scenariusze zajec dziennych cwiczenia czesc 1 wrzesien wersjaytowalna

SCENARIUSZE ZAJĘĆ DZIENNYCH

DO EDUKACJI WCZESNOSZKOLNEJ

W KLASIE I

SZKOŁY PODSTAWOWEJ


Wstęp

Publikacja zawiera scenariusze zajęć dziennych do podręcznika Nasz Elementarz cz. 1, Ćwiczenia cz. 1, Nauka pisania liter i cyfr cz. 1 oraz rozpisane tematy wraz z nazwami kręgów tematycznych, a także godzinowe rozliczenie poszczególnych edukacji w ciągu tygodnia na miesiąc wrzesień. Wszystkie scenariusze zajęć dziennych do wymienionych wyżej publikacji będą obejmowały miesiące: wrzesień, październik, listopad.

Rozkład materiału – wrzesień 2014

Nr tygodnia/

nazwa bloku

Tydzień 1.

Nazwa bloku:

SZKOŁA

Tydzień 2.

Nazwa bloku:

MY W SZKOLE

Tydzień 3.

Nazwa bloku:

JESTEM BEZPIECZNY

Tydzień 4.

Nazwa bloku:

ULUBIONE ZABAWKI

Tydzień 5.

Nazwa bloku:

ULUBIONE ZABAWKI/SZKOLNY PLECAK

BLOK TEMATYCZNY: SZKOŁA

1. Temat dnia: Witajcie w szkole

Zapis w dzienniku

Wzajemne poznanie imion dzieci. Swobodne wypowiedzi na temat ulubionych zajęć. Uważne słuchanie wypowiedzi innych. Zabawa dramowa. Rozpoznawanie elementów związanych ze szkołą. Ozdabianie własnej wizytówki. Zapoznanie z podręcznikiem „Nasz Elementarz”.

Główne cele:

Środki dydaktyczne

klocki, wizytówki z wydrukowanymi imionami dzieci przygotowane przez nauczyciela, zdjęcie lub ilustracja szkoły, do której chodzą dzieci, ilustracje związane ze szkołą i nie związane z nią, kredki lub flamastry

Przebieg zajęć

1. Zabawa na powitanie „Promyk uśmiechu”

Wszyscy siadają w kole. Nauczyciel wita się z dziećmi słowami: Czy wszyscy już są? Witam was, na naukę nadszedł czas! Jestem ja, jesteś ty. Zaczynamy raz, dwa, trzy! Na początek wysyłam do was promyk uśmiechu, niech wróci do mnie w pośpiechu. Po tych słowach nauczyciel dotyka ramienia dziecka siedzącego po jego prawej stronie i uśmiecha się, patrząc mu w oczy.

2. Rozmowa kierowana „Poznajemy się nawzajem”

Nauczyciel prosi, aby chętne dzieci powiedziały kilka słów o sobie, jak mają na imię, co lubią robić, jakie zabawy najbardziej lubią, kogo z klasy znają itd. Zachęca pozostałych do przedstawienia się. Nauczyciel zadaje chętnym dzieciom pytania naprowadzające:

3. Zabawa w kręgu – utrwalanie imion

Wszyscy siadają w kręgu. Nauczyciel rozpoczyna zabawę, klaszcząc w dłonie i wypowiadając słowa: Cześć, jestem… i wskazuje na dziecko, które będzie się przedstawiać. Dzieci, uderzając dłońmi o kolana, powtarzają: Jestem… Zabawa trwa tak długo, aż wszystkie dzieci przedstawią się w ten sposób.

4. Praca techniczna – ozdabianie wizytówek z imionami

Nauczyciel rozkłada na dywanie wizytówki z imionami. Prosi, aby każde dziecko wybrało swoją wizytówkę. Pomaga, jeśli dzieci nie potrafią odczytać swojego imienia. Uczniowie siadają przy stolikach i ozdabiają wizytówki (za pomocą kredek lub flamastrów) według własnego pomysłu. Za pomocą taśmy samoprzylepnej nauczyciel przykleja wizytówki w widocznym miejscu, np. na koszulce ucznia.

5. Zabawa dramowa „Co lubią dzieci?”

Chętny uczeń pokazuje ulubioną czynność, pozostałe dzieci próbują odgadnąć, jakie zajęcie jest prezentowane. Zabawę należy powtarzać do momentu, aż wszyscy chętni zaprezentują swoje ulubione zajęcie.

6. Zapoznanie z podręcznikiem „Nasz Elementarz”

Nauczyciel prosi, aby dzieci położyły przed sobą na stole swoje elementarze. Uczniowie oglądają okładkę. Nauczyciel zadaje pytania:

Prowadzący otwiera elementarz na kolejnej stronie i mówi dzieciom, że jest tam spis treści, czyli tytuły zajęć i na pomarańczowo zapisane numery strony. Wyjaśnia znaczenie ikon symbolizujących poszczególne rodzaje edukacji. Wyjaśnia uczniom, co będą robili na poszczególnych zajęciach. Na zakończenie wpisuje imię i nazwisko ucznia, podpisując elementarz.

7. Podsumowanie

Nauczyciel przykleja w górnej części tablicy dużą ilustrację szkoły. Dookoła mocuje inne zdjęcia związane i niezwiązane ze szkołą. Prosi, aby dzieci kolejno podchodziły do tablicy i zdejmowały ilustracje, które nie są związane ze szkołą.

Krótko omawia z dziećmi ilustracje, które pozostały na tablicy.

8. Pożegnanie

Nauczyciel rozpoczyna, śpiewając na dowolną melodię: Do widzenia, … (zwraca się do wybranego dziecka po imieniu), dziecko odpowiada Do widzenia, pani/panu. Nauczyciel żegna w ten sposób wszystkie dzieci.

BLOK TEMATYCZNY: SZKOŁA

2. Temat dnia: Nasza szkoła

Zapis w dzienniku

Utrwalenie znajomości imion dzieci. Poznanie wyglądu szkoły i jej najbliższego otoczenia. Rozmowa na temat szkoły. Odszukiwanie różnic na obrazkach. Ćwiczenie logopedyczne. Omówienie ilustracji szkoły. Odnajdywanie podobieństw i różnic między szkołą na ilustracji a szkołą, do której chodzą dzieci. Zabawa relaksacyjna przy muzyce. Rysowanie po śladzie i samodzielnie według wzoru. Odszukiwanie przedmiotów potrzebnych w szkole.

Główne cele:

Środki dydaktyczne

płyta CD „Odgłosy” z odgłosami dzwonka i przerwy szkolnej, podręcznik cz. 1, ćwiczenia cz. 1, płyta z muzyką relaksacyjną, kółeczka wycięte z papieru o średnicy ok. 10 cm, słomki, kulki z waty

Przebieg zajęć

1. Zabawa na powitanie – utrwalenie znajomości imion

Dzieci tworzą koło. Poruszają się w prawo, śpiewając piosenkę: Mało nas, mało nas do pieczenia chleba. Jeszcze nam, jeszcze nam Ani tu potrzeba. Pierwszy wywołany przez nauczyciela uczeń wchodzi do środka koła i wywołuje kolejną osobę. Dzieci, które znajdują się w środku, tworzą własne koło. Poruszają się w kierunku przeciwnym do koła zewnętrznego. Kiedy koło środkowe jest już zbyt duże, następuje zmiana słów piosenki: Dużo nas, dużo nas do pieczenia chleba. Już nam tu, już nam tu Ani nie potrzeba. W trakcie śpiewania piosenki wywołani uczniowie przechodzą z koła środkowego do zewnętrznego. Zabawa kończy się na sygnał nauczyciela.

2. Zajęcia w terenie

Nauczyciel organizuje wyjście przed budynek szkoły. Uczniowie oglądają budynek z zewnątrz. Przyglądają się otoczeniu. Nauczyciel zwraca uwagę na wielkość budynku, ulicę, przy której znajduje się szkoła, najbliższe otoczenie. Uczniowie obserwują wejście do szkoły, korytarz, którym idą do klasy.

3. Rozmowa kierowana „Nasza szkoła”

Po powrocie do klasy nauczyciel rozmawia z dziećmi na temat szkoły, do której chodzą. Zadaje pytania:

Uczniowie odpowiadają na pytania, wykorzystując własną obserwację.

Nauczyciel odtwarza nagranie z odgłosami dzwonka i przerwy szkolnej. Chętni uczniowie wypowiadają się na temat pierwszych wrażeń związanych z pobytem w szkole. Uzasadniają swoje wypowiedzi.

4. Odszukiwanie różnic na obrazkach – praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, str. 4)

Uczniowie szukają 7 szczegółów, którymi różnią się obrazki.

5. Gimnastyka buzi i języka

Uczniowie stają w kręgu. Nauczyciel pokazuje wybrane ćwiczenia: dotykanie językiem brody i nosa, nabieranie powietrza do buzi i „dmuchanie balonika”, dotykanie czubkiem języka podniebienia. Prowadzący rozdaje dzieciom słomki i kuleczki z waty. Każdy uczeń próbuje dmuchać przez słomkę na kulkę z waty i przemieścić ją jak najdalej. Ćwiczenie należy powtórzyć kilka razy.

6. Praca z podręcznikiem (str. 4–5)

Nauczyciel czyta zdanie pod ilustracją. Prosi, aby dzieci przyjrzały się uważnie przedstawionej szkole. Uczniowie opisują szkołę pokazaną na ilustracji w podręczniku. Porównują ją ze szkołą, w której się uczą. Dostrzegają podobieństwa i różnice w wyglądzie budynku i otoczenia.

7. Zabawa relaksacyjna przy muzyce

Dzieci siadają w szeregu jeden za drugim. Nauczyciel odtwarza z płyty muzykę relaksacyjną. Dzieci rysują palcem na plecach osoby siedzącej z przodu dowolne szlaczki. Nauczyciel zwraca uwagę, aby robiły to delikatnie. Kiedy nauczyciel wyłącza muzyką dzieci odwracają się w przeciwną stronę i wykonują ćwiczenie jeszcze raz.

8. Ćwiczenie grafomotoryczne – praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 2, str. 4)

Uczniowie dokańczają szlaczki, a następnie rysują je według wzoru.

9. Utrwalenie wiadomości – Co tu nie pasuje? – praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 3, str. 4)

Uczniowie otaczają pętlą przedmioty, które będą im potrzebne w szkole.

10. Podsumowanie

Nauczyciel rozdaje uczniom kółka wycięte z papieru i prosi, aby narysowali na nich buźkę, która pokazuje, czy podoba im się szkoła, w której się uczą.

BLOK TEMATYCZNY: SZKOŁA

3. Temat dnia: Nasza klasa

Zapis w dzienniku

Omówienie ilustracji klasy. Wypowiedzi na temat rodzajów zajęć w klasie. Utrwalenie znajomości imion kolegów. Rysowanie portretów. Kolorowanie elementów obrazka według wskazówek. Ćwiczenia orientacji w schemacie ciała i w przestrzeni. Odwrócenie schematu ciała w przestrzeni – praktyczne działania matematyczne.

Główne cele:

Środki dydaktyczne

podręcznik cz. 1, zeszyt ćwiczeń cz. 1, kartki A4 dla każdego ucznia, kredki świecowe lub ołówkowe, woreczki z ryżem dla każdego dziecka, gumki frotki dla każdego dziecka

Przebieg zajęć

1. Przywitanie

Nauczyciel prosi, aby dzieci ustawiły się w kręgu.

Wita się z dziećmi, śpiewając frazę:

– Witam dzieci, które dziś chętnie wstały.

– Witam dzieci, które dziś zjadły śniadanie.

(mają dobry humor, witam wszystkie dzieci).

Dzieci odpowiadają za każdym razem: Witamy panią/pana.

2. Praca z podręcznikiem (ćw. 1, 2, str. 6)

Nauczyciel omawia z dziećmi ilustrację klasy. Zwraca uwagę dzieci na elementy klasy: kącik zabaw, kącik przyrodniczy, kącik czytelnika, ustawienie ławek.

Następnie prosi, aby uczniowie przyjrzeli się dzieciom na ilustracji i zadaje pytania z ćw. 1 i 2.

3. Zabawa ruchowa – utrwalenie znajomości imion – praca z podręcznikiem (ćw. 3, str. 6)

Uczniowie podchodzą do swoich kolegów i przedstawiają się w dowolny sposób.

4. Zajęcia plastyczne – rysowanie portretów – praca z podręcznikiem (ćw. 4, str. 7)

Nauczyciel rozdaje uczniom kartki A4. Prosi, aby namalowali swoje portrety. Po skończonej pracy każdy uczeń dokleja do portretu wykonaną na pierwszych zajęciach wizytówkę. Nauczyciel umieszcza portrety dzieci na klasowej tablicy (przeznaczonej do eksponowania prac).

5. Bank pomysłów – praca z podręcznikiem (ćw. 5, str. 7)

Nauczyciel rozmawia z dziećmi o tym, jakie mają pomysły na zapamiętanie imion kolegów i koleżanek z klasy. Wspólnie wymyślają zabawy, które mogłyby pomóc lepiej zapamiętać imiona. Z pomocą nauczyciela wybierają 1–2 zabawy i przeprowadzają je.

6. Kolorowanie przedmiotów na ilustracji – praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, str. 5)

Uczniowie odszukują przedmioty na rysunku i kolorują je według wskazówek.

7. Zabawa ruchowa – orientacja w schemacie ciała

„Ugi bugi”

Do przodu prawą rękę daj.

Do tyłu prawą rękę daj,

do przodu prawą rękę daj.

I potrząśnij nią.

Bo przy ugi bugi, bugi trzeba zgrabnie kręcić się.

No i klaskać trzeba też. Raz, dwa, trzy.

Ugi, bugi – ole ! Ugi, bugi – ole!

Ugi, bugi – ole!

I od nowa zaczynamy taniec ten.

(Powtarzamy 5–6 razy, zmieniając nazwę części ciała: lewa ręka, prawa noga, lewa noga, prawe ucho, lewe ucho.)

8. Praca z podręcznikiem – orientacja w przestrzeni (ćw. 6, str. 7)

Uczniowie określają położenie przedmiotów w klasie, a następnie wymyślają znaczki dla słów: nad, pod, obok, na, w.

9. Odwrócenie schematu ciała w przestrzeni – praktyczne działania matematyczne

Uczniowie otrzymują od prowadzącego woreczki z ryżem i dobierają się parami. W parach stają jeden za drugim, wykonują polecenia nauczyciela:

Następnie nauczyciel poleca uczniom, aby włożyli gumki frotki na prawą rękę i stanęli twarzami zwróceni do siebie. Dzieci wykonują polecenia:

10. Podsumowanie – praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, str. 5)

Nauczyciel zadaje dzieciom pytania o położenie przedmiotów na obrazku.

11. Praca domowa – praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 2, str. 5)

Uczniowie mają pokolorować rysunek według wzoru.

BLOK TEMATYCZNY: SZKOŁA

4. Temat dnia: To my

Zapis w dzienniku

Rozmowa kierowana „Co to jest grupa? Zasady pracy w grupie”. Określanie liczebności zbiorów. Nadawanie nazw grupom. Ćwiczenia analizy sylabowej wyrazów. Praca w grupach. Praktyczne działania matematyczne – grupowanie przedmiotów według cechy. Ćwiczenie grafomotoryczne.

Główne cele:

Środki dydaktyczne

podręcznik cz. 1, zeszyt ćwiczeń cz. 1, ołówek, klej, kredki, nożyczki, gumka, linijka, guziki, 3 pojemniku (np. po jogurcie), obrazki przedstawiające różne przedmioty (np. wycięte z gazety) – dla każdego ucznia

Przebieg zajęć

1. Zabawa na powitanie „Miejsce obok mnie jest puste, zapraszam tu…”

Nauczyciel prosi dzieci, aby usiadły w kole obok siebie. Obok prowadzącego miejsce zostaje puste. Nauczyciel rozpoczyna zabawę mówiąc: Miejsce obok mnie jest puste, zapraszam tu … (imię dziecka). Osoba zaproszona siada obok. Jako kolejne zaprasza dziecko, które teraz ma wolne miejsce koło siebie. Kiedy zabawa się skończy, prowadzący zaprasza dzieci do stolików.

2. Praca z podręcznikiem (ćw. 1, 2, 3, str. 8)

Uczniowie przeliczają wspólnie z nauczycielem, ile jest grup na ilustracji. Następnie nauczyciel prosi, aby dzieci policzyły, ile dzieci jest w każdej grupie. Zadaje dzieciom pytania:

Następnie uczniowie wykonują ćw. 3. Dzielą się z kolegami w klasie swoimi pomysłami.

3. Ćwiczenia analizy sylabowej

Nauczyciel prosi, aby dzieci kolejno podzieliły swoje imiona na sylaby, pomagając sobie klaskaniem w dłonie. Następnie prosi chętne dzieci, aby podzieliły na sylaby nazwę wybranego przedmiotu.

4. Zabawa ruchowa

Dzieci swobodnie poruszają się po klasie. Nauczyciel wypowiada różne sylaby. Kiedy wypowie sylabę „ma”, dzieci mają podskoczyć. Po chwili prowadzący umawia się z dziećmi, że teraz muszą zareagować na dwie sylaby: na sylabę „ma” podskok, a kiedy usłyszą sylabę „ta”, zrobić skłon do przodu. Nauczyciel może wprowadzić jeszcze jedną lub dwie sylaby.

5. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, str. 6)

Nauczyciel pokazuje dzieciom przedmioty przedstawione na rysunku w ćw. 1, ale w zmienionej kolejności. Dzieci nazywają przedmioty, a następnie dzielą ich nazwy na sylaby i zamalowują odpowiednią liczbę kółek pod rysunkami.

6. Praca z podręcznikiem (ćw. 4, 5, str. 9)

Uczniowie odpowiadają na pytania z podręcznika.

7. Rozmowa kierowana – praca z podręcznikiem (ćw. 6, str. 9)

Uczniowie siadają w kręgu na dywaniku. Nauczyciel rozmawia z dziećmi na temat zasad pracy w grupie. Przykładowe zasady:

8. Praca w grupach – praktyczne działania matematyczne

Nauczyciel prosi, aby dzieci odliczyły do 3. W ten sposób dzieli je na trzy grupy. Każda grupa otrzymuje garść guzików i kubeczek po jogurcie. Nauczyciel wypowiada polecenia. Uczniowie w grupach wykonują zadania.

Nauczyciel po każdym zadaniu sprawdza, czy grupa poprawnie je wykonała. Jeśli nie, pomaga, naprowadza, aby dzieci poprawiły zadanie.

9. Ćwiczenie grafomotoryczne – praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 2, str. 6)

Uczniowie rysują wzory na piórniku po śladzie.

10. Podsumowanie – loteryjka obrazkowa

Nauczyciel rozmawia z dziećmi o tym, czego się dziś nauczyły. Dzieci losują obrazki przedstawiające różne przedmioty. Każde dziecko dzieli nazwę swojego przedmiotu na sylaby.

11. Praca domowa

Nauczyciel prosi uczniów, aby na następne zajęcia przyniosły przywiezione przez siebie pamiątki z wakacji.

BLOK TEMATYCZNY: MY W SZKOLE

5. Temat dnia: Wakacyjne skarby

Zapis w dzienniku

Wysłuchanie wiersza pt. „Pamiątka z wakacji” Cz. Janczarskiego. Zabawa „Pudełko pełne skarbów”. Rozmowa kierowana na temat pamiątek, które dzieci przywiozły z wakacji. Urządzenie klasowej wystawy. Zabawa ruchowa przy muzyce klasycznej. Analiza i synteza głoskowa wyrazów. Zalety podróżowania. Wskazywanie na mapie Polski położenia gór i morza.

Główne cele:

Środki dydaktyczne

wiersz Czesława Janczarskiego pt. „Pamiątka z wakacji”, mapa Polski do powieszenia na tablicy, zdjęcia lub plansze przedstawiające krajobraz górski, krajobraz nadmorski, płyta CD „Muzyka klasyczna”: nagranie Antonia Vivaldiego „Presto”, płyta CD „Odgłosy”, pokaźne pudełko z otworami umożliwiającymi włożenie rąk z dwóch stron zawierające przedmioty: muszelki, okulary do pływania, ciupagę, kamyki, kłębek wełny owczej, piórko, okulary słoneczne, rurkę do nurkowania, maskę do nurkowania, czapkę z daszkiem, but typu traper, plecak itp.; bilety z rysunkami wakacyjnych przedmiotów

Przebieg zajęć

1. Wprowadzenie do tematu zajęć

Nauczyciel czyta dzieciom wiersz.

Prowadzący pyta dzieci, czy domyślają się, o czym będą dzisiaj rozmawiać.

Nauczyciel zwraca uwagę dzieci na pamiątki niematerialne, odwołując się do wiersza oraz doświadczeń dzieci.

2. Zabawa „Pudełko pełne skarbów”

Nauczyciel zaciekawia dzieci tajemniczą zawartością pudełka. Pyta, czy chciałyby dowiedzieć się, co jest w środku. Chętni uczniowie podchodzą, wkładają ręce do pudełka, wybierają jeden przedmiot i – nie wyjmując go – próbują odgadnąć, co to jest. Jeśli jest to zbyt trudne, uczeń wyjmuje przedmiot i wtedy podaje jego nazwę.

Zabawa trwa do momentu, aż wszystkie przedmioty zostaną wyjęte z pudełka.

3. Rozmowa kierowana „Wakacyjne skarby”

Nauczyciel umieszcza na dywanie zdjęcia/plansze przedstawiające krajobraz górski i nadmorski. Prosi, aby dzieci pogrupowały przedmioty pasujące do ilustracji.

Nauczyciel zachęca dzieci do rozmowy:

– Pokażcie przyniesione przez siebie pamiątki i opowiedzcie, skąd je przywieźliście.

Opowiadając, uczniowie prezentują pamiątki z wakacji. Na podstawie wypowiedzi dzieci nauczyciel pokazuje na mapie miejsca, które dzieci odwiedziły w czasie wakacji. Dzieci, które były w górach lub nad morzem, porównują ilustracje krajobrazów z własnymi doświadczeniami. Chętni uczniowie wskazują na mapie obszary nadmorskie i górskie.

4. Wystawa „Nasze pamiątki z wakacji”

Nauczyciel aranżuje wystawę – może przygotować stolik lub półkę, na której dzieci ustawią swoje pamiątki. Wystawa powinna być w klasie przez 2–3 dni. Nauczyciel zachęca, aby dzieci podczas przerw oglądały eksponaty, rozmawiały na ich temat z kolegami.

5. Zabawa muzyczno-ruchowa

Uczniowie pląsają po klasie przy muzyce klasycznej do utworu Antonia Vivaldiego „Presto”. Co jakiś czas nauczyciel wycisza muzykę i wypowiada hasło, np. jazda na rowerze. Dzieci naśladują ruchy, jakie wykonuje się podczas jazdy na rowerze. Nauczyciel ponownie włącza muzykę i uczniowie znów pląsają po klasie. Inne hasła mogą brzmieć następująco: skakanie przez fale, odbijanie piłki plażowej, opalanie się, jedzenie lodów itp. Należy je dość często zmieniać.

6. Ćwiczenia słuchowe – analiza i synteza głoskowa

Ochotnicy podają nazwy wybranych pamiątek wakacyjnych. Pozostałe osoby powtarzają wyrazy głoskami.

7. Ciekawe, czy wiesz?

Nauczyciel zachęca dzieci do wysłuchania ciekawostek: Czy wiecie dlaczego warto podróżować?

Po pierwsze: uczymy się. Zwiedzanie różnych miejsc pozwoli nam zobaczyć wszystko na własne oczy. Czy drapacze chmur są naprawdę tak wysokie? Jak wygląda Ziemia widziana z samolotu?

Po drugie: stajemy się mądrzejsi. Mamy większą wiedzę o świecie, który nas otacza. Sami możemy przekonać się, czy pizza we Włoszech smakuje lepiej, a w ciepłych krajach jest naprawdę gorąco?

Po trzecie: poznajemy wielu ciekawych ludzi. Dowiadujemy się, jak żyją, gdzie mieszkają i co robią na co dzień. Możemy pochwalić się innym, że mamy przyjaciół w innych miastach lub dalekich krajach.

I po czwarte: bo z niecierpliwością czekamy na kolejną podróż!

8. Ćwiczenia słuchowe – analiza i synteza głoskowa

Nauczyciel rozdaje uczniom bilety z rysunkami wakacyjnych pamiątek. Uczniowie rysują pod każdym rysunkiem tyle kresek, ile głosek słyszą w jego nazwie.

Nauczyciel najpierw wykonuje to zadanie z całą klasą. Uczniowie po kolei nazywają rysunki, liczą, ile głosek słychać w ich nazwie. W ten sposób nauczyciel ma pewność, że obrazki są nazwane prawidłowo.

9. Podsumowanie

Nauczyciel prosi, by chętne dziecko pokazało, gdzie na mapie Polski znajdują się góry i morze.

BLOK TEMATYCZNY: MY W SZKOLE

6. Temat dnia: Wspominamy lato

Zapis w dzienniku

Wypowiedzi na temat wakacji. Rozpoznawanie odgłosów lata. Rozmowa na temat wakacyjnych pamiątek. Ćwiczenie grafomotoryczne. Improwizacja ruchowa do utworu muzycznego. Co się dzieje latem w przyrodzie? – rozmowa. Kolory związane z latem. Wykonanie pracy plastycznej „Lato”. Analiza sylabowa wyrazów. Wypowiedzi na temat wykonanych prac plastycznych.

Główne cele:

Środki dydaktyczne

podręcznik cz. 1, zeszyt ćwiczeń cz. 1, płyta CD „Odgłosy”, ilustracje przedstawiające różne miejsca wypoczynku (góry, jeziora, morze, wieś, miasto), pudełko z wakacyjnymi pamiątkami (piórka, muszelki, kamyki, zasuszone kwiaty itp.), płyta CD „Muzyka klasyczna”: „Cztery pory roku” A. Vivaldi, paski kolorowej bibuły, kolorowe kartki z bloku (wszystkie kolory), farby akwarelowe lub plakatowe, pędzle, kartki z bloku rysunkowego A4

Przebieg zajęć

1. Zabawa na powitanie

Nauczyciel zaprasza dzieci, aby stanęły w kręgu. Wymienia różne części ciała, którymi dzieci będą się witać ze sobą. Każde dziecko wita się ze swoimi sąsiadami po prawej i lewej stronie.

2. Rozmowa kierowana – praca z podręcznikiem (ćw. 1, str. 10)

Nauczyciel umieszcza w widocznym miejscu ilustracje przedstawiające różne miejsca wypoczynku: góry, jeziora, morze, wieś, miasto. Rozmawia z dziećmi na temat wakacji, nawiązując do ilustracji. Chętni uczniowie opowiadają o tym, jak spędzili lato, opowiadają o ciekawych zdarzeniach, które im się przytrafiły.

3. Ćwiczenie słuchowe „Wakacyjne odgłosy” (płyta CD „Odgłosy”)

Uczniowie słuchają nagranych na płycie odgłosów („Gdzie byliśmy latem?”) przywołujących wakacyjne wspomnienia: skrzeczące mewy, szum morza, las i źródełko. Za każdym razem, kiedy usłyszą dźwięki przypominające im miejsca wakacyjnego pobytu, podnoszą rękę.

4. Wakacyjne pamiątki – praca z podręcznikiem (ćw. 2, str. 10)

Nauczyciel pokazuje uczniom wakacyjne pamiątki. Zadaje pytania:

5. Kolorowanie ilustracji według kodu – praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, str. 7)

Uczniowie kolorują ilustrację według kodu.

6. Zabawa przy muzyce (płyta CD, „Cztery pory roku” A. Vivaldi)

Uczniowie otrzymują od prowadzącego paski kolorowej bibuły. Nauczyciel odtwarza fragmenty utworu. Dzieci tańczą swobodnie, improwizując. Po skończonej zabawie nauczyciel rozmawia z dziećmi o nastroju w utworze oraz o tym, co ich zdaniem przedstawiała muzyka.

7. Praca z podręcznikiem – rozmowa kierowana (ćw. 3, str. 10)

Nauczyciel rozmawia z dziećmi o zmianach w przyrodzie latem. Zadaje pytania:

Prowadzący rozkłada przed uczniami kolorowe kartki, prosi, aby dzieci wybrały te kolory, które pasują do lata. Pozostałe kartki zabiera.

8. Praca plastyczna „Lato”

Uczniowie malują na kartce A4. Używają farb w kolorach, które wybrali w poprzednim ćwiczeniu.

9. Ćwiczenie językowe

Nauczyciel wskazuje kolejno na przedmioty w klasie. Prosi, aby chętni uczniowie podzielili ich nazwy na sylaby. Ćwiczenie powtarzamy również z całą klasą.

10. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 2, str. 7)

Uczniowie nazywają przedmioty na obrazkach. Klaskając w dłonie, dzielą nazwy na sylaby i dokonują zapisu.

11. Ćwiczenie grafomotoryczne – praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 3, str. 7)

Uczniowie rysują falę.

12. Podsumowanie

Nauczyciel umieszcza prace plastyczne uczniów na klasowej tablicy. Chętni uczniowie opowiadają, co namalowali.

BLOK TEMATYCZNY: MY W SZKOLE

7. Temat dnia: Co będziemy robić w szkole?

Zapis w dzienniku

Rozmowa kierowana „Moje zainteresowania”. Wypowiedzi ustne na temat umiejętności, które dzieci chciałyby zdobyć w szkole. Omówienie ilustracji z podręcznika. Wykonanie rysunku ulubionego zajęcia. Zabawa słuchowo-ruchowa. Ćwiczenia orientacji w schemacie ciała – określanie prawej i lewej strony ciała. Rozmowa na temat „Co by było, gdyby nie było szkoły”.

Główne cele:

Środki dydaktyczne

podręcznik cz. 1, zeszyt ćwiczeń cz. 1, gumki frotki dla każdego ucznia

Przebieg zajęć

1. Zabawa na powitanie

Uczniowie siadają w kręgu, nauczyciel rozpoczyna zabawę, podchodząc do wybranego dziecka i witając się, np. przez podanie dłoni. Przywitane dziecko podchodzi do wybranej osoby i wita się z nią w dowolny sposób, np. przez ukłon, przybicie „piątki”, pomachanie ręką itd. Każdy powinien przywitać się inaczej. Zabawa kończy się, kiedy wszystkie dzieci zostaną przywitane.

2. Rozmowa kierowana „Moje zainteresowania”

Nauczyciel zadaje dzieciom pytania związane z ich zainteresowaniami:

3. Praca z podręcznikiem (ćw. 1, 2, 3, str. 11)

Uczniowie przyglądają się ilustracjom w podręczniku. Chętni opowiadają o tym, co robią dzieci w szkole, czego się można w niej nauczyć, a czego nie.

4. Praca plastyczna – praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, str. 8)

Uczniowie rysują to, co lubią robić najbardziej.

5. Zabawa ruchowa „Co lubię”

Dzieci siadają w kręgu na krzesełkach. Nauczyciel mówi: Teraz zamieniają się miejscami:

6. Ćwiczenie grafomotoryczne – praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 2, str. 8)

Uczniowie rysują drogę, jaką dzieci muszą pokonać, aby dotrzeć do zabawek.

7. Zabawa ruchowa – orientacja w schemacie ciała (prawa i lewa strona ciała)

Uczniowie otrzymują gumki frotki i wkładają je na prawą rękę. Wykonują polecenia nauczyciela:

8. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 3, str. 8)

Uczniowie znajdują i otaczają czerwoną pętlą taką samą piłkę, jak pierwsza z lewej strony.

9. Podsumowanie – praca z podręcznikiem (ćw. 4, str. 11)

Nauczyciel rozmawia z dziećmi na temat: „Co by było, gdyby nie było szkoły?”

BLOK TEMATYCZNY: MY W SZKOLE

8. Temat dnia: Jak zachowujemy się w szkole?

Zapis w dzienniku

Rozmowa na temat znaczenia terminu: zasada. Analizowanie zachowania dzieci przedstawionych na ilustracji. Ustalenie i zapisanie klasowych zasad. Odróżnianie zachowań bezpiecznych od zagrażających bezpieczeństwu dzieci. Zapoznanie z drogą ewakuacyjną w szkole i znakami ewakuacyjnymi. Rysowanie najkrótszej drogi z klasy do wyjścia ze szkoły na podstawie obserwacji. Analiza sylabowa wyrazów.

Główne cele:

Środki dydaktyczne

podręcznik cz. 1, zeszyt ćwiczeń cz. 1, kartka z bloku A3, kolorowe markery, farba plakatowa, kartki A4, ołówki

Przebieg zajęć

1. Zabawa „Najbardziej lubię…”

Dzieci ustawiają się w kręgu. Nauczyciel stoi w środku i trzyma piłkę. Przypomina i utrwala wiadomości zdobyte na poprzednich zajęciach: Do kogo rzucę piłkę, ten wymienia, co lubi robić najbardziej lub czym się interesuje. Kto odpowie, rzuca piłkę z powrotem do mnie.

Nauczyciel rzuca piłkę do każdego ucznia, a dzieci podają przykłady. Po skończonej zabawie dzieci i nauczyciel siadają w kręgu.

2. Rozmowa kierowana „Co to są zasady?”

Nauczyciel rozpoczyna rozmowę kierowaną: Przed rozpoczęciem zabawy przedstawiłam/-łem wam jej zasady. Jak myślicie, dlaczego? Dzieci odpowiadają.

Uwaga! W tym momencie nauczyciel wyjaśnia dzieciom pojęcie „zasada”. Według słownika języka polskiego: zasada to ustalony na mocy jakiegoś przepisu lub zwyczaju sposób postępowania w danych okolicznościach.

Nauczyciel kontynuuje, zadając bardziej konkretne pytania:

– Dlaczego kierowcy mają ustalone zasady ruchu drogowego?

– Jakie zasady zachowania obowiązują np. w kinie?

– Jakie zasady panują w waszych domach?

– Co by się działo w klasie, gdyby wszyscy mówili jednocześnie?

Nauczyciel zachęca dzieci do podawania własnych przykładów sytuacji, w których niezbędne jest zachowanie odpowiednich norm i zasad.

Na koniec prowadzący zwraca uwagę dzieciom na chaos, jaki zapanowałby na świecie, gdyby ludzie nie przestrzegali obowiązujących ich zasad i norm.

3. Praca z podręcznikiem (ćw. 1, str. 12)

Uczniowie wraz z nauczycielem analizują ilustracje zawarte w podręczniku. Zastanawiają się, co robią dzieci, aby w szkole było bezpiecznie. Następnie podają swoje pomysły na zwiększenie bezpieczeństwa w szkole, do której chodzą.

4. Zabawa relaksacyjna – masażyk (wg M. Bogdanowicz) „Tu płynie rzeczka”

Dzieci dobierają się parami, siadają jedno za drugim. Masażyk wykonuje dziecko siedzące jako drugie. Potem następuje zmiana miejsc w parach i powtórzenie zabawy.

Tu płynie rzeczka, (linia falowana wzdłuż całych pleców)

tędy przeszła pani na szpileczkach. (delikatne dotykanie czubkami palców)

Tu stąpały słonie, (ugniatanie powoli całymi dłońmi)

i biegały konie. (delikatny galop pięściami)

Wtem przemknęła szczypaweczka, (delikatne szczypanie)

zaświeciły dwa słoneczka, (dwa koła jednocześnie całą dłonią)

spadł drobniutki deszczyk, (deszczyk opuszkami palców po całych plecach)

czy przeszedł cię dreszczyk? (szybkie „tup, tup, tup” palcami wzdłuż kręgosłupa)

5. Zasady klasowe – praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, str. 9)

Uczniowie przyglądają się uważnie obrazkom i opisują, jakich zasad klasowych one dotyczą.

Nauczyciel może zadać dodatkowe pytania do ćwiczeń:

– Czy chłopiec przyszedł punktualnie do szkoły?

– Po czym można poznać, że chłopiec spóźnił się na lekcje?

– Jak powinna brzmieć zasada, którą przedstawia pierwszy obrazek?

– Ile osób wypowiada się na drugim obrazku?

– Co robią pozostałe dzieci?

– Jak powinna brzmieć zasada, którą przedstawia drugi obrazek?

Nauczyciel zapisuje kolorowymi markerami zasady na dużej kartce.

6. Praca z podręcznikiem – ustalanie klasowych zasad (ćw. 2, str. 12)

Uczniowie pod kierunkiem nauczyciela ustalają, jakie zasady będą obowiązywać w ich klasie. Korzystają z ilustracji w podręczniku. Nauczyciel zapisuje kolejne zasady na dużej kartce. Uczniowie deklarują, że będą przestrzegać wspólnie ustalonych zasad. Następnie odbijają kciuk zanurzony w farbie pod zasadami, w ten sposób się podpisując. Dzieci, które potrafią zapisać swoje imię, podpisują się obok odcisku kciuka.

Warto zatytułować pracę „Nasze zasady klasowe” i umieścić ją w klasie, w miejscu widocznym dla wszystkich. Co jakiś czas należy dzieciom przypomnieć o zasadach, jakie ustalili i pod którymi się podpisali.

7. Praca z podręcznikiem (ćw. 3, 4, str. 12)

Uczniowie odpowiadają na pytania dotyczące łamania zasad oraz tego, do kogo należy się zwrócić o pomoc.

8. Kolorowanie ilustracji – praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 2, str. 9)

Uczniowie kolorują na ilustracji te dzieci, których zachowanie nie zagraża bezpieczeństwu innych.

9. Zajęcia praktyczne – praca z podręcznikiem (ćw. 5, 6, 7, str. 13)

Nauczyciel wyjaśnia dzieciom znaczenie znaków ewakuacyjnych. Dzieci zastanawiają się, kiedy należy z nich korzystać. Nauczyciel rozdaje uczniom kartki A4 i ołówki. Wychodzi z dziećmi na szkolny korytarz i przemierza drogę ewakuacyjną, zwracając uwagę na zamieszczone znaki. Dzieci kierują się, odczytując znaczenie obrazków. Następnie przechodzą z klasy do wyjścia ze szkoły najkrótszą drogą. Dzieci na kartkach rysują drogę, jaką trzeba pokonać.

10. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 3, str. 9)

Uczniowie rysują pod każdym obrazkiem tyle kółek, ile sylab słyszą w jego nazwie.

11. Podsumowanie

Nauczyciel odczytuje zasady klasowe. Chętne dzieci losują znaki ewakuacyjne i wyjaśniają ich znaczenie.

BLOK TEMATYCZNY: MY W SZKOLE

9. Temat dnia: Jak zachowujemy się na placu zabaw?

Zapis w dzienniku

Przypomnienie klasowych zasad. Odmierzanie odległości w terenie za pomocą kroków. Poznanie regulaminu placu zabaw oraz oznaczeń obrazkowych. Wymyślanie własnych znaków. Wypowiedzi ustne na podstawie zdjęć. Zabawa dramowa. Wykonanie rysunku „Wymarzony plac zabaw”. Tworzenie i odnajdywanie rymów. Gra podwórkowa na boisku szkolnym.

Główne cele:

Środki dydaktyczne

podręcznik cz. 1, zeszyt ćwiczeń cz. 1, regulamin szkolnego placu zabaw, karteczki – bilety (tyle, ilu jest uczniów) w 5 kolorach, kredki, obrazki, których nazwy się rymują – ok. 10 par, skakanka, piłka, hula-hoop, szarfa, woreczki z ryżem, kreda

Przebieg zajęć

1. Zabawa na powitanie – przypomnienie klasowych zasad

Dzieci stoją w kole. Nauczyciel stoi w środku i trzyma piłkę. Przypomina i utrwala klasowe zasady ustalone na poprzednich zajęciach: Do kogo rzucę piłkę, ten wymienia jedną zasadę, jakiej powinien przestrzegać w klasie. Kto odpowie, rzuca piłkę z powrotem do mnie. Nauczyciel rzuca piłkę do każdego ucznia, a dzieci podają zasady.

2. Praca z podręcznikiem – praktyczne działania matematyczne (ćw. 1, 2, 3, str. 14)

Nauczyciel zaprasza uczniów na szkolny plac zabaw. Wspólnie odmierzają krokami odległość od wejścia do poszczególnych urządzeń. Ustalają, do którego urządzenia jest najbliżej, a do którego najdalej. Odszukują regulamin placu zabaw. Nauczyciel odczytuje kolejno punkty regulaminu. Wspólnie z dziećmi omawia je, prosząc, aby dzieci uzasadniły konieczność stosowania się do zapisanych zasad. Odszukują ewentualne znaki ikoniczne. Ustalają ich znaczenie. Zastanawiają się, jakie jeszcze inne znaki mogą znajdować się na placu zabaw.

3. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, str. 10)

Nauczyciel prosi, aby dzieci przyjrzały się zdjęciom. Uczniowie wymyślają zasady, których należy przestrzegać podczas zabaw na przedstawionych urządzeniach. Uzasadniają swoje wypowiedzi.

4. Zabawa dramowa

Nauczyciel rozdaje dzieciom bilety na plac zabaw (kolorowe karteczki). Dzieci, które mają ten sam kolor biletów, tworzą jedną grupę. Zadaniem grup jest przedstawienie zabawy, w którą można się bawić na placu zabaw. Pozostali mają odgadnąć, jaka to zabawa oraz wymienić jedną zasadę zachowania podczas zabawy.

5. Praca plastyczna – „Wymarzony plac zabaw” – praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 2, str. 10)

Uczniowie mają narysować swój wymarzony plac zabaw. Po skończonej pracy chętne dzieci przedstawiają kolegom swoje wymarzone miejsca do zabawy.

6. Zabawa słownikowa – rymy

Nauczyciel umieszcza na tablicy obrazki przedstawiające rzeczy/przedmioty, których nazwy się rymują (np. buty – nuty, nogi – rogi). Uczniowie nazywają obrazki, wskazują rymy. Następnie ochotnicy łączą obrazki w pary tak, jak podpowiada klasa. Nauczyciel pyta:

– Co zauważyliście w tych parach wyrazów?

– Jak nazywają się takie wyrazy, które brzmią podobnie?

– Kto poda inne przykłady wyrazów, które się rymują?

Uwaga! Czas trwania ćwiczenia należy dostosować do umiejętności i postępów uczniów.

7. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 3, str. 10)

Uczniowie łączą obrazki, których nazwy się rymują.

8. Podsumowanie – praca z podręcznikiem (ćw. 4, str. 15)

Uczniowie wychodzą na szkolne boisko. Nauczyciel organizuje miejsce i wyjaśnia zasady gry. Jeśli dzieci mają dodatkowe pomysły na ćwiczenia, np. z użyciem szarfy, nauczyciel uwzględnia je w organizacji. Liczbę powtórzeń można zaznaczyć kredą lub kładąc woreczki z ryżem.

BLOK TEMATYCZNY: JESTEM BEZPIECZNY

10. Temat dnia: Spotkanie z lekturą „Jak Wojtek został strażakiem”

Zapis w dzienniku

Rozwiązanie zagadki o strażaku. Wysłuchanie lektury „Jak Wojtek został strażakiem”. Rozmowa kierowana sprawdzająca zrozumienie treści. Alarm przeciwpożarowy – zabawa ruchowa. Rozmowa na temat pracy strażaka i jej znaczenia dla ludzi. Poznanie narzędzi pracy oraz stroju strażaka. Układanie zagadek. Praca plastyczna – wykonanie ilustracji do lektury, wykonanie albumu z pracami. Zapoznanie z numerem alarmowym do Straży Pożarnej. Ćwiczenie grafomotoryczne – przygotowanie do pisania. Omówienie wykonanych przez dzieci prac, nadanie im tytułów.

Główne cele:

Środki dydaktyczne

książka „Jak Wojtek został strażakiem” Cz. Janczarskiego, ilustracje przedstawiające: elementy stroju strażaka, bosak, wóz strażacki, toporek, drabinę, nożyce do metalu, wąż strażacki; koszyczek, ilustracje związane z lekturą (pożar, strażak, wóz strażacki, gaśnica, wąż strażacki, błyskawica), kartki z bloku dla każdego ucznia, pastele, dziurkacz, tasiemka, płyta CD z muzyką klasyczną, koszulki z wydrukowanymi na kolorowych kartkach (A4) i pociętymi na puzzle numerami 998 (jedna dla 3–4 osób), nauka pisania liter i cyfr cz. 1

1. Powitanie

Nauczyciel zadaje zagadkę:

Kto pracuje w hełmie,

Pnie się po drabinie,

Kiedy syczy ogień

I gdy woda płynie? (strażak)

2. Poznanie treści lektury

Nauczyciel czyta dzieciom lekturę „Jak Wojtek został strażakiem”, pokazuje ilustracje.

3. Rozmowa kierowana na podstawie lektury

Nauczyciel zadaje dzieciom pytania sprawdzające stopień rozumienia tekstu wierszowanego.

4. Zabawa ruchowa „Alarm przeciwpożarowy”

Uczniowie chodzą swobodnie po sali. Kiedy nauczyciel wypowiada hasło o grożącym niebezpieczeństwie (np. ogień, pożar, dym, iskra, pali się), dobierają się w pary i ustawiają przy drzwiach. Kiedy nauczyciel mówi „bezpieczeństwo”, ponownie chodzą po sali. Zabawę należy powtórzyć kilka razy.

5. Rozmowa kierowana

Nauczyciel rozmawia z dziećmi na temat pracy strażaka oraz w innych sytuacjach, kiedy pomoc strażaków jest potrzebna (wypadki samochodowe, szkody spowodowane silnymi wiatrami, powodziami). Dzieci wnioskują, że praca strażaka jest trudna, odpowiedzialna, niebezpieczna i bardzo potrzebna ludziom.

6. Czym posługuje się strażak?

Nauczyciel rozkłada na dywanie ilustracje przedstawiające elementy stroju strażaka oraz inne atrybuty związane z jego pracą (bosak, wóz strażacki, toporek, drabinę, nożyce do metalu, wąż strażacki). Pyta dzieci, czy wiedzą, co to są za przedmioty i do czego służą. Wspólnie omawiają także strój strażaka.

7. Zabawa słowna – układanie zagadek

Uczniowie zajmują miejsca na dywanie. Chętni losują z koszyczka ilustracje, nie pokazując ich innym. Zadaniem ucznia jest ułożenie zagadki dla kolegów, której rozwiązaniem jest obiekt z ilustracji. Zabawa kończy się, kiedy wszystkie zagadki zostaną rozwiązane.

8. Praca plastyczna – wykonanie ilustracji do lektury

Nauczyciel odtwarza niezbyt głośno wybrany utwór z płyty „Muzyka klasyczna”. Uczniowie rysują pastelami ilustracje do lektury. Nauczyciel zbiera prace, wykonuje książeczkę z ilustracjami, dziurkując kartki i łącząc je tasiemką.

9. Numer alarmowy

Nauczyciel dzieli dzieci na grupy 3–4-osobowe. Rozdaje dla każdej grupy koszulkę z puzzlami i prosi, aby dzieci ułożyły je w grupach. Kiedy wszystkie grupy ułożą, prowadzący pyta, czy dzieci wiedzą, co to za wzór. Wyjaśnia uczniom, że to numer do straży pożarnej. Dzieci powtarzają numer, mówiąc: dziewięć – dziewięć – osiem.

10. Ćwiczenie grafomotoryczne – nauka pisania liter i cyfr (str. 3)

Uczniowie wykonują ćwiczenia grafomotoryczne.

11. Podsumowanie

Nauczyciel prezentuje ilustracje zawarte w albumie. Chętni autorzy mogą omówić swoje prace, nadać im tytuły.

BLOK TEMATYCZNY: JESTEM BEZPIECZNY

11. Temat dnia: W prawo, w lewo

Zapis w dzienniku

Zabawa rozwijająca orientację w schemacie ciała. Odwrócenie schematu ciała w przestrzeni – praktyczne działania matematyczne. Odgrywanie scenek powitania z dorosłym i rówieśnikiem. Zabawa ruchowa przy muzyce. Ćwiczenie grafomotoryczne. Nazywanie kierunków na obrazkach: w prawo, w lewo, na dół, do góry. Odmierzanie odległości za pomocą stóp, porównywanie wyników. Praktyczne działania matematyczne – wprowadzenie pojęć: wyższy, niższy, najwyższy, najniższy. Rysowanie oburącz po śladzie i bez śladu. Odszukiwanie różnic na obrazkach.

Główne cele:

Środki dydaktyczne

podręcznik cz. 1, zeszyt ćwiczeń cz. 1, gumki frotki, koszyk z woreczkami, kolorowe paski bibuły dla każdego ucznia, płyta CD z muzyka relaksacyjną, obrazki ze zwierzętami – ok. 10

Przebieg zajęć

1. Zabawa ruchowa na powitanie

Dzieci stoją w kole. Nauczyciel rozdaje gumki frotki, które dzieci zakładają na lewą rękę. Nauczyciel stawia przed sobą koszyk z woreczkami. Podaje pierwszy woreczek dziecku po prawej stronie i prosi, aby dzieci podawały woreczek lewą ręką koledze do lewej ręki. W miarę, jak dzieci poprawnie wykonują ćwiczenie, prowadzący podaje kolejne woreczki. Nauczyciel decyduje o zakończeniu zabawy.

2. Praca z podręcznikiem – praktyczne działania matematyczne (ćw. 1, 2, str. 16)

Uczniowie zakładają gumki frotki na lewą rękę i wykonują podane ćwiczenia.

3. Zabawa z pląsem „Ugi bugi” (p. scen. 3, pkt.7)

4. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, 2, str. 11)

Uczniowie otaczają pętlą każde dziecko, które trzyma balon w prawej dłoni, a następnie kolorują balony odpowiednimi kolorami.

5. Scenki dramowe – praca z podręcznikiem (ćw. 3, str. 16)

Uczniowie mają odegrać scenki, w których pokażą, jak witają się z osobą dorosłą, a jak z kolegą i koleżanką.

6. Zabawa ruchowa – taniec z tasiemkami

Nauczyciel rozdaje uczniom kolorowe paski bibuły. Odtwarza z płyty muzykę relaksacyjną. Dzieci tańczą najpierw swobodnie, potem wykonują polecenia nauczyciela: wstążki do prawej ręki, machamy lewą ręką, wymieniamy się wstążkami, podając je koledze do lewej ręki, siadamy na dywanie, unosimy lewą nogę, opuszczamy lewą nogę, odwracamy głowę w prawo itd.

7. Ćwiczenie grafomotoryczne – praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 3, str. 11)

Uczniowie rysują szlaczki zgodnie z kierunkiem, który wskazują strzałki.

8. Praca z podręcznikiem – praktyczne działania matematyczne (ćw. 4, 5, str. 17)

Uczniowie określają kierunki, jakie wskazują ślady, używając zwrotów: w prawo, do góry, w lewo, na dół. Następnie odmierzają za pomocą stóp odległość od drzwi klasy do okna. Porównują pomiary i wnioskują, dlaczego wyniki różnią się od siebie.

9. Zabawa ruchowa „Stary Abraham”

Dzieci i nauczyciel stoją w kręgu. Śpiewają piosenkę, uderzając dłońmi w kolana.

Stary Abraham miał siedmiu synów,

siedmiu synów miał stary Abraham.

A oni siedli i nic nie jedli,

Tylko śpiewali sobie tak: Prawa ręka!

Następnie nauczyciel wypowiada słowa: Prawa ręka – i potrząsa nią. Dzieci go naśladują. Po odśpiewaniu piosenki nauczyciel wymienia nazwę kolejnej części ciała, dodając ją do nazwy wcześniej już wymienionej. Śpiewający potrząsają zawsze tą częścią ciała, której nazwa została wymieniona jako ostatnia.

10. Praktyczne działania matematyczne

Nauczyciel prosi dzieci, aby dobrały się w pary. Dzieci wskazują osobę wyższą i niższą w parze. Następnie uczniowie ustawiają się w kręgu i ustalają, kto jest najwyższy, a kto najniższy. Nauczyciel zaznacza linią na planszy w klasie wzrost każdego ucznia i podpisuje linię imieniem.

11. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, str. 12)

Przed wykonaniem ćwiczenia nauczyciel zadaje pytania do ilustracji:

Uczniowie mają otoczyć czerwoną pętlą najniższe dziecko, a zieloną pętlą najwyższe dziecko.

12. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 2, str. 12)

Uczniowie rysują biedronkę po śladzie prawą i lewą ręką jednocześnie, a następnie dorysowują biedronce kropki zgodnie z poleceniem.

13. Podsumowanie – praca z podręcznikiem (ćw. 6, str. 17)

Uczniowie odszukują różnice na obrazkach.

BLOK TEMATYCZNY: JESTEM BEZPIECZNY

12. Temat dnia: Droga do szkoły

Zapis w dzienniku

Wypowiedzi uczniów na temat ich drogi do szkoły. Omówienie historyjki obrazkowej – poznanie zasad przechodzenia przez ulicę. Nauka wierszyka na pamięć. Zabawa ruchowa – utrwalenie zasad bezpiecznego przechodzenia przez jezdnię. Omówienie ilustracji – stosowanie się do sygnalizacji świetlnej. Zabawa zespołowa utrwalająca zasady przechodzenia przez ulicę. Ćwiczenia grafomotoryczne. Wyklaskiwanie rytmu według wzoru. Wymyślanie własnych rytmów.

Główne cele:

Środki dydaktyczne

podręcznik cz. 1, zeszyt ćwiczeń cz. 1, szarfy, plansza z papieru do przyklejenia na ścianie, marker, obrazki zwierząt

Przebieg zajęć

1. Rozmowa kierowana „Jak bezpiecznie przejść przez ulicę?” – praca z podręcznikiem (historyjka obrazkowa, str. 18, ćw. 2, str. 19)

Uczniowie siadają w kręgu. Nauczyciel pyta: W jaki sposób można dostać się z domu do szkoły? Na prośbę nauczyciela ochotnicy opowiadają o drodze, którą docierają do szkoły (czy pokonują drogę pieszo, kto im towarzyszy, czy i w jakim miejscu przechodzą przez ulicę). Uczniowie przyglądają się ilustracjom w podręczniku. Wspólnie omawiają każdą ilustrację po kolei. Prowadzący zwraca uwagę uczniów na miejsce, w którym tata z dziewczynką przechodzą przez ulicę. Następnie nauczyciel omawia z uczniami zasady bezpiecznego przechodzenia przez jezdnię.

Pięć zasad przechodzenia przez jezdnię:

1. Zatrzymaj się przed wejściem na jezdnię.

2. Spójrz w lewo.

3. Spójrz w prawo.

4. Jeszcze raz spójrz w lewo.

5. Jeśli nie nadjeżdża żaden pojazd, przechodź przez ulicę.

2. Nauka wierszyka na pamięć – praca z podręcznikiem (ćw. 1, str. 18)

Nauczyciel uczy dzieci wierszyka na pamięć.

3. Zabawy ruchowe – praktyczne zadania matematyczne

A. Uczniowie ustawiają się w rzędzie, jedna osoba za drugą. Wykonują polecenia nauczyciela:

B. Uczniowie ustawiają się parami, jedna za drugą. Nauczyciel szarfą zaznacza na podłodze „wejście na jezdnię”. Każda para wykonuje polecenia nauczyciela:

Ważne! W tym czasie inne dzieci obserwują, czy dana para wykonuje polecenia prawidłowo.

4. Praca z podręcznikiem – rozmowa kierowana (ćw. 3, 4, str. 19, infografika, str. 19)

Nauczyciel rozmawia z dziećmi na temat sygnalizacji świetlnej. Omawia sygnalizację dla pieszych. Prosi, aby dzieci powiedziały, czym ona różni się od sygnalizacji dla pojazdów.

Pod kierunkiem nauczyciela uczniowie analizują sytuację przedstawioną na ilustracji.

Nauczyciel zadaje dzieciom pytania:

– Kogo widzicie na ilustracji?

– Dlaczego dziecko z osobą dorosłą może przejść przez ulicę?

– Dlaczego człowiek w czerwonej czapce nie przechodzi przez ulicę?

– Kiedy można bezpiecznie przejść przez jezdnię w miejscu z sygnalizacją świetlną?

– Jak należy przechodzić przez jezdnię w miejscu bez sygnalizacji świetlnej?

5. Zabawa zespołowa

Nauczyciel układa z szarf przejście dla pieszych. Uczniowie dzielą się na dwa zespoły. Każda osoba z drużyny ma poprawnie przejść na drugą stronę jezdni. Dzieci przechodzą pojedynczo raz z jednego, raz z drugiego zespołu. Za każde poprawnie wykonane zadanie drużyna otrzymuje punkt.

Ważne! Nauczyciel jest obserwatorem. Po skończonej zabawie przedstawia dzieciom punktację każdej drużyny i wskazuje drużynę, która zdobyła więcej punktów. Przedstawia również wnioski, które zaobserwował.

7. Ćwiczenia grafomotoryczne – praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, 2, str. 13)

Uczniowie zaznaczają kredką drogę, po której dziecko bezpiecznie przechodzi przez ulicę, oraz rysują szlaczki po śladzie.

8. Ćwiczenia słuchowe – wyszukiwanie rymów

Nauczyciel pokazuje obrazki ze zwierzętami. Zadaniem dzieci jest odnalezienie wyrazów rymujących się z nazwami zwierząt. Przykład: nauczyciel pokazuje obrazek przedstawiający żyrafę. Dzieci mówią: szafa.

9. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 3, str. 13)

Uczniowie wyklaskują rytm zgodnie ze wzorem oraz wymyślają własny rytm.

10. Podsumowanie

Uczniowie wspólnie recytują wierszyk, którego się dziś nauczyli.

11. Praca domowa

Nauczyciel prosi dzieci, aby – idąc jutro do szkoły – zwróciły uwagę na znaki, jakie mijają, aby obserwowały, czy inni ludzie prawidłowo przechodzą przez ulicę.

BLOK TEMATYCZNY: JESTEM BEZPIECZNY

13. Temat dnia: Znaki drogowe

Zapis w dzienniku

Utrwalenie zasad przechodzenia przez ulicę. Rozmowa kierowana „Moja droga do szkoły”. Zapoznanie ze znakami drogowymi dotyczącymi pieszych. Kolorowanie według wzoru. Zabawy ruchowe utrwalające zasady stosowania się do sygnalizacji świetlnej. Wykonanie pracy plastycznej „Zebra”. Rozmowa kierowana „Bezpiecznie na ulicy”. Figury geometryczne – praktyczne działania matematyczne. Nazywanie figur geometrycznych. Rysowanie i kolorowanie według wzoru.

Główne cele:

Środki dydaktyczne

podręcznik cz. 1, zeszyt ćwiczeń cz. 1, kartki w kolorze zielonym i czerwonym, plansze ze znakami drogowymi, liczmany w kształcie figur geometrycznych przygotowane przez nauczyciela, np. z kolorowego brystolu, czarna farba, pasta do zębów, plansza „Znaki drogowe”

Przebieg zajęć

1. Ćwiczenie wprowadzające do tematu zajęć

Uczniowie stają w rozsypce, twarzami zwróceni do nauczyciela. Przypominają, jak należy przygotować się do przejścia na drugą stronę ulicy na przejściu nieoznaczonym sygnalizacją świetlną – wykonują ruch głową w lewo, w prawo i jeszcze raz w lewo. Na zakończenie mówią wierszyk, którego nauczyli się poprzedniego dnia.

2. Rozmowa kierowana „Moja droga do szkoły”

Uczniowie siadają w kole. Na prośbę nauczyciela ochotnicy opowiadają o tym, jakie znaki drogowe zaobserwowali, idąc do szkoły. Nauczyciel zadaje dodatkowe pytanie: Czy osoby, które mijaliście na ulicy przestrzegały zasad bezpieczeństwa? Uczniowie uzasadniają swoje wypowiedzi.

3. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, str. 14)

Nauczyciel zadaje pytania do ćwiczenia: Gdzie możecie zobaczyć taki znak? Czy wiecie, co oznacza ten znak?

Uczniowie mają pokolorować znak drogowy według wzoru.

4. Zabawy ruchowe

A. Uczniowie ustawiają się w rozsypce. Swobodnie podskakują obunóż. Na hasło nauczyciela:

Zabawę można powtarzać kilkakrotnie, zmieniając formę ruchu.

B. Nauczyciel przygotowuje dwie kartki: jedną koloru zielonego, drugą – czerwonego. Uczniowie spacerują swobodnie po klasie. Gdy nauczyciel podniesie do góry czerwoną kartkę – zatrzymują się, gdy podniesie zieloną – zaczynają chodzić.

5. Wykonanie pracy plastycznej „Zebra”

Dzieci zamalowują na czarno kartki z bloku technicznego. Kiedy farba wyschnie, malują na kartkach pastą do zębów zebrę (przejście dla pieszych).

Dla urozmaicenia zajęć dzieci mogą białe pasy malować palcem zamoczonym w paście do zębów.

6. Rozmowa kierowana „Bezpiecznie na ulicy” – praca z podręcznikiem (ćw. 1, str. 20)

Nauczyciel prezentuje uczniom planszę ze znakami drogowymi. Dzieci mówią, co oznaczają poszczególne znaki drogowe.

Nauczyciel zadaje dodatkowe pytanie: Jakie znaki informują nas, czy możemy przejść przez ulicę, czy nie?

Dla przypomnienia dzieci mogą otworzyć swoje podręczniki na stronie 19.

7. Figury geometryczne – praktyczne działania matematyczne

Nauczyciel umieszcza w miejscu widocznym dla wszystkich plansze „Znaki drogowe”. Zwraca uwagę uczniów, że kształty znaków przypominają figury geometryczne.

Dzieci mają przed sobą liczmany w kształcie figur geometrycznych. Nauczyciel wskazuje na planszy znaki, a uczniowie przy każdym przykładzie podnoszą figury geometryczne, których kształt dostrzegają w danym znaku.

8. Praca z podręcznikiem (ćw. 2, str. 20)

Uczniowie podają nazwy figur geometrycznych.

9. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 2, str. 14)

Uczniowie łączą znaki drogowe z odpowiednimi figurami geometrycznymi.

Nauczyciel zadaje dodatkowe pytanie do ćwiczenia:

– Ile znaków drogowych ma kształt trójkąta/kwadratu/koła?

10. Podsumowanie – praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 3, str. 14)

Uczniowie przypominają, jakie znaki dziś poznali. Pokazują te, które znajdują się w pobliżu przejścia przez ulicę. Rysują według wzoru i kolorują.


BLOK TEMATYCZNY: JESTEM BEZPIECZNY

14. Temat dnia: Figury geometryczne

Zapis w dzienniku

Praca w grupach – układanie obrazków z figur geometrycznych. Rozpoznawanie figur geometrycznych. Utrwalenie nazw figur. Praca techniczna – układanka. Układanie ciągów figur. Zabawa integrująca. Kolorowanie według kodu. Zabawa grupowa przy muzyce. Rysowanie po śladzie. Rysowanie figur geometrycznych. Przedstawianie figur geometrycznych ruchem. Rozwiązywanie zagadek.

Główne cele:

Środki dydaktyczne

podręcznik cz. 1, zeszyt ćwiczeń cz. 1, liczmany w kształcie figur geometrycznych, kolorowy papier, nożyczki, klej, białe kartki A4 dla każdego ucznia, woreczek z ryżem, wybrane nagranie muzyki popularnej

Przebieg zajęć

1. Zabawa w grupach

Dzieci tworzą grupy czteroosobowe. Każda osoba w grupie wybiera liczmany w jednym kształcie (odpowiednio: kwadraty, koła, prostokąty, trójkąty). Uczniowie w zespołach wspólnie układają obrazki z figur.

Można każdej grupie zaproponować temat obrazka: jedna grupa układa postać, druga – dom, trzecia – zwierzę, czwarta – pojazd itp.

2. Praca z podręcznikiem (ćw. 1, str. 21)

Uczniowie mówią z jakich figur geometrycznych powstała każda z układanek, a także z ilu figur są zbudowane. Nauczyciel zadaje dodatkowe pytania:

3. Zabawa matematyczna „Rzuć i nazwij”

Nauczyciel rozkłada na podłodze liczmany w kształcie figur geometrycznych. Każde dziecko z wyznaczonego miejsca rzuca woreczkiem tak, aby spadł on na figurę. Zadaniem uczestnika jest nazywanie figury, w którą rzucił, oraz jej koloru.

4. Praca techniczna – praca z podręcznikiem (ćw. 2, str. 21)

Nauczyciel rozdaje uczniom kolorowe kartki. Dzieci wycinają samodzielnie figury w różnych kolorach. Układają ze swoich figur układankę i przyklejają ją na białej kartce papieru. Po ukończeniu pracy dzieci oglądają swoje prace.

5. Praca z podręcznikiem (ćw. 3, str. 21)

Nauczyciel prosi, aby dzieci wymyśliły i ułożyły z liczmanów swoje ciągi figur.

6. Zabawa integrująca grupę

Dzieci ustawiają się w kole. W środku staje jeden uczeń – „rolnik”. Podczas zabawy – zgodnie ze słowami piosenki – „rolnik” wybiera „żonę”, „żona” – „dziecko” itd. Wybrane osoby chodzą w środku koła, trzymając się za ręce, i śpiewają: Rolnik sam w dolinie (3 razy). Rolnik bierze żonę (3 razy). Żona bierze dziecko (3 razy). Dziecko bierze nianię (3 razy). Niania bierze kotka (3 razy). Kotek bierze myszkę (3 razy). Myszka bierze serek (3 razy). Ser zostaje w kole, bo nie umiał w szkole tabliczki mnożenia ani podzielenia. Przy słowach: Ser zostaje w kole wszyscy klaszczą w ręce.

7. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, 2, 3, str. 15)

Uczniowie otaczają pętlą wszystkie koła, kolorują ludziki według kodu oraz liczą kwadraty i obok nich rysują tyle samo kół.

8. Zabawa ruchowa

Dzieci dobierają się po czworo. Nauczyciel odtwarza z płyty muzykę. Po chwili ścisza i wypowiada nazwę figury geometrycznej. Zadaniem dzieci jest ustawienie się w taki sposób, aby przedstawić podaną figurę. Zabawę powtarzamy kilka razy.

9. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, 2, 3, str. 16)

Uczniowie szukają figur, które ukryły się na obrazku, oraz je nazywają. Następnie rysują samochód i tramwaj bez odrywania ręki od kartki, a także zamalowują figury, które nie są trójkątami.

10. Podsumowanie – zagadki

Zagadka o kołach

Samochód ma cztery,

A rower ma dwa,

Taczka ma jedno,

A w sankach ich brak.

Zagadka o kwadracie

Cztery kąty proste i równe boki

Co to za figura, zgadnij mój drogi.

Zagadka o prostokącie

Choć to nie kwadrat,

Też ma cztery boki,

Kształtem przypomina ekran telewizora.

Zagadka o trójkątach

Ta figura jest ciekawa,

Ma trzy boki, kąty trzy,

Nie jest kołem, to jest pewne,

a jej nazwę podaj ty.

BLOK TEMATYCZNY: ULUBIONE ZABAWKI

15. Temat dnia: A jak album

Zapis w dzienniku

Rozmowa na temat albumu i jego zawartości. Zabawa słuchowo-ruchowa „Robimy zdjęcia”. Wprowadzenie liter A, a na podstawie wyrazów: album, Ala. Poznanie pojęcia „samogłoska”. Analiza i synteza głoskowa oraz sylabowa wyrazów. Pisownia imion wielką literą. Analiza i synteza literowa wyrazów. Zabawa słownikowa. Gimnastyka dłoni i palców. Ćwiczenia grafomotoryczne. Nauka pisania liter A, a. Wskazywanie przedmiotów potrzebnych w szkole.

Główne cele:

Środki dydaktyczne

podręcznik cz. 1, zeszyt ćwiczeń cz. 1, nauka pisania liter i cyfr cz. 1, aparat fotograficzny, album ze zdjęciami – wśród zdjęć musi być fotografia dziewczynki, białe kartoniki, nakrywki, plansze demonstracyjne liter A, a drukowane i pisane, piłka, tacki z kaszą, płyta z wybraną muzyką

Przebieg zajęć

1. Wprowadzenie – rozmowa kierowana

Nauczyciel demonstruje aparat fotograficzny. Zadaje dzieciom pytania:

Prowadzący pokazuje album ze zdjęciami. Zwraca uwagę na zdjęcie dziewczynki, zatrzymuje się dłużej na tym zdjęciu, wyjaśnia dzieciom, że ma ona na imię Ala. Dzieci mogą powiedzieć, jak wygląda dziewczynka, w co jest ubrana itd.

2. Zabawa słuchowo-ruchowa „Robimy zdjęcia”

Uczniowie poruszają się swobodnie po sali. Na hasło: „zdjęcie” zatrzymują się. Starają się wytrwać bez ruchu kilka sekund. W tym czasie nauczyciel robi im zdjęcie na niby.

3. Wprowadzenie liter A, a

Nauczyciel wykłada wyrazy podstawowe na schemacie głoskowym (białe kartoniki).

(album) (Ala)

Nauczyciel pyta dzieci:

Prowadzący prezentuje plansze demonstracyjne z literami A, a. Wspólnie z uczniami analizują kształt liter, mówią, z czego się składają, do czego są podobne. Zwraca też uwagę na orientację w stosunku do stron ciała oraz na kartce papieru.

Nauczyciel wypowiada głoskami słowa: album i Ala. Uczniowie dzielą również słowa na głoski i sylaby. Mogą przy tym klaskać lub tupać. Umieszczają czerwone nakrywki w miejscach, w których słyszą głoskę a.

Następnie nauczyciel przedstawia modele wyrazów ze wzorami liter A, a drukowanymi, a niżej pisanymi.

4. Praca z podręcznikiem (str. 22)

Uczniowie dzielą słowo „album” na sylaby, na głoski, na końcu wypowiadają całe słowo.

To samo ćwiczenie wykonują z wyrazami: Ala, mak, ryba. Mówią, w którym miejscu w wyrazie słyszą głoskę a (na początku, w środku, na końcu). Nauczyciel zwraca uwagę dzieci na pisownię imion wielką literą.

5. Analiza i synteza literowa – praca z podręcznikiem (str. 22)

Nauczyciel zachęca uczniów do odszukania na ilustracji liter A. Prosi, aby dzieci wymieniły nazwy przedmiotów z obrazka, w których słychać głoskę a (album, książka, dziewczynka, półka, warkocze, spódnica itd.). Uczniowie ustalają, w którym miejscu w słowie słychać tę głoskę.

6. Zabawa słownikowa

Uczniowie stają w kręgu. Nauczyciel w środku rzuca piłkę do wybranego ucznia, wypowiadając słowa. Jeśli w słowie jest głoska a, uczeń chwyta piłkę, jeśli nie ma, to nie może jej chwycić. Dziecko, które poprawnie wykona zadanie wchodzi do środka i zastępuje nauczyciela. Zabawa trwa tak długo, aż wszystkie dzieci poprawnie wykonają zadanie.

7. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, 2, str. 17)

Uczniowie wymawiają razem głoskami nazwy przedmiotów na obrazkach. Ustalają, które okienko zamalują jako miejsce występowania głoski a. Następnie czerwoną kredką podkreślają litery A, a w wyrazach.

8. Nauka pisania liter A, a

Nauczyciel umieszcza na tablicy planszę demonstracyjną z literami pisanymi A, a. Demonstruje sposób pisania liter A, a. Uczniowie kreślą litery palcem w powietrzu, korzystając ze wzoru zamieszczonego na tablicy. Następnie piszą litery palcem po stoliku i na tackach z kaszą.

9. Gimnastyka dłoni i palców

Uczniowie wraz z nauczycielem wykonują gimnastykę dłoni i palców:

Powitanie palców każdy z każdym:

Składamy dłonie z rozwartymi palcami skierowanymi do góry, dotykamy palcami jednej dłoni do każdego palca drugiej dłoni.

Wkręcanie żarówek:

Wyciągamy przed siebie wyprostowane ręce i wykonujemy ruchy takie, jak przy wkręcaniu żarówki, a następnie jej wykręcaniu.

Powtarzamy to ćwiczenie stając na palcach z wyciągniętymi w górę rękoma.

10. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 3, str. 17)

Uczniowie rysują wzór po śladzie, a następnie samodzielnie.

11. Nauka pisania liter i cyfr (str. 4, tylko powiększona liniatura)

Uczniowie piszą litery po śladzie, a następnie samodzielnie. Nauczyciel zwraca uwagę na prawidłowy uchwyt ołówka i kierunek kreślenia liter.

12. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 4, str. 17)

Uczniowie piszą litery po śladzie, a następnie samodzielnie.

13. Praca domowa – nauka pisania liter i cyfr (str. 4, wąska liniatura)

Uczniowie mają zadanie napisać litery po śladzie.

14. Podsumowanie – praca z podręcznikiem (ćw. 2, str. 23)

Uczniowie nazywają przedmioty, które zabierają do szkoły. Wskazują na te, w których nazwach słychać głoskę a.


BLOK TEMATYCZNY: ULUBIONE ZABAWKI

16. Temat dnia: Ptasie radio

Zapis w dzienniku

Zabawa słuchowa „Kto to mówi?”. Wysłuchanie wiersza J. Tuwima pt. „Ptasie radio”. Rozmowa kierowana na temat wiersza. Zasady zabawy w chowanego. Przykłady wyliczanek. Poznanie ciekawostek o zwierzętach z wiersza. Zabawa ruchowa. Utrwalenie liter A, a – odczytywanie rebusów. Analiza wyrazowa zdania. Praca techniczna – wykonanie kartki do albumu liter i cyfr. Zabawa dramowa „Jakie to zwierzę?”. Praktyczne działania matematyczne – niższy, wyższy, najniższy, najwyższy. Zabawa ćwicząca spostrzegawczość. Zabawa w chowanego.

Główne cele:

Środki dydaktyczne

podręcznik cz. 1, zeszyt ćwiczeń cz. 1, nauka pisania liter i cyfr cz. 1, wiersz Juliana Tuwima pt. „Ptasie radio”, sylwety wybranych ptaków występujących w wierszu, ciekawostki o prezentowanych ptakach (ew. prezentacja multimedialna przygotowana przez nauczyciela), trzy sylwety zwierząt: wrona, zebra, żyrafa, tamburyn, klucz, różne drobne przedmioty (6 sztuk), np. tubka z klejem, długopis, maskotka, nożyczki itp.; duża chusta lub koc, kartka A4 dla każdego ucznia, kolorowe czasopisma, klej, nożyczki, koszulka biurowa, skoroszyt

Przebieg zajęć

1. Zabawa na powitanie „Kto to mówi?”

Uczniowie siedzą w szeregu. Nauczyciel zaprasza wybraną osobę na środek i prosi, aby usiadła tyłem do grupy. Wskazuje kolejno na dzieci, które mówią głośno „Dzień dobry”. Zadaniem ucznia siedzącego tyłem jest odgadnięcie, kto wypowiedział słowa powitania. Nauczyciel wskazuje kolejne dziecko, które będzie odgadywać.

2. Wysłuchanie wiersza „Ptasie radio” J. Tuwima

Nauczyciel czyta dzieciom wiersz.

3. Rozmowa kierowana na temat wiersza

Prowadzący zadaje dzieciom pytania sprawdzające, co zapamiętały z wiersza:

4. Czy wiesz, że?

Nauczyciel prezentuje dzieciom sylwety wybranych ptaków występujących w wierszu oraz omawia ciekawostki przygotowane na temat ptaków. Może przygotować zajęcia w formie prezentacji multimedialnej.

5. Zabawa ruchowa „Lustra”

Nauczyciel prosi, aby dzieci dobrały się w pary. Jedna osoba w parze wykonuje jakieś czynności, druga jest jej lustrzanym odbiciem i powtarza ruchy wykonywane przez stojącą przed „lustrem” postać. Prowadzący za pomocą tamburyna sygnalizuje zmianę gestów i roli uczniów w parach.

6. Utrwalenie liter A, a – praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, 2, 3, str. 18)

Uczniowie odczytują rebusy. Nauczyciel przypomina o pisowni imion wielką literą. Prowadzący odczytuje zdania. Po każdym zdaniu uczniowie ustalają, ile jest w nim wyrazów. Zamalowują odpowiednią liczbę kółek. Na zakończenie uczniowie dopasowują ilustracje do modeli głoskowych i łączą je ze sobą.

7. Praca techniczna – praca z podręcznikiem (ćw. 1, 3 str. 23)

Uczniowie wykonują na kartce A4 stronę z literą A, a do albumu liter, ozdabiając ją według własnego pomysłu. Nauczyciel umieszcza pracę każdego dziecka w koszulce, a następnie wpina do skoroszytu. Nauczyciel pyta uczniów: Co przypomina wam litera A, a?

8. Zabawa dramowa „Jakie to zwierzę?”

Prowadzący dzieli uczniów na grupki czteroosobowe. Każda grupa losuje spośród sylwet ptaka z wiersza, którego będzie naśladować (np. wróbla, słowika, jaskółkę, kukułkę, koguta, gila, sowę, bociana, szpaka, gąskę, kaczkę, jemiołuszkę). Pozostali uczniowie odgadują, jaki ptak jest pokazywany.

9. Praktyczne działania matematyczne – niższy, wyższy, najniższy, najwyższy

Nauczyciel rozkłada na dywanie sylwety wrony, zebry i żyrafy. Układa obrazki w kolejności od najniższego do najwyższego. Prosi, aby uczniowie powiedzieli, jakie zwierzę jest najniższe, a jakie jest najwyższe. Następnie mówi:

Na zakończenie prowadzący prosi uczniów:

Ćwiczenie należy powtórzyć 3–4 razy, zmieniając osoby w trójkach.

10. Zabawa ćwicząca spostrzegawczość

Na stole lub ławce ułożone są różne przedmioty (6 sztuk). Uczniowie przez chwilę przyglądają się tym rzeczom. Nauczyciel przykrywa wszystko dużą chustą lub kocem. Odwracając uwagę uczniów zabiera jeden przedmiot. Po odsłonięciu chusty zadaje dzieciom pytanie: Czego brakuje? Zabawę powtarzamy 4–5 razy.

11. Ćwiczenia grafomotoryczne – nauka pisania liter i cyfr (str. 5)

Uczniowie piszą litery A, a według wskazówek, a następnie dokańczają rysunki dzieci i dorysowują kolorowe piłki w odpowiednich miejscach.

12. Podsumowanie – zabawa ruchowa na świeżym powietrzu

Nauczyciel zaprasza dzieci na szkolne podwórko. Wybiera osobę, która zna wyliczankę i rozpoczynają zabawę w chowanego. Zabawa trwa do momentu, aż wszystkie chętne dzieci wezmą w niej udział jako szukający.

Jeśli pogoda nie jest sprzyjająca, można zastąpić zabawę na świeżym powietrzu inną zabawą, np. jedna osoba wychodzi za drzwi, nauczyciel ukrywa dowolny przedmiot w klasie. Uczeń wraca do sali i próbuje odnaleźć schowany fant. Pozostali pomagają mu w tym, uderzając palcami o ławkę cicho lub głośno w miarę, jak zbliża się do poszukiwanego przedmiotu. Zabawę należy powtórzyć kilka razy. Można zmienić sposób naprowadzania szukającego, np. na klaskanie, nucenie melodii itp.

BLOK TEMATYCZNY: ULUBIONE ZABAWKI

17. Temat dnia: L jak lalka

Zapis w dzienniku

Ćwiczenia dłoni i palców. Przygotowanie do pisania – ćwiczenia grafomotoryczne. Utrwalenie zasady pisowni imion wielką literą. Wprowadzenie liter L, l na podstawie wyrazów: lalka i Lena. Analiza sylabowa i głoskowa wyrazów. Odszukiwanie na ilustracji przedmiotów, w których nazwach słychać głoskę l. Nauka pisania liter L, l. Praca techniczna – wykonanie lalki z drewnianej łyżki. Zabawa relaksacyjna przy muzyce.

Główne cele:

Środki dydaktyczne

podręcznik cz. 1, zeszyt ćwiczeń cz. 1, nauka pisania liter i cyfr cz. 1, białe kartoniki, nakrywki, plansze demonstracyjne liter L, L drukowanych i pisanych, kartki A4 ze wzorem liter L, l pisanych w powiększonej liniaturze (kartki włożone do koszulek biurowych), mazaki, plastelina, gazety, papier karbowany, dla każdego dziecka: drewniana łyżka, wełna, resztki kolorowych tkanin, klej; wybrane nagranie muzyki relaksacyjnej, wierszyk relaksacyjny

Przebieg zajęć

1.Wprowadzenie – ćwiczenie dłoni i palców

Uczniowie lepią z plasteliny na polecenie nauczyciela: kulkę, wałeczek, sprężynkę, sznureczek itp. Następnie nauczyciel poleca wykonać podobne przedmioty z innych materiałów (papier gazetowy, karbowany. Pyta dzieci, z czego łatwiej było je wykonać.

2. Ćwiczenie grafomotoryczne – nauka pisania liter i cyfr (str. 6)

Uczniowie rysują szlaczki według wzoru.

3. Zabawa ruchowa

Uczniowie siedzą na dywanie. Nauczyciel przypomina o pisowni imion wielką literą. Następnie wypowiada różne słowa, wśród nich także imiona. Kiedy dzieci słyszą imię – wstają, kiedy inne słowo – siedzą.

3. Wprowadzenie liter L, l

Nauczyciel wykłada wyrazy podstawowe na schemacie głoskowym (białe kartoniki).

(lalka) (Lena)

Nauczyciel poleca dzieciom:

Uczniowie umieszczają niebieskie nakrywki w miejscach, w których słyszą głoskę l.

Prowadzący prezentuje plansze demonstracyjne z literami L, l. Wspólnie analizują kształt liter, mówią, z czego się składają, do czego są podobne. Nauczyciel zwraca też uwagę na orientację w stosunku do stron ciała oraz na kartce papieru.

Nauczyciel wypowiada głoskami słowa: lalka, Lena. Uczniowie dzielą również słowa na głoski i sylaby. Mogą przy tym klaskać lub tupać. Umieszczają niebieskie nakrywki w miejscach, w których słyszą głoskę l.

Następnie nauczyciel przedstawia modele wyrazów ze wzorami liter L, l drukowanymi, a niżej pisanymi.

4. Praca z podręcznikiem (str. 24)

Uczniowie dzielą słowo „lalka” na sylaby, na głoski, na końcu wypowiadają całe słowo. To samo ćwiczenie wykonują z wyrazami: okulary, krokodyl. Mówią, w którym miejscu wyrazu słyszą głoskę l (na początku, w środku, na końcu). Nauczyciel zwraca uwagę dzieci na pisownię imion wielką literą.

5. Zabawa słownikowa

Uczniowie siedzą w kręgu na krzesełkach. Dla jednej osoby brakuje krzesełka. Osoba, która stoi w środku, wypowiada różne słowa. Kiedy powie słowo z głoską l, wszyscy wstają i zmieniają miejsca. Zabawę kontynuuje dziecko, dla którego zabrakło miejsca.

6. Analiza i synteza głoskowa wyrazów – praca z podręcznikiem (str. 24)

Prowadzący prosi, aby dzieci wymieniły nazwy przedmiotów z obrazka, w których słychać głoskę l (lalki, klocki, bluzka, lis, okulary, wilk). Uczniowie ustalają, w którym miejscu w słowie słychać tę głoskę (na początku, w środku, na końcu).

7. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, 2, str. 19)

Uczniowie wymawiają razem głoskami nazwy przedmiotów na obrazkach. Ustalają, które okienko zamalują na niebiesko jako miejsce występowania głoski l. Następnie niebieską kredką podkreślają litery L, l w wyrazach.

8. Nauka pisania liter L, l

Nauczyciel umieszcza na tablicy planszę demonstracyjną z literami pisanymi L, l. Demonstruje sposób pisania liter L, l. Uczniowie kreślą litery palcem w powietrzu, korzystając ze wzoru zamieszczonego na tablicy. Następnie piszą litery palcem na plecach kolegi siedzącego obok. Nauczyciel rozdaje uczniom kartki ze wzorem liter L, l w powiększonej liniaturze (kartki muszą być umieszczone w koszulkach. Uczniowie mazakami piszą po śladzie (po koszulce).

9. Gimnastyka dłoni i palców

Nauczyciel prosi, aby dzieci wyobraziły sobie, że są w kuchni i mają w dłoniach ciasto na pierogi. Mówi:

10. Nauka pisania liter i cyfr (str. 7)

Uczniowie piszą litery po śladzie, a następnie samodzielnie. Nauczyciel zwraca uwagę na prawidłowy uchwyt ołówka i kierunek kreślenia liter.

11. Zabawa relaksacyjna przy muzyce

Nauczyciel prosi, aby dzieci utworzyły koło i obróciły się tak, aby stanąć jedno za drugim.

Następnie nauczyciel wypowiada tekst dowolnego wierszyka relaksacyjnego.

Uczniowie wykonują wskazane przez nauczyciela gesty na plecach kolegi stojącego z przodu.

Zabawę należy powtórzyć, kiedy dzieci odwrócą się w przeciwnym kierunku.

12. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 3, str. 19)

Uczniowie rysują wzory po śladzie, a następnie samodzielnie.

13. Praca techniczna – praca z podręcznikiem (str. 24)

Uczniowie wykonują lalki z drewnianych łyżek. Używają wełny, tkanin, miękkiego drutu, tasiemek. Wykonane prace prezentują kolegom, nadając im imiona. Chętni mogą powiedzieć, w jaki sposób będą się bawić swoją zabawką.

14. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 4, str. 19)

Uczniowie piszą litery po śladzie, a następnie samodzielnie. Nauczyciel zwraca uwagę na prawidłowy uchwyt ołówka i kierunek kreślenia liter.

15. Podsumowanie

Każdy uczeń wymienia słowo, w którym słychać głoskę l. Mówi też, czy słychać ją na początku, na końcu czy w środku słowa.

BLOK TEMATYCZNY: ULUBIONE ZABAWKI

18. Temat dnia: Szkolne przybory

Zapis w dzienniku

Praca techniczna – wykonanie kartki do albumu liter i cyfr. Rozwiązywanie zagadek. Opisywanie wyglądu i wykorzystania przyborów szkolnych. Nauka piosenki „Piosenka o instrumentach”. Ćwiczenia w czytaniu wyrazów. Analiza głoskowa wyrazów. Zabawa ruchowa „Kolory”. Praktyczne działania matematyczne – porównywanie liczebności zbiorów, pojęcia: więcej, mniej. Zabawa relaksacyjna. Ćwiczenie językowe – pojęcia: wewnątrz, na zewnątrz. Ćwiczenie grafomotoryczne. Nauka pisania połączeń literowych. Rozpoznawanie poznanych głosek w nazwach przedmiotów.

Główne cele:

Środki dydaktyczne

zeszyt ćwiczeń cz. 1, kartka A4 z konturem liter L, l, gazeta (jedna strona dla każdego), nożyczki, mazaki, plastelina lub kasza, klej, płyta z piosenką lub nagranie „Piosenka o instrumentach”, piłka, guziki różnej wielkości i koloru

Przebieg zajęć

1. Powitanie

Nauczyciel rozdaje uczniom po jednej stronie gazety. Każdy ma podkreślić kolorowym mazakiem wyrazy z literą L, l. Uczniowie porównują w parach, kto podkreślił więcej wyrazów.

2. Praca techniczna – strona z literą L, l do albumu liter i cyfr

Uczniowie wykonują na kartce A4 stronę z literą L, l do albumu liter według własnego pomysłu (np. wyklejają szablon plasteliną lub kaszą). Ozdabiają stronę kredkami. Nauczyciel umieszcza pracę każdego dziecka w koszulce, a następnie wpina do skoroszytu.

3. Wprowadzenie do zajęć – rozwiązywanie zagadek

Nauczyciel mówi: Posłuchajcie zagadek i spróbujcie odgadnąć, o jakich przedmiotach i przyborach jest w nich mowa?

Mieszkam w drewnianym płaszczyku,

stawiam kresek bez liku. (ołówek)

To domek dla pióra, kredek i mazaków,

dla gumki, ołówka i dla pisaków. (piórnik)

Razem z ołówkiem są parą z piórnika.

On coś napisze,

Ona sprawia, że napis znika. (gumka)

Zielona lub biała wisi na ścianie.

Każde zadanie rozwiążesz na niej. (tablica)

Do pisania po tablicy

w ręku ucznia lub uczennicy. (kreda)

3. Rozmowa kierowana „Szkolne przybory”

Uczniowie siadają w kole, kładą przed sobą wybrane przybory. Po kolei je opisują (np. jakiego są koloru, z czego są zrobione, czy są przydatne i do czego) Odpowiadają na pytanie nauczyciela: Czy lubisz swoje przybory? Czego najchętniej używasz? Odpowiedzi uzasadniają.

4. Nauka piosenki pt. „Piosenka o instrumentach”

Nauczyciel odtwarza piosenkę pt. „Piosenka o instrumentach”. Dzieci słuchają całego utworu. Następnie nauczyciel czyta dzieciom słowa piosenki. Wspólnie omawiają, o czym jest ten utwór, jaką ma melodię (wesoła, smutna, szybka, wolna itp.).

Omówienie słów piosenki jest potrzebne, aby dzieci zrozumiały tekst i łatwiej zapamiętały słowa. Nauczyciel śpiewa refren, a dzieci powtarzają. Nauczyciel śpiewa po kolei zwrotki – dzieci je powtarzają. Wspólnie próbują śpiewać całą piosenkę.

W ramach utrwalenia piosenki należy przez kolejne dni ją śpiewać. Warto uatrakcyjnić śpiew, np. z podziałem na grupy, śpiew tylko zwrotek lub tylko refrenów, raz cicho raz głośno.

5. Ćwiczenia w czytaniu – praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, str. 20)

Uczniowie czytają sylaby zgodnie z poleceniem najpierw wszyscy razem, następnie chętni indywidualnie.

6. Analiza głoskowa wyrazów – praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 2, str. 20)

Uczniowie wypowiadają głoskami nazwy przedmiotów przedstawionych na obrazkach. Zaznaczają na schematach głoskowych głoski a, l.

7. Zabawa ruchowa „Kolory”

Nauczyciel zaprasza dzieci do kręgu, wybrane dziecko staje w środku, trzymając piłkę. Gracze rzucają ją do siebie, wypowiadając jednocześnie jakiś kolor. Jeżeli osoba wypowie kolor „biały” lub „czarny”, nikt nie może złapać piłki. Jeżeli ktoś złapie piłkę, musi uklęknąć na kolano. Jeśli następnym razem odpowie poprawnie, wstaje.

8. Praktyczne działania matematyczne – więcej, mniej

Nauczyciel dzieli uczniów na grupy czteroosobowe i rozdaje każdej grupie garść guzików.

Prosi, żeby dzieci podzieliły swoje guziki według kryteriów:

Dzieci manipulują guzikami, dzieląc je według polecenia. Mogą układać w słupki lub rzędy. Nauczyciel po każdym poleceniu pyta dzieci w każdej grupie:

9. Zabawa relaksacyjna

Dzieci dobierają się parami. Siadają jedno za drugim. Nauczyciel mówi wierszyk relaksacyjny, np.:

LIST DO BABCI

„wygładzamy papier listowy” (masaż pleców otwartą dłonią)

Kochana babciu.

(piszemy palcem na plecach)

KROPKA. (z wyczuciem naciskamy plecy w jednym miejscu)

Piszę Ci, że (kontynuujemy pisanie)

mamy w domu kotka. (rysujemy wąsy)

KROPKA. (znów stawiamy kropkę)

Kotek chodzi, (kroczymy palcami)

kotek skacze, („skaczemy”, opierając dłoń na przemian na przegubie i palcach)

kotek drapie, (delikatnie drapiemy po plecach)

kotek chrapie. (opieramy na nich głowę i udajemy chrapanie)

Składamy list (krzyżujemy ręce)

Naklejamy znaczek (dotykamy czoła wewnętrzną stroną dłoni)

I zanosimy na pocztę (uczniowie chwytają się za ręce i „idą na pocztę”)

11. Ćwiczenie językowe – stosowanie pojęć: wewnątrz, na zewnątrz

Chętni uczniowie odpowiadają na pytania:

• Jakie przybory macie wewnątrz piórników?

• Jakie przybory położyliście na zewnątrz?

Uczniowie układają swoje zdania z wyrażeniami: wewnątrz, na zewnątrz.

12. Praca domowa – praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 3, 4, str. 20)

Uczniowie mają napisać w powiększonej liniaturze połączenia literowe po śladzie, a następnie samodzielnie. Następnie muszą rozpoznać poznane głoski w nazwach obrazków i zakreślić obrazki odpowiednio kolorami czerwonym i niebieskim.

Nauczyciel prosi, aby uczniowie porozmawiali w domu o zabawkach, którymi bawili się ich rodzice i dziadkowie.

Chętni mogą przynieść swoją ulubioną zabawkę.

13. Podsumowanie – rozwiązywanie zagadek

Papier do papieru, do papieru drewno,

przyklei na pewno. (klej)

Kartek sto lub dwieście

między okładkami zmieści. (książka)

W linię lub gładki

może być w kratkę.

Najchętniej w nim piszesz,

gdy ma kolorową okładkę. (zeszyt)

Mają dwoje uszu,

lecz nie słyszą wcale.

Za to ciąć materiał

umieją wspaniale. (nożyczki)

BLOK TEMATYCZNY: ULUBIONE ZABAWKI

19. Temat dnia: Nasze zabawki

Zapis w dzienniku

Słuchanie opowiadania czytanego przez nauczyciela. Wypowiedzi uczniów oparte na wyobraźni. Zadawanie pytań na podstawie ilustracji – używanie określeń: nad, pod, obok, po lewej stronie, po prawej stronie. Rozmowa kierowana „Co to jest wyobraźnia?”. Budowanie wypowiedzi ustnych „O czym mogłyby rozmawiać zabawki?”. Zagadki słowne – utrwalenie poznanych głosek. Ćwiczenie grafomotoryczne. Rozmowa na temat ulubionej zabawki. Zabawa ruchowa przy muzyce marszowej. Rozpoznawanie rymów. Zabawki rodziców i dziadków – rozmowa. Utrwalenie pisowni liter L, l w izolacji, w połączeniach literowych oraz w wyrazach.

Główne cele:

Środki dydaktyczne

podręcznik cz. 1, zeszyt ćwiczeń cz. 1, nauka pisania liter i cyfr cz. 1, wiersz Jana Brzechwy pt. „Tańcowała igła z nitką”, nagranie utworu marszowego, zabawki przyniesione przez dzieci, dawne zabawki lub ich zdjęcia (np. szmaciana lalka, „Baśka”, samochodzik-resorak, drewniane klocki)

Przebieg zajęć

1. Ćwiczenie wprowadzające – rozwijanie wyobraźni

Uczniowie siadają w kole. Zamykają oczy i uważnie słuchają opowiadania nauczyciela: W pewnym domu mieszkał mały chłopiec o imieniu Krzyś. Miał on pokój pełen zabawek. Kiedy tylko nadchodziła noc, zabawki rozmawiały między sobą, że są źle traktowane przez Krzysia. Pluszowy miś skarżył się, że ma naderwane ucho. Książki płakały, bo ich kartki były poplamione, a rogi pozaginane. Samochodziki od dawna nigdzie nie jeździły, bo nie miały kółek. Tylko nowy robot był zadowolony, bo Krzyś wciąż się nim bawił i wszędzie ze sobą zabierał…

Następnie nauczyciel zadaje pytania dotyczące historyjki mające pobudzić wyobraźnię uczniów:

– Jaką minę miał miś?

– Gdzie leżały książki?

– Jakiego koloru mogły być auta?

– Jak mógłby wyglądać nowy robot Krzysia?

2. Praktyczne działania matematyczne – praca z podręcznikiem (ćw. 1, str. 25)

Uczniowie przyglądają się uważnie ilustracji w podręczniku. Ćwiczą używanie wyrażeń określających stosunki przestrzenne, zadając pytania wybranemu koledze/koleżance.

3. Rozmowa kierowana „Co to jest wyobraźnia?”

Nauczyciel rozmawia z dziećmi na temat wyobraźni:

– Jak sądzicie, co to jest wyobraźnia?

– Kiedy potrzebna jest wyobraźnia?

Prowadzący podpowiada, że np. w trakcie zabawy z ulubioną zabawką, zabawy w naśladowanie itp.

– Co można sobie wyobrażać?

Nauczyciel podpowiada, że wyobrazić sobie można nie tylko obrazy, ale też np. smak, zapach czy uczucia.

– W czym pomaga nam wyobraźnia?

Nauczyciel podpowiada, że poprzez wyobraźnię można przewidzieć skutki pewnych zdarzeń czy zachowań, ale można też w szczególny sposób przeżywać bajki czytane przez rodziców (wyobrażamy sobie, jak wygląda bohater bajki, zły czarownik czy zwierzęta pojawiające się w opowiadaniu).

4. „O czym mogłyby rozmawiać zabawki?” – praca z podręcznikiem (ćw. 2, str. 25)

Uczniowie wyobrażają sobie, co mogłyby mówić zabawki. Dzielą się z kolegami swoimi pomysłami. Nauczyciel czuwa nad poprawnością wypowiedzi.

5. Zagadki słowne

Nauczyciel wypowiada słowa, np.: lew, miś, żonkil, portret, Lublin, Felek, koło. Kiedy dzieci słyszą w słowie głoskę l, klaszczą. Następnie prowadzący mówi słowa: łata, spodnie, bratek, Agata, pomidor, agrafka. Uczniowie, słysząc głoskę a, tupią. Na koniec nauczyciel wypowiada m.in. słowa, w których są głoski a oraz l (np.: lato, malwa, słoń, kalkulator, dom, lizak, koc, robot, lalka). Kiedy dzieci słyszą takie słowo, klaszczą i tupią jednocześnie.

6. Ćwiczenie grafomotoryczne – praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, str. 21)

Uczniowie łączą kropki. Kolorują wybrany rysunek.

7. Rozmowa kierowana „Moja ulubiona zabawka”

Uczniowie siedzą w kole, każdy trzyma przyniesioną z domu zabawkę. Po kolei prezentują swoich ulubionych towarzyszy zabaw. Aby ułatwić dzieciom prezentację, nauczyciel zadaje pytania:

– Od jak dawna masz tę zabawkę?

– Kto Ci ją podarował?

– Jak ją nazywasz?

– Jak się nią bawisz?

Nauczyciel zwraca dzieciom uwagę na konieczność posprzątania po skończonej zabawie. Następnie prowadzący prosi, aby chętni opowiedzieli o zabawkach swoich rodziców i dziadków. Pokazuje dzieciom dawne zabawki (lub ich zdjęcia): szmacianą lalkę, „Baśkę”, samochodzik-resorak, drewniane klocki. Dzieci oglądają i wypowiadają się, które zabawki są podobne do obecnych, a których już się nie spotyka.

Nauczyciel zadaje dzieciom pytanie:

Dzieci wypowiadają się na temat wykorzystania różnych przedmiotów do zabawy. Podają przykłady tych, którymi nie wolno się bawić. Uzasadniają, dlaczego (bo są niebezpieczne, zbyt cenne).

8. Zabawa ruchowa

Nauczyciel zaprasza uczniów na dywan. Włącza muzykę marszową. Dzieci chodzą po sali ze swoimi zabawkami. Kiedy muzyka cichnie, dobierają się dwójkami, maszerując dalej w parach. Gdy nauczyciel włącza ponownie muzykę dzieci maszerują znów pojedynczo. Zabawę powtarzamy 4–5 razy.

9. Ćwiczenie słuchowe – rozpoznawanie rymów

Nauczyciel czyta dzieciom wiersz pt. „Tańcowała igła z nitką” J. Brzechwy po dwa wersy. Prosi, aby uczniowie powtórzyli rymy z wiersza. Jeśli dzieciom podoba się wiersz, nauczyciel czyta go jeszcze raz w całości.

10. Rymy – praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 2, str. 21)

Uczniowie łączą w pary obrazki, których nazwy się rymują. Wymieniają nazwy obrazków, które nie mają rymów. Chętni tworzą własne rymy.

11. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 3, str. 21)

Uczniowie wymawiają rytmicznie zdanie, dzieląc je na sylaby.

12. Nauka pisania liter i cyfr (str. 8)

Uczniowie kolorują rysunek. Piszą litery, połączenia literowe oraz wyrazy po śladzie, a następnie samodzielnie w wąskiej liniaturze.

13. Podsumowanie – praca z podręcznikiem (ćw. 3, 4, str. 25)

Uczniowie opowiadają, czego dowiedzieli się o zabawkach swoich rodziców i dziadków. Ustalają, czy każdy przedmiot może być zabawką. Uzasadniają swoje zdanie.

BLOK TEMATYCZNY: ULUBIONE ZABAWKI

20. Temat dnia: W kąciku zabawek

Zapis w dzienniku

Rozmowa na temat kącika zabawek. Przeliczanie przedmiotów. Odnajdywanie cechy wspólnej przedmiotów i porównywanie ich liczebności. Praktyczne działania matematyczne: najkrótszy, najdłuższy, najmniejszy, największy, para. Przypomnienie poznanych figur geometrycznych. Rozwiązywanie zagadek. Scenki dramowe. Praca plastyczna „Kącik zabawek”. Utrwalenie piosenki „Piosenka o instrumentach”. Ćwiczenie grafomotoryczne. Zabawa „Miłe słowa”.

Główne cele:

Środki dydaktyczne

podręcznik cz. 1, zeszyt ćwiczeń cz. 1, nauka pisania liter i cyfr cz. 1, sznurki w dwóch kolorach i o długościach: 0,5 m, 1 m, 1,5 m (razem 6 sznurków), kartka z bloku rysunkowego, kredki ołówkowe, piłka, przygotowane przez nauczyciela zagadki słowne o zabawkach lub prezentacja multimedialna

Przebieg zajęć

1. Zabawa na powitanie

Zabawa „Echo” – nauczyciel wita dzieci, wypowiadając kolejno ich imiona. Uczeń, który usłyszy swoje imię, odpowiada echem (np. mówi dwa razy swoje imię). Jeżeli jest kilkoro dzieci o tym samym imieniu, odpowiadają wszystkie echem. Nauczyciel mówi również imiona, które nie występują wśród uczniów i wtedy powinna nastąpić chwila ciszy.

2. Rozmowa kierowana „Zabawki w kąciku zabawek”

Nauczyciel rozmawia z dziećmi na temat kącika zabawek:

3. Praca z podręcznikiem (ćw. 1, 2, str. 26)

Chętne dzieci liczą zabawki na ilustracji. Szukają cech wspólnych (kolorów).

Uczniowie porównują liczebność klocków.

4. Praktyczne działania matematyczne: najkrótszy, najdłuższy, najmniejszy, największy, para

Nauczyciel układa na dywanie sznurki w dwóch kolorach i o różnych długościach. Zadaje pytania:

5. Zagadki słowne

Nauczyciel odczytuje uczniom zagadki o zabawkach. Może przedstawić je w formie prezentacji multimedialnej.

6. Scenki dramowe – praca z podręcznikiem (ćw. 3, str. 26)

Nauczyciel dzieli uczniów na sześcioosobowe grupy. Zadaniem dzieci jest ułożenie zdań, które mogłyby wypowiedzieć do siebie klocki. Każde dziecko wciela się w rolę jednego klocka. Grupy przedstawiają przygotowane scenki.

7. Utrwalenie poznanych pojęć – praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, 2, 3, str. 22)

Dzieci kolorują najdłuższą i najkrótszą kredkę. Otaczają pętlą największy i najmniejszy przedmiot, a następnie łączą obrazki w kolejności od największego do najmniejszego i od najmniejszego do największego.

8. Praca plastyczna „Kącik zabawek”

Uczniowie rysują kącik z zabawkami – mogą narysować, jakie zabawki ich zdaniem powinny być w kąciku. Po skończonej pracy nauczyciel umieszcza prace w widocznym miejscu, np. na klasowej tablicy. Chętni omawiają, co narysowali.

9. Zabawa z piosenką

Uczniowie śpiewają piosenkę „Piosenka o instrumentach”, naśladując gestem grę na pojawiających się w piosence instrumentach.

10. Praca domowa – praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 4, str. 22)

Zadaniem uczniów jest pokolorowanie elementów według podanego wzoru.

13. Podsumowanie zajęć – zabawa integrująca „Miłe słowa”

Uczniowie siadają w kole. Nauczyciel podaje piłkę jednemu z dzieci i wypowiada miłe słowa na temat zachowania dziecka lub jego wyglądu. Uczeń, który otrzymał piłkę, podaje ją dalej dowolnie wybranej osobie, mówiąc przy tym coś miłego na temat koleżanki/kolegi. Zabawa trwa dopóty, dopóki każdy nie usłyszy komplementu.

BLOK TEMATYCZNY: SZKOLNY PLECAK

21. Temat dnia: Mój plecak

Zapis w dzienniku

Rozmowa kierowana „Co nosimy w szkolnym plecaku?”. Prawidłowy sposób noszenia plecaka. Utrwalenie pojęć określających stosunki przestrzenne. Zagadki słowne. Ćwiczenie grafomotoryczne. Analiza i synteza sylabowa wyrazów. Nauka piosenki „Kolorowe kredki”.

Główne cele:

Środki dydaktyczne

podręcznik cz. 1, zeszyt ćwiczeń cz. 1, nauka pisania liter i cyfr cz. 1, kartki papieru ksero, płyta „Piosenki” – „Kolorowe kredki”

Przebieg zajęć

1. Zabawa integrująca zespół klasowy

Dzieci poznają piosenkę śpiewaną na melodię utworu „Panie Janie”.

Witaj…(imię), witaj…(imię),

Jak się masz, jak się masz?

Wszyscy cię witamy, o nastrój pytamy,

Bądź wśród nas, bądź wśród nas.

2. Rozmowa kierowana „Co nosimy w szkolnym plecaku?” – praca z podręcznikiem (ćw. 4, str. 27)

Nauczyciel rozmawia z dziećmi na temat zawartości szkolnego plecaka:

Nauczyciel zwraca uwagę na ciężar plecaka i na przydatność rzeczy, które dzieci przynoszą do szkoły. Mówi także, że drugie śniadanie i picie nosimy bezpiecznie zapakowane i włożone najlepiej do oddzielnej przegrody w tornistrze. Nie zapominamy po powrocie ze szkoły o wyjęciu jedzenia, którego nie zjedliśmy.

Nauczyciel rozdaje dzieciom kartki, uczniowie sporządzają rysunkową listę rzeczy, które trzeba włożyć do plecaka. Chętni prezentują swoje listy.

Prowadzący prosi, aby chętni zaprezentowali, w jaki sposób noszą swoje plecaki. Zwraca uwagę na prawidłowe zakładanie plecaków, uwzględniając aspekt zdrowotny, praktyczny oraz estetyczny.

3. Praktyczne działania matematyczne – praca z podręcznikiem (ćw. 1, 2, 3, str. 27)

Uczniowie przyglądają się uważnie ilustracji w podręczniku. Ćwiczą używanie wyrażeń określających stosunki przestrzenne, odpowiadając na pytania nauczyciela.

4. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, 2, str. 23)

Uczniowie kolorują obrazek, na którym dziewczynka prawidłowo nosi plecak.

Uczniowie łączą z piórnikiem przedmioty, które powinny znaleźć się w piórniku.

5. Zagadki słowne

Nauczyciel wypowiada słowa, np.: latarka, piórnik, miś, karty pracy, filiżanka, kapusta, pudełko na śniadanie, czapka, sznurek. Kiedy dzieci słyszą nazwę przedmiotu, który powinien się znaleźć w plecaku, klaszczą. Kiedy inne słowo – siedzą nieruchomo.

6. Ćwiczenie grafomotoryczne – nauka pisania liter i cyfr (str. 9)

Uczniowie rysują wzory literopodobne w powiększonej liniaturze po śladzie, a następnie samodzielnie. Zachowują wskazany kierunek kreślenia.

7. Ćwiczenie – podział wyrazów na sylaby

Uczniowie po kolei wypowiadają nazwy przedmiotów, które powinny znaleźć się w plecaku sylabami i jednocześnie klaszczą.

8. Nauka piosenki pt. „Kolorowe kredki”

Nauczyciel odtwarza piosenkę pt. „Kolorowe kredki”. Dzieci słuchają całego utworu. Następnie nauczyciel czyta dzieciom słowa piosenki. Wspólnie omawiają, o czym jest ten utwór, jaką ma melodię (wesoła, smutna, szybka, wolna itp.).

Nauczyciel śpiewa refren, a dzieci powtarzają. Nauczyciel śpiewa po kolei zwrotki – dzieci powtarzają. Wspólnie próbują śpiewać całą piosenkę.

9. Praca domowa – praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 3, str. 23)

Uczniowie mają narysować wzory po śladzie, a następnie samodzielnie.

10. Podsumowanie

Dzieci zakładają swoje plecaki. Nauczyciel prosi, aby dobrały się dwójkami i sprawdziły sobie nawzajem, czy prawidłowo założyły plecaki. Na pożegnanie wspólnie śpiewają poznaną piosenkę.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
scenariusze zajec dziennych cwiczenia czesc 1 pazdziernik wersja?ytowalna
scenariusze zajec dziennych cwiczenia czesc 2 styczen wersja?ytowalna
scenariusze zajec dziennych cwiczenia czesc 2 grudzien wersja?ytowalna
scenariusze zajec dziennych cwiczenia czesc 3 marzec wersja?ytowalna
scenariusze zajec dziennych cwiczenia czesc 3 kwiecien wersja?ytowalna
scenariusze zajec dziennych cwiczenia czesc 1 pazdziernik wersja?ytowalna
scenariusze zajec dziennych cwiczenia czesc 2 styczen wersja?ytowalna
scenariusze zajec rewalidacjnych, Ćwiczenia rewalidacyjne
Scenariusze zajęć metodą I, ćwiczenia i zabawy gimnastyczne
Scenariusz zajęć - zestaw ćwiczeń prowadzony Metodą Ruchu Rozwijającego, Konspekty, scenariusze

więcej podobnych podstron