Katarzyna Augustynowicz
położnictwo II rok, gr. I

C I hbd 34 Pacjentka przywieziona helikopterem z innego szpitala, odczuwa silny ból głowy, świąd w okolicy krocza, ciśnienie 190/120 mm Hg, brak czynności skurczowej, akcja serca płodu 160 uderzeń/min., odczuwa niepokój z powodu swojego stanu, gdy położna mierzy ciśnienie zgłasza podwójne widzenie

Problem	Cel opieki	Plan działania	Uzasadnienie
Niepokój ciężarnej z powodu stanu, w którym się znajduje	Zniwelowanie niepokoju ciężarnej	-przeprowadzenie badań diagnostycznych -monitorowanie tętna płodu -obecność położnej -rozmowa z lekarzem na temat postępowania -odpowiadanie na pytania ciężarnej -podanie leków uspokajających (Relanium)	Obniżenie lub zniwelowanie niepokoju ciężarnej z powodu stanu zdrowia w którym się znajduje ma na celu nie tylko uzyskanie komfortu psychicznego, ale także możliwe jest minimalne obniżenie ciśnienia tętniczego u pacjentki, a przez to możliwe jest zniesienie tachykardia u płodu.
Stan przedrzucawkowy	Zakończenie ciąży Obniżenie ciśnienia Niedopuszczenie do wystąpienia drgawek Zniwelowanie podwójnego widzenia	-monitorowanie stanu płodu -założenie kaniuli -pobranie krwi (badanie małopłytkowości) -pobranie moczu (badanie białkomoczu) -podanie Relanium 10mg w bolusie -podanie siarczanu magnezu we wlewie kroplowym -rozwiązanie ciąży drogą cięcia cesarskiego	Stan przedrzucawkowy jest to zespół objawów chorobowych pojawiający się po 20. tygodniu trwania ciąży, w  okresie porodu lub połogu, charakteryzujący się podwyższonym ciśnieniem tętniczym krwi (~ 140/90 mm Hg), któremu towarzyszy znamienny białkomocz (utrata ~ 300 mg białka na dobę). Gdy białkomocz jest nieobecny, należy podejrzewać tę chorobę, jeśli oprócz nadciśnienia tętniczego występują bóle głowy, nieostre widzenie, bóle w nadbrzuszu, a w badaniach laboratoryjnych stwierdza się małopłytkowość i wzrost aktywności enzymów wątrobowych.
Tachykardia u płodu	Obniżenie akcji serca u płodu	Rozwiązanie ciąży drogą cięcia cesarskiego	Tachykardia u płodu jest odpowiedzią na stan przedrzucawkowy u matki. Może być także spowodowana: -wadami serca, -wadami układu przewodzącego bodźce, -stanem zapalnym, -infekcją wewnątrzmaciczną, -niedotlenieniem wewnątrzmacicznym, -niedokrwistość płodu.
Brak czynności skurczowej	Utrzymywanie braku czynności skurczowej macicy - przygotowanie ciężarnej do cięcia cesarskiego	-podanie Relanium 10mg w bolusie -podanie siarczanu magnezu we wlewie kroplowym	Wskazaniem do cięcia cesarskiego jest zagrożenie płodu. Przemawia za tym brak czynności skurczowej oraz wybitnie wysokie ciśnienie u matki.
Świąd w okolicy krocza	Zdiagnozowanie przyczyny świądu w okolicy krocza Zlikwidowanie przyczyny świądu	-oglądanie sromu w celu zdiagnozowania przyczyny zakażenia (obserwacja upławów) -pobranie posiewu z pochwy i szyjki macicy w celu zdiagnozowania przyczyny zakażenia - leczenie za pomocą metronidazolu (przy rzęsistkowicy), nystatyny i klotrimazolu (przy grzybicy) lub antybiotyku na podstawie antybiogramu (przy bakteryjnych zakażeniach pochwy)	Zapalenia pochwy i szyjki macicy należą do infekcji najczęściej rozpoznawanych w praktyce ginekologicznej. Przebiegają one ze świądem, pieczeniem w pochwie, typowym ich objawem jest występowanie upławów. Najczęstszymi przyczynami zapalenia pochwy są: rzęsistkowica, grzybica i niespecyficzne zakażenie bakteryjne.
Kontrola parametrów życiowych położnicy po cięciu cesarskim	Zapewnienie ciągłej, profesjonalnej opieki położniczej Pogłębianie wiedzy na temat okresu połogu	-ułożenie położnicy w odpowiedniej pozycji (na plecach) -kontrola ciśnienia -kontrola tętna -kontrola oddechów -kontrola temperatury -kontrola rany pooperacyjnej -kontrola odchodów połogowych -kontrola poziomu i konsystencji macicy -ocena zabarwienia powłok skórnych oraz świadomości -przetaczanie płynów -zmiana wkładki -kontrola diurezy -kontrola drożności drenów oraz ilość i charakter wydzieliny (jeśli zostały założone dreny do rany)	Wykonaniu pomiaru i interpretacji podstawowych para- metrów stanu ogólnego, tj. RR i tętna co 15 min przez pierwsze 2 godz., a następnie co 30 min przez 4 godz. i później co 60 min do upływu pierwszych 12 godz.; w kolejnych 12 godzinach co 2 godziny. Prowadzenie edukacji położnicy i jej rodziny w zakresie: samoopieki w czasie połogu, opieki nad dzieckiem, ćwiczeń w połogu, zasad zdrowego odżywiania się, zapobiegania zaparciom.
Pomoc w karmieniu piersią	Stymulacja gruczołów piersiowych Nawiązanie bliższej relacji matki i dziecka Zaspokojenie głodu dziecka Budowanie odporności u dziecka	-umożliwienie pierwszego kontaktu matki z dzieckiem -pomoc w przystawieniu dziecka do piersi matki -edukacja położnicy w zakresie karmienia piersią -ocena brodawek	Budowanie relacji matki z dzieckiem. Przekazywanie wiedzy, umiejętności i motywacji do naturalnego karmienia dziecka (korzyści z niego wypływających, efektywnego karmienia). Rozpoczęcie etapu laktogenezy. Prawidłowy rozwój noworodka (zapewnienie niezbędnych składników odżywczych oraz immunoglobulin).