KABOMBA

Opis

Kabomba - Cabomba. Bardzo dekoracyjna, ale dość wrażliwa roślina. Szczególnie nieodporna jest na przesadzanie i osiadanie mułu i glonów na liściach. Hodować ją należy razem z spokojnymi rybami i nie wolno umieszczać blisko napowietrzacza. Najkorzystniejsza jest woda miękka o pH 5-7,2 i temperaturze 20-25C i nieco kwaśna lub obojętna. Wymaga silnego oświetlenia, należy ją jednak chronić od bezpośredniego nasłonecznienia ze względu na niebezpieczeństwo osiadania glonów. W korzystnych warunkach tworzy bardzo długie pędy i dość często zakwita. Kwiaty nadwodne, białe lub żółte. Rozmnażanie następuje przez sadzonki sporządzane z pędów wierzchołkowych i bocznych. W Polsce hodowane są dwa gatunki: •Cabomba aquqtica -występuje w Ameryce Środkowej i Południowej, wymaga temperatury w lecie 25-30C, w zimie 18-20C. zimą, na skutek słabego oświetlenia, często marnieje, a nawet ginie. •Cabomba caroliniana- występowanie jak poprzedniej, lecz bardziej na północ i południe, wymagana temperatura w lecie 18-22C , w zimie 15-18 C. rozmnaża się je w akwarium wyłącznie przez rozsady. Należy zawsze ją sadzić w grupach. Osiąga wysokość 30-80 cm.

ANUBIS NISKI

Opis

Anubias niski - Anubias barteri var. nana. Roślinę tą określa się bardzo często mianem: atrakcyjna, silna i nadająca się do zbiorników wszystkich rozmiarów. Wyróżnia się ciemnozielonymi liśćmi. Sprawia szczególnie piękne wrażenie przywiązana do korzeni lub kamieni między jasno ulistnionymi roślinami w lekko zacienionych zakątkach zbiornika (również z okoniami). Pochodzi z Kamerunu. Osiąga wielkość 5-15 cm. Można ją sadzić we wszystkich strefach akwarium. Przy sadzeniu należy uważać, by nie uszkodzić. Kłącza lub nie przykryć go całkowicie. Korzystnie działa wzbogacanie wody w CO2.

MOCZARKA KANADYJSKA

Opis

Moczarka - Elodea (Egeria). Najczęściej spotykana jest moczarka kanadyjska i ozdobna, chociaż w Polsce znane są również argentyńska i kędzierzawa. Ta ostatnia pochodzi z Afryki. Moczarka kanadyjska zaaklimatyzowała się w całej Europie. Pierwotnie rosła tylko w Ameryce Północnej. Jest rozdzielnopłciową, dwupienna rośliną kwiatową, ale w Europie występują tylko osobniki żeńskie. To piękna, ciemnozielona roślina. Roślina wieloletnia, która jest zielona również w zimie. Wyśmienicie nadaje się do akwarium zimnowodnego, w którym pozostaje zielona przez cały rok. Może być hodowana jako roślina pływająca, może również ukorzenić się. Lubi wody twarde, z których intensywnie pobiera związki wapnia, nie znosi zbyt wysokiej temperatury. Jej łodygi często są bardzo długie, gęsto pokryte wąskimi, centymetrowymi liśćmi siedzącymi na łodydze w okółkach, zazwyczaj po trzy. Zimę może przetrwać jako cała roślina, albo w postaci krótkich i gęstych pączków zimujących. W zimie nie może w żadnym wypadku zamarznąć. Najdogodniejsze temperatury: 10-19 C dla moczarki kanadyjskiej, 12-20 C dla ozdobnej, argentyńskiej i kędzierzawej. Rośliny szybko rosnące, odrastające z każdego kawałka łodygi. Pożądane są w akwariach ze względu na wydzielanie dużej ilości tlenu, oczywiście przy wystarczającym oświetleniu. Rozmnażanie z sadzonek pędowych. Moczarka argentyńska ( Egeria densa) rozpowszechniona jest w wielu miejscach na świecie. Jej liście są jaśniejsze od kanadyjskiej. Uważana jest za roślinę bardziej dekoracyjną niż moczarka kanadyjska. Bardzo źle czuje się w wodzie starej. Gdy roślina dorośnie do powierzchni wody, zaczyna się wyginać, ale nie wyrasta ponad lustro wody. Jeżeli ją skrócimy to tym samym pobudzimy do tworzenia odgałęzień. Uzyskane tym sposobem odcinki pędu łatwo się ukorzeniają. Roślina doskonale również sama się ukorzenia. Wysyła w dół, długie korzenie przybyszowe, które zaczynają się ukorzeniać, jednocześnie przyciągając łodygę. Starsze i żółte łodygi odcinamy, ponieważ nie chcą się ukorzeniać oraz są zdecydowanie mniej ozdobne.

MIKROZORIUM OSKRZYDLONE

Opis

Mikrozorium oskrzydlone (skrzydlate)- Microsorium pteropus. Jest bardzo popularną i atrakcyjną rośliną, która cieszy się szczególnym powodzeniem wśród akwarystów. Z płożącego się kłącza wyrastają pomarszczone, lancetowate, ciemnozielone liście, z wyraźnym zaznaczeniem unerwienia. Płożący się pęd ,,porośnięty” liśćmi wygląda jak skrzydlaty, chociaż te ,,skrzydła” są pofałdowane. Wygląda najbardziej okazale, kiedy płoży się pomiędzy kamieniami lub po pniu drzewa. Istnieją nowe odmiany hodowlane, takie jak: ‘Tropica’ i ‘Windelov’, które są równie piękne. Jej ojczyzną jest Południowo-Wschodnia Azja. Osiąga wielkość z przedziału 15-30 cm. Ogólnie możemy powiedzieć, że nie jest to wymagająca roślina. Znakomicie nadaje się do pierwszego posadzenia w akwarium, jej dodatkową zaletą jest to, że rośnie bardzo dobrze we wszystkich strefach akwarium. Kłącza tej rośliny przywiązuje się do kamieni lub podłoża. Zazwyczaj rośnie szybko, jednakże w nieodpowiednich warunkach nie rośnie wcale lub nawet ginie. Oświetlenie powinno być standardowe, woda o pH 5,5-8 i temperaturze 18-28 C. Skład chemiczny wody nie odgrywa wielkiej roli. Rozmnożyć mikrozorium można przez podział kłącza lub oddzielenie roślin potomnych wyrastających z na szczycie liści.

MECH JAWAJSKI

Opis

Mech jawajski - Vesicularia dubyana. Jest pięknym zielonym mchem, którego przywiązuje się do korzeni i kamieni. Kształtem przypomina naszego rodzinnego zdrojka, ale jest jeszcze delikatniejszy z żywo-zielonymi i mocno rozgałęzionymi łodyżkami. Jest dekoracyjna rośliną, ale również pożyteczną. Dzięki niej ryby mają miejsce do składania ikry. Pochodzi z wysp Archipelagu Sudańskiego i Filipin. Bardzo często żyje tam emersyjnie na wilgotnych brzegach, jednakże dzięki dużej zdolności przystosowania się do warunków można go z sukcesem hodować jako roślinę submersyjną Jest niewielką rośliną rosnącą od 5 do 20 cm. Znakomicie nadaje się do pierwszego obsadzenia akwarium. Służy do tworzenia tła w zbiorniku oraz stanowi doskonałe schronienie dla narybku. Raz na jakiś czas można go delikatnie opłukiwać, nie odłączając, jeśli trzyma się korzeni lub innych trwałych elementów. W przypadkach gdy woda zawiera dużo mułu, mech jawajski dzieli się na bardziej luźne kłębki, które są cienkie, tracą powoli listki. Po pewnym czasie zamierają podzielone jak nici. Nie ma szczególnych wymagań pielęgnacyjnych, zadowala się standardowym światłem, miękką lub twardą wodą o pH 5,5-8 i temperaturze 18-28 C. Gdy jest mocno oświetlany słońcem to szybko porastają go glony. Z łatwością da się rozmnażać przez podział odpowiednio dużego egzemplarza.

KABOMBA

Opis

Kabomba - Cabomba. Bardzo dekoracyjna, ale dość wrażliwa roślina. Szczególnie nieodporna jest na przesadzanie i osiadanie mułu i glonów na liściach. Hodować ją należy razem z spokojnymi rybami i nie wolno umieszczać blisko napowietrzacza. Najkorzystniejsza jest woda miękka o pH 5-7,2 i temperaturze 20-25C i nieco kwaśna lub obojętna. Wymaga silnego oświetlenia, należy ją jednak chronić od bezpośredniego nasłonecznienia ze względu na niebezpieczeństwo osiadania glonów. W korzystnych warunkach tworzy bardzo długie pędy i dość często zakwita. Kwiaty nadwodne, białe lub żółte. Rozmnażanie następuje przez sadzonki sporządzane z pędów wierzchołkowych i bocznych. W Polsce hodowane są dwa gatunki: •Cabomba aquqtica -występuje w Ameryce Środkowej i Południowej, wymaga temperatury w lecie 25-30C, w zimie 18-20C. zimą, na skutek słabego oświetlenia, często marnieje, a nawet ginie. •Cabomba caroliniana- występowanie jak poprzedniej, lecz bardziej na północ i południe, wymagana temperatura w lecie 18-22C , w zimie 15-18 C. rozmnaża się je w akwarium wyłącznie przez rozsady. Należy zawsze ją sadzić w grupach. Osiąga wysokość 30-80 cm.

ANUBIS NISKI

Opis

Anubias niski - Anubias barteri var. nana. Roślinę tą określa się bardzo często mianem: atrakcyjna, silna i nadająca się do zbiorników wszystkich rozmiarów. Wyróżnia się ciemnozielonymi liśćmi. Sprawia szczególnie piękne wrażenie przywiązana do korzeni lub kamieni między jasno ulistnionymi roślinami w lekko zacienionych zakątkach zbiornika (również z okoniami). Pochodzi z Kamerunu. Osiąga wielkość 5-15 cm. Można ją sadzić we wszystkich strefach akwarium. Przy sadzeniu należy uważać, by nie uszkodzić. Kłącza lub nie przykryć go całkowicie. Korzystnie działa wzbogacanie wody w CO2.

MOCZARKA KANADYJSKA

 

Opis

Moczarka - Elodea (Egeria). Najczęściej spotykana jest moczarka kanadyjska i ozdobna, chociaż w Polsce znane są również argentyńska i kędzierzawa. Ta ostatnia pochodzi z Afryki. Moczarka kanadyjska zaaklimatyzowała się w całej Europie. Pierwotnie rosła tylko w Ameryce Północnej. Jest rozdzielnopłciową, dwupienna rośliną kwiatową, ale w Europie występują tylko osobniki żeńskie. To piękna, ciemnozielona roślina. Roślina wieloletnia, która jest zielona również w zimie. Wyśmienicie nadaje się do akwarium zimnowodnego, w którym pozostaje zielona przez cały rok. Może być hodowana jako roślina pływająca, może również ukorzenić się. Lubi wody twarde, z których intensywnie pobiera związki wapnia, nie znosi zbyt wysokiej temperatury. Jej łodygi często są bardzo długie, gęsto pokryte wąskimi, centymetrowymi liśćmi siedzącymi na łodydze w okółkach, zazwyczaj po trzy. Zimę może przetrwać jako cała roślina, albo w postaci krótkich i gęstych pączków zimujących. W zimie nie może w żadnym wypadku zamarznąć. Najdogodniejsze temperatury: 10-19 C dla moczarki kanadyjskiej, 12-20 C dla ozdobnej, argentyńskiej i kędzierzawej. Rośliny szybko rosnące, odrastające z każdego kawałka łodygi. Pożądane są w akwariach ze względu na wydzielanie dużej ilości tlenu, oczywiście przy wystarczającym oświetleniu. Rozmnażanie z sadzonek pędowych. Moczarka argentyńska ( Egeria densa) rozpowszechniona jest w wielu miejscach na świecie. Jej liście są jaśniejsze od kanadyjskiej. Uważana jest za roślinę bardziej dekoracyjną niż moczarka kanadyjska. Bardzo źle czuje się w wodzie starej. Gdy roślina dorośnie do powierzchni wody, zaczyna się wyginać, ale nie wyrasta ponad lustro wody. Jeżeli ją skrócimy to tym samym pobudzimy do tworzenia odgałęzień. Uzyskane tym sposobem odcinki pędu łatwo się ukorzeniają. Roślina doskonale również sama się ukorzenia. Wysyła w dół, długie korzenie przybyszowe, które zaczynają się ukorzeniać, jednocześnie przyciągając łodygę. Starsze i żółte łodygi odcinamy, ponieważ nie chcą się ukorzeniać oraz są zdecydowanie mniej ozdobne.

 MIKROZORIUM OSKRZYDLONE

Opis

Mikrozorium oskrzydlone (skrzydlate)- Microsorium pteropus. Jest bardzo popularną i atrakcyjną rośliną, która cieszy się szczególnym powodzeniem wśród akwarystów. Z płożącego się kłącza wyrastają pomarszczone, lancetowate, ciemnozielone liście, z wyraźnym zaznaczeniem unerwienia. Płożący się pęd ,,porośnięty” liśćmi wygląda jak skrzydlaty, chociaż te ,,skrzydła” są pofałdowane. Wygląda najbardziej okazale, kiedy płoży się pomiędzy kamieniami lub po pniu drzewa. Istnieją nowe odmiany hodowlane, takie jak: ‘Tropica’ i ‘Windelov’, które są równie piękne. Jej ojczyzną jest Południowo-Wschodnia Azja. Osiąga wielkość z przedziału 15-30 cm. Ogólnie możemy powiedzieć, że nie jest to wymagająca roślina. Znakomicie nadaje się do pierwszego posadzenia w akwarium, jej dodatkową zaletą jest to, że rośnie bardzo dobrze we wszystkich strefach akwarium. Kłącza tej rośliny przywiązuje się do kamieni lub podłoża. Zazwyczaj rośnie szybko, jednakże w nieodpowiednich warunkach nie rośnie wcale lub nawet ginie. Oświetlenie powinno być standardowe, woda o pH 5,5-8 i temperaturze 18-28 C. Skład chemiczny wody nie odgrywa wielkiej roli. Rozmnożyć mikrozorium można przez podział kłącza lub oddzielenie roślin potomnych wyrastających z na szczycie liści.

MECH JAWAJSKI

Opis

Mech jawajski - Vesicularia dubyana. Jest pięknym zielonym mchem, którego przywiązuje się do korzeni i kamieni. Kształtem przypomina naszego rodzinnego zdrojka, ale jest jeszcze delikatniejszy z żywo-zielonymi i mocno rozgałęzionymi łodyżkami. Jest dekoracyjna rośliną, ale również pożyteczną. Dzięki niej ryby mają miejsce do składania ikry. Pochodzi z wysp Archipelagu Sudańskiego i Filipin. Bardzo często żyje tam emersyjnie na wilgotnych brzegach, jednakże dzięki dużej zdolności przystosowania się do warunków można go z sukcesem hodować jako roślinę submersyjną Jest niewielką rośliną rosnącą od 5 do 20 cm. Znakomicie nadaje się do pierwszego obsadzenia akwarium. Służy do tworzenia tła w zbiorniku oraz stanowi doskonałe schronienie dla narybku. Raz na jakiś czas można go delikatnie opłukiwać, nie odłączając, jeśli trzyma się korzeni lub innych trwałych elementów. W przypadkach gdy woda zawiera dużo mułu, mech jawajski dzieli się na bardziej luźne kłębki, które są cienkie, tracą powoli listki. Po pewnym czasie zamierają podzielone jak nici. Nie ma szczególnych wymagań pielęgnacyjnych, zadowala się standardowym światłem, miękką lub twardą wodą o pH 5,5-8 i temperaturze 18-28 C. Gdy jest mocno oświetlany słońcem to szybko porastają go glony. Z łatwością da się rozmnażać przez podział odpowiednio dużego egzemplarza.

        

 

   NURZANIEC- VALLISNERIA

Opis

Nurzaniec - Vallisneria. Kwiatowa roślina wieloletnia, dwupienna, rozdzielnopłciowa. Jedna z najczęściej spotykanych i stosunkowo mało wymagających roślin. Są bardzo atrakcyjne i szybko rozrastają się poprzez długie rozłogi, najczęściej ukryte w podłożu. Dobrze znosi zarówno twardą, jak i miękką wodę, również odczyn wody nie odgrywa większej roli. Wymaga dość dużo światła. Rozmnaża się przez kłącza. Możliwe jest także rozmnażanie płciowe. W odpowiednich warunkach rozmnaża się bardzo szybko, tworząc kolonie. Jest pożądana w akwariach, gdyż wydziela dużo tlenu oraz tworzy dogodne miejsce do tarła i dobre kryjówki dla narybku. W Polsce hodowane są w akwariach:
• Nurzaniec śrubowy (Vallisneria spirali) – najpospolitsza – rozpowszechniona na całym świecie w strefach tropikalnych i subtropikalnych. Występuje nawet w jeziorach Malawi i Tanganika, mimo alkaicznego odczynu tych wód. Nazwa wywodzi się od śrubowego kształtu, jaki przyjmuje szypułka w kwiecie osobnika żeńskiego, gdy po zapyleniu skraca się i wciąga kwiat pod wodę. Wymagana temperatura 18-28 C. Rozmnażanie przez oddzielanie rozłogów. Dorasta do 30-50 cm. Nadaje się do pierwszego obsadzenia po bokach i na tyle akwarium. Znane są formy uprawne tego gatunku, a spośród nich o liściach długich jak korkociąg, wielokrotnie skręconych.
• Nurzaniec olbrzymi (Vallisneria gigantea) – najrzadsza – ojczyzną jest Nowa Gwinea i Filipiny. Jest to roślina o grubych korzeniach i jasnozielonych, prawie równowąskich liściach. Ze względu na swe rozmiary (70-100 cm wysokości) nadaje się tylko do dużych akwariów. Wymagana temperatura 20-28 C. Dobrze rośnie przy standardowym oświetleniu, w średnio twardej lub twardej wodzie o pH 7-8. korzystne jest podłoże bogate w składniki pokarmowe. Rozmnażanie przez rozłogi. Nadaje się do pierwszego obsadzenia w tle akwarium.

NURZANIEC- VALLISNERIA

Opis

Nurzaniec - Vallisneria. Kwiatowa roślina wieloletnia, dwupienna, rozdzielnopłciowa. Jedna z najczęściej spotykanych i stosunkowo mało wymagających roślin. Są bardzo atrakcyjne i szybko rozrastają się poprzez długie rozłogi, najczęściej ukryte w podłożu. Dobrze znosi zarówno twardą, jak i miękką wodę, również odczyn wody nie odgrywa większej roli. Wymaga dość dużo światła. Rozmnaża się przez kłącza. Możliwe jest także rozmnażanie płciowe. W odpowiednich warunkach rozmnaża się bardzo szybko, tworząc kolonie. Jest pożądana w akwariach, gdyż wydziela dużo tlenu oraz tworzy dogodne miejsce do tarła i dobre kryjówki dla narybku. W Polsce hodowane są w akwariach:

• Nurzaniec śrubowy (Vallisneria spirali) – najpospolitsza – rozpowszechniona na całym świecie w strefach tropikalnych i subtropikalnych. Występuje nawet w jeziorach Malawi i Tanganika, mimo alkaicznego odczynu tych wód. Nazwa wywodzi się od śrubowego kształtu, jaki przyjmuje szypułka w kwiecie osobnika żeńskiego, gdy po zapyleniu skraca się i wciąga kwiat pod wodę. Wymagana temperatura 18-28 C. Rozmnażanie przez oddzielanie rozłogów. Dorasta do 30-50 cm. Nadaje się do pierwszego obsadzenia po bokach i na tyle akwarium. Znane są formy uprawne tego gatunku, a spośród nich o liściach długich jak korkociąg, wielokrotnie skręconych.

• Nurzaniec olbrzymi (Vallisneria gigantea) – najrzadsza – ojczyzną jest Nowa Gwinea i Filipiny. Jest to roślina o grubych korzeniach i jasnozielonych, prawie równowąskich liściach. Ze względu na swe rozmiary (70-100 cm wysokości) nadaje się tylko do dużych akwariów. Wymagana temperatura 20-28 C. Dobrze rośnie przy standardowym oświetleniu, w średnio twardej lub twardej wodzie o pH 7-8. korzystne jest podłoże bogate w składniki pokarmowe. Rozmnażanie przez rozłogi. Nadaje się do pierwszego obsadzenia w tle akwarium.