PKM POŁĄCZENIA ROZŁĄCZNE KOŁKOWE LEPIARCZYK

Akademia Górniczo – Hutnicza
im. Stanisława Staszica


Katedra Konstrukcji i Eksploatacji Maszyn

Podstawy Konstrukcji Maszyn

Laboratorium 3:
„Badanie wytrzymałości połączeń rozłącznych – połączenie kołkowe”



Dominika Kęsik

Anna Majewska

Gr 29


  1. Cel ćwiczenia

    Celem ćwiczenia było badanie nośności połączenia kołkowego.

  2. Schemat stanowiska

    Na stanowisku pomiarowym znajduje się maszyna wytrzymałościowa wraz z oprzyrządowaniem i rejestratorem samopiszącym.


    Rys. Przedstawiający schemat zrywarki

  1. Podstawa ruchoma

  2. Podstawa nieruchoma

  3. Układ rejestrujący

  1. Przebieg ćwiczenia

    Ćwiczenie polegało na zbadaniu nośności połączenia kołkowego. Przed rozpoczęciem badania zmierzyliśmy średnice kołków: kołek aluminiowy Φ 5,5 mm,
    kołek miedziany Φ 6 mm i kołek stalowy Φ 6mm. Wykonane połączenie zostało ustawione centrycznie na podstawie maszyny wytrzymałościowej, a następnie zbliżono podstawę (2) do zetknięcia się ze sworzniem. Kolejnym krokiem było rozpoczęcie obciążania wykonanego połączenia do momentu ścięcia kołka i odczytanie wartości siły, przy której to ścięcie nastąpiło.

Rys. Schemat połączenia kołkowego

  1. Sworzeń

  2. Tuleja

  3. Kołek

Nr próbki Mierzona siła P [N]
Stal C55
1 22600
2 27300
3 26700
4 28300
5 26600
6 27000
7 27400
8 26300
9 26000
10 28200
11 27700
12 28450
13 27100
14 28200
15 26200
16 26600
17 26000
18 24500
19 24900
20 25900
21 26000
22 25900
23 23900
24 25100
Wartość średnia siły P 26368,8
  1. Wyniki pomiarów

  2. Opracowanie wyników badań

Średnia wartość siły ścinającej kołek:


Odchylenie standardowe siły ścinającej kołek:

Wartość średnia wytrzymałości doraźnej materiału kołka na ścinane:

Odchylenie standardowe wytrzymałości doraźnej materiału kołka na ścinanie:

Współczynnik zmienności empirycznej wytrzymałości doraźnej materiału kołka na ścinanie:


Minimalna i maksymalna wytrzymałość materiału kołka na ścinanie:

  1. Wnioski

Przyglądając się wynikom badań można jednoznacznie stwierdzić, że najmocniejszym połączeniem okazało się połączenie z kołkiem stalowym, które średnio wynosiło 26368,8 N drugim z kolei okazało się połączenie z kołkiem miedzianym 5118,75 N, najsłabsze połączenie to połączenie z kołkiem aluminiowym. Możemy zatem powiedzieć, że na elementy zabezpieczające najbardziej nadaje się połączenie z kołkiem aluminiowym, gdyż przy mniejszych obciążeniach ulega zniszczeniu. W czasie momentu ścięcia kołka stalowego usłyszeliśmy charakterystyczny dźwięk, który był związany z dużą twardością materiału.


Wyszukiwarka