Prawo Ohma

Stosunek natężenia prądu płynącego przez przewodnik do napięcia pomiędzy jego końcami jest wielkością stałą, niezależną od napięcia i natężenia prądu.

IU=const

U - napięcie między końcami przewodnika [V],
I - natężenie prądu [A],

Wzór na oporność:

R=UI [1Ω=1V1A]

Opór elektryczny to zaburzenie przepływu prądu w przewodniku (również celowe). Zaburzenia te wywoływane są przez zderzanie się elektronów z drgającymi jonami sieci krystalicznej przewodnika.

Pamiętajmy, że im dłuższy przewodnik, tym większy jest jego opór, odwrotnie natomiast z wielkością pola poprzecznego przekroju przewodnika. Najważniejszy jest jednak opór właściwy przewodnika, czyli opór, który stawia prądowi materiał, z którego wykonany jest przewodnik - tzw. opór właściwy.

Prąd elektryczny to uporządkowany ruch ładunków elektrycznych wzdłuż linii pola elektrycznego powstałego przez przyłożenie napięcia do przewodnika.

Łączenie odbiorników prądu elektrycznego

szeregowe	równoległe

Powyższe wzory łatwo jest uzasadnić - w przypadku podłączenia szeregowego przez wszystkie odbiorniki płynie taki sam prąd, a napięcie na każdym odbiorniku zależy od jego oporu. W przypadku połączenia równoległego napięcie jest identyczne, zaś prądy - zależne od oporów.\