Zaliczenie z ekonomii:
Na czym polega teoria produkcyjności krańcowej?
Teoria produkcyjności krańcowej to teoria ekonomii, której głównym założeniem jest iż przedsiębiorstwa dążą do maksymalizacji zysku całkowitego.
Teoria zakłada działania Prawo malejących przychodów i stanowi iż popyt na dany czynnik produkcji zależy w dużej części od krańcowego przychodu z produktu, który przedsiębiorstwo może uzyskać z użyciem tego czynnika.
Prawo malejących przychodów – zgodnie z tym prawem, zwiększając nakłady jednego czynnika o kolejne jednostki i utrzymując nakłady pozostałych czynników bez zmian, osiągamy punkt, począwszy od którego dalsze zwiększanie ilości tego czynnika powoduje zmniejszanie krańcowych przyrostów całkowitej produkcji.
2. Pojęcie krańcowego kosztu pracy i krańcowego przychodu z pracy.
Krańcowy koszt pracy - jest to dodatkowy koszt który przedsiębiorstwo musi ponieść jeżeli chce zwiększyć zatrudnienie o jeden. Jest to pochodna całkowitego kosztu pracy.
Krańcowy przychód z pracy to przyrost utargu przedsiębiorstwa, będący wynikiem sprzedaży dodatkowych jednostek produktu.
3. Założenie funkcjonowania doskonałych rynków pracy.
Rynek doskonały – elastycznie reagują wszystkie elementy rynku na zmiany warunków i czynników wpływających na układ stosunków rynkowych
Cechy rynku doskonałego:
* duża liczba kupujących i sprzedających, pojedyncza transakcja nie wpływa na warunki, w jakich zawierane są pozostałe transakcje
* homogeniczność towarów – jednorodność towarów pod względem konsystencji fizycznej i ekonomicznej
* bliski kontakt uczestników – całkowita przejrzystość rynku co do cen i zamiarów poszczególnych uczestników ( doskonała informacja )
* brak dyskryminacji – kupujący i sprzedający nie są skrępowani przy zakupie żadnymi ograniczeniami ( łatwość wejścia i wyjścia )
Mechanizm rynku doskonałego działa na zasadzie prawa popytu i podaży tzn. ilość towaru, jaką kupujący są skłonni nabyć (popyt), zmienia się głównie w odwrotnym kierunku niż cena, a ilość towaru do sprzedaży (podaż) zmienia się w tym samym kierunku co cena. Oznacza to, że wraz ze wzrostem ceny rynkowej popyt na ogół spada, a podaż rośnie i na odwrót, gdy cena rynkowa spada, popyt rośnie, a podaż spada.
4.Wymień i krótko opisz główne problemy ogólnogospodarcze.
• Wzrost gospodarczy- rządy poszczególnych krajów starają się osiągnąć w długim okresie wysoką stopę wzrostu gospodarczego, tzn. stały i szybki wzrost. W tym celu próbują uchronić gospodarkę zarówno przed recesjami, jak i przed nadmiernie szybkim, ale krótkotrwałym wzrostem.
• Bezrobocie- rządy dążą również do obniżenia do minimum poziomu bezrobocia. Mają przy tym na uwadze nie tylko troskę o los samych bezrobotnych, lecz także fakt, że bezrobocie oznacza marnotrawienie zasobów ludzkich, a zasiłki dla bezrobotnych obciążają budżet państwa.
• Inflacja- ogólny wzrost cen w gospodarce. Polityka gospodarcza rządów stara się utrzymać inflację na możliwie niskim i stałym poziomie. Niska i stabilna inflacja ułatwia podejmowanie decyzji gospodarczych. Przedsiębiorstwa mogą wówczas ustalać na właściwym poziomie ceny i płace, a inwestorzy z większą pewnością podejmować decyzje inwestycyjne.
• Bilans płatniczy- zestawienie transakcji kraju z resztą świata, przedstawiające wszelkie wypłaty(debet) i wpływy(kredyt) oraz ich saldo w różnych grupach transakcji. Płatności z tytułu eksportu oraz inne wpływy z zagranicy oznaczają dopływ do kraju walut obcych. Płatności za import oraz inne wypłaty na rzecz zagranicy oznaczają odpływ walut obcych. Jeżeli suma wydatków dewizowych przewyższa sumę wpływów, powstaje deficyt w bilansie płatniczym lub spada kurs waluty krajowej.
5.Jaki jest wpływ wzrostu popytu na cele makroekonomiczne.
Nastąpi wzrost produkcji i dochodu narodowego- tym większy, im większa była nadwyżka dopływów nad odpływami
• Poziom bezrobocia zmniejszy się w miarę jak przedsiębiorstwa zaczną zatrudniać dodatkowych pracowników w celu zaspokojenia rosnącego popytu na swe wyroby
• Inflacja ulegnie prawdopodobnie przyspieszeniu. Im większy będzie wzrost popytu w porównaniu do zdolności wytwórczych przedsiębiorstw, tym trudniej będzie im zaspokoić dodatkowy popyt i tym bardziej prawdopodobny będzie wzrost cen.
• Bilans płatniczy kraju ulegnie zapewne pogorszeniu. Zwiększony popyt absorbuje więcej towarów importowanych, a wyższa inflacja obniża konkurencyjność eksportu i sprawia, że towary importowane stają się relatywnie tanie w porównaniu z produktami krajowymi. Stąd też import prawdopodobnie wzrośnie, eksport zmaleje.
6.Jak jest różnica między wzrostem gospodarczym potencjalnym a rzeczywistym. Co wpływa na wielkość wzrostu gospodarczego potencjalnego?
Wzrost rzeczywisty to wzrost faktycznej produkcji, mierzony zwykle w procentach w skali rocznej. Publikowane źródła podają stopę wzrostu faktycznej produkcji.
*Wzrost potencjalny to maksymalne tempo, w którym gospodarka może wzrastać. Jest to wzrost zdolności produkcyjnych gospodarki, liczony w procentach w skali rocznej, czyli stopa wzrostu produkcji potencjalnej.
Dwa główne czynniki wzrostu potencjalnego to:
*Wzrost zasobów produkcyjnych, pracy, kapitału i zasobów naturalnych
*Wzrost efektywności wykorzystania tych zasobów w wyniku postępu technicznego, podnoszenia poziomu kwalifikacji oraz usprawnień organizacyjnych.
7.Wymień i krótko opisz czynniki wzrostu produkcji potencjalnej. Co to jest kapitałochłonność?
• Wzrost ilości zasobów
Kapitał- wielkość produkcji społecznej zależy od rozmiarów zaangażowanego kapitału. Wzrost zasobów kapitału umożliwia zwiększenie produkcji. Jeśli dla uproszczenia pominiemy problem zużycia maszyn i konieczności ich wymiany, to przyrost kapitału będzie równy dokonywanym inwestycjom. Wynikający z tego wzrost produkcji będzie zależny od wydajności kapitału.
Stopa wzrostu potencjalnej produkcji zależy od współczynnika krańcowej kapitałochłonności produkcji, wskazującego ilość dodatkowego kapitału, która jest niezbędna do zwiększenia poziomu produkcji o jednostkę. Współczynnik kapitałochłonności ma formułę k= ∆K/∆Y.
Praca- Wzrost liczby osób czynnych zawodowo zwiększa potencjalną wielkość produkcji. Wzrost ten może wynikać ze zwiększenia udziału osób pracujących lub poszukujących pracy w ogólnej liczbie ludności (współczynnik aktywności zawodowej)
Ziemia i surowce- Zasoby ziemi są w zasadzie stałe. Programy rekultywacji nieużytków i pozyskiwania dodatkowych terenów ziemi wykorzystywanej gospodarczo mogą się przyczynić do wzrostu produkcji społecznej w bardzo niewielkim stopniu.
Prawo malejących przychodów- Jeśli zwiększane są nakłady jednego czynnika produkcji, podczas gdy ilość innych czynników pozostaje stała to działa prawo malejących przychodów.
• Wzrost wydajności zasobów
Postęp techniczny zwiększa krańcową produkcyjność kapitału. Większość inwestycji dokonywanych w maszyny i urządzenia stanowią zakupy maszyn lepszych niż dotąd wykorzystywane. W wyniku postępu technicznego w miarę upływu czasu rośnie produkcyjność kapitału. Podobnie w wyniku rozwoju szkolnictwa, wzrostu kwalifikacji i poprawy stanu zdrowia ludności rośnie również wydajność pracy.
8.Jakie są orientacje polityki wzrostu gospodarczego. Wymień rodzaje inflacji ze względu na przyczyny powstawania.
Orientacja popytowa- dąży do zapewnienia dostatecznego poziomu popytu globalnego, co zachęca przedsiębiorstwa do pełniejszego wykorzystania posiadanych zdolności produkcyjnych oraz do podejmowania inwestycji.
Orientacja podażowa- dąży do zwiększenia podaży globalnej za pomocą środków zwiększających potencjał produkcyjny, takich jak programy badań i rozwoju, wspieranie innowacji i programy szkolenia zawodowego.
Orientacja prorynkowa- stworzenie dogodnych warunków dla rozwoju przedsiębiorczości prywatnej (godziwy zysk). Zaleca się prowadzenie polityki mającej na celu zapewnienie swobodnej gry sił rynkowych.
Orientacja interwencjonistyczna- całkowicie wolny rynek prowadzi do nasilenia się wahań cyklicznych, co zwiększa niepewność w działaniu gospodarczym i osłabia bodźce do inwestowania. Zaleca się świadomą interwencję państwa zmierzającą do łagodzenia fluktuacji.
Przyczyny inflacji:
Inflacja popytu
Inflacja kosztów
Inflacja strukturalna
9. Wymień i wyjaśnij funkcje pieniądza.
1. ŚRODEK WYMIANY
2. MIERNIK WARTOŚCI TOWARÓW
Pieniądz jest również miernikiem wartości – w jednostkach pieniężnych podawane są ceny, dzięki którym można porównywać różne towary.
3. ŚRODEK PŁATNICZY
Pieniądz jest również wykorzystywany jako środek płatniczy – to znaczy do dokonywania płatności transferowych lub transakcji, w których przepływ dóbr nie jest równoczesny z zapłatą.
4. ŚRODEK GROMADZENIA OSZCZĘDNOŚCI
5. ŚRODEK WYMIANY MIĘDZYNARODOWEJ
Pieniądz może być środkiem rozliczeń międzynarodowych – tę funkcję spełniają zazwyczaj pieniądze krajów wysoko rozwiniętych, posiadających bardzo stabilną walutę. W takim przypadku pieniądz spełnia wszystkie wcześniej wymienione funkcje (środka wymiany, miernika wartości, środka płatniczego oraz środka gromadzenia oszczędności) w odniesieniu do transakcji, realizowanych pomiędzy poszczególnymi krajami.
10. Jakie są funkcje banku centralnego?
Bank ten jest pierwotnym kreatorem pieniądza. Decyduje on o wielkości bazy monetarnej i o skali czynności banków komercyjnych, w następstwie czego tworzy się pieniądz życiowy (kredytowy).
Zadania banku centralnego:
•Zachowanie wartości pieniądza krajowego (jego siły nabywczej)
•Ochrona stabilności systemu finansowego- bank ma być postrzegany jako instytucja zaufania publicznego
•Podnoszenie efektywności polityki pieniężnej państwa
Bank centralny uruchamia szereg narzędzi przy pomocy, których wpływa na działalność banków komercyjnych.
11. Co kreuje dodatkową podaż pieniądza?
Na wielkość podaży pieniądza wpływają przede wszystkim 2 główne czynniki:
- wartość wyemitowanych przez bank centralny znaków pieniężnych (baza monetarna);
- wartość udzielonych przez banki komercyjne kredytów w formie gotówkowej i bezgotówkowej.
Na podaż pieniądza wpływają:
a) ludzie, którzy decydują o podziale posiadanych pieniędzy na gotówkę i depozyty;
b) banki, które określają stosunek swoich rezerw do posiadanych depozytów. Stosunek ten zależy od: poziomu rezerw obowiązkowych, rynkowej stopy procentowej (im jest wyższa, tym większe straty ponosi bank trzymając niedochodowe rezerwy), stopy dyskontowej (wysoka stopa dyskontowa zmusza banki do utrzymywania wysokich rezerw nadwyżkowych, aby nie narażać się na konieczność pożyczki w banku centralnym), stopnia niepewności banku co do dopływów i odpływów depozytów (im wyższa niepewność, tym wyższe rezerwy), a także od popytu na pożyczki;
c) bank centralny, który decyduje o wielkości bazy monetarnej, składającej się z gotówki oraz rezerw banków komercyjnych trzymanych w banku centralnym.
12. Wymień znane ci techniki kontroli podaży pieniądza.
Najważniejszymi narzędziami polityki pieniężnej są:
- stopa rezerw obowiązkowych,
- stopa redyskontowa,
-operacje otwartego rynku.
@ Stopa rezerw obowiązkowych to minimalna relacja rezerw gotówkowych do wkładów, jaką muszą utrzymać banki komercyjne na mocy decyzji banku centralnego.
Utrzymanie rezerw w gotówce, oprócz oddziaływania na wielkość podaży pieniądza, ma na celu zapewnienie wypłacalności banków komercyjnych.
Banki komercyjne mogą utrzymywać większe od minimalnych rezerwy gotówkowe, ale nie mogą utrzymywać ich mniej. Jeżeli ich zasób gotówki spadnie poniżej wymaganego poziomu, to muszą one natychmiast pożyczyć gotówkę, zazwyczaj od banku centralnego, aby przywrócić wymaganą stopę rezerw obowiązkowych.
@ Stopa redyskontowa jest to stopa procentowa stosowana przez bank centralny przy udzielaniu pożyczek bankom komercyjnym. Każdy bank ma prawo zaciągnąć pożyczkę w banku centralnym. Polega to na sprzedaży bankowi centralnemu krótkookresowych papierów wartościowych wykupionych od klientów. Operacja ta następuje według określonej ceny, którą jest stopa redyskontowa. Wysokość stopy redyskontowej ma wpływ na wielkość pożyczek zaciąganych przez banki komercyjne w banku centralnym.
@ Operacje otwartego rynku występują wtedy, gdy bank centralny zmienia wielkość bazy monetarnej, kupując lub sprzedając emitowane przez państwo papiery wartościowe. Skarb państwa emitując papiery wartościowe zaciąga kredyt u społeczeństwa. Kosztem kredytu jest stopa ich oprocentowania. Masowy skup rządowych papierów wartościowych od ludności i firm jest równoznaczny z dopływem pieniądza do obiegu, masowa ich sprzedaż oznacza jego wycofanie. Transakcjami kupna-sprzedaży walorów państwowych zajmuje się bank centralny.
13. Jakie znasz motywy trzymania pieniędzy?
• motyw transakcyjny – wynika z istniejącego odstępu w czasie między uzyskaniem dochodu a dokonaniem dzięki niemu zakupów
• motyw przezornościowy – trzymamy pieniądze na nieprzewidziane wydatki
• motyw portfelowy/ inwestycyjny – na wypadek korzystnych lokat, niechęć ludzi do ryzyka
14. Jak zmiana podaży pieniądza wpłynie na globalny popyt? wg szybkości obiegu
Pogląd keynesistów:
Wzrost podaży pieniądza prowadzi do spadku stopy procentowych i do zwiększenia ilości wolnego kapitału spekulacyjnego, co powoduje spadek przeciętnej szybkości obiegu pieniądza(V1). Dlatego wzrost zasobu pieniądza ma ograniczony wpływ na całkowite wydatki(MV2-PQ). Ponadto siła jego wpływu jest raczej nie raczej nieprzewidywalna.
PROBLEM:
1. Związek miedzy ilością pieniądza a stopą procentową-
Kaynesiści wskazują na duża sumy pieniędzy, które krążą po rynku pieniężnym, kiedy przedsiębiorstwa i instytucje finansowe przewidują zmiany stóp procentowych. Nawet nie niewielka obniżka stóp procentowych może skłonić ludzi, aby trzymali całą swoją nadwyżkę pieniędzy w gotówce jako niewykorzystany kapitał, co znacząco zmniejszy przecięty szybkość obiegu pieniądza. Spadek V może zniwelować wzrost M3.
Pogląd monetarystów:
Monetaryści twierdzą, że długi okresie V jest określone całkowicie i wyłączne przez czynniki niezależnie od podaży pieniądza(M). Wzrost M pozostanie zatem bez wpływu na V i tym samym odpowiednio wzrosną wydatki):
M MV, gdzie kreska nad symbolem V oznacza, że wielkość ta jest egzogeniczna kształtujące się niezależnie od M. Monetaryści twierdzą również iż mechanizmy stóp procentowych i kursów walutowych są stosunkowo silne. Ich zdaniem, skłonność do zaciągania pożyczek- na cele inwestycji bądź konsumpcji- zależy w dużym stopniu od poziomu stóp procentowych.
15. jak zmiana podaży pieniądza wpłynie na globalny popyt? wg Keynesistów
Wg keynesistów - Wzrost podaży pieniądza prowadzi do spadku stóp procentowych i do zwiększenia ilości wolnego kapitału spekulacyjnego, co powoduje spadek szybkości obiegu. Dlatego wzrost ilości pieniądza ma ograniczony wpływ na całkowite wydatki.
Spekulacyjny popyt na pieniądz jest bardzo wrażliwy na zmiany stóp procentowych. Nawet niewielka obniżka stóp procentowych może skłonić ludzi do trzymania dużej ilości pieniędzy w gotówce, co zmniejszy szybkość obiegu pieniądza
Ze względu na niestabilność popytu na pieniądz, trudno przewidzieć, jak zmiana podaży pieniądza wpłynie na stopy procentowe.
16. jak zmiana podaży pieniądza wpłynie na globalny popyt? wg monetarystów
Wg monetarystów - w dłuższym okresie szybkość obiegu jest określona przez czynniki niezależne od podaży pieniądza. Wzrost podazy pieniądza powoduje odpowiedni wzrost wydatków.
Jeżeli podaż pieniądza rośnie, ludzie mają więcej pieniędzy, niż chcą posiadać. Ta nadwyżka zostanie wydana, zwiększając ogólny poziom popytu.
Popyt na pieniądz może ulec zmianie w związku z nowymi oczekiwaniami dotyczącymi cen, stóp procentowych i kursów walut. Dlatego szybkość obiegu pieniądza jest nieprzewidywalna w krótkim okresie. Przez to wpływ polityki pieniężnej na popyt globalny jest również nieprzewidywalny w krótkim okresie. Dlatego polityka pieniężna nie może być stosowana do bieżącego regulowania popytu. (występuje zgodność między poglądami keynesistów i monetarystów).
17. jak zmiana globalnego popytu wpłynie na produkcję i ceny (założenia dotyczące wielkości produkcji)
Według Keynesistów wzrost popytu prowadzi do wzrostu produkcji i odwrotnie (ograniczenie popytu doprowadzi do spadku produkcji).
ARGUMENTY:
-płace i ceny są dość sztywne
-wzrost popytu pobudza inwestycje, co zwiększa zdolności produkcyjne i hamuje wzrost cen.
Monetaryści uważali z kolei, że zwiększenie popytu prowadzi jedyne do wzrostu cen, nie zaś produkcji.
18. krzywa Phillipsa a oczekiwania inflacyjne
1.Wg monetarystów uwzględnienie oczekiwań inflacyjnych powoduje, że w długim okresie krzywa Phillipsa jest pionowa, przy „naturalnej” stopie bezrobocia.
2.Pod presją zwiększonego popytu bezrobocie początkowo spada. Ale kiedy pracownicy i przedsiębiorcy przekonają się, że wzrost płac i cen jest trwały, dostosują swe oczekiwania, czego efektem będzie coraz szybszy wzrost cen i płac, tzn. przyspieszona inflacja.
3.Polityka zwiększania globalnego popytu może obniżyć bezrobocie poniżej stopy naturalnej jedynie w krótkim okresie. Z drugiej strony, polityka ograniczająca wzrost podaży pieniądza w celu ograniczenia inflacji na długą metę nie prowadzi do bezrobocia wyższego niż naturalne.
19. Co to jest efekt mnożnikowy? Podaj przykład w oparciu o obecną sytuację światowej gospodarki.
Efekt mnożnikowy - zjawisko o charakterze sprzężenia zwrotnego, polegające na rozwoju wielu różnych przedsiębiorstw (działalności gospodarczych) pod wypływem dodatkowego popytu konsumpcyjnego i zaopatrzeniowego powstałego w wyniku uruchomienia lub rozbudowy jakiegoś przedsiębiorstwa (działalności gospodarczej). Efekty mnożnikowe są korzystne dla rozwoju lokalnej gospodarki.
Można również mówić o negatywnych efektach mnożnikowych w przypadku kryzysu lokalnej gospodarki w wyniku zamknięcia lub zmniejszenia produkcji w jakimś przedsiębiorstwie.
Zasięg przestrzenny efektów mnożnikowych może być:
-domknięty - ograniczony do najbliższej okolicy (miejscowości lub regionu) nowej lub rozbudowanej firmy,
-otwarty - ogarniają one także sąsiednie miejscowości lub regiony.
W tym drugim przypadku mamy do czynienia z rozprzestrzenianiem się efektów mnożnikowych na dany region (z punktu widzenia otoczenia) lub wyciekaniem efektów mnożnikowych z danej miejscowości (z punktu widzenia danej miejscowości).
20. Zdefiniuj pojęcie krzywej Phillipsa. Jak odnosi się ona do współczesnej gospodarki?
Krzywa Philipsa- krzywa przedstawiająca zależność miedzy inflacją i bezrobociem. Oryginalna krzywa Philipsa przedstawiała zależność między wzrostem płac a stopą bezrobocia.
Ilustruje ona skutki zmian popytu globalnego. Położenie krzywej Phillipsa zależy od poza popytowych czynników wywołujących inflacje i bezrobocie, tj. bezrobocie frykcyjne i strukturalne oraz inflacja kosztów, strukturalna i wywołana oczekiwaniami. Od około 1966 roku zależność Phillipsa przestała się sprawdzać gdy kraje zachodnie wraz z Wielką Brytanią zaczęły doświadczać rosnącego bezrobocia oraz rosnącej inflacji.
21. Podaj różnicę między polityką restrykcyjną a ekspansyjną.
Ekspansyjna polityka fiskalna polega na zwiększaniu wydatków państwowych (dopływ do okrężnego ruchu dochodu) lub zmniejszaniu podatków (odpływ z ruchu okrężnego). Zwiększa to popyt globalny i prowadzi do zwielokrotnionego wzrostu dochodu narodowego dzięki efektom mnożnikowym.
Restrykcyjna polityka fiskalna polega natomiast na zmniejszaniu wydatków państwowych lub/i podnoszeniu podatków. (regulowanie ogólnego poziomu popytu za pomocą narzędzi polityki fiskalnej lub pieniężnej) w celu łagodzenia cyklicznych wahań w gospodarce.
22. Wyjaśnij pojęcie akceleratora na podstawie przykładu.
(akcelerator-Wielkość inwestycji zależy od tempa wzrostu dochodu narodowego i w rezultacie podlega znacznym wahaniom.)
Inwestycje rosną, gdy tempo wzrostu dochodu narodowego(a tym samym popyt konsumpcyjnego) wzrasta (deltaYt+1>deltaYt, gdzie t- jakiś okres czasu(dni, tygodnie, itd.))
Inwestycje będą utrzymały się na stałym poziomie, jeżeli dochodu narodowy będzie rósł w takim samym tempie jak w roku poprzednim.
Inwestycje spadną, nawet jeśli dochód narodowy nadal rośnie, gdy tempo wzrostu zmniejszy się(deltaYt+1<deltaYt)
Jeżeli dochód narodowy pozostanie stały, inwestycje zostaną ograniczone jedynie do inwestycji odtworzeniowych (restytucyjnych)
Jeżeli dochód narodowy spadnie, nawet nieznacznie, inwestycje mogą całkowicie zniknąć
23. Wymień wady polityki fiskalnej.
•Inflacja kosztów- jeżeli gospodarka przegrzewa się i inflacja rośnie, rząd może podnieść podatki. Obniży to popyt globalny, a poza tym wzrost podatków od towarów i usług oraz podatków od zysków przedsiębiorstw jest zazwyczaj przenoszony (całkowicie lub częściowo) na konsumentów w postaci wyższych cen. To z kolei może doprowadzić do żądania podwyżek płac, podobnie jak wzrost podatku dochodowego.
•Dobrobyt i sprawiedliwość- wykorzystanie polityki fiskalnej do regulowania koniunktury może kłócić się z różnymi celami społecznymi. Aby obniżyć inflację, rząd może dążyć do zmniejszenia wydatków państwowych. Redukcja wydatków państwowych uderzy przede wszystkim w osoby, które znajdują się w relatywnie najgorszej sytuacji materialnej. Właśnie ta grupa jest najbardziej uzależniona od opieki społecznej i innych usług publicznych (np. szkolnictwo)
•Bodźce- Zarówno automatyczne stabilizatory w postaci progresji podatku dochodowego, jak i celowe podwyżki opodatkowania mogą zniechęcać ludzi do pracy. Podwyżki podatków mogą także działać w odwrotnym kierunku: podwyżka podatku zmusi wiele osób do tego, aby pracowały więcej, jeżeli chcą utrzymać dotychczasowy poziom życia.
24. Co zakłada hipoteza o motywacyjnej funkcji płacy? Określ jakie działania prowadzi przedsiębiorstwo wobec zasobów ludzkich. (trzeba opisać motywowanie, pozyskiwanie, rozwój)
Stwierdza ona, że wydajność pracowników zależy od płacy, jaką otrzymują. Dzięki niej pracodawcy są skłonni oferować płace wyższe od płacy zapewniającej równowagę popytu i podaży, próbując zrównoważyć wyższe koszty płac zwiększoną wydajnością pracy.
-mniej bumelanctwa- przedsiębiorstwo zmniejsza skalę beztroskiego spędzania czasu w pracy przez nałożenie sankcji np. zwolnienie nieuczciwego pracownika . im wyższa płaca tym większa strata dla pracownika, mniejsze prawdopodobieństwo nierzetelności. Korzyścią dla przedsiębiorstwa jest zmniejszenie kosztów kontroli pracy pracowników i zwiększenie produkcji. Płaca motywacyjna będzie ustalona powyżej płacy wynikającej z podaży i popytu na rynku pracy.
-mniejsza fluktuacja załogi- ruch siły roboczej i związane z tym koszty mogą być obniżone przez ustalenie płacy powyżej stawki rynkowej, dzięki temu przedsiębiorca liczy na większą lojalność pracowników.
-autoselekcja- wysoka płaca przyciąga najzdolniejszych i najbardziej wydajnych pracowników. Działa jako swoiste narzędzie selekcji, obniżając koszty związane z zatrudnieniem pracowników o niższej wydajności.
- morale- motywowanie kadry- budowanie wizerunku przedsiębiorstwa jako dobrego pracodawcy, troszczącego się o pracowników. Pracownicy są bardziej zaangażowani i przychylniej nastawieni do nowinek technologicznych.
25. Jaka jest rola związków zawodowych lub przedsiębiorstw w negocjacjach zbiorowych? (groźby i obietnice)
Związek zawodowy:
Groźby- strajk okupacyjny, pikieta, strajk włoski, bądź odmowa współpracy z zarządem przedsiębiorstwa.
Obietnice za wyższe płace lub lepsze warunki pracy- porozumienie dotyczące niepodejmowania strajków bądź żadnych zorganizowanych akcji.
Przedsiębiorstwo:
Groźby- zamkniecie fabryki, lukautem4, zwolnieniem bądź zatrudnieniem osób nie zrzeszonych w związku zawodowych.
Obietnice za niskie podwyżki płac- rożnie pakiety motywacyjnie np.: premia zależne od wydajności, udział w zyskach, lepsze warunki pracy, więcej nadgodziny[Tego kompletnie nie rozumiem XD], lepsze warunki urlopowe lub gwarancja ciągłości zatrudnienia.
*stajki, lokauty i inne formy masowych akcji ozn. Okres. Koszty zarówno dla związku i jak dla przedsiębiorstw. Pracownicy tracą część wynagrodzenia. Przedsiębiorstwo tracą przychody. Dlatego też zazwyczaj w interesie obu str. Jest doprowadzenie do ugody przez negocjacje. Niemniej jednak, aby zyskać dla siebie jak najwięcej, każda z str. Musi przekonać drugą, że zrealizuje swoje groźby, jeśli zostanie zmuszona.
26. Rola państwa w negocjacjach zbiorowych
Państwo może wpływać na wynik negocjacji zbiorowych na wiele sposobów:
Stworzenie wzoru postępowania
arbitra
(państwo może ustanowić mechanizm arbitrażu bądź rozwiązywania sporów)
mediatora
procedury legislacyjne(np. ustawa o min. Płacach)
27. Co to jest Bilans płatniczy i z jakich elemntów się składa.
najprościej:
Bilans płatniczy jest zestawieniem wszystkich międzynarodowych transakcji ekonomicznych i finansowych w ciągu roku między danym krajem a resztą świata.
najtrudniej:
Bilans płatniczy – zestawienie (dochody – wpływy kontra wydatki – płatności) wszystkich transakcji dokonanych między rezydentami (gospodarką krajową) a nierezydentami (zagranicą) w danym okresie. Jest on sporządzany dla całej gospodarki narodowej. Bilans płatniczy Polski (za poszczególne miesiące, kwartały oraz lata) publikuje Narodowy Bank Polski. Zestawieniem komplementarnym dla bilansu płatniczego jest międzynarodowa pozycja inwestycyjna.
Bilans płatniczy składa się z dwóch podstawowych elementów: bilansu handlowego i bilansu obrotów kapitałowych.
Bilans handlowy to różnica między eksportem a importem danego państwa. Dodatni bilans handlowy jest nazywany także nadwyżka handlową, ujemny deficytem handlowym. Bilans handlowy jest częścią bilansu płatniczego.
Czynniki wpływające na bilans handlowy:
* Ceny wyrobów wytwarzanych w kraju
* Kurs walutowy
* Umowy handlowe
* Cła i podatki
* Cykle gospodarcze w kraju i za granicą
Bilans handlowy w Polsce ma wartość ujemną(E-1)co oznacza, że więcej towarów importujemy do naszego kraju.
Bilans obrotów kapitałowych, w ekonomii zestawienie wszystkich transakcji, których przedmiotem są aktywa finansowe. Część bilansu płatniczego, obejmująca zagraniczne aktywa lub inwestycje danego kraju za granicą (odpływ kapitału) oraz zagraniczne inwestycje w tym kraju (napływ kapitału).
28. Wyjaśnić pojęcia: Aprcjacja i Deprecjacja, oraz Płynność międzynarodowa i Transakcje terminowe.
- Aprecjacja - Wzrost wolnorynkowego kursu waluty krajowej w stosunku do walut zagranicznych.
- Deprecjacja - Spadek wolnorynkowego kursu waluty krajowej w stosunku do walut zagranicznych.
- Płynność międzynarodowa - Podaż walut na potrzeby handlu międzynarodowego i inwestycji zagranicznych.
- Transakcje terminowe - Transakcje walutowe na określoną datę w przyszłości, do których stosuje się określony z góry kurs walutowy.
29. Czynniki które mogą spowodować spadek kursu określonej waluty.
- Wzrost popytu krajowego, który staje się przyczyną wzrostu importu
- wyższa inflacja w kraju niż za granicą - import staje się tańszy; eksport natomiast okaże się relatywnie drogi co ograniczy jego rozmiary
- spadek stóp procentowych w kraju, co powoduje odpływ waluty za granicę do bardziej opłacalnych lokat
- działania spekulacyjne ze strony uczestników rynku walutowego (eksporterów, importerów, banków ), którzy oczekując spadku kursu pieniądza sprzedają walutę, co faktycznie powoduje obniżenie jej kursu,
30. Wady i zalety kursu walutowego płynnego.
Zalety:
- Automatyczne dostosowania
- Eliminacja potrzeby utrzymywania rezerw dewizowych
- Niewrażliwość na zmiany w otoczeniu zewnętrznym
- Swoboda wyboru polityki gospodarczej
Wady:
- Niestabilność kursów
- Spekulacja walutowa
- Niepewność w handlu międzynarodowym i inwestycjach zagranicznych
31. Wady i zalety kursu walutowego stałego.
Zalety:
- Większa pewność decyzji gospodarczych
- Eliminowanie spekulacji walutowej
- Zapobieganie niewłaściwej polityce gospodarczej
Wady:
- Kolizja z interesami krajowej przedsiębiorczości i całego gospodarki
- Spirala deflacyjna i kryzys globalny
- Problemy z płynnością międzynarodową
- Niezdolność dostosowań do wstrząsów
- Spekulacja walutowa