1.Podać pełne nazwy gruntów:

G_πz-Glina pylasta zwięzła

I_π - Ił pylasty

P_d − piasek drobny

Πp− pył piaszczysty

2. Wskaźnik zagęszczenia gruntu

I_s to stosunek gęstości objętościowej szkieletu gruntowego w nasypie ρ_d do maksymalnej wartości gęstości objętościowej ρ_ds uzyskanej w warunkach laboratoryjnych

3. Opisać wyznaczanie granicy plastyczności gruntów spoistych:

Granica plastyczności jest to wilgotność gruntu, przy której wałeczek pęka lub rozpada się pod własnym ciężarem.

Sprzęt i przyrządy pomocnicze: 2 naczynia wagowe z przykrywkami; waga laboratoryjna z dokładnością ważenia 0,01 g, suszarka,

Przebieg badań: do badań bierze się grunt o naturalnej wilgotności.

1. Z gruntu usuwa się ziarna średnicy większej niż 2 mm.

2. Z próbki formuje się kulkę średnicy 7mm i wałeczkuje na dłoni, aż uzyska się wałeczek o średnicy ok. 3mm. Czynności te powtarza się tak długo ( formowanie kulki i wykonanie wałeczka), aż wałeczek popęka lub rozsypie się.

3. Kawałki wałeczka wkłada się do naczyńka wagowego i szczelnie zamyka pokrywką.

4. Badanie powtarza się na następnej kulce.

Wykonuje się tyle badań aby w dwóch naczyńkach wagowych zebrać ok. 5-7 g gruntu. Za każdym razem, gdy wkłada się kawałki wałeczków należy szczelnie zamykać naczyńka wagowe. Naczyńka z wałeczkami waży się i suszy w suszarce, w temp. 105-110 ⁰C do stałej masy.

Oznaczenia i wyniki:

Granicą plastyczności () gruntu spoistego jest wilgotność oznaczona wg wzoru:

[%]

gdzie: - masa naczynka z gruntem wilgotnym;

- masa naczynka z gruntem suchym;

- masa naczynka pustego.

Za wynik ostateczny przyjmuje się średnią arytmetyczną z obu oznaczeń wilgotności, jeżeli ich różnica nie przekracza 10 % wartości średniej. Gdy różnica jest większa przeprowadza się dodatkowe dwa oznaczenia i jako ostateczną wartość przyjmuje się średnią arytmetyczną z trzech najmniej różniących się oznaczeń.

4.Skomplikowane warunki gruntowe

• Występowanie niekorzystnych procesów geologicznych (zjawiska , formy masowe sufozja)

• Szkody górnicze

• Obszary delt

5.Jakie wielkości mierzy się w metodzie Proctora przy wykonaniu jednej próbki?

• Wilgotność optymalna

• Maksymalna gęstość objętościowa szkieletu gruntowego

6. Omów różnicę pomiędzy wytrzymałością na ścinanie gruntów spoistych i niespoistych

W gruntach niespoistych wytrzymałość na ściskanie wynika tylko z występowania siły tarcia na powierzchni ścinania . Naprężenie to jest wprost proporcjonalne do działającego naprężenia normalnego σ. Współczynnik proporcjonalności tgφ_u jest współczynnikiem kąta tarcia wewnętrznego φ_u . W gruntach spoistych wytrzymałość na ścinanie wynika również z występowania dodatkowych sił spójności (oporu) pomiędzy cząsteczkami c_u.

τ_f⁼ σ* tgφ_u – wytrzymałość gruntu na ścianie w gruntach niespoistych

τ_f⁼ σ* tgφ_u+C_u – wytrzymałość w gruntach na ścinanie w gruntach spoistych

1.Omówić wskaźnik porowatości gruntu

Wskaźnik porowatości gruntu jest to stosunek objętości porów V_p.do objętości szkieletu gruntowego V_s.

$e = \frac{\text{Vp}}{\text{Vs}}$ przy max zagęszczeniu e_min=$\frac{\mathrm{\rho}\mathrm{d}}{\mathrm{\rho}\mathrm{\text{dmax}}\mathrm{- 1}}$

ρ_d$= \frac{\text{md}}{V}$,$\ n = \frac{\mathrm{V}\mathrm{p}}{\mathrm{V}} = \frac{e}{e + 1}$ przy minimalnym zagęszczeniu e_max=$\frac{\mathrm{\rho}\mathrm{d}}{\mathrm{\rho}\mathrm{\text{dmin}}\mathrm{- 1}}$

2. Podaj i omów rodzaje punktów badawczych

Odkrywkowa – naturalne lub sztuczne odsłonięcie wierzchniej warstwy podłoża gruntowego

Szybik - obudowane wyrobisko w podłożu gruntowym o głębokości do kilku metrów

Wykop badawczy – wyrobisko nieobudowane o wymiarach warunkowych stateczność jego ścian i poziomem wód gruntowych do 1-1,2 m w zależności od gruntu.

Wiercenie badawcze- polega na wykonaniu w podłożu gruntowym otworu , z którego wydobywane są próbki napotkanych przy wierceniu gruntów do dalszych badań.

3. Opisać cechowanie aerometru

I metoda Jest to porównanie gęstości ze znaną cieczą (roztwór solny)

II metoda sprawdzeniu podziałki areometru oraz na ustaleniu wielkości H_R – głębokości zanurzenia środnika wyporu nurnika

4. Określenie wilgotności gruntu metodą suszarkową
Do badania bierze się grunt o naturalnej wilgotności.

1. Należy zważyć i oznaczyć po dwie parowniczki dla gruntu spoistego i dla gruntu sypkiego.

2. Na każdą parowniczkę nakładamy porcję gruntu i ważymy.

3. Umieścić parowniczki z gruntem w suszarce. Grunt należy wysuszyć w temp. 105-110 ⁰C do stałej masy.

4. Po wysuszeniu zważyć ponownie parowniczki z gruntem.

Różnica mas daje wielkość wilgotności gruntu.

5.Definicja wskaźnika nośności CBR

nośności CBR jest to procentowy stosunek siły P, którą trzeba zastosować aby trzpień w kształcie wydłużonego bolca walcowego o powierzchni 3 cale² wcisnąć w odpowiednio przygotowaną próbkę gruntu do głębokości 2,54 mm lub 5,08 mm z prędkością znormalizowaną 1,27 mm/min, do siły standardowej P_S ,którą trzeba zastosować aby taki sam trzpień z tą samą prędkością oraz na taką samą głębokość wcisnąć w tłuczeń standardowo zagęszczony.

6.Omówić wyznaczanie wytrzymałości gruntu na ścinanie w aparacie bezpośredniego ścinania

Maksymalna siła pozioma, przy której nastąpiło ścięcie, odniesiona do pola przekroju płaszczyzny ścięcia próbki, jest naprężeniem ścinającym równym wytrzymałości na ścinanie . Na podstawie wyników z 5 oznaczeń należy wykonać wykres zależności gdzie $\sigma = \frac{P}{A}$ i P to wartość przyłożonej siły pionowej. Ustalić prostą Coulomba i określić i c. Wartość c występuje przy gruntach spoistych. A następnie odczytać wartość wytrzymałości na ścinanie z zależnośći: τ_f = c + σ_n • tgΦ Porównać wartości obliczone z wartościami na rysunku. Wartość określić należy na podstawie jednego z dwóch wzorów podanych w formularzu w zależności od względnego przesunięcia ramki .