NIEPOWODZENIA SZKOLNE
POJĘCIE DEFINIUJEMY:
Proces pojawiania się braków w wymaganych przez szkołę wiadomościach
i umiejętnościach uczniów oraz negatywnego stosunku młodzieży wobec tych wymagań.
Rozbieżność między wiadomościami, umiejętnościami i nawykami opanowanymi przez uczniów, a materiałem , jaki zgodnie z założeniami programowymi powinni poznać w zakresie poszczególnych przedmiotów.
Układ hierarchiczny niepowodzeń szkolnych:
NIEPOWODZENIA SZKOLNE
Fazy rozwoju niepowodzeń
Niepowodzenia ukryte:
-braki w wiadomościach powodujące niezadowolenie ze szkoły i brak chęci do nauki
-zaawansowane braki w wiadomościach – odpisywanie zadań domowych
Niepowodzenia jawne:
-sporadyczne występowanie ocen niedostatecznych, podjęte zostają oficjalne próby walki z niepowodzeniami
-drugoroczność – zachwianie równowagi życiowej
Ogólny podział przyczyn niepowodzeń szkolnych
Ekonomiczno-społeczne przyczyny niepowodzeń
złe warunki materialne i mieszkaniowe ucznia
rozpad struktury rodziny i zaburzenia jej wewnętrznej atmosfery
niski poziom intelektualny i kulturalny rodziców
niewłaściwa postawa rodziców wobec dziecka
brak zrozumienia i zaspokojenia jego potrzeb
brak zainteresowania rodziców pracą szkolną dziecka
Elementy warunkujące powodzenie w nauce:
stan zdrowia i rozwój fizyczny
rozwój motoryczny, umysłowy, emocjonalny
i społeczny
rozwój i realizację zainteresowań zarówno przedmiotami nauki, jak i dziedzinami pozaszkolnymi
zewnętrzne warunki życia
atmosfera panująca w rodzinie
tryb życia, organizacja codziennych zajęć, a w szczególności przygotowanie zadań domowych
Źródła pedagogicznych przyczyn niepowodzeń
Zewnętrzne warunki pracy dydaktycznej nauczycieli
różnorakie braki systemu szkolnego
nieprzystosowanie programów nauczania do możliwości ucznia
nieodpowiednie podręczniki
niedostateczne wyposażenie szkół
w pomoce dydaktyczne
trudne warunki organizacyjne pracy szkół
Działalność dydaktyczna nauczyciela
błędy oraz usterki metodyczne
i wychowawcze wynikające
z niedostatecznej znajomości uczniów
błędy wynikające z braku dostatecznej opieki nad uczniami mającymi trudności
w nauce
brak właściwego przygotowania się do lekcji
Wadliwa praca uczniów
niechęć do nauki
lenistwo
lekceważenie obowiązków szkolnych
niezgłaszanie pomysłów na lekcjach, brak wyboru zadań lekcyjnych, wyboru partnera do współpracy, itp.
Biopsychiczne przyczyny niepowodzeń
zadatki wrodzone
temperament
cechy charakteru
niesprawne lub wadliwe funkcjonowanie narządów zmysłu
niestałość emocjonalna
zły stan zdrowia
zaburzenia procesów poznawczych
Deficyty fragmentaryczne
Obejmują rozwój:
spostrzegania słuchowego
spostrzegania wzrokowego
motoryczny
manualny
Zaburzenia spostrzegania słuchowego
Zaburzenia spostrzegania wzrokowego
Rozwój ruchowy a niepowodzenia szkolne
Zaburzenia:
koordynacji ruchowej (brak powiązania poszczególnych ruchów w harmonijną całość)
obniżenie sprawności manualnej
obniżenie precyzji ruchów
koordynacji wzrokowo-ruchowej
nieprawidłowa lateralizacja
Dysleksja
obniżona sprawność procesów
percepcyjno-motorycznych:
-analizatora wzrokowego
-Analizatora słuchowego
-analizatora kinestetyczno-ruchowego
zaburzenia lateralizacji i emocjonalne
Dysortografia
mylenie liter podobnych do siebie
dodawanie liter i sylab w wyrazie
agramatyzmy
niskie tempo pisania i niski poziom graficzny pisma
liczne błędy ortograficzne
Dysgrafia
niedokładność w odtwarzaniu liter, ich połączeń, niekształtność liter
niewłaściwe proporcje liter w obrębie wyrazów (zróżnicowanie wielkości)
nierównomierne zagęszczenie pisma
niejednolite położenie pisma (nachylenie liter)
litery „drżące” o nietypowej linii
Dyskalkulia rozwojowa
Strukturalne zaburzenie zdolności matematycznych, mające swe źródło
w genetycznych lub wrodzonych nieprawidłowościach tych części mózgu, które są bezpośrednim anatomiczno-fizjologicznym podłożem dojrzewania zdolności matematycznych zgodnie
z wiekiem.Klasyfikacja dyskalkulii rozwojowej
dyskalkulia werbalna – zaburzenie umiejętności słownego wyrażania pojęć i zależności matematycznych
dyskalkulia praktognostyczna – zaburzenie matematycznych manipulacji konkretnymi lub narysowanymi przedmiotami
dyskalkulia leksykalna – nieumiejętność czytania symboli matematycznych
dyskalkulia graficzna – niezdolność zapisywania symboli matematycznych
dyskalkulia ideognostyczna – niezdolność rozumienia pojęć
i zależności matematycznych oraz wykonywania obliczeń
w pamięci
dyskalkulia operacyjna – zaburzona zdolność wykonywania operacji matematycznych mimo możliwości wzrokowo-przestrzennych oraz umiejętności czytania i pisania liczb
Symptomy dyskalkulii
kłopoty z odczytywaniem czasu
niepoprawne liczenie przedmiotów (często na palcach)
zapominanie następnego etapu w jakiejś operacji
błędy tzw. „nieuwagi”
trudności ze zrozumieniem języka matematycznego
trudności w planowaniu, organizowaniu
i rozwiązywaniu zadań
niemożność zapamiętania liczb
kłopoty z opanowaniem tabliczki mnożenia
Zaburzenia w rozwoju społeczno-emocjonalnym
nieumiejętność opanowywania reakcji uczuciowych
nadpobudliwość emocjonalna
obniżone poczucie obowiązku
trudności w podporządkowaniu się wymaganiom otoczenia
Trudności w uczeniu się dzieci uwarunkowane nadpobudliwością psychoruchową:
wzmożona wybuchowość,
skłonność do bijatyk i dokuczliwość,
wyraźna niechęć podporządkowana kolegom,
zmienność nastrojów,
niski krytycyzm,
uleganie różnym wpływom,
mała odporność na trudne sytuacje,
zniechęcanie się przy wykonywaniu zadań,
niedokończenie rozpoczętych zadań,
trudności w dostosowaniu się do wymagań nauczycieli,
kłopoty w podporządkowaniu się regulaminowi szkolnemu,
niekorzystne relacje pomiędzy uczniem i nauczycielem,
zaburzenie pozytywnych stosunków z kolegami,
zaburzenia w czynnościach orientacyjno – poznawczych (słaba koncentracja uwagi, niska jej trwałość, nadmierna przerzutność, brak selektywności uwagi),
opóźnienia funkcji percepcyjno – motorycznych.
Przyczyny zaburzeń w rozwoju społeczno-emocjonalnym
Błędy wychowawcze popełniane przez najbliższe otoczenie:
rozpieszczanie
nieadekwatne do rozwoju wymagania
brak konsekwencji
niezaspokajanie potrzeb
surowe kary
odrzucenie uczuciowe
Metody i sposoby radzenia sobie z niepowodzeniami szkolnymi
profilaktyka
diagnoza
terapia
Skutki niepowodzeń szkolnych
Niepowodzenia szkolne, które trwają długo powodują:
potęgowanie tych zaburzeń rozwoju, które były pierwotną, główną lub wspierającą przyczyną niepowodzeń szkolnych
wystąpienie nowych, które nie istniały w czasie pojawienia się pierwszych trudności i niepowodzeń szkolnych uczniów
systematyczne pogarszanie się ogólnej sprawności umysłowej uczniów
obniżenie zainteresowania nauką i spadek motywacji do osiągania sukcesów szkolnych
obniżenie ogólnej odporności nerwowej uczniów, w szczególności ich tolerancji na stres
narastanie konfliktów emocjonalno-uczuciowych w środowisku domowym uczniów
narastanie konfliktów w środowisku szkolnym
Zapobieganie niepowodzeniom szkolnym
Co może zrobić nauczyciel?
przeprowadzić wnikliwą obserwację uczniów
indywidualizować pracę na lekcji
często stosować ćwiczenia korektywne
systematycznie kontrolować pracę uczniów
stworzyć zespół wyrównawczy
utrzymywać stały kontakt z psychologiem, pedagogiem, PPP, a także z rodzicami uczniów