Funkcje organizowania w organizacji

Organizowanie

• To porządkowanie zasobów organizacji

• To decydowanie o tym w jaki sposób możliwie najlepiej pogrupować działania i zasoby organizacji

• Organizowanie wpływa na uksztaltowanie struktury organizacyjnej przedsiębiorstwa.

Przy konstruowaniu organizacji właściciel/manager powinien uwzględniać następujące działania konstrukcyjne

1. Projektowanie stanowisk pracy

2. Grupowanie stanowisk pracy

3. Ustalanie hierarchicznej zależności pomiędzy poszczególnymi stanowiskami

4. Rozdzielanie uprawnień decyzyjnych pomiędzy poszczególne stanowiska pracy

5. Koordynacja czynności pomiędzy stanowiskami pracy

6. Różnicowanie stanowisk pracy

Stanowisko pracy:

• To najmniejszy i podstawowy składnik struktury organizacyjnej

• To miejsce pracy wyznaczone w celu realizacji poszczególnych zadań organizacji

Stanowisko pracy składa się z:

• powierzchni produkcyjnej

• zasoby pracy

• obsługi stanowisk pracy

• procesu wykonywania określonego zadania lub jego części.

Klasyfikacja stanowisk pracy:

• charakter wykonywanych czynność (produkcyjne, domowe)i,

• liczba wykonywanych operacji, (specjalistyczne i uniwersalne)

• stopień mechanizacji pracy (ręczne, maszynowe, maszynowo – ręczne, aparaturowe, zautomatyzowane)

• liczba osób na danym stanowisku pracy (jednoosobowe, wieloosobowe)

adn.1 projektowanie stanowiska pracy obejmuje

• nazwę stanowiska pracy

• cel jego tworzenia

• zadania

• obowiązki

• zasoby

• odpowiedzialność

punktem wyjścia projektowania stanowiska pracy jest określenie zakresu pożądanej specjalizacji łączonej z kwalifikacjami zawodowymi.

Specjalizacja stanowiska pracy to zakres w jakim ogólne działanie organizacji zostaje podzielone na mniejsze części składowe tak w przypadku stanowisk wykonawczych jak i kierowniczych.

Przeciwdziałania dla specjalizacji pracy:

• rotacja pracowników pomiędzy stanowiskami pracy

• rozszerzanie stanowisk pracy

• wzbogacanie stanowisk pracy

• podejście oparte na cechach pracy

• tworzenie zespołów roboczych.

adn.2 grupowanie stanowisk pracy

• powstaje wraz ze wzrostem organizacji

• wskazuje iż stanowiska pracy są grupowane z pewnym logicznym planem czy układem np. dziedzina, specjalizacja

• powstają komórki działy, wydziały zakłady

grupowanie stanowisk pracy odbywa się wg następujących kryteriów:

produkt, funkcja, klient i lokalizacja

KOMÓRKA ORGANIZACYJNA:

• składa się z managera i jego bezpośrednich podwładnych na stanowiskach pracy

• manager może mieć jednego lub więcej podwładnych

• najmniejszą komórką organizacyjną jest stanowisko pracy.

JEDNOSTAKA ORGANIZACYJNA:

• to większa część złożona z managera wyższego szczebla oraz podległych mu kierowników ich komórek (podległy pośrednio i bezpośrednio)

• najmniejszą jednostką organizacyjną jest komórka organizacyjna

Miedzy komórką a jednostka organizacyjna występują wzajemne powiazania tzw. więzi organizacyjne.

Więzi te obejmują więzi służbowe, funkcjonalne techniczne i informacyjne

adn.3 hierarchia podporzadkowania to ustalanie stosunków podległości pomiędzy rożnymi stanowiskami pracy.

Hierarchia podporzadkowania opiera się na dwóch zasadach

• zasada jedności rozkazodawstwa sugeruje ze każda osoba w organizacji powinna być powiązana stosunkiem podporzadkowania z jednym i tylko jednym przełożonym

• zasada skalania sugeruje iż od najniższego do najwyższego stanowiska w organizacji powinna przebiegać wyraźna i nieprzerwana linia władzy.

Rozpiętość zarzadzania- liczba osób lub komórek organizacyjnych, formalnie i bezpośrednio podporządkowanych jednemu managerowi (wąska lub szeroka)

Zasięg zarzadzania- liczba wszystkich podwładnych podlegających bezpośrednio i pośrednio danemu managerowi.

I=N(2^N/2 +N-1) ->ilość powiązań miedzy managerem a podwładnymi.

adn.4 to sposób w jaki ma być rozłożona władza pomiędzy poszczególne stanowiska pracy. Rozkład władzy jest kolejnym produktem wzrostu rozmiarów organizacji. proces delegowanie władzy to ustalanie sposobu jej podziału pomiędzy przełożonym a podwładnym. Proces ten odnosi się do powierzenia przez managera części swoich obowiązków i uprawnień osobom mu podlegającym.

Trzy kroki delegowania władzy:

1. obowiązki

2. uprawnienia

3. wyniki

adn.5 koordynacja to proces integrowania działań różnych komórek organizacji. Tworzy się wówczas zjawisko współzależności.

Wyróżniamy współzależności:

• sumujące się

• sekwencyjne

• wzajemne

adn.6 intensywność administracyjna to zakres w jakim stanowiska kierownicze skoncentrowane są w części sztabowej. Organizacje o wysokiej intensywności organizacyjnej to takie w których stanowiska pracy o charakterze sztabowym występują względnie liczne w stosunku do liczby liniowych stanowisk pracy. Organizacja o niskiej intensywności organizacyjnej jest przeciwieństwem wysokiej intensywności organizacyjnej.

Przywództwo w organizacji

• Władza to zdolność wpływania na zachowanie innych

• Władza postrzegana jest również jako zdolność forsowania przez jednostki i grupy własnych interesów nawet w obliczu sprzeciwu ze strony innych

• Władza daje pozycję władczą managerowi i przywódcy.

Rodzaje władzy:

• Władza formalna – władza zagwarantowana hierarchia organizacyjna. To autorytet formalny, to władza uprawomocniona.

• Władza nagradzania –władza przyznawania nagród formalnych i nieformalnych

  • Nagrody formalne – podwyżka płac, premie, wnioski o awans, ambitne zadania,

  • Nagrody nieformalne – uśmiech, wdzięczność, pochwały.

• Władza wymuszania – karania, władza wymuszania, stosowania się do wymagań za pomocą zagrażania, psychologicznego, emocjonalnego, fizycznego

  • Słowna przyjmą, nagana na piśmie, grzywna, obniżenie stopnia służbowego rozwiązanie stanowiska pracy, obraźliwe słownictwo, zniewaga przymus psychologiczny

• Władza dzielenia/odniesienia – władza ta oparta jest na utożsamianiu się, naśladownictwie, lojalności i charyzmie. Podwładni identyfikują się z przełożonym poprzez podobny punkt widzenia czy tez postrzeganie rzeczywistości, osobowości, podobnych postaw, opinii itp.

• Władza ekspercka – wynika z posiadanych informacji lub wiedzy fachowej, jest to dysponowanie władza ekspercka nad kimś kto takich informacji i ich potrzebuje.

Teoria cech przywódców polega na wyodrębnieniu cech charakterystycznych dal przywódców takich jak inteligencja, asertywność, silą, entuzjazm, odwaga i wiara w siebie. W teorii tej założono ze istnieją cechy wspólne które charakteryzują wszystkich przywódców. Teoria ta zakłada również ze człowiek rodzi się przywódca.

Teoria zachowań przywódców – może być zorientowany na zadania lub stosunki mię.

Teorie sytuacyjne przywództwa:

• NLW – Fred Fidler stawia pytanie

  • Czy przywódca posiada określony niezmienny i charyzmatyczny dla siebie styl zarzadzania

  • Czy przywódca potrafi zmienić swój styl zarzadzania i dostosować się do zmieniających warunków

Teoria ścieżki do celu (Martin Ewans i Robert House) teoria ta mówi iż przywódca powinien wyjasniac kierunki prowadzące do osiągniecia celów organizacji. Dlatego może on zmienić swój styl zarzadzania i przyjmować następujące formy zachowana

• Zachowanie nakazowe

• Zachowanie wspierające

• Zachowanie partycypacyjne (dopuszcza rady i ukierunkowania)

• Zachowanie zorientowane na dokonania

Teoria Vrooma Yettona i Jago- teoria ta zakłada ze należy dostosowywać zachowania przywódcze do struktury zadań, kreować reguły których należy przestrzegać przy ustalaniu postaci i stopnia uczestnictwa podwładnych w podejmowaniu decyzji.

Teoria pionowych par powiązań – teoria współczesnego zachowania przywódców, a zakłada ona ze manager i podwładny to jedna pionowa para co pozwala wskazać na rożnego rodzaju relacje jakie maja przywódcy z rożnymi podwładnymi.

Nowe spojrzenie na przywództwo