AKADEMIA GÓRNICZO – HUTNICZA

im. Stanisława Staszica w Krakowie

Technologia obróbki ubytkowej

Toczenie i dłutowanie

XXXXXXX

IMIR rok 3A grupa 5

Ćw. 1 – Toczenie Łącznika ϕ36 na dł. 80mm.

a) Półfabrykat – Pręt walcowany ϕ38, l=80mm.

Obrabiarka – Tokarka uniwersalna TUB32.

Materiał - Duraluminium

L.p.	Opis zabiegu	n obr/min	a_p mm	f mm/obr
Zamocowanie I: Uchwyt tokarski samocentrujący 3-szczękowy
1.	Planowanie czoła ϕ38*82mm
2.	Nakiełkować czoło ϕ38	710	3	R
3.	Toczyć z ϕ38 na ϕ14 na dł. 15mm	450	2	R
4.	Toczyć z ϕ38 na ϕ36 na dł. 62mm	450	2	R
5.	Fazować ϕ 14 – 2*45^o
6.	Toczyć stożek ϕ22 kąt 25^o	450	2	R
7.	Toczyć rowek ϕ12*3mm	450	2	R
8.	Toczyć gwint M14*1,5mm	450	2	R
Zamocowanie II: Uchwyt tokarski samocentrujący 3-szczękowy
1.	Planować czoło ϕ38 zach. Dł. 80mm.
2.	Toczyć z ϕ38 na ϕ24 na dł 20mm.	450	2	R
3.	Fazować z ϕ24 – 2*45^o	500	0,1	R
4.	Fazować z ϕ36 –a 1,5*45^o	500	0,1	R

b) Półfabrykat – Łącznik ϕ36 – nierozwiercony

L.p	Opis zabiegu	n obr/min	a_p mm	f mm/obr
Zamocowanie: Uchwyt tokarski samocentrujący 3-szczękowy
1.	Nakiełkować czoło ϕ24	710	2	R
2.	Wiercić otwór ϕ5 na dł. 28mm.	710	2,5	R
3.	Powiercać otwór ϕ5 na ϕ12 na dł. 28mm	450	3,5	R
4.	Wytłaczać otw. z ϕ12 na ϕ13,8 na dł. 15mm	450	1	0,1
5.	Toczyć rowek ϕ17*2mm	450	1	R
6.	Fazować otwór ϕ17 2/30^o	430	1	R
7.	Rozwiercać otw. ϕ13,8 na ϕ14H7 na dł. 15mm	56	0,1	R
8.	Gwintować ϕ14 na M14*1,5	50	1	1,5

Ćw. 2 – Toczenie gwintu na stożku

Półfabrykat – Toczony stożek

Obrabiarka – Tokarka uniwersalna TUB32.

Materiał – Duraluminium

Operacja polega na tłoczeniu gwintu na stożku z wykorzystaniem przesuwanych sań.

Stosuje się głównie do stożków krótkich. Wykorzystując podziałkę na obrotnicy można sanie narzędziowe ustawić pod rozmaitymi kątami w zależności od potrzeby. Posuw noża odbywa się ręcznie. Zaletą jest możliwość wykonywania stożków o dużych i małych kątach oraz łatwość skręcania sań na obrotnicy o dany kąt. Wadą jest to, że można obrabiać tylko stożki o wysokości mniejszej od długości przesuwu sań narzędziowych, ręczny posuw wpływa niekorzystnie na gładkość powierzchni. Gwintowanie stożka wykonuje się używając specjalnego noża.

Ćw. 3 – Toczenie stożka z wykorzystaniem przesuniętego konika.

Obrabiarka – ?????

Materiał – Duraluminium

Toczenie to stosuje się do obróbki stożków o małej zbieżności. Po zamocowaniu przedmiotu obrabianego w kłach wrzeciona i konika przesuwa się korpus konika w kierunku poprzecznym o pewną wielkość. Zaletą toczenia stożka z przesuniętym konikiem jest możliwość zastosowania mechanicznego posuwu wzdłużnego, wadami zaś – mała dokładność obróbki i trudność dokładnego przesunięcia konika o zamierzoną wartość.

Ćw. 4 – Struganie pionowe – dłutowanie

Struganie jest rodzajem obróbki skrawaniem, polegającym na usuwaniu naddatku przez obróbkę ruchem prostoliniowym za pomocą jednoostrzowego narzędzia. Ruch roboczy w struganiu jest przerywany. Po okresie pracy następuje okres jałowy — powrotu narzędzia do pozycji wyjściowej. Ze względu na kierunek ruchu roboczego rozróżnia się trzy rodzaje procesów strugania. Są to: struganie poprzeczne, struganie wzdłużne i struganie pionowe czyli dłutowanie. Podczas strugania pionowego narzędzie wykonuje ruch roboczy w kierunku pionowym, a ruch posuwowy wykonuje przedmiot umieszczony na stole dłutownicy. Dłutowanie stosuje się do obróbki kształtów nieobrotowych jak uzębienie kół zębatych, krzywki, rowki pod wpusty itp.

Do stali o małej zawartości węgla stosuje się szybkość skrawania 7 - 50 m/min, a do stali o większej zawartości węgla — do 35 m/min. Najczęściej podczas skrawania stosuje się posuwy nieprzekraczające 2 mm na jeden skok, a głębokość skrawania 1 - 10 mm z wyjątkiem materiałów miękkich i plastycznych, dla których należy przyjmować głębokość skrawania do 20 mm.

Szybkość ruchu jałowego jest w strugarkach znacznie większa niż ruchu roboczego. Ma to na celu skrócenie czasu przeznaczonego na powrót noża do pozycji wyjściowej.