• Model teoretyczny pielęgniarstwa Dorothei Orem

• Potrzeby uniwersalne

Wspólne wszystkim ludziom, konieczne dla utrzymania życia i zdrowia oraz dobrego samopoczucia

• Oddychanie

• Zapewnienie wystarczającej ilości płynów

• Zapewnienie prawidłowego pożywienia

• Wydalanie

• Utrzymanie równowagi pomiędzy aktywnością a odpoczynkiem

• Potrzeby uniwersalne c.d.

• Utrzymanie równowagi pomiędzy samotnością a interakcjami społecznymi

• Zapobieganie sytuacjom zagrażającym życiu i zdrowiu oraz dobremu samopoczuciu

• Dążenie do własnego rozwoju w harmonii z indywidualnymi, aktualnymi i potencjalnymi możliwościami.

• Potrzeby rozwojowe

Potrzeby zależne od okresu rozwojowego człowieka

• Potrzeby uniwersalne związane z utrzymaniem życia i zdrowia oraz prawidłowego rozwoju w poszczególnych okresach życia czy też etapach rozwojowych:

  • Okres życia płodowego i porodu

  • Okres noworodkowy

  • Okres niemowlęcy

  • Okres dzieciństwa

  • Okres dojrzewania

  • Okres wieku dorosłego

  • Ciąża

  • Potrzeby rozwojowe

• Specyficzne potrzeby występujące w sytuacjach mogących mieć niekorzystny wpływ na rozwój jednostki, np.:

  • Niewystarczająca edukacja

  • Problemy adaptacji społecznej

  • Utrata krewnych, przyjaciół

  • Nagła zmiana miejsca zamieszkania i przejście do nieznanego środowiska

  • Problemy związane z pełnieniem ról społecznych

  • Uciążliwe warunki życia.

• Potrzeby w sytuacjach zaburzeń stanu zdrowia

• Prowadzą do zmian w funkcjonowaniu fizycznym, psychicznym i społecznym jednostki oraz do częściowej lub całkowitej niemożności zaspakajania potrzeb uniwersalnych i zależności od innych osób. Pojawiają się nowe, wynikające z danej sytuacji problemy:

• Potrzeby w sytuacjach zaburzeń stanu zdrowia

• Poszukiwanie i zabezpieczenie pomocy medycznej

• Świadomość następstw patologicznych i ich ewentualnego wpływu na rozwój człowieka

• Konieczność przestrzegania zaleceń związanych z leczeniem i rehabilitacją

• Świadomość i konieczność niwelowania niekorzystnych następstw leczenia

• Modyfikowanie koncepcji siebie oraz akceptacji siebie w zmienionym stanie

• Uczenie się życia z następstwami choroby, zmiana stylu życia.

• Koncepcje teorii Dorothei Orem

• Samoopieka

• Działania w zakresie samoopieki

• Terapeutyczne wymogi samoopieki

• Deficyt samoopieki

• Działania pielęgniarskie

• System pielęgnacyjny

• Samoopieka

• Jest sposobem zachowania się, podejmowanym w celu właściwego funkcjonowania organizmu, rozwoju i zapewnienia zdrowia

• Założenia samoopieki

• Jednostka uczy się samoopieki poprzez kontakty interpersonalne i komunikowanie

• Dorosły ma prawo i odpowiedzialność za sprawowanie opieki nad sobą, jak i innymi

• Niekiedy dorosły może potrzebować wsparcia w realizacji samoopieki

• Czynniki warunkujące samoopiekę

• Wiek

• Płeć

• Stan zdrowia

• Etap rozwoju

• Orientacja społeczno-kulturowa

• System opieki zdrowotnej, pełniona rola w rodzinie

• Styl życia

• Działania w zakresie samoopieki

• Są to możliwości i zdolności jednostki do samoopieki

• Struktura działań w zakresie samoopieki

• Umiejętności i dyspozycje potrzebne do podejmowania przemyślanych działań

• Możliwości człowieka, niezbędne do podstawowej samoopieki

• Specyficzne umiejętności w zakresie samoopieki

• Terapeutyczne wymogi samoopieki

• Jest to stopień w którym przeciętnemu człowiekowi udaje się realizować skuteczne działania w celu prowadzenia zdrowego stylu życia.

• Deficyt samoopieki

• Jest to rodzaj zależności, w którym możliwości samoopieki, ze względu na istniejące ograniczenia, nie są równe wszystkim możliwościom zaspokojenia terapeutycznych wymogów (potrzeb) samoopieki.

• Działania kompensacyjne realizowane przez pielęgniarkę

• Działania „za” i „dla” pacjenta

• Kierowanie, doradzanie, udzielanie wskazówek

• Udzielanie wsparcia

• Stwarzanie środowiska sprzyjającego rozwojowi osoby wymagającej pomocy

• Uczenie

• Systemy pielęgnowania

• System całkowicie kompensacyjny

• System częściowo kompensacyjny

• System wspierająco-uczący

• Osoba

• Człowiek jest zintegrowaną wewnętrznie jednością, zróżnicowaną pod względem strukturalnym i funkcjonalnym. Wyróżnia się zdolnością do refleksji, samoświadomością, umiejętnością myślenia abstrakcyjnego, posługiwaniem się symbolem w komunikowaniu i zdolnością do działań celowych. Z pojęciem osoby Orem wiąże potrzeby w zakresie samoopieki i zdolność do zapewnienia sobie samoopieki.

• Zdrowie

• Według Orem pojecie zdrowia nawiązuje do definicji WHO i oznacza stan pełnego dobrego samopoczucia fizycznego, psychicznego i społecznego. Orem utożsamia także zdrowie ze stanem pełnej integracji strukturalnej i funkcjonalnej oraz stanem pełnego rozwoju człowieka. Przejawia się ono w poczuciu szczęścia, zadowolenia, osiąganiu sukcesów i rozwoju osobowości.

• Środowisko

• Człowiek i środowisko stanowią jedność. Wyróżnia ona także czynniki fizyczne, chemiczne, biologiczne i społeczne, które wpływają na zapotrzebowanie na opiekę i zdolność człowieka do zapewnienia sobie samoopieki.

• Pielęgniarstwo

• Jest służba społeczną, gdyż oznacza troszczenie się o tych, którzy nie są w stanie zapewnić sobie samoopieki. Jest też sztuką, wymagającą opanowania określonej wiedzy i umiejętności, np. odpowiedniego komunikowania się z innymi ludźmi czy koordynowania różnych działań. Pielęgniarstwo jest też odrębną dziedzina wiedzy i dyscyplina praktyczną.