Warszawa, 20,03,1944r.
Kochana Mamusiu!
Pisze ten list z tęsknoty do Ciebie. Nie wyobrażasz sobie, jak mi ciężko być zdala od domu i od Ciebie. Żal ściska moje serce, gdy patrzę na cierpiących, niewinncyh ludzi. Wojna nie oszczędza nikogo - jest zaborcza i bezlitosna.
Żyjemy w świecie pełnym ognia i strachu. Nie wiem co wydarzy się jutro. Bardzo się boję, że nigdy juz Cię nie zobaczę i że zostaniesz sama. Nie będziesz mogła wtedy liczyc na moją pomoc. Chciałbym wrócić do Ciebie i do spokojnego dzieciństwa. Wojna odebrała mi wsyztkie marzenia i plany na przyszłość. Teraz nie mam nic. Nie wiem nawet jak się czujesz, czy czegoś nie potrzebujesz, czy żyjesz ... Tęsknię za dawnymi przyjaciółmi oraz za Twoją miłością i ciepłem. Najchętniej wróciłbym dzisiaj do domu, jednak niestety nie mogę. Wiem, że nasza Ojczyzna mne potrzebuje. Nie mogę jej teraz opuścić. Choćbym miał zginąć, nie zostawię jej. Wolałbym, aby ta wojna się nie wydarzyła, a ludzie dalej mogli żyć w harmonii i miłości. Jest mi strasznie ciężko być tutaj bez Ciebie. Jednak nie mógłbym pozwolić, abyś naraziła sie na gniwe wojny. Trudno jest mi zabijać innych. Przeciez wedlug naszych Prawd Wiary są to moi bracia. Niestety muszę łamać te prawa, gdyż nie mogę pozwolić, aby zło odebrało mi i innym wolność, honor i Ojczyznę.
Pragnę jedynie, by moi potomkowie mogli żyć w spokoju, ciesząc się kolorowym dzieciństwem. Mam nadzieję, że ten dzień nadejdzie, że będę mógł jeszze do Ciebie wrócić. Jednak, gdy zginę na polu walki, proszę Cię, abyś o mnie nie zapomniała i żebyś wiedziała, że na zawsze pozostaniesz w moim sercu. Wierzę, że w tym drugim życiu spotkamy się, że na nowo będę mógł na nowo przeżyć swoje dzieciństwo i młodość, a także, że poznam Twoją miłość, ciepło i niegasnący uśmiech ...
Na zawsze Twój
- syneczek -