Mężczyźni mówią, że wszystkie typowe kobiety są roztargnione. W stereotypach pojawiają się następujące modyfikatory (które zmieniają znaczenie) – prawdziwy, normalny, zwyczajny, typowy obrazy – mają status ontologiczny, cechy je tworz|ace są pojmowane jako cechy realne, można je obudować ramą metatekstową „taki, jaki jest”, „typowy” wzory – cechy je tworzące są wymagane od przedmiotu z punktu widzenia norm wyznawanych przez mówiącego „taki, jaki być powinien” (wyobrażenia ideologiczne), „prawdziwy”

wykładnikami stereotypizacji są: • powtarzalność charakterystyki przedmiotu, • utrwalenie tej charakterystyki w języku (w znaczeniu słów, w metaforach, frazeologii, przysłowiach)

kobiety: uczciwe, spostrzegawcze, osobiste zaangażowanie, irracjonalne, nielogiczne, łagodne, niestałe, niezdolne do obiektywizmu

mężczyźni – racjonalni, aktywni, stanowczość, skuteczność, agresja, nieczułość, chłód emocjonalny, nietaktowność biolekt – odmiana polszczyzny zróżnicowana pod względem płci i wieku czyli biologicznych uwarunkowań każdego człowieka odmiany biologiczne języka tylko w części mają charakter systemowy, np. czasownik, cas przeszły r. żeński – żyłam, r. męski – żyłem; albo: chciałbym/chciałabym Pozostałe elementy są neutralne płciowo, ale:

Handtke mówi nie o dialekcie, ale o stylach! Asymetria wyrazów gatunkowych,np. Silne skojarzenie wyrazu okreslającego gatunek ludki męską częścią ludkości: człowiek = mężczyzna formy nacechowane i nienacechowane – 1? forma rodau męskiego stanowi podstawę do utworzenia przy uzyciu sufiksów formy żeńskiej (czyli nacechowanej, a więc niejako niesamodzielnej, uzależnionej od formy męskiej), np. pilotka, żołnierka, *profesje prestiżowe 2) nienacechowane na -a: sługa, akleka, sierota, nacechowane : gapa, oferma negatywnie nacechowane semantycznie np. suka, krowa, flądra

Nr 3 KOD OGRANICZONY – nabyty w czasie pierwotnej socjalizacji, czyli w rodzinie. Kod ograniczony to najprostsza forma komunikacji (osoby używają krótkich zdań, bądź równoważników zdań, często posługują się spójnikami i przysłówkami). Do wyrażania ekspresji często używa się mimiki, gestów. Często powtarzane są w danej grupie językowej stereotypy czy symbole, przez co język jest zrozumiały w określonym środowisku. Traci jednak wiele wartości komunikacyjnych w szerszym środowisku. Kod ten w słabym stopniu pobudza psychikę. Wiele zdań wyraża sądy niepodważalne, nadawca często używa zdań rozkazujących.

KOD ROZWINIĘTY – nabyty także w rodzinie w zależności od podłoża społecznego w socjalizacji pierwotnej. Charakteryzuje się indywidualnym podejściem do wyrażania własnych sądów i opinii i nie jest przewidywalny, przez co może być niezrozumiały dla jednostek posługujących się kodem ograniczonym.

Do nr-u 4

METAPROGRAMY – pewne uogólnienie, generalizacja tego, jak w danej chwili człowiek przetwarza napływające do niego informacje. (typy: ja – inni, autorytet wewnętrzny – autorytet zewnętrzny, podobieństwa – różnice, ogólny – szczegółowy, opcje - procedury)