Bieńkowski Wojciech, gr. 3, WFTiMS
Ćwiczenie nr. 1: Pomiar stałych fizykochemicznych cieczy
Pomiar gęstości cieczy:
Wyniki pomiarów:
Masa pustego piknometru z termometrem: 64,62 [g]
Masa piknometru z termometrem i z wodą: 90,61 [g]
Temperatura odczytu: 26 ◦C
Masa piknometru z termometrem i z metanolem: 85 [g]
Temperatura odczytu: 26 ◦C
Korzystając ze wzoru poniżej obliczę gęstość cieczy:
gdzie: m – masa piknometru z badaną cieczą
mo – masa samego piknometru
mw - masa piknometru z wodą
- gęstość wody w temperaturze pomiaru 0,997538 [g/cm3]
0,782217 [g/cm3]
Pomiar napięcia powierzchniowego cieczy metodą stalagmometryczną:
Wyniki pomiarów zestawiłem w tabeli a wynik uśredniłem:
Liczba kropel wody: liczba kropel badanej cieczy:
| lp. | n0 |
|---|---|
| 1 | 44 |
| 2 | 44 |
| 3 | 44 |
| 4 | 44 |
| 5 | 44 |
| 6 | 44 |
| 7 | 44 |
| średnia | 44 |
| lp. | n |
|---|---|
| 1 | 96 |
| 2 | 88 |
| 3 | 96 |
| 4 | 96 |
| 5 | 99 |
| średnia | 95 |
Do obliczenia napięcia powierzchniowego posłużyłem się wzorem:
,gdzie: no – liczba kropel wody
n – liczba kropel badanej ciecz
- napięcie powierzchniowe wody z tablic
fizykochemicznych
Pomiar współczynnika załamania światła:
Wyniki pomiarów zestawiłem w tabeli poniżej a wynik uśredniłem:
| lp. | η |
|---|---|
| 1 | 1,3295 |
| 2 | 1,329 |
| 3 | 1,3293 |
| 4 | 1,3319 |
| 5 | 1,3318 |
| średnia | 1,3303 |
Współczynnik załamania światła został wyznaczony bezpośrednio za pomocą refraktometru po wstawieniu kąta granicznego, czyli moje n średnie = 1,3303
Pomiar temperatury wrzenia cieczy:
Temperatura wrzenia metanolu: 64 ◦C
ciśnienie panujące w laboratorium: 761,4 mmHg
= 0,035 (tablice fizykochemiczne)
Obliczenia niepewności pomiarowej:
Gęstość cieczy:
= 0,785 [g/cm3] ( „Poradnik fizykochemiczny” - praca zbiorowa, Wydawnictwo Naukowo Techniczne, Warszawa 1974)
Napięcie powierzchniowe:
= 22,61*10-3[N/m] ( „Poradnik fizykochemiczny” - praca zbiorowa, Wydawnictwo Naukowo Techniczne, Warszawa 1974)
Współczynnik załamania światła:
nL= 1,3266 („Poradnik fizykochemiczny”- praca zbiorowa, Wydawnictwo Naukowo techniczne, Warszawa 1974)
Temperatura wrzenia:
tL= 64,7 ◦C („Poradnik fizykochemiczny” – praca zbiorowa, Wyd. Naukowo Techniczne, Warszawa 1974)
Wnioski:
Uważam, że badaną cieczą był metanol. Stwierdzam to po fakcie iż dane literaturowe na to całkowicie wskazują, szczególnie bardzo zbliżona gęstość badanej cieczy z gęstością literaturową metanolu. Błąd pomiaru temperatury wrzenia i współczynnika załamania światła jest związany z niedokładnością odczytu temperatury na termometrze i skali refraktometru. Błąd wyznaczania gęstości cieczy związany jest z założeniem liniowej zależności gęstości od temperatury w badanym przedziale. Błąd pomiaru napięcia powierzchniowego może być powodowany zbyt szybkim wypływem kropel jak również niedokładnym ich policzeniem w metodzie stalagmometrycznej.