Czasy angielskie - Present Perfect Continuous - Budowa |
---|
Budowa:
Zdanie twierdzące:
podmiot + odpowiednia forma czasownika "to have" (have, has) + "been " (III forma czasownika "to be") + czasownik z końcówką -ing
I have been waiting for her for an hour.
Czekam na nią od godziny.
He has been waiting for her for an hour.
Zdanie pytające:
Pytanie ogólne:
forma "to have" + podmiot + "been" + czasownik z końcówką -ing
Have you been waiting long?
Czy długo czekasz?
Pytanie szczegółowe:
zaimek pytający + forma "to have" + podmiot + "been" + czasownik z końcówką -ing (z opuszczeniem części, o którą pytamy)
What has she been doing ?
Co ona robiła?
Zdanie przeczące:
podmiot + odpowiednia forma "to have" + "not" + "been" + czasownik z końcówką -ing
I have not been talking to her.
Nie rozmawiałem z nią.
Czasy angielskie - Present Perfect Continuous - Użycie |
---|
Czasu Present Perfect Continuous używamy, gdy mówimy o :
Czynności, która rozpoczęła się w przeszłości i trwa nadal.
She has been typing this letter since breakfast.
Ona pisze ten list od śniadania.
(Zaczęła po śniadaniu i nadal go pisze.)
Czynności, która rozpoczęła się w przeszłości i zakończyła się w chwili, kiedy o tym mówimy.
I have been waiting for you for two hours!
Czekam na ciebie od dwóch godzin!
(Ale właśnie przyszedłeś, więc już nie czekam)
Użycie tego czasu częściowo pokrywa się z użyciem The Present Perfect Tense; czas typu Continuous jest w pewnych wypadkach lepszy ze względów stylistycznych.
Czasy angielskie - Czasy PRESENT PERFECT omówienie |
---|
Szampon i odżywka w jednym - PRESENT PERFECT
Szampon i odżywka w jednym - PRESENT PERFECT
Zwykle w praktyce nie przesadzam z definicjami które zdezorientowanemu uczniowi często niewiele mówią. Częściej odwołuję się do języka ojczystego, ponieważ zrozumienie różnic ułatwia uznanie języka obcego jako coś mniej skomplikowanego niż sie wydaje, a ponadto pomaga w przestawieniu się na sposób rozumowania cudzoziemca - w tym przypadku Anglika.
A Present Perfect wydaje się dla nas chyba najbardziej pokręconym czasem, bo nie ma odpowiednika w naszym języku. W polskim mamy zdecydowane formy wyrażania teraźniejszości lub przeszłości. W angielskim, oprócz podobnych - chociaż nie do końca - form, mamy jeszcze to: SZAMPON I ODŻYWKĘ W JEDNYM. Posługujemy się nim zarówno gdy po polsku mówimy o teraźniejszości, jak i o przeszłości. Jednak pod pewnymi warunkami.
TERAŹNIEJSZOŚĆ (nasza)
Zaznaczamy wtedy, że aktualnie wykonywana czynność lub aktualnie trwający stan zahacza o przeszłość. I w miarę dokładnie precyzujemy od kiedy, lub przez jaki okres to się odbywa. W angielskim używamy wówczas: since (od momentu rozpoczęcia.) i for (przez okres czasu który dalej jeszcze trwa).
I live in Tarnów.
Mieszkam w Tarnowie
I have lived in Tarnów for 20 years.
Mieszkam w Tarnowie przez 20 lat.
Niektórym stwarza kłopot wybór między since a for, bo po polsku w obu przypadkach mówimy zwykle od. Jeżeli macie taki problem, to najpierw sprawdźcie czy w zdaniu pasuje przez. Jeśli tak, to stosujcie for nie zastanawiając się już czy pasuje także od - bo na pewno będzie.
Mimo że nie uwielbiany, Present Perfect jest czasem bardzo wygodnym w stosowaniu, dlatego że w przypadku czynności odpada problem z czasownikami nieregularnymi. Używa się bowiem wtedy formy ciągłej (have/has been + ing) i to nie tylko gdy czynność wykonywana jest non - stop.
I have been waiting for her since 2 o'clock .
(cały czas na nią czekam)
I have been working there for 20 years.
(nie cały czas. Ale zwykle rano wstaję, kurom daję - i idę do roboty)
Tej samej formy używamy również gdy mówimy o stanach, uczuciach itp, ale tylko wtedy gdy mają one charakter tymczasowy, np. I've been living in this hotel for 3 days.
PRZESZŁOŚĆ (nasza)
Podobna sytuacja jak przy teraźniejszości, tyle że w odwrotnym kierunku. I że trochę bardziej skomplikowana. Zwróćcie uwagę, że jest to czas present, czyli teraźniejszy. Jeśli sprawa dotyczy przeszłości, w polskim nazywa się on często teraźniejszy dokonany - i to już sporo wyjaśnia. Musi to być coś zakończonego, dokonanego, ale zarazem nadal aktualnego w dwóch znaczeniach: albo stan lub skutki wykonanej czynności nadal trwają, albo jeszcze nie zakończył się okres w którym to się odbyło.
UWAGA: Jeżeli używacie okolicznika czasu nie związanego z teraźniejszością, albo okolicznika miejsca w którym danej osoby już nie ma, to używacie Simple Past, choćby nawet cała zakończona już akcja miała jakiś wpływ na teraźniejszość.
He has gone out
nadal go nie ma
He went out a minute ago
nadal do nie ma, ale jest określone kiedy wyszedł
I've already finished my homework
mam już święty spokój
I finished my homework at 6
też mam spokój, ale to było o 6
I've bought a car this year
ten rok jeszcze trwa
I bought the car last year
rok już się skończył
I've seen him in London
jeszcze w nim jestem
I saw him in London
wtedy gdy tam byłem
Gdy nie ma w zdaniu żadnego z tych dwóch okoliczników , to jest prawdopodobieństwo graniczące z pewnością, że użyjemy Present Perfect. Ale wtedy często także decyduje mówiący, w zależności od tego co chce powiedzieć:
She has never smoked
nigdy nie paliła i nie pali
She never smoked
nigdy nie paliła, ale teraz to nie wiem
Iksiński has written many novels
jeszcze żyje i tworzy
Ygrekowski wrote many novels
niestety, nie ma go już wśród nas
I've always liked blonde women
zawsze mi się podobały i teraz też
I always liked blonde women
zawsze mi się podobały, ale teraz wolę brunetki
Ponieważ w odniesieniu do przeszłości mówimy o czynnościach zakończonych, użycie formy ciągłej ograniczone jest do sytuacji, gdy mówimy o działaniach będących przyczyną aktualnego stanu:
I'm very tired because I've been running.
Why are your hands so dirty?
- Because I've been repairing my car.
I jeszcze jedno. Moje uwagi nie mają charakteru wykładu - jak to mówią - wyczerpującego całość zagadnienia. Służą tylko - mam taką nadzieję - lepszemu zrozumieniu o co w tym zamieszaniu z perfectem chodzi. Całość zagadnienia możecie sobie wyczerpać zaglądając do innych materiałów, także na tej stronie