Kuna leśna (Martes martes)
Podtyp: kręgowce
Podgromada: ssaki żyworodne
Infragromada: łożyskowce
Podrodzina: łasice właściwe
Gatunek: kuna leśna
Cechy diagnostyczne:
Kuna leśna jest to niewielki ssak drapieżny z rodziny łasicowatych. Charakteryzuje się długim giętkim ciałem i krótkimi nogami. Sierść jednolicie ciemnobrązowa. Podgardle i pierś jasnożółta do pomarańczowej z ostrym rozgraniczeniem kolorów. Pysk wąski zakończony czarnym nosem. Opuszki palców i stóp ma owłosione. Posiada również duże uszy, okrągłe na brzegach i w środku żółtawo – białe. Ogon jest długi i puszysty, ma przeważnie 22-28 cm długości. Masa ciała kuny leśnej zależna jest od płci: samice ważą 0,9-1,5 kg, zaś samce 1,2-1,8 kg. Długość ciała wynosi średnio 40-53 cm.
Kuna leśna jest najbardziej aktywna nocą oraz wieczorem, choć czasem nawet w dzień. Jako kryjówki wybierają najczęściej dziuple w drzewach, przy czym osobnik ma kilka gniazd na swoim terytorium. W razie niebezpieczeństwa kuny leśne ukrywają się w ptasich gniazdach, norach wiewiórek lub szczelinach skalnych. Kiedy temperatura otoczenia spada, kuny szukają schronienia pod powierzchnią ziemi. Kuny leśne są zwierzętami samotnymi, lecz podczas opieki nad młodymi łączą się w pary. Wielkość terytoriów zajmowanych przez samca wynosi 3-20 km², zaś samica zajmuje 1,5 – 6,5 km².
Kuna leśna jest zwierzęciem wszystkożernym. Żywią się głownie małymi ssakami, ptakami, owadami, padliną, płazami oraz owocami.
Krycie odbywa się w lipcu i sierpniu. Ciąża przedłużona trwa nawet 9 miesięcy, ale faktyczny rozwój potomstwa odbywa się w ciągu drugiej połowy ciąży. Młode rodzą się ślepe, głuche, bezzębne, nie pokryte futrem w maju, w liczbie od 2 do 7, o wadze około 30 gram. Otwierają oczy w wieku ok. 7 dni. Ssą mleko ok. 3 miesięcy i zaczynają jeść pokarm mięsny około 34–38 dnia. Na jesieni odchodzą od rodziców i usamodzielniają się, choć często zostają jeszcze pewien czas na ich terytorium. Kuny mogą odbyć gody już ich pierwszego lata, w wieku 14 miesięcy, zazwyczaj jednak krycie odkładane jest dwa, a nawet trzy lata. W niewoli większość samców nie może się rozmnażać nawet do 27 miesiąca ich życia, co może być spowodowane stresem.
Środowisko:
Kuny leśne występują zarówno lasach liściastych, iglastych jak i mieszanych. Preferują gęste, stare lasy ponad młode i jasne. Kuny często wybierają obszary, gdzie korony drzew są zamknięte. Widuje się je jednak również poza lasami.
Rozmieszczenie:
Występuje w całej niemal Europie oraz w Azji, aż po Iran i zachodnią Syberię. W Polsce występuje, choć niezbyt licznie, na całym obszarze kraju, a zasięg jej występowania często pokrywa się z występowaniem kuny domowej.
Status ochrony:
W niektórych krajach pod ochroną, w innych zwierzę łowne, bywa też tępiona jako szkodnik. Okres polowań w Polsce: 1 września - 31 marca.