polski 簉ok

Barok
Gatunki literackie
pami臋tnik - osobista relacja o faktach i zdarzeniach z do艣wiadczenia . epos - d艂u偶szy utw贸r, ukazuj膮cy dzieje bohater贸w narodowych na tle prze艂omowych wydarze艅 historycznych (Potocki Transakcja wojny chocimskiej)
powie艣膰 - d艂u偶szy, wielow膮tkowy utw贸r pisany proz膮 (Don Kichot - parodia powie艣ci rycerskiej) poemat - d艂u偶szy utw贸r, najcz臋艣ciej wierszowany (Twardowski Nadobna Paskwalina)
sonet - utw贸r 14 wersowy, podzielony na 2 strofy 4 wersowe o charakterze opisowym i 2 3 wersowe o charakterze refleksyjnym. (Jan Andrzej Morsztyn Do trupa) hagiografia: Piotr Skarga 呕ywoty 艢wi臋tych kazanie: Piotr Skarga Kazania sejmowe
fraszka - drobny utw贸r satyryczny lub liryczny, wierszowany, oparty na anegdocie lub dowcipnym koncepcie, dawniej figielek (Potocki) emblemat - kr贸tki wiersz do kt贸rego do艂膮czono ilustracj臋 i napis informuj膮cy o tre艣ci obrazu. epigramat - kr贸tki utw贸r poetycki o zaskakuj膮cej puencie, zazwyczaj oparty na dowcipnym koncepcie, cz臋sto satyryczny tren - pie艣艅 偶a艂obna, utw贸r liryczny o charakterze elegijnym po艣wi臋cony zmar艂ej osobie, op艂akuj膮cy j膮 i g艂osz膮cy jej chwa艂臋 (Potocki)
Sztuka: wirtuozeria, dynamizm, dominacja sztuki sakralnej, wizerunki monarch贸w, portrety, taniec 艣mierci, ozdobne fasady, kolumny, o偶ywienie pos膮g贸w, w膮tki chrze艣cija艅skie z elementami greckimi i rzymskimi, orientalnymi i lokalnymi, niezwyk艂o艣膰 i ekspresja, dynamika, kontrast, ozdobna; w okresie p贸藕niejszym coraz bardziej elegancka i wytworna
Cele i g艂贸wne cechy literatury 鈥 dydaktyzm; w skomplikowanej konstrukcji, niebanalnym s艂ownictwie, lubuje si臋 w zaskakuj膮cym rozumowaniu i sprzeczno艣ci, efektach retorycznych
cechy poezji barokowej: marinizm(poezja kunsztowna oparta na koncepcie) kwiecisto艣膰 kunsztowno艣膰 cz臋ste pointy.
Tematyka:
refleksyjno-filozoficzna(vanitas); dworska (cz臋sto tematem jest 鈥瀖i艂o艣膰 dworska鈥); ziemia艅ska - b臋d膮ca pretekstem do okazania kunsztu literackiego; elementy przygodowe, awanturnicze.
bohater: dworak: wyrafinowany, wielbiciel 偶ycia, uciech dworskich, sk艂onny do subtelnych refleksji; sarmata: ziemianin, tradycjonalista, patriota, gorliwy katolik, dobry kompan w zabawie.
Zasady poezji: panuje sylabizm; utw贸r poetycki ma by膰 dowodem kunsztu artysty, st膮d wielka popularno艣膰 wyszukanych koncept贸w i r贸偶nych form poezji kunsztownej; przewa偶aj膮 kr贸tkie formy liryczne, kwiecisto艣膰.
Cechy stylu: ostre przeciwie艅stwa i gwa艂towne kontrasty; indywidualizm artystyczny, teatralno艣膰 艣wiata i 偶ycia spo艂ecznego; zderzenie sacrum i profanum; deformacje; niesamowito艣膰.
艣rodki poetyckie: antytezy; anafory; gradacja; stopniowanie; hiperbole; kontrasty; oksymorony; inwersje; wyliczenia; metafory.
cechy sk艂adni: d艂ugie zdania; wielokrotnie z艂o偶one; inwersje; oddalanie si臋 od przedmiotu orzeczenia; wtr膮cenia; wyrazy okre艣lone i okre艣laj膮ce;
cechy sarmaty: ograniczone horyzonty my艣lowe; megalomania; dewocja; gorliwo艣膰 religijna; brak tolerancji wobec innych wyzna艅; zami艂owanie do zabaw i pija艅stwa; niech臋膰 do cudzoziemc贸w 鈥 konserwatyzm; przywi膮zanie do szlacheckiej wolno艣ci; powo艂ywanie si臋 na Boga;
kontrreformacja 鈥 odnowa Ko艣cio艂a katolickiego jako odpowied藕 protestantyzmu

Barok
Gatunki literackie
pami臋tnik - osobista relacja o faktach i zdarzeniach z do艣wiadczenia . epos - d艂u偶szy utw贸r, ukazuj膮cy dzieje bohater贸w narodowych na tle prze艂omowych wydarze艅 historycznych (Potocki Transakcja wojny chocimskiej)
powie艣膰 - d艂u偶szy, wielow膮tkowy utw贸r pisany proz膮 (Don Kichot - parodia powie艣ci rycerskiej) poemat - d艂u偶szy utw贸r, najcz臋艣ciej wierszowany (Twardowski Nadobna Paskwalina)
sonet - utw贸r 14 wersowy, podzielony na 2 strofy 4 wersowe o charakterze opisowym i 2 3 wersowe o charakterze refleksyjnym. (Jan Andrzej Morsztyn Do trupa) hagiografia: Piotr Skarga 呕ywoty 艢wi臋tych kazanie: Piotr Skarga Kazania sejmowe
fraszka - drobny utw贸r satyryczny lub liryczny, wierszowany, oparty na anegdocie lub dowcipnym koncepcie, dawniej figielek (Potocki)emblemat - kr贸tki wiersz do kt贸rego do艂膮czono ilustracj臋 i napis informuj膮cy o tre艣ci obrazu.
epigramat - kr贸tki utw贸r poetycki o zaskakuj膮cej puencie, zazwyczaj oparty na dowcipnym koncepcie, cz臋sto satyryczny
tren - pie艣艅 偶a艂obna, utw贸r liryczny o charakterze elegijnym po艣wi臋cony zmar艂ej osobie, op艂akuj膮cy j膮 i g艂osz膮cy jej chwa艂臋 (Potocki)
Sztuka: wirtuozeria, dynamizm, dominacja sztuki sakralnej, wizerunki monarch贸w, portrety, taniec 艣mierci, ozdobne fasady, kolumny, o偶ywienie pos膮g贸w, w膮tki chrze艣cija艅skie z elementami greckimi i rzymskimi, orientalnymi i lokalnymi, niezwyk艂o艣膰 i ekspresja, dynamika, kontrast, ozdobna; w okresie p贸藕niejszym coraz bardziej elegancka i wytworna
Cele i g艂贸wne cechy literatury 鈥 dydaktyzm; w skomplikowanej konstrukcji, niebanalnym s艂ownictwie, lubuje si臋 w zaskakuj膮cym rozumowaniu i sprzeczno艣ci, efektach retorycznych
cechy poezji barokowej: marinizm(poezja kunsztowna oparta na koncepcie) kwiecisto艣膰 kunsztowno艣膰 cz臋ste pointy.
Tematyka:
refleksyjno-filozoficzna(vanitas); dworska (cz臋sto tematem jest 鈥瀖i艂o艣膰 dworska鈥); ziemia艅ska - b臋d膮ca pretekstem do okazania kunsztu literackiego; elementy przygodowe, awanturnicze.
bohater: dworak: wyrafinowany, wielbiciel 偶ycia, uciech dworskich, sk艂onny do subtelnych refleksji; sarmata: ziemianin, tradycjonalista, patriota, gorliwy katolik, dobry kompan w zabawie.
Zasady poezji: panuje sylabizm; utw贸r poetycki ma by膰 dowodem kunsztu artysty, st膮d wielka popularno艣膰 wyszukanych koncept贸w i r贸偶nych form poezji kunsztownej; przewa偶aj膮 kr贸tkie formy liryczne, kwiecisto艣膰.
Cechy stylu: ostre przeciwie艅stwa i gwa艂towne kontrasty; indywidualizm artystyczny, teatralno艣膰 艣wiata i 偶ycia spo艂ecznego; zderzenie sacrum i profanum; deformacje; niesamowito艣膰.
艣rodki poetyckie: antytezy; anafory; gradacja; stopniowanie; hiperbole; kontrasty; oksymorony; inwersje; wyliczenia; metafory.
cechy sk艂adni: d艂ugie zdania; wielokrotnie z艂o偶one; inwersje; oddalanie si臋 od przedmiotu orzeczenia; wtr膮cenia; wyrazy okre艣lone i okre艣laj膮ce;
cechy sarmaty: ograniczone horyzonty my艣lowe; megalomania; dewocja; gorliwo艣膰 religijna; brak tolerancji wobec innych wyzna艅; zami艂owanie do zabaw i pija艅stwa; niech臋膰 do cudzoziemc贸w 鈥 konserwatyzm; przywi膮zanie do szlacheckiej wolno艣ci; powo艂ywanie si臋 na Boga;
kontrreformacja 鈥 odnowa Ko艣cio艂a katolickiego jako odpowied藕 protestantyzmu

Barok
Gatunki literackie
pami臋tnik - osobista relacja o faktach i zdarzeniach z do艣wiadczenia . epos - d艂u偶szy utw贸r, ukazuj膮cy dzieje bohater贸w narodowych na tle prze艂omowych wydarze艅 historycznych (Potocki Transakcja wojny chocimskiej)
powie艣膰 - d艂u偶szy, wielow膮tkowy utw贸r pisany proz膮 (Don Kichot - parodia powie艣ci rycerskiej) poemat - d艂u偶szy utw贸r, najcz臋艣ciej wierszowany (Twardowski Nadobna Paskwalina)
sonet - utw贸r 14 wersowy, podzielony na 2 strofy 4 wersowe o charakterze opisowym i 2 3 wersowe o charakterze refleksyjnym. (Jan Andrzej Morsztyn Do trupa) hagiografia: Piotr Skarga 呕ywoty 艢wi臋tych kazanie: Piotr Skarga Kazania sejmowe
fraszka - drobny utw贸r satyryczny lub liryczny, wierszowany, oparty na anegdocie lub dowcipnym koncepcie, dawniej figielek (Potocki)emblemat - kr贸tki wiersz do kt贸rego do艂膮czono ilustracj臋 i napis informuj膮cy o tre艣ci obrazu.
epigramat - kr贸tki utw贸r poetycki o zaskakuj膮cej puencie, zazwyczaj oparty na dowcipnym koncepcie, cz臋sto satyryczny
tren - pie艣艅 偶a艂obna, utw贸r liryczny o charakterze elegijnym po艣wi臋cony zmar艂ej osobie, op艂akuj膮cy j膮 i g艂osz膮cy jej chwa艂臋 (Potocki)
Sztuka: wirtuozeria, dynamizm, dominacja sztuki sakralnej, wizerunki monarch贸w, portrety, taniec 艣mierci, ozdobne fasady, kolumny, o偶ywienie pos膮g贸w, w膮tki chrze艣cija艅skie z elementami greckimi i rzymskimi, orientalnymi i lokalnymi, niezwyk艂o艣膰 i ekspresja, dynamika, kontrast, ozdobna; w okresie p贸藕niejszym coraz bardziej elegancka i wytworna
Cele i g艂贸wne cechy literatury 鈥 dydaktyzm; w skomplikowanej konstrukcji, niebanalnym s艂ownictwie, lubuje si臋 w zaskakuj膮cym rozumowaniu i sprzeczno艣ci, efektach retorycznych
cechy poezji barokowej: marinizm(poezja kunsztowna oparta na koncepcie) kwiecisto艣膰 kunsztowno艣膰 cz臋ste pointy.
Tematyka:
refleksyjno-filozoficzna(vanitas); dworska (cz臋sto tematem jest 鈥瀖i艂o艣膰 dworska鈥); ziemia艅ska - b臋d膮ca pretekstem do okazania kunsztu literackiego; elementy przygodowe, awanturnicze.
bohater: dworak: wyrafinowany, wielbiciel 偶ycia, uciech dworskich, sk艂onny do subtelnych refleksji; sarmata: ziemianin, tradycjonalista, patriota, gorliwy katolik, dobry kompan w zabawie.
Zasady poezji: panuje sylabizm; utw贸r poetycki ma by膰 dowodem kunsztu artysty, st膮d wielka popularno艣膰 wyszukanych koncept贸w i r贸偶nych form poezji kunsztownej; przewa偶aj膮 kr贸tkie formy liryczne, kwiecisto艣膰.
Cechy stylu: ostre przeciwie艅stwa i gwa艂towne kontrasty; indywidualizm artystyczny, teatralno艣膰 艣wiata i 偶ycia spo艂ecznego; zderzenie sacrum i profanum; deformacje; niesamowito艣膰.
艣rodki poetyckie: antytezy; anafory; gradacja; stopniowanie; hiperbole; kontrasty; oksymorony; inwersje; wyliczenia; metafory.
cechy sk艂adni: d艂ugie zdania; wielokrotnie z艂o偶one; inwersje; oddalanie si臋 od przedmiotu orzeczenia; wtr膮cenia; wyrazy okre艣lone i okre艣laj膮ce;
cechy sarmaty: ograniczone horyzonty my艣lowe; megalomania; dewocja; gorliwo艣膰 religijna; brak tolerancji wobec innych wyzna艅; zami艂owanie do zabaw i pija艅stwa; niech臋膰 do cudzoziemc贸w 鈥 konserwatyzm; przywi膮zanie do szlacheckiej wolno艣ci; powo艂ywanie si臋 na Boga;
kontrreformacja 鈥 odnowa Ko艣cio艂a katolickiego jako odpowied藕 protestantyzmu

Barok
Gatunki literackie
pami臋tnik - osobista relacja o faktach i zdarzeniach z do艣wiadczenia . epos - d艂u偶szy utw贸r, ukazuj膮cy dzieje bohater贸w narodowych na tle prze艂omowych wydarze艅 historycznych (Potocki Transakcja wojny chocimskiej)
powie艣膰 - d艂u偶szy, wielow膮tkowy utw贸r pisany proz膮 (Don Kichot - parodia powie艣ci rycerskiej) poemat - d艂u偶szy utw贸r, najcz臋艣ciej wierszowany (Twardowski Nadobna Paskwalina)
sonet - utw贸r 14 wersowy, podzielony na 2 strofy 4 wersowe o charakterze opisowym i 2 3 wersowe o charakterze refleksyjnym. (Jan Andrzej Morsztyn Do trupa) hagiografia: Piotr Skarga 呕ywoty 艢wi臋tych kazanie: Piotr Skarga Kazania sejmowe
fraszka - drobny utw贸r satyryczny lub liryczny, wierszowany, oparty na anegdocie lub dowcipnym koncepcie, dawniej figielek (Potocki)emblemat - kr贸tki wiersz do kt贸rego do艂膮czono ilustracj臋 i napis informuj膮cy o tre艣ci obrazu.
epigramat - kr贸tki utw贸r poetycki o zaskakuj膮cej puencie, zazwyczaj oparty na dowcipnym koncepcie, cz臋sto satyryczny
tren - pie艣艅 偶a艂obna, utw贸r liryczny o charakterze elegijnym po艣wi臋cony zmar艂ej osobie, op艂akuj膮cy j膮 i g艂osz膮cy jej chwa艂臋 (Potocki)
Sztuka: wirtuozeria, dynamizm, dominacja sztuki sakralnej, wizerunki monarch贸w, portrety, taniec 艣mierci, ozdobne fasady, kolumny, o偶ywienie pos膮g贸w, w膮tki chrze艣cija艅skie z elementami greckimi i rzymskimi, orientalnymi i lokalnymi, niezwyk艂o艣膰 i ekspresja, dynamika, kontrast, ozdobna; w okresie p贸藕niejszym coraz bardziej elegancka i wytworna
Cele i g艂贸wne cechy literatury 鈥 dydaktyzm; w skomplikowanej konstrukcji, niebanalnym s艂ownictwie, lubuje si臋 w zaskakuj膮cym rozumowaniu i sprzeczno艣ci, efektach retorycznych
cechy poezji barokowej: marinizm(poezja kunsztowna oparta na koncepcie) kwiecisto艣膰 kunsztowno艣膰 cz臋ste pointy.
Tematyka:
refleksyjno-filozoficzna(vanitas); dworska (cz臋sto tematem jest 鈥瀖i艂o艣膰 dworska鈥); ziemia艅ska - b臋d膮ca pretekstem do okazania kunsztu literackiego; elementy przygodowe, awanturnicze.
bohater: dworak: wyrafinowany, wielbiciel 偶ycia, uciech dworskich, sk艂onny do subtelnych refleksji; sarmata: ziemianin, tradycjonalista, patriota, gorliwy katolik, dobry kompan w zabawie.
Zasady poezji: panuje sylabizm; utw贸r poetycki ma by膰 dowodem kunsztu artysty, st膮d wielka popularno艣膰 wyszukanych koncept贸w i r贸偶nych form poezji kunsztownej; przewa偶aj膮 kr贸tkie formy liryczne, kwiecisto艣膰.
Cechy stylu: ostre przeciwie艅stwa i gwa艂towne kontrasty; indywidualizm artystyczny, teatralno艣膰 艣wiata i 偶ycia spo艂ecznego; zderzenie sacrum i profanum; deformacje; niesamowito艣膰.
艣rodki poetyckie: antytezy; anafory; gradacja; stopniowanie; hiperbole; kontrasty; oksymorony; inwersje; wyliczenia; metafory.
cechy sk艂adni: d艂ugie zdania; wielokrotnie z艂o偶one; inwersje; oddalanie si臋 od przedmiotu orzeczenia; wtr膮cenia; wyrazy okre艣lone i okre艣laj膮ce;
cechy sarmaty: ograniczone horyzonty my艣lowe; megalomania; dewocja; gorliwo艣膰 religijna; brak tolerancji wobec innych wyzna艅; zami艂owanie do zabaw i pija艅stwa; niech臋膰 do cudzoziemc贸w 鈥 konserwatyzm; przywi膮zanie do szlacheckiej wolno艣ci; powo艂ywanie si臋 na Boga;
kontrreformacja 鈥 odnowa Ko艣cio艂a katolickiego jako odpowied藕 protestantyzmu


Wyszukiwarka