ZWIĄZKI KARBONYLOWE
POCHODNE KWASÓW KARBOKSYLOWYCH - ESTRY, HALOGENKI KWASOWE, AMIDY
Znanych jest wiele pochodnych kwasów karboksylowych, omówione będą trzy wymienione w tytule. Do grupy acylowej przyłączony jest elektroujemny atom albo podstawnik
POCHODNE KWASÓW KARBOKSYLOWYCH - ESTRY, HALOGENKI KWASOWE, AMIDY
NAZEWNICTWO HALOGENKÓW KWASOWYCH
Nazewnictwo rozpoczyna się od nazwy halogenku, a następnie dodaje się nazwę grupy acylowej.
NAZWY AMIDÓW
Nazwy amidów, zawierające nie podstawioną grupę NH2 tworzy się z nazw systematycznych lub zwyczajowych odpowiednich kwasów, zmieniając kwas karboksylowy na karboksyamid lub zmieniając końcówkę -oil (-yl) w nazwie grupy acylowej na przyrostek amid.
NAZWY AMIDÓW
Jeżeli atom azotu w amidzie jest podstawiony innymi grupami, to w nazwie najpierw określa się, jakie to podstawniki, a dopiero potem podaje nazwę macierzystego amidu. Nazwę podstawników przy atomie azotu poprzedza się literą N, co oznacza jednoznacznie bezpośrednie podstawienie przy atomie azotu.
ESTRY
Wzór ogólny estrów RCO2R’
Nazwy estrów tworzy się określając, z jakiego kwasu karboksylowego one powstały oraz jakie grupy alkilowe zostały wprowadzone do cząsteczki w miejsce atomu wodoru w kwasie. Nazwa estru ma końcówkę -an dodaną w miejsce końcówki -owy w przymiotnikowej części nazwy kwasu.
Wiele prostych estrów to ciecze o bardzo przyjemnym zapachu, które są odpowiedzialne za zapach wielu owoców i kwiatów.
Połączenia estrowe występują także w tłuszczach zwierzęcych oraz w wielu cząsteczkach o ważnym znaczeniu biologicznym
Estry można hydrolizować w wodnym roztworze zasady. Produktem jest kwas karboksylowy oraz alkohol. Reakcja ta zwana jest reakcją zmydlania.
ALDEHYDY I KETONY
Aldehydy i ketony należą do najczęściej spotykanych typów związków organicznych, zarówno w przyrodzie, jak i w przemyśle chemicznym. Wiele substancji potrzebnych żywym organizmom zawiera grupę funkcyjną aldehydową lub ketonową. W przemyśle chemicznym proste aldehydy i ketony są produkowane w dużych ilościach do późniejszego wykorzystania zarówno jako rozpuszczalniki, jak i substraty do otrzymywania innych związków chemicznych.
ALDEHYDY I KETONY
Nazwę aldehydu tworzy się od nazwy odpowiedniego alkanu, do której dodaje się przyrostek -al. Łańcuch macierzysty musi zawierać grupę -CHO i atom węgla tej grupy numeruje się jako C1.
ALDEHYDY I KETONY
Nazwy ketonów tworzy się od nazwy odpowiedniego alkanu, do której dodaje się -on. Najdłuższy łańcuch, w którym znajduje się grupa ketonowa, jest łańcuchem macierzystym, a numerowanie rozpoczyna się od końca najbliższego karbonylowego atomu węgla.
ALDEHYDY I KETONY
Aldehydy łatwo ulegają reakcji utleniania do kwasów karboksylowych, natomiast ketony w zasadzie są odporne na działanie utleniaczy. Różnica ta jest konsekwencją struktury: aldehydy w przeciwieństwie do ketonów, zawierają atom wodoru w grupie -CHO, który może zostać usunięty w reakcji utleniania.
Utlenianie można przeprowadzić odczynnikiem Jonesa (CrO3 w wodnym roztworze kwasu siarkowego). Reakcja utleniania z odczynnikiem Jonesa zachodzi szybko w temperaturze pokojowej z dobra wydajnością.
ALDEHYDY I KETONY
Utlenianie aldehydów można także przeprowadzić stosując wodny, amoniakalny roztwór tlenku srebra Ag2O, znany jako odczynnik Tollensa. Aldehydy sa utleniane tym odczynnikiem z dużą wydajnością, bez naruszenia wiązań podwójnych węgiel-węgiel lub innych grup funkcyjnych obecnych w cząsteczce.
Podczas utleniania odczynnikiem Tollensa na ściankach naczynia reakcyjnego odkłada się błyszczące lustro metalicznego srebra., stanowiące test jakościowy na obecność aldehydowej grupy funkcyjnej w cząsteczce związku o nieznanej budowie.