Kształcenie ustawiczne
Kształcenie ustawiczne jest procesem stałego odnawiania, doskonalenia i rozwijania kwalifikacji ogólnych i zawodowych jednostki, trwającym w ciągu całego jej życia.
Skierowana do osób dorosłych część uczenia się przez całe życie (ang. lifelong learning) rozumianego jako całość aktywności poznawczych podejmowanych w trakcie życia z myślą o pogłębieniu wiedzy, umiejętności lub kwalifikacji (z przyczyn osobistych, społecznych lub zawodowych).[1]
Kształcenie może odbywać się poprzez uczestnictwo w:
szkoleniach, kursach zawodowych lub hobbystycznych;
studiach podyplomowych;
wyjazdach studyjnych, konferencjach, seminariach;
a także poprzez:
oglądanie lub słuchanie audycji edukacyjnych;
czytanie czasopism edukacyjnych;
naukę za pomocą Internetu (na odległość).
Kształcenie ustawiczne może być sprawą indywidualnej jednostki (podnoszącej swoje kwalifikacje z własnej inicjatywy i na własny koszt), bądź też może być projektowane, organizowane i finansowane przez pracodawcę. W takim przypadku kształcenie ustawiczne pracowników jest elementem uczenia się organizacji.
Rozwój kształcenia ustawicznego w Europie jest jednym z celów Europejskiego Funduszu Społecznego. Dzięki funduszom strukturalnym realizowane są liczne projekty adresowane do:
osób, które znajdują się w zbyt trudnej sytuacji, by samodzielnie finansować swoje kształcenie;
przedsiębiorstw, które potrafią udowodnić, że doskonalenie ich własnych kadr przyniesie korzyści krajowej gospodarce;
instytucji, które rozwijają ofertę kształcenia ustawicznego i promują w społeczeństwie postawę człowieka uczącego się przez całe życie.
W świecie akademickim za rozwijanie oferty kształcenia ustawicznego odpowiadają specjalnie wydzielone jednostki uczelni: Lifelong Learning Centers, University Extensions (USA), Departments for Continuing Education (Europa) itd. W Polsce rolę taką pełni np. Wszechnica Uniwersytetu Jagiellońskiego czy Centrum Rozwoju Edukacji Niestacjonarnej SGH. Ciekawą formą edukacji jest Uniwersytet Trzeciego Wieku skupiający osoby starsze i organizujący im zajęcia w grupach tematycznych. Podobną rolę pełniły kiedyś uniwersytety ludowe, służąc edukacji społecznej szerokich rzesz.
Zgodnie z definicją kształcenia ustawicznego Wszechnicy Uniwersytetu Jagiellońskiego, na rynku usług kształcenia ustawicznego można wyodrębnić następujące role zawodowe:
coach;
asesor kompetencji;
konsultant;
menedżer projektów szkoleniowych;
projektant procesów rozwojowych;
mentor kształcenia ustawicznego.