Granica sprężystości – maksymalne naprężenie przy jakim dany materiał odkształca się jeszczesprężyście – tzn. po odjęciu tego naprężenia wraca do swojego dawnego kształtu. Wyraźna granica plastyczności – jeśli metal cechuje wyraźna granica plastyczności, naprężenie odpowiadające osiągniętemu podczas próbki punktowi, w którym występuje przyrost odkształceniaplastycznego bez żadnego wzrostu siły. Rozróżnia się:- górna granica plastyczności (ReH) – wartość naprężenia w momencie kiedy następuje pierwszy spadek siły- dolna granica plastyczności (ReL) – najmniejsza wartość naprężenia podczas płynięcia, zpominięciem ewentualnego początkowego efektu przejściowego.Umowna granica plastyczności:- przy wydłużeniu nieproporcjonalnym (Rp) określone przy wydłużeniu nieproporcjonalnym, równym umownemu procentowi długości pomiarowej ekstensometru(Le).- przy wydłużeniu całkowitym (Rt) określone przy wydłużeniu całkowitym(sprężystym i plastycznym),równym umownemu procentowi długości pomiarowej ekstensometru(Le).- przy wydłużeniu trwałym (Rr) – naprężenie, przy którym , po odjęciu siły, wydłużenie trwałepoczątkowej długości pomiarowej (Lo) lub wydłużenie trwałe długości pomiarowej ekstensometru(Le) nie przekroczyły umownej wartości.Granica wytrzymałości na rozciąganie – naprężenie odpowiadające największej sile występującej w próbce podczas badania, po przekroczeniu wyraźnej granicy plastyczności. Dla materiałów niewykazujących wyraźnej granicy plastyczności jest to największa wartość siły podczas badania. Naprężenie – siła(F) w dowolnej chwili badania, podzielona przez początkowe pole przekroju (So)próbki do badań. Wydłużenie A – przyrost długości pomiarowej w danym momencie próby. Kształty próbek – blachy, płyty, płaskowniki, druty, pręty, kształtowniki. Krotność - Najczęściej stosowanymi próbkami są próbki o przekroju kołowym bądź prostokątnym, o krotności równej 5 lub 10, co oznacza, że długość odcinka pomiarowego L0 jest równa odpowiednio: 5lub 10 średnicom próbki. Granica proporcjonalności - maksymalne naprężenie, przy którym zachodzące odkształcenie jest proporcjonalne do wywołującego je naprężenia. Prawo Hooke’a – mówi, że odkształcenie ciała pod wpływem działającej na nie siły jest proporcjonalne do tej siły. Moduł Younga E – (moduł odkształcalności liniowej) wielkość określająca sprężystość materiału. Wyraża ona, charakterystyczną dla danego materiału, zależność względnego odkształcenia liniowego ε materiału od naprężenia σ, jakie w nim występuje w zakresie odkształceń sprężystych. Współczynnik Poissona v – stosunek odkształcenia poprzecznego do odkształcenia podłużnego przy osiowym stanie naprężenia. Jest wielkością bezwymiarową określającą w jaki sposób materiał się odkształca. Odkształcenie – miara deformacji ciała poddanego działaniu sił zewnętrznych Przewężenie procentowe Z – stosunek zmniejszenia się pola przekroju poprzecznego w miejscu zerwania do pola przekroju poprzecznego roboczej części próbki nieobciążonej, wyrażony w procentach. Materiał z wyraźną granicą plastyczności: Materiał kruchy:Materiał bez wyraźnej granicy plastyczności: