społecznych do problemów złego komunikowania (np. przeciek do prasy w aferze Rywina)
*II komunikowanie masowe:
Polega na przekazywaniu dużym grupom odbiorców, przy użyciu środków technicznych, czyli mediów masowych, jednolitych i silnie skonwencjonalizowanych treści.