Genomika

24.02.2015r.

Dariusz Grzebelus

Genomika – tematyka wykładów, test 1 krotnego wyboru (4 odpowiedzi), 70-75% na zaliczenie

  1. Mapowanie genetyczne, sekwencjonowanie genomów, struktura genomów

  2. Sekwencje powtarzalne, ruchome elementy genetyczne

  3. Genomika funkcjonalna, identyfikacja i funkcjonalna analiza sekwencji kodujących

  4. Ewolucja genomów, genomika porównawcza, syntenia

Genomika – Plan ćwiczeń

Ćwiczenia w pracowni komputerowej, 3 godziny lekcyjne, 4 spotkania

  1. GenBank, poszukiwanie sekwencji, BLAST

  2. Analiza sekwencji DNA in silico

  3. Uliniowienie sekwencji DNA i białek

  4. Analiza filogenetyczna

  5. Zadanie do samodzielnego wykonania (zaliczenie)

GENOMIKA – dyscyplina naukowa zajmująca się mapowaniem, sekwencjonowaniem i analizą genomów

Thomas H.Roderick, 1986

- badanie genów i ich funkcji

- molekularna charakterystyka wszystkich genów organizmu

- kompleksowe badania informacji genetycznej organizmu

- badanie struktury i funkcji wielu genów równocześnie

- kompleksowe badanie interakcji i dynamiki funkcjonalnej zbiorów genów i ich produktów

- badanie genomu ludzkiego i innych organizmów

- badanie struktury i funkcji genów w oparciu o znajomość całkowitej sekwencji DNA, przy wykorzystaniu metod komputerowych

- rozszerzona wersja genetyki, w której badane są jednocześnie wszystkie geny

- sekwencjonowanie DNA i identyfikacja genów

- badanie sekwencji wszystkich rejonów DNA, w tym genów strukturalnych, sekwencji regulatorowych, rejonów niekodujących, itp.

GENOMIKA

Wielkoskalowa i wysokowydajna analiza wielu genów, produktów tych genów, a także wszystkich innych rejonów genomu.

Wysokowydajne procedury badawcze zastosowane do badań nad DNA i RNA (niekoniecznie w kontekście całego genomu).

GENOMIKA STRUKTURALNA – pierwsza faza analizy genomu zakończona skonstruowaniem map: genetycznej i fizycznej, przy czym ostateczną mapą fizyczną organizmu jest pełna sekwencja jego genomu (lokalizacja ORFów – otwarta ramka odczytu (w nich zakodowana informacja o białkach), rejonów ulegających ekspresji itp.)

- Analiza sprzężeń genetycznych – mapy genetyczne

- Sekwencjonowanie genomu

-> cytogenetyka molekularna

-> mapowanie fizyczne

-> sekwencjonowanie transkryptomu

- Określenie organizacji genomu

GENOMIKA FUNKCJONALNA – globalna analiza funkcji genów w oparciu o informacje zdobyte w toku analizy strukturalnej genomu, przy zastosowaniu zestawu wysokowydajnych metod eksperymentalnych wspomaganych analizami numerycznymi (bioinformatyka)

- Analiza ekspresji genów

- Analiza funkcji genów:

-> Forward Genetics (genetyka prosta)

-> Reverse Genetics (genetyka odwrócona)

- Genomika porównawcza

- Proteomika

- Transkryptomika

- Metabolomika

- …omika

Konstruowanie map genetycznych

Mapa genetyczna przedstawia liniowy układ genów w obrębie grup sprzężeń (liczba grup sprzężeń powinna być równa liczbie par chromosomów homologicznych).

Miarą odległości pomiędzy mapowanymi loci jest procent rekombinacji (frekwencja rekombinantów) wyrażony w centimorganach [1 cM = 1% rekombinacji] – nie odzwierciedla on fizycznego dystansu.

Częstość (procent) rekombinacji jest stała między każdą z par mapowanych genów i odzwierciedla częstość zachodzenia zjawiska crossing-over pomiędzy nimi (crossing-over – wzajemna wymiana fragmentów pomiędzy nie siostrzanymi chromatydami tej samej pary chromosomów homologicznych).

Aby opracować mapę genetyczną należy:

Otrzymać liczną segregującą populację mapującą; np. F2, BC1, linie podwójnych haploidów lub rekombinantowe linie wsobne (Recombinant Inbred Lines – RIL)

A x B A x B

F1 – samozapylenie F1 x B (krzyżówka wsteczna)

F2 BC1

A x B A x B

F1 – otrzymanie podwójnych haploidów F1 – chów wsobny min. 6 pokoleń

Linie DH RIL

AA Aa aa

- F2 1 : 2 : 1

- BC1 1 : 1

- Linie DH 1 : 1

- RIL 1 : 1

Wygenerować możliwie jak najwięcej markerów przy wykorzystywaniu różnych technik

Przygotować plik wsadowy w formacie odpowiadającym używanemu programowi do mapowania (np. GMendel, Linkage, Mapmaker, Joinmap)

Przeprowadzić obliczenia modyfikując parametry (LOD, maksymalny dystans, itp.)

Mapa genetyczna ryżu:

- 12 grup sprzężeń = 12 par chromosomów homologicznych (2n=24, n=12)

- wielkość mapy: 1521 cM (odległość genetyczna)

- wielkość genomu: 430 Mb [milionów par zasad] (odległość fizyczna)

Sekwencjonowanie całych genomów

Wykładniczy wzrost liczby sekwencji DNA zdeponowanych w bazie GenBank

Liczba sekwencji podwaja się co 18 miesięcy

Sekwencjonowanie hierarchiczne

Sekwencjonowanie ‘shotgun’

Cytometria przepływowa pozwala na sortowanie chromosomów

Sekwencjonowanie genomu w oparciu o mapę restrykcyjną


Wyszukiwarka