Jon – atom lub grupa atomów połączonych wiązaniami chemicznymi, która ma niedomiar lub nadmiar elektronów w stosunku do protonówKation − jon o ładunku dodatnim (+).Anion – jon o ładunku ujemnymMiareczkowanie - chemiczna technika analizy ilościowej polegająca na dodawaniu roztworu - tzw. titranta z biurety w postaci kropel do roztworu zwanego analitem. Roztwory odczynników o znanym stężeniu (mianie) używane do miareczkowania nazywa się roztworami mianowanymi. Stężenia roztworów mianowanych wyraża się molowością (mol/l).Alkacymetria - zwanateż analizą objętościową, w którą ustala się dokładne stężeniekwasów lub zasad poprzez miareczkowanie roztworów z użyciem odpowiednio zasad lub kwasów. W trakcie miareczkowania alkacymetrycznego zachodzi reakcja zobojętniania, która prowadzi do zmian pH mieszaniny. Zmiany te rejestruje się z użyciem chemicznych wskaźników pH, lub pH-metrów.Punkt równoważności miareczkowania (PR), to punkt, w którym podczas miareczkowania dodano teoretyczną ilość odczynnika miareczkującego, wynikającą ze stechiometrii reakcji. Zazwyczaj niemożliwe jest wyznaczenie punktu równoważności (PR) podczas wykonywania analizy, dlatego przy pomocy wskaźników wyznacza się punktu końcowy (PK) miareczkowania.Punkt końcowy miareczkowania (PK)to punkt, w którym kończy się miareczkowanie analizowanej próbki w wyniku wyraźnej zmiany barwy wskaźnika, która zaszła w roztworze. Punkt końcowy (PK) jest częściowo przesunięty w stosunku do punktu równoważności (PR)alkacymetryczne (wskaźniki pH) – słabe kwasy lub zasady organiczne, tworzące z wodą sprzężoną parę kwas-zasada, przy czym postać kwasowa ma inne zabarwienie aniżeli postać zasadowa. Przykłady: oranż metylowy, czerwień metylowa, błękit tymolowy, fenoloftaleina, uniwersalny papierek wskaźnikowy.pH, ujemny dziesiętny logarytm stężenia jonów wodorowych w roztworze
pH=-log[H+]
[H+]=10-pH gdzie: [H+] - stężenie molowe jonów wodorowych
Dla roztworów wodnych wartość pH mieści się w przedziale 0-14; roztwory kwaśne: pH<7, roztwory zasadowe: pH>7, obojętne: pH=7.Iloczyn jonowy wody, iloczyn równowagowych stężeń jonów oksoniowych (H3O+) i hydroksylowych (OH-). W temperaturze 25oC iloczyn jonowy wody wynosi 10-14 mol/dm3, Stężenia obu rodzajów jonów w czystej wodzie są sobie równe i wynoszą 10-7mol/dm3. Ponieważ wartość iloczynu jonowego wody pozostaje stała w stałej temperaturze, wprowadzeniu do roztworu jonów oksoniowych towarzyszy zmniejszenie stężenia jonów hydroksylowych. Analogicznie - wzrost stężenia jonów hydroksylowych odbywa się kosztem zmniejszenia stężenia jonów oksoniowych. Wartość iloczynu jonowego wody można wyznaczyć za pomocą pomiaru przewodnictwa (pH).Bufory – roztwory, których wartość pH po dodaniu niewielkich ilości mocnych kwasów albo zasad, jak i po rozcieńczeniu wodą prawie się nie zmienia. Roztwór buforowy to mieszanina kwasu i zasady czyli mieszanina protonodawcy i protonobiorcy.Hydroliza – reakcja podwójnej wymiany (często odwracalna), która przebiega między wodą i rozpuszczoną w niej substancją. W jej wyniku powstają nowe związki chemiczne.
Jon – atom lub grupa atomów połączonych wiązaniami chemicznymi, która ma niedomiar lub nadmiar elektronów w stosunku do protonówKation − jon o ładunku dodatnim (+).Anion – jon o ładunku ujemnymMiareczkowanie - chemiczna technika analizy ilościowej polegająca na dodawaniu roztworu - tzw. titranta z biurety w postaci kropel do roztworu zwanego analitem. Roztwory odczynników o znanym stężeniu (mianie) używane do miareczkowania nazywa się roztworami mianowanymi. Stężenia roztworów mianowanych wyraża się molowością (mol/l).Alkacymetria - zwanateż analizą objętościową, w którą ustala się dokładne stężeniekwasów lub zasad poprzez miareczkowanie roztworów z użyciem odpowiednio zasad lub kwasów. W trakcie miareczkowania alkacymetrycznego zachodzi reakcja zobojętniania, która prowadzi do zmian pH mieszaniny. Zmiany te rejestruje się z użyciem chemicznych wskaźników pH, lub pH-metrów.Punkt równoważności miareczkowania (PR), to punkt, w którym podczas miareczkowania dodano teoretyczną ilość odczynnika miareczkującego, wynikającą ze stechiometrii reakcji. Zazwyczaj niemożliwe jest wyznaczenie punktu równoważności (PR) podczas wykonywania analizy, dlatego przy pomocy wskaźników wyznacza się punktu końcowy (PK) miareczkowania.Punkt końcowy miareczkowania (PK)to punkt, w którym kończy się miareczkowanie analizowanej próbki w wyniku wyraźnej zmiany barwy wskaźnika, która zaszła w roztworze. Punkt końcowy (PK) jest częściowo przesunięty w stosunku do punktu równoważności (PR)alkacymetryczne (wskaźniki pH) – słabe kwasy lub zasady organiczne, tworzące z wodą sprzężoną parę kwas-zasada, przy czym postać kwasowa ma inne zabarwienie aniżeli postać zasadowa. Przykłady: oranż metylowy, czerwień metylowa, błękit tymolowy, fenoloftaleina, uniwersalny papierek wskaźnikowy.pH, ujemny dziesiętny logarytm stężenia jonów wodorowych w roztworze
pH=-log[H+]
[H+]=10-pH gdzie: [H+] - stężenie molowe jonów wodorowych
Dla roztworów wodnych wartość pH mieści się w przedziale 0-14; roztwory kwaśne: pH<7, roztwory zasadowe: pH>7, obojętne: pH=7.Iloczyn jonowy wody, iloczyn równowagowych stężeń jonów oksoniowych (H3O+) i hydroksylowych (OH-). W temperaturze 25oC iloczyn jonowy wody wynosi 10-14 mol/dm3, Stężenia obu rodzajów jonów w czystej wodzie są sobie równe i wynoszą 10-7mol/dm3. Ponieważ wartość iloczynu jonowego wody pozostaje stała w stałej temperaturze, wprowadzeniu do roztworu jonów oksoniowych towarzyszy zmniejszenie stężenia jonów hydroksylowych. Analogicznie - wzrost stężenia jonów hydroksylowych odbywa się kosztem zmniejszenia stężenia jonów oksoniowych. Wartość iloczynu jonowego wody można wyznaczyć za pomocą pomiaru przewodnictwa (pH).Bufory – roztwory, których wartość pH po dodaniu niewielkich ilości mocnych kwasów albo zasad, jak i po rozcieńczeniu wodą prawie się nie zmienia. Roztwór buforowy to mieszanina kwasu i zasady czyli mieszanina protonodawcy i protonobiorcy.Hydroliza – reakcja podwójnej wymiany (często odwracalna), która przebiega między wodą i rozpuszczoną w niej substancją. W jej wyniku powstają nowe związki chemiczne.
Jon – atom lub grupa atomów połączonych wiązaniami chemicznymi, która ma niedomiar lub nadmiar elektronów w stosunku do protonówKation − jon o ładunku dodatnim (+).Anion – jon o ładunku ujemnymMiareczkowanie - chemiczna technika analizy ilościowej polegająca na dodawaniu roztworu - tzw. titranta z biurety w postaci kropel do roztworu zwanego analitem. Roztwory odczynników o znanym stężeniu (mianie) używane do miareczkowania nazywa się roztworami mianowanymi. Stężenia roztworów mianowanych wyraża się molowością (mol/l).Alkacymetria - zwanateż analizą objętościową, w którą ustala się dokładne stężeniekwasów lub zasad poprzez miareczkowanie roztworów z użyciem odpowiednio zasad lub kwasów. W trakcie miareczkowania alkacymetrycznego zachodzi reakcja zobojętniania, która prowadzi do zmian pH mieszaniny. Zmiany te rejestruje się z użyciem chemicznych wskaźników pH, lub pH-metrów.Punkt równoważności miareczkowania (PR), to punkt, w którym podczas miareczkowania dodano teoretyczną ilość odczynnika miareczkującego, wynikającą ze stechiometrii reakcji. Zazwyczaj niemożliwe jest wyznaczenie punktu równoważności (PR) podczas wykonywania analizy, dlatego przy pomocy wskaźników wyznacza się punktu końcowy (PK) miareczkowania.Punkt końcowy miareczkowania (PK)to punkt, w którym kończy się miareczkowanie analizowanej próbki w wyniku wyraźnej zmiany barwy wskaźnika, która zaszła w roztworze. Punkt końcowy (PK) jest częściowo przesunięty w stosunku do punktu równoważności (PR)alkacymetryczne (wskaźniki pH) – słabe kwasy lub zasady organiczne, tworzące z wodą sprzężoną parę kwas-zasada, przy czym postać kwasowa ma inne zabarwienie aniżeli postać zasadowa. Przykłady: oranż metylowy, czerwień metylowa, błękit tymolowy, fenoloftaleina, uniwersalny papierek wskaźnikowy.pH, ujemny dziesiętny logarytm stężenia jonów wodorowych w roztworze
pH=-log[H+]
[H+]=10-pH gdzie: [H+] - stężenie molowe jonów wodorowych
Dla roztworów wodnych wartość pH mieści się w przedziale 0-14; roztwory kwaśne: pH<7, roztwory zasadowe: pH>7, obojętne: pH=7.Iloczyn jonowy wody, iloczyn równowagowych stężeń jonów oksoniowych (H3O+) i hydroksylowych (OH-). W temperaturze 25oC iloczyn jonowy wody wynosi 10-14 mol/dm3, Stężenia obu rodzajów jonów w czystej wodzie są sobie równe i wynoszą 10-7mol/dm3. Ponieważ wartość iloczynu jonowego wody pozostaje stała w stałej temperaturze, wprowadzeniu do roztworu jonów oksoniowych towarzyszy zmniejszenie stężenia jonów hydroksylowych. Analogicznie - wzrost stężenia jonów hydroksylowych odbywa się kosztem zmniejszenia stężenia jonów oksoniowych. Wartość iloczynu jonowego wody można wyznaczyć za pomocą pomiaru przewodnictwa (pH).Bufory – roztwory, których wartość pH po dodaniu niewielkich ilości mocnych kwasów albo zasad, jak i po rozcieńczeniu wodą prawie się nie zmienia. Roztwór buforowy to mieszanina kwasu i zasady czyli mieszanina protonodawcy i protonobiorcy.Hydroliza – reakcja podwójnej wymiany (często odwracalna), która przebiega między wodą i rozpuszczoną w niej substancją. W jej wyniku powstają nowe związki chemiczne.