Komunikacja jest to wymiana informacji między dwoma osobami przynajmniej.

Podstawą zgodnej komunikacji jest zgodność mowy ciała 60% i tony głosu 35 % treść to reszta.

Kod przekazywania wiadomości dla innych powinien być zrozumiały dla innych.

Parafrazowanie to upewnianie się czy dobrze zostało zrozumianym

Zasady komunikacji

-chęć wysłuchania co mówi druga osoba

-nawiązywanie kontaktu

-otwarta postawa

-autorytet nadającego komunikat

-umiejętność przekazywania info.

-brak czynników przeszkadzających w komunikacji

Negatywne czynniki

-brak szacunku dla rozmówcy

-otoczenie

-atmosfera

Autoprezentacja właściwa polega ona na 3 czynnikach:

a)indywidualne- umiejętność współpracy , rozwiązywania konfliktów, empatia, chęć pomocy

b)osobowościowe – zainwestowanie w siebie, dobre wychowanie jest istotne. Brak gwałtownych ruchów. Poprawne słownictwo i płynne. Stworzyć wizerunek jak naj lepszy.

c)mentoryczne posiada się wiedzę teoretyczną i praktyczną i umie się ją wykorzystywać.

Otyłość– patologiczne nagromadzenie tkanki tłuszczowej w organizmie, przekraczające jego fizjologiczne potrzeby i możliwości adaptacyjne, mogące prowadzić do niekorzystnych skutków dla zdrowia[1]. Za otyłość uważa się stan, w którym tkanka tłuszczowa stanowi więcej niż 20% całkowitej masy ciała u mężczyzn oraz 25% u kobiet. Otyłości towarzyszy nadwaga, czyli nadmierna masa ciała powyżej masy optymalnej.

BMI

wartość prawidłowa 19-25

nadwaga 25-30

otyłość >30

skrajna otyłość >40

Choroby i objawy związane z otyłością:

zespół metaboliczny

cukrzyca typu 2

choroby układu ruchu

nadciśnienie tętnicze

zawał serca i mózgu

wylew

zatorowość

zwyrodnienia kręgosłupa

choroby nerek

miażdżyca

kamica żółciowa

większe tendencje do nowotworów

rozstępy

Najczęstszą przyczyną powstawania otyłości jest przekarmianie (zbyt duża wartość energetyczna pożywienia w stosunku do zapotrzebowania organizmu).

Czynniki genetyczne – mogą odgrywać rolę w powstaniu otyłości lub zwiększać podatność na jej rozwójej wytwarzania zwrotnie hamuje gromadzenie tłuszczów w adipocytach i zmniejsza przyjmowanie pokarmów[7]. Za genetycznym uwarunkowaniem otyłości przemawia również fakt, że jest ona dwukrotnie częstsza u bliźniąt jednojajowych niż u rodzeństwa nie będące bliźniętami, a masa ciała osób dorosłych, które wychowały się w rodzinach zastępczych wykazuje większą zgodność z masą rodziców biologicznych niż adopcyjnych[potrzebne źródło].

Czynniki biologiczne – również odgrywają rolę w powstaniu otyłości. Uszkodzenie podwzgórza (proces zapalny lub nowotworowy) i jąder brzuszno-przyśrodkowych podwzgórza mogą powodować rozwój otyłości. Dochodzi wtedy do nadmiernego przyjmowania pokarmów oraz zaburzeń układu autonomicznego..

Czynniki farmakologiczne – do leków, których przyjmowanie może prowadzić do zwiększenia masy ciała należą leki przeciwdepresyjne (amitryptylina, doksepina, mirtazapina, mianseryna), leki przeciwlękowe, leki neuroleptyczne (starsze pochodne fenotiazyny, ale też i nowe neuroleptyki atypowe np. olanzapina, rysperydon), przeciwpadaczkowe (kwas walproinowy, karbamazepina), kortykosteroidy, niektóre beta-adrenolityki i insulina.

Czynniki środowiskowe – wśród których największe znaczenie ma aktywność fizyczna jako forma wydatkowania dostarczonych zasobów energetycznych. Na skutek postępu technologicznego możliwe stało się znaczące zmniejszenie wydatku energetycznego związanego z codzienną aktywnością. Równocześnie zwiększył się dostęp do żywności i jej konsumpcja. Wzrosła również wartość energetyczna łatwo dostępnego pokarmu, który jest dodatkowo ubogi w witaminy, sole mineralne i błonnik. Regularna aktywność fizyczna zapobiega nadwadze i otyłości.

Czynniki psychologiczne – takie jak zaburzenia nastroju mogą być przyczyną powstawania nadwagi. Osoby, u których występuje tendencja do przyrostu masy ciała, podczas każdego kolejnego nawrotu depresji zwiększają swoją masę ciała. Osoby chore uczą się, że jedząc mogą częściowo zmniejszać objawy depresji, poprzez dostarczenie krótkotrwałej przyjemności.

Zobacz też[edytuj]

Stres jest definiowany w psychologii jako dynamiczna relacja adaptacyjna pomiędzy możliwościami jednostki, a wymogami sytuacji, charakteryzująca się brakiem równowagi. Podejmowanie zachowań zaradczych jest próbą przywrócenia równowagi.

Istnieją 3 typy definicji stresu:

Stres jako bodziec – sytuacje występujące w naszym otoczeniu mające naturalną zdolność do wywoływania napięcia i silnych emocji. Do teorii związanych z tym rodzajem definicji należą: teoria Elliotta i Eisdorfera, koncepcja Janisa oraz koncepcja zmian życiowych Thomasa Holmesa i Richarda Rahe’a.

Stres jako reakcja – zarówno fizjologiczna jak i psychologiczna będąca odpowiedzią na działanie stresorów (sytuacji wywołujących stres). Do teorii związanych z tym rodzajem definicji należą: homeostatyczna teoria Cannona czy koncepcja Selyego (GAS, LAS).

Stres jako proces lub transakcja – relacja między jednostką a otoczeniem: transakcyjny model Lazarusa, koncepcja Antonovsky'ego, koncepcja Hobfolla, koncepcja sytuacji trudnych Tomaszewskiego, regulacyjno-informacyjna teoria stresu Reykowskiego.

Trzy typy reakcji na stres:

Dystres jest reakcją organizmu na zagrożenie, utrudnienie lub niemożność realizacji ważnych celów i zadań człowieka, pojawia się w momencie zadziałania bodźca, czyli stresora.

Eustres to stres pozytywnie mobilizujący do działania.

Neustres to bodziec dla danej osoby neutralny w działaniu, chociaż dla innych bywa on eustresowy lub dystresowy

Trening mentalny jako sposób na zwalczanie stresu u sportowców

Rozwój pewności siebie

Rozwój umiejętności koncentracji uwagi

Budowanie zespołu

Kolejnym obszarem, którym zajmuje się psychologia sportu jest współpraca w zespole i wpływ atmosfery, relacji trenera

Opanowywanie stresu.

a) Techniki relaksacyjne – mają na celu obniżenie poziomu pobudzenia sportowców.

b) Techniki poznawczo behawioralne – ułatwiają umacnianie i poczucie pewności siebie oraz łagodzą lęk poznawczy zawodników.

- teoria wyznaczania celu – mówi, że dzieląc cel nadrzędny (wygranie całych mistrzostw) na pomniejszane i bardziej skonkretyzowane

c) Techniki wyobrażeniowe.

- ćwiczenia mentalne - polegają na wizualizacji (wyobrażaniu) sobie ćwiczeń, jakie mamy zamiar wykonać. Kilka wskazówek na zwalczanie stresu:

-ćwiczenia oddechowe przed startem, zawodami itp.

- dobre jedzenie (ważne, aby produkty zawierały węglowodany, które podnoszą poziom zbawczej dla psychiki serotoniny)

- śmiech rozluźniona atmosfera przed zawodami nie konieczne spinanie się psychiczne jest bezcelowe

- muzyka (najlepiej tą, którą lubisz, jeśli masz problem z doborem - polecam Mozarta, utwory tego kompozytora normalizują ciśnienie tętnicze, ponieważ mają częstotliwości dźwięków zgodne z rytmem pracy naszego serca)

- masaż