Ćwiczenie projektowe
Wodociągi i Kanalizacja
Temat ćwiczenia projektowego nr 9
Część: Kanalizacja
Prowadząca:
mgr inż. Dagmara Dżugaj
Spis treści
3.Obliczenie maksymalnego godzinowego odpływu ścieków bytowo-gospodarczych 5
3.1. Maksymalny odpływ ścieków bytowo-gospodarczych 5
3.2. Strumień objętości wód przypadkowych 5
4. Obliczenie ilości ścieków dopływających do odcinków i węzłów sieci 6
4. Obliczenia hydrauliczne sieci kanalizacyjnej 7
4.1 Obliczenie przepływów miarodajnych do wymiarowania kanałów 7
4.2.Obliczenie spadków i zagłębień dna kanałów 7
4.4. Obliczenia parametrów sieci kanalizacyjnej 8
Celem ćwiczenia projektowego jest opracowanie projektu koncepcyjnego kanalizacji bytowo-gospodarczej w systemie rozdzielczym dla rejonu według zadanej mapki nr 12.
Dane z tematu:
α- odpływ ścieków w stosunku do zapotrzebowania na wodę, %
α=0,89
Hmin-minimalne zagłębienie dna kanału, m
Hmin=2,6
Dane z części A:Wodociągi:
Plan sytuacyjno-wysokościowy w skali 1:5000
Qmaxh, dm3/s
$$Q_{\operatorname{max\ }{sc}} = Q_{\text{maxh}} \bullet \alpha\ ,\ \ \ \ \frac{\text{dm}^{3}}{s}$$
gdzie:
Qmaxśc- maksymalny godzinowy odpływ ścieków bytowo-gospodarczych, dm3/s
Qmaxh –maksymalne godzinowe zapotrzebowanie na wodę, dm3/s
α- odpływ ścieków w stosunku do zapotrzebowania na wodę, %
$$Q_{\operatorname{max\ }{sc}} = 335,4\ \ \bullet 0,89 = 298,51\ \ \ \ \frac{\text{dm}^{3}}{s}$$
$$Q_{\text{przyp}} = q_{\text{przyp}}*F\ \ ,\ \ \ \frac{\text{dm}^{3}}{s}$$
gdzie:
Wg aktualnych wytycznych DWA-A 118:2006 (z uwzględnieniem wód deszczowych)
qinf [0,05; 0,15] dm3/s∙ha - dla wód infiltracyjnych,
qdwd [0,2; 0,7] dm3/s∙ha - dla dopływu wód
qprzyp [0,25; 0,85] dm3/s∙ha - sumarycznie dla wód przypadkowych
W projekcie przyjęto qprzyp = 0,85 dm3/s∙ha.
Powierzchnia terenu zabudowanego F=55,7 ha
$$Q_{\text{przyp}} = 0,85*55,7 = 47,35\ \ \ \frac{\text{dm}^{3}}{s}$$
$$Q = Q_{maxhsc} + Q_{\text{przyp}},\ \ \frac{\text{dm}^{3}}{s}$$
$$Q = 298,51 + 47,35 = 345,86\ \ \frac{\text{dm}^{3}}{s}$$
W tabeli nr 1 przedstawiono ilość ścieków dopływających do poszczególnych odcinków oraz węzłów sieci, obliczonych na podstawie mapki nr 12.
Tab. 1. Dopływ ścieków do poszczególnych węzłów sieci oraz odcinków.
Węzeł lub odcinek | Dopływ ścieków |
---|---|
% | |
1 | 3 |
1-2 | 4 |
2 | 5 |
3 | 4 |
3-4 | 6 |
4 | 10 |
11-5 | 7 |
5 | 8 |
5-6 | 6 |
6 | 7 |
6-7 | 9 |
7 | 6 |
7-2 | 4 |
6-8 | 4 |
8 | 3 |
8-9 | 5 |
9 | 4 |
6-10 | 3 |
10 | 2 |
RAZEM | 100 |
Na podstawie danych z tabeli 1 wykonano rysunek 1.
Rys.1. Schemat obliczeniowy sieci kanalizacyjnej.
Przepływ ścieków bytowo-gospodarczych, miarodajny do wymiarowania kanałów na poszczególnych odcinkach sieci kanalizacyjnej, przyjęto równy obliczonemu natężeniu przepływu ścieków na końcu każdego odcinka.
Założono, że zwierciadło ścieków w kanale jest równoległe do dna kanału, czyli spadek zwierciadła ścieków jest równy spadkowi dna kanału.
Ponadto przyjęto:
minimalną średnicę kanału: d = 0,2 m;
minimalne przykrycie kanału: 1,4 m;
minimalne zagłębienie kanału Hmin: 2,6 m ppt
$$i_{t}\ = \ 1000\ \bullet \frac{R_{\text{tp}}\ - \ R_{\text{tk}}}{L},\ \% 0$$
gdzie:
Rtp -rzędna terenu w węźle początkowym, m n.p.m.
Rtk -rzędna terenu w węźle końcowym, m n.p.m.
L -długość odcinka, m
Przyjmowane średnice: 0,20 m 0,25 m 0,30 m 0,40 m 0,50 m 0,60 m 0,80 m 1,00 m 1,20 m 1,40 m
Minimalny spadek dna kanału:
$$i_{\text{kmin}} = \frac{1}{D},\ \% 0$$
gdzie:
D-średnica kanału, m
Na początkowych odcinkach kanalizacji (zgodnie z kierunkiem przepływu ścieków) założono, że w górnym węźle odcinka zagłębienie kanalizacji będzie minimalne (Hmin).
Spadki dna kanałów dla początkowych odcinków:
• jeżeli i t ≤ i kmin, kanał projektuje się ze spadkiem minimalnym:
i k = i kmin
• i kmin < i t , kanał projektuje się ze spadkiem równym spadkowi terenu:
i k = i t
Odcinki następne -spadki kanałów dobiera się tak, aby kanalizacja była jak najpłytsza, z zachowaniem minimalnych zagłębień i przykryć kanałów:
i kobl = 1000·(Rdp – Rdk)/L, ‰
Rdp – rzędna dna kanału w węźle początkowym, m npm
Rdk – rzędna dna kanału w węźle końcowym, m npm
L – długość odcinka, m
Rzędną dna kanału w węźle końcowym obliczono, zakładając zagłębienie minimalne (Hmin), czyli
Rdk = Rtk – Hmin, m npm
Rtk – rzędna terenu w węźle końcowym, m npm
• jeżeli spadek obliczeniowy wzdłuż odcinka był równy lub większy od minimalnego spadku kanału (i kobl ≥ i kmin), kanał projektuje się ze spadkiem obliczeniowym:
i k = i kobl
• jeżeli spadek obliczeniowy wzdłuż odcinka był mniejszy od minimalnego spadku kanału (i kobl < i kmin), kanał projektuje się ze spadkiem minimalnym:
i k = i kmin
Kanały łączy się dnami, z wyjątkiem przypadków, kiedy wypełnienie ściekami w kanale odpływowym było większe o więcej niż 5 cm od wypełnienia w kanale dopływowym.
Wówczas, aby nie dopuścić do powstania cofki w kanale dopływowym, kanały łączono zwierciadłami ścieków.
i kobl’ = 1000·(Rdp’ – Rdk)/L, ‰
Rdp’ – rzędna dna kanału w węźle początkowym pomniejszona o różnicę (ε) zwierciadeł ścieków między kanałem odpływowym a dopływowym, m npm
Rdk – rzędna dna kanału w węźle końcowym, m npm
L – długość odcinka, m
Rdp’ = Rdp – ε, m npm
• jeżeli spadek obliczeniowy i kobl’ wzdłuż odcinka był równy lub większy od minimalnego spadku kanału (i kobl’ ≥ i kmin), kanał zaprojektowano ze spadkiem:
i k = i kobl’
• jeżeli spadek obliczeniowy i kobl’ wzdłuż odcinka był mniejszy od minimalnego spadku kanału (i kobl’ < i kmin), kanał zaprojektowano ze spadkiem minimalnym:
i k = i kmin
Przekrój kanałów dobrać tak, by wypełnienie ściekami wynosiło maksymalnie 60% średnicy. Dobrać kanały kamionkowe. Nomogram dla kanałów kołowych do wzoru Manninga.
$$\upsilon = \frac{1}{n}R_{h}^{2/3}*\sqrt{i},\ $$
gdzie:
n – współczynnik szorstkości, n=0,013
Rh – promień hydrauliczny (stosunek powierzchni czynnego przekroju do obwodu zwilżonego) i – spadek zwierciadła ścieków
Praca zawiera projekt koncepcyjny kanalizacji ściekowej wg mapki dołączonej do tematu projektu, nr 12. Zaprojektowano sieć o spływie grawitacyjnym. Wg projektu na końcu sieci kanalizacyjnej znajdować się będzie oczyszczalnia ścieków.
Maksymalny odpływ ścieków bytowo-gospodarczych $\ 298,51\ \frac{\text{dm}^{3}}{s}$.
Obliczenia sieci przeprowadzono dla natężenia przepływu ścieków na końcu każdego odcinka. Ponadto założono, że zwierciadło ścieków w kanale jest równoległe do dna kanału, czyli spadek zwierciadła ścieków jest równy spadkowi dna kanału.
Przewody kanalizacyjne tworzące kanalizację bytowo – gospodarczą składać się będą z elementów:
kolektora głównego z kanałów prostych z betonu,
kanałów bocznych z kanałów prostych z betonu,
studzienek rewizyjnych, których schemat rozmieszczenia znajduje się na rysunku nr 3
Do budowy sieci kanalizacyjnej należy użyć kanałów o średnicach przedstawionych w tabeli nr 2.
Kanały należy łączyć dnami, z wyjątkiem przypadków, kiedy wypełnienie ściekami w kanale odpływowym będzie większe o więcej niż 5 cm od wypełnienia w kanale dopływowym. Wówczas, aby nie dopuścić do powstania cofki w kanale dopływowym, kanały łączono zwierciadłami ścieków.
Minimalne zagłębienie dna kanału pod terenem dobrano z tematu i wynosi ono 2,60 m. Na całym odcinku sieci umieszczono studzienki rewizyjne, w odległościach nie większych niż 60 m.