Elektroakustyka Cw 1 Drgania układów mechanicznych II

SPRAWOZDANIE Z LABORATORIUM

Elektroakustyki

Imiona i Nazwiska:

Sandra Szwedo

Mateusz Świętek

Karol Walczak

Ćwiczenie nr 1

Drgania układów mechanicznych

1.Cel ćwiczenia:

Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z właściwościami układów drgających oraz metodami pomiaru i analizy drgań. Ćwiczenie składa się z dwóch części. Pierwsza część ćwiczenia dotyczy drgań układów ciągłych, druga obejmuje pomiary drgań układu o 1 stopniu swobody.

  1. Drgania układów ciągłych.

Wzory z których korzystaliśmy. :


$$f_{1} = \frac{0,5596}{l^{2}} \cdot \sqrt{\frac{\text{EI}}{\text{ρS}}}$$

,gdzie

l - długość prętu lub belki

E - moduł Younga

ρ - gęstość

S - powierzchnia przekroju

I - moment bezwładności przekroju

dla prętów


$$I = \frac{\text{Πr}^{4}}{4}$$

dla belek

$I = \frac{a^{3}b}{12}$

częstotliwości dla kolejnych modów


f2 = 6, 268f1


f3 = 17, 548f1

położenia kolejnych modów

x2 = 0, 774l- modu drugiego

x3 = 0, 5l- modu trzeciego

x3 = 0, 868l- modu trzeciego

Drgania prętów. Tabela 1.

Materiał Parametry geometryczne n


fn, zm

(Hz)


fn, obl.

(Hz)

δf

(%)

Aluminium L=48.0cm 1 7,5 7,049 0,45

r=2.05mm

S=13,203mm2


I = 4, 29 ⋅ 10−12m4

2 45,9 44,2 1,7
3 131,6 123,7 7,9
Miedź

L=37cm

r=2.05mm

S=13,203mm2


I = 4, 29 ⋅ 10−12m4

1 10,6 9,88 0,72
2 66,0 61,96 4,07
3 186,0 173,46 12,62

Drgania belek .Tabela 2.

Materiał Parametry geometryczne n


fn, zm

(Hz)


fn, obl.

(Hz)

δf

(%)

Plastik

L=39,5cm

a=2mm

b=25mm

S=50mm2


I = 16, 67 ⋅ 10−12m4

1 4,6 4,01 0,59
2 29,1 25,15 3,96
3 81,1 70,43 10,73
Aluminium

L=37,5cm

a=1mm

b=2,5cmm

S=25mm2


I = 2, 083 ⋅ 10−12m4

1 6,6 3,6 3,0
2 39,9 22,4 17,5
3 117,0 62,6 54,4

II.Pomiary drgań układu o 1 stopniu swobody

Wzory z których korzystaliśmy.:

$\omega_{0}^{2} = \frac{k}{m + \frac{1}{3}m_{s}}$, jest to wzór na pulsacje drgań swobodnych oscylatora bez tarcia

,z niego obliczyliśmy

k - współczynnik sprężystości

ms- masa sprężyny


$$Q = \frac{f_{1}}{\Delta f( - 3dB)}$$

Q – dobroć sprężyny

Wyniki pomiarów. Tabela 3.

Parametr


m1

(g)


f1

(Hz)

Δf(-3dB)

(Hz)

Φ

(rad)


m2

(g)


f2

(Hz)

Δf(-3dB)

(Hz)

Φ

(rad)

Wartość zmierzona 72 80,18 0,96 1,774 198 52,31 0,78 1,237

Wyniki obliczeń. Tabela 4.

Parametr

m1

(g)

k

$(\frac{N}{m})$

Q1 Q2
Wartość obliczona 54,0 19749,3 83,5 67,1

III.Wnioski

Wykonanie laboratorium pozwoliło nam zapoznać się z modelem fizycznym układu drgającego 1 stopnia oraz z drganiami układów ciągłych takich jak pręty oraz belki.

Wyznaczyliśmy i porównaliśmy wyznaczone ze wzorów parametry drgających układów ciągłych z parametrami zmierzonymi na rzeczywistych układach . Muszę przyznać że wyniki w większości wyszły zadowalające, tylko pomiar oraz obliczenia dotyczące ‘belek’ aluminiowych są dosyć rozbieżne.

Natomiast w przypadku pomiaru parametrów układu drgającego pierwszego stopnia otrzymaliśmy dwa różne wyniki dobroci sprężyny dla różnych mas . Współczynnik sprężystości i masa są w porządku.


Wyszukiwarka