POLITECHNIKA 艢L膭SKA
WYDZIA艁
IN呕YNIERII 艢RODOWISKA I ENERGETYKI
SPRAWOZDANIE
Laboratorium z przedmiotu
Oczyszczanie 艢ciek贸w
Temat 膰wiczenia:
Usuwanie i odzysk fenoli ze 艣ciek贸w przemys艂owych w聽procesie ekstrakcji.
Ochrona 艢rodowiska semestr VI grupa SOWiG 2
Czwartek, godz. 9:00
29.04. 2013 r.
CEL I ZAKRES BADA艃 PROCESU EKSTRAKCJI
Celem 膰wiczenia jest zapoznanie si臋 ze sposobem dokonywania wyboru odpowiedniego ekstrahentu oraz ustaleniem parametr贸w prowadzenia procesu ekstrakcji w聽uk艂adzie jednostopniowym. Zakres do艣wiadczenia obejmuje:
analiz臋 sk艂adu 艣ciek贸w surowych z zawarto艣ci膮 fenoli,
wyb贸r rodzaju ekstrahenta na podstawie wsp贸艂czynnika rozdzia艂u,
okre艣lenie wp艂ywu udzia艂u ekstrahenta w 艣ciekach na stopie艅 wyekstrahowania fenolu w procesie ekstrakcji jednostopniowej.
CZ臉艢膯 DO艢WIADCZALNA
Analiza 艣ciek贸w surowych
W badanych 艣ciekach wykonano oznaczenie fenolu metod膮 fotometryczn膮. W tym celu do zlewki pobrano 5 ml badanych 艣ciek贸w i uzupe艂niono 85 ml wody destylowanej.
W nast臋pnej kolejno艣ci dodano 1cm3 roztworu buforowego i zmierzono pH 艣ciek贸w. Aby przeprowadzi膰 dalsz膮 cz臋艣膰 oznaczenia pH musia艂o wynosi膰 10 卤 0,2. W tym celu dodawano kroplami wodorotlenek amonu. Po ustabilizowaniu si臋 odczynu przelano roztw贸r do kolby miarowej i dodawano 2 cm3 偶elazicyjanku potasowego, 2cm3 4-aminoantypiryny i uzupe艂niono wod膮 destylowan膮 do 100 ml. Po 5 minutach wykonano oznaczenie st臋偶enia fenolu w spektrofotometrze iokre艣lono jego zawarto艣膰, korzystaj膮c ze wzoru:
gdzie:
鈥 zawarto艣膰 fenolu w pr贸bie odczytana z krzywej wzorcowej,
鈥 obj臋to艣膰 pr贸by,
St臋偶enie fenolu w 艣ciekach surowych wynosi:
$$C_{0} = \frac{0,38 \bullet 1000}{5} = 76\frac{\text{mg}}{\text{dm}^{3}} = 0,076\frac{g}{m^{3}}$$
Wyznaczenie wsp贸艂czynnika rozdzia艂u K
Wsp贸艂czynnik rozdzia艂u K badano dla dw贸ch ekstrahent贸w: czterochlorku w臋gla oraz chloroformu. Czas kontaktu 艣ciek贸w z ekstrahentem wynosi艂 20 minut. Po rozdzieleniu faz, w 艣ciekach oznaczono ko艅cowe st臋偶enie fenolu metod膮 fotometryczn膮.
Wyniki bada艅 przedstawiono w tab. 1.
Korzystaj膮c z r贸wnania wyznaczono st臋偶enie usuwanego sk艂adnika w ekstarhencie:
Lsur鈥=鈥劼Le鈥+鈥Locz
Gdzie:
Lsur鈭艂adunek 艣ciek贸w surowych
艁e鈥 艂adunekw ekstahencie
艁ocz鈥撆俛dunek w 艣ciekach oczyszczonych
Wstawiaj膮c do r贸wnania otrzymujemy :
Vsur 鈭 Csur = Ve 鈭 Ce + Vocz 鈭 Cocz
$$C_{e} = \ \frac{V_{\text{sur\ }} \bullet \ C_{\text{sur\ }} - (V_{\text{ocz}} \bullet C_{\text{ocz}})}{V_{e}}$$
Gdzie:
Vsur鈥 Obj臋to艣膰 艣ciek贸w surowych
Csur鈥 St臋偶enie 艣ciek贸w surowych
Ve- Obj臋to艣膰 usuwanego sk艂adnika w ekstrahencie
Ce鈥 St臋偶enie usuwanego sk艂adnika w ekstrahencie
Vocz- Obj臋to艣膰 艣ciek贸w oczyszczonych
Cocz鈥 St臋偶enie 艣ciek贸w oczyszczonych
Wsp贸艂czynnik rozdzia艂u K obliczono z r贸wnania:
gdzie:
鈥 st臋偶enie usuwanego sk艂adnika w ekstrahencie, ,
鈥 st臋偶enie usuwanego sk艂adnika w 艣ciekach po procesie ekstrakcji, .
wyznaczenie wsp贸艂czynnika rozdzia艂u K dla czterochlorku w臋gla
$$C_{e} = \frac{0,01\ \bullet 0,076 - (0,01 \bullet 0,03)}{0,01} = 0,076\frac{g}{m^{3}}$$
$$C_{\text{k\ }} = \ \frac{0,3\ \bullet 1000}{10} = 30\ \frac{\text{mg}}{\text{dm}^{3}} = 0,03\frac{g}{m^{3}}$$
$$K = \frac{0,076}{0,03} = 2,53$$
wyznaczenie wsp贸艂czynnika rozdzia艂u K dla chloroformu
$$C_{e} = \frac{0,01\ \bullet 0,076 - (0,01 \bullet 0,016)}{0,01} = 0,076\frac{g}{m^{3}}$$
$$C_{\text{k\ }} = \ \frac{0,16\ \bullet 1000}{10} = 16\ \frac{\text{mg}}{\text{dm}^{3}} = 0,016\frac{g}{m^{3}}$$
$$K = \frac{0,076}{0,016} = 4,75$$
Tab. 1. Wyniki bada艅 wsp贸艂czynnika rozdzia艂u dla wybranych ekstrahent贸w.
OZNACZENIA | JEDNOSTKI | RODZAJ EKSTRAHENTA |
---|---|---|
Czterochlorek w臋gla | ||
St臋偶enie fenolu w 艣ciekach po ekstrakcji | 0,03 | |
St臋偶enie fenolu w ekstrahencie | 0,076 | |
Wsp贸艂czynnik rozdzia艂u K | - | 2,53 |
Ustalenie stopnia wyekstrahowania fenolu w zale偶no艣ci od udzia艂u ekstrahentu w 艣ciekach
Stopie艅 wyekstrahowania fenolu oraz wsp贸艂czynnik ekstrakcji zosta艂y obliczone dla chloroformu i czterochlorku w臋gla. Do 3 kolb wprowadzono inne proporcje ekstrahentu i 艣ciek贸w, zachowuj膮c sumaryczn膮 obj臋to艣膰 100 cm3. Czas kontaktu 艣ciek贸w z ekstrahentem wynosi 20 minut.
Wyniki bada艅 przedstawiono w tab. 2.
Wsp贸艂czynnik ekstrakcji wyliczono ze wzoru:
gdzie:
鈥 obj臋to艣膰 ekstrahentu, ,
鈥 obj臋to艣膰 艣ciek贸w,
K 鈥 wsp贸艂czynnik rozdzia艂u
Stopie艅 wyekstrahowania wyliczono ze wzoru:
Wyznaczenie poszczeg贸lnych parametr贸w dla czterochlorku w臋gla:
(2+1):
$$C_{\text{k\ }} = \ \frac{0,3\ \bullet 1000}{10} = 30\ \frac{\text{mg}}{\text{dm}^{3}} = 0,03\frac{g}{m^{3}}$$
$$\Psi = \frac{0,00004 \bullet (0,076 - 0,03)}{0,00004\ \bullet 0,076} = 0,61$$
蠁鈥=鈥1鈥呪垝鈥0,鈥61鈥=鈥0,鈥39
$$\varepsilon = \frac{0,00006 \bullet 1,53}{0,00004} = 3,8$$
W wypadku innych proporcji ekstrahenta i 艣ciek贸w surowych tok oblicze艅 przeprowadzono jak wy偶ej.
Wyznaczenie poszczeg贸lnych parametr贸w dla chloroformu:
(2+1):
$$C_{\text{k\ }} = \ \frac{0,16\ \bullet 1000}{10} = 16\ \frac{\text{mg}}{\text{dm}^{3}} = 0,016\frac{g}{m^{3}}$$
$$\Psi = \frac{0,00004 \bullet (0,076 - 0,016)}{0,00004\ \bullet 0,076} = 0,79$$
蠁鈥=鈥1鈥呪垝鈥0,鈥79鈥=鈥0,鈥21
$$\varepsilon = \frac{0,00006 \bullet 4,45}{0,00004} = 7,13$$
W wypadku innych proporcji ekstrahenta i 艣ciek贸w surowych tok oblicze艅 przeprowadzono jak wy偶ej.
Tab. 2. Wp艂yw udzia艂u ekstrahentu w 艣ciekach na stopie艅 wyekstrahowania fenolu.
Oznaczenia | Jednostki | Czterochlorek w臋gla | Chloroform |
---|---|---|---|
Udzia艂 ekstrahentu w 艣ciekach | |||
2+1 | 1+1 | ||
聽St臋偶enie fenolu w 艣ciekach po ekstrakcji Ck | 聽 | 0,03 | 0,054 |
St臋偶enie fenolu w ekstrahencie Ce聽 | 聽 | 0,076 | 0,075 |
Stopie艅 wyekstrahowania 唯 | 聽 | 0,61 | 0,29 |
Stopie艅 niewyekstrahowania 蠁 | 聽 | 0,39 | 0,71 |
Wsp贸艂czynnik ekstrakcji 蔚 | 聽 | 3,8 | 1,39 |
WNIOSKI
Por贸wnuj膮c ekstrakcj臋 z wykorzystaniem dw贸ch ekstrahent贸w 鈥 czterochlorku w臋gla oraz chloroformu mo偶na stwierdzi膰, 偶e w tych samych warunkach proces ekstrakcji fenolu chloroformem jest lepszy, poniewa偶 warto艣膰 fenoli po ekstrakcji spad艂a prawie 5聽krotnie w por贸wnaniu z jego st臋偶eniem w 艣ciekach surowych, a w przypadku czterochlorku w臋gla 2,5 razy. Czyli wraz ze wzrostem wsp贸艂czynnika rozdzia艂u nast臋puje wi臋ksze obni偶enie st臋偶enia fenoli.
W drugim do艣wiadczeniu sprawdzono wp艂yw udzia艂u ekstrahent贸w na stopie艅 wyekstrahowania fenolu. W przypadku gdzie ilo艣膰 ekstrahentu by艂a najwi臋ksza (2+1) stopie艅 wyekstrahowania by艂 najwi臋kszy czyli st臋偶enie fenolu najmniejsze. Reasumuj膮c wraz ze wzrostem st臋偶enia ekstrahenta wzrasta stopie艅 wyekstrahowania. Mo偶na to zaobserwowa膰 w przypadku obu ekstrahent贸w. Jednak偶e stopie艅 wyekstrahowania by艂 wi臋kszy w przypadku czterochlorku w臋gla jest to zwi膮zane g艂ownie z r贸偶nic膮 st臋偶e艅 w poszczeg贸lnych udzia艂ach.
Zwi臋kszaj膮c ilo艣膰 艣ciek贸w w stosunku do ekstrahenta zmniejsza si臋 stopie艅 wyekstrahowania, a co za tym idzie st臋偶enie fenolu w 艣ciekach po ekstrakcji ro艣nie.
Najwy偶szy wsp贸艂czynnik ekstrakcji, czyli proporcja 艂adunku substancji usuwanej w聽ekstrahencie do 艂adunku, kt贸ry pozosta艂 w 艣ciekach, jest przy stosunku ekstrahentu do 艣ciek贸w 2 + 1 i wynosi 7,13 w przypadku chloroformu. Natomiast przy stosunku 1 + 1 wsp贸艂czynnik ten wynosi 1,15. A wiec zwi臋kszaj膮c udzia艂 艣ciek贸w wsp贸艂czynnik ten zmniejszy艂 si臋.
Zgodnie z Rozporz膮dzeniem Ministra Budownictwa z dnia 14 lipca 2006 roku w聽sprawie sposobu realizacji i obowi膮zk贸w dostawc贸w 艣ciek贸w przemys艂owych oraz warunk贸w wprowadzania 艣ciek贸w do urz膮dze艅 kanalizacyjnych dopuszczalne st臋偶enie fenoli wynosi 15mg/dm3, natomiast zgodnie z Rozporz膮dzeniem Ministra 艢rodowiska z dnia 24聽lipca 2006 roku w sprawie warunk贸w, jakie nale偶y spe艂ni膰 w sprawie wprowadzania 艣ciek贸w do w贸d i do ziemi, oraz w sprawie substancji szczeg贸lnie szkodliwych dla 艣rodowiska wodnego dopuszczalne st臋偶enie fenolu nie mo偶e przekroczy膰 0,1 mg/dm3. Odnosz膮c st臋偶enia fenoli zawarte w 艣ciekach po procesie ekstrakcji do dopuszczalnych warto艣ci wg obu rozporz膮dze艅, badane 艣cieki nie zosta艂y oczyszczone w stopniu wystarczaj膮cym, aby odprowadzi膰 je do kanalizacji, w贸d czy ziem.
Aby zwi臋kszy膰 efektywno艣膰 procesu ekstrakcji, mo偶na by wyd艂u偶y膰 czas kontaktu ekstrahentu z zanieczyszczeniami zawartymi w 艣ciekach, lub przeprowadzi膰 proces ekstrakcji wielostopniowej, poniewa偶 jednokrotne wprowadzenie ekstrahentu, w przypadku ekstrakcji jednostopniowej nie da艂o oczekiwanego efektu oczyszczania.