Zagadnienia na Obron臋 Licencjatu - Zagadnienia z metodologii bada艅 pedagogicznych.
1.Procedura post臋powania badawczego.
Proces badania naukowego to nast臋puj膮ce kolejno po sobie w spos贸b systematyczny i planowy dzia艂ania, pocz膮wszy od sformu艂owania problemu po przeprowadzenie bada艅 i analiz臋 wynik贸w. Na ka偶dym z etap贸w wykonuje si臋 konkretne czynno艣ci pozwalaj膮ce na jego uko艅czenie i przej艣cie do kolejnego.
H. Muszy艅ski wyr贸偶nia nast臋puj膮ce etapy post臋powania badawczego:
FAZA KONCEPCJI
Postawienie i sformu艂owanie problemu (problem贸w) bada艅,
Sprecyzowanie hipotezy roboczej (lub hipotez),
Wy艂onienie i zdefiniowanie zmiennych,
Dob贸r wska藕nik贸w do poszczeg贸lnych zmiennych,
Dob贸r odpowiednich metod badawczych i opracowanie technik bada艅,
Opracowanie procedury bada艅.
FAZA BADA艃
Przeprowadzenie bada艅,
Uporz膮dkowanie materia艂贸w i ich analiza,
Analiza teoretyczna uzyskanego materia艂u i wyprowadzenie wniosk贸w.
2. Istota problemu badawczego.
Problem badawczy - rodzaj zadania (sytuacji), kt贸rego podmiot nie mo偶e rozwi膮za膰 za pomoc膮 posiadanego zasobu wiedzy. Jego rozwi膮zanie jest mo偶liwe dzi臋ki czynno艣ci my艣lenia produktywnego, kt贸re prowadzi do wzbogacenia wiedzy przedmiotu. Problem badawczy to tyle, co pewne pytanie lub zesp贸艂 pyta艅, na kt贸re odpowiedzi ma dostarczy膰 badanie. W sformu艂owaniu problemu badawczego wyr贸偶niamy 3 terminy: sytuacja problemowa (艣wiadomo艣膰 braku kompletnej wiedzy, stan niepokoju), problem (logiczne uj臋cie prze偶ywanej niewiedzy); pytanie problemowe (gramatyczna konstrukcja wyra偶aj膮ca sytuacj臋 problemow膮 i b臋d膮ca zarazem j臋zykowym odpowiednikiem problemu).
Zmienne i wska藕niki ( pojecie i rodzaje).
Wska藕nik jest to w艂a艣ciwo艣膰, fakt, zdarzenie, stan lub proces, kt贸re s膮 mo偶liwe do zaobserwowania oraz na podstawie, kt贸rych mo偶na pozna膰, i偶 wyst膮pi艂o dane zjawisko czy cecha.
W pedagogice przez poj臋cie wska藕nika rozumiemy pewne w艂asno艣ci, kt贸re s膮 po艂膮czone sta艂ym zwi膮zkiem o charakterze bezwyj膮tkowej lub statystycznej regularno艣ci z pewnymi innymi w艂asno艣ciami, kt贸re nie podlegaj膮 bezpo艣redniej obserwacji oraz pozwalaj膮 stwierdzi膰 obecno艣膰 jednych w艂asno艣ci na podstawie wyst臋powania drugich. Zatem wska藕nik jest pewn膮 w艂a艣ciwo艣ci膮, kt贸ra m贸wi nam, i偶 badane zjawisko mia艂o miejsce.
Wyr贸偶niamy:
Wska藕niki definicyjne ukazuj膮 rodzaj powi膮zania wska藕nika ze wskazywan膮 przez niego warto艣ci膮; dzi臋ki nim definiuje si臋 cechy stanowi膮ce przedmiotem badania, gdzie dob贸r wska藕nika do zjawiska polega na zdefiniowaniu zjawiska wyra偶anego przez wska藕nik (np. do zmiennej, jak膮 jest agresja wska藕niki definicyjne dobiera膰 si臋 b臋dzie na podstawie cech agresji zawartych w jej definicji)
Wska藕niki empiryczne maj膮 miejsce w przypadku, gdy cecha wskazywana oraz wska藕nik s膮 obserwowalne, przez co relacja zachodz膮ca pomi臋dzy wska藕nikiem i cech膮 wskazywan膮 jest zwi膮zkiem empirycznym, rozstrzygalnym bezpo艣rednio w oparciu o dokonane obserwacje
Wska藕niki inferencyjne nie definiuj膮 zjawiska wska藕nikowego oraz nie s膮 obserwowalne; o tym, i偶 dane zjawisko mia艂o miejsce wnioskuje si臋 po艣rednio (na przyk艂ad, dr偶enie r膮k podczas egzaminu mo偶e wskazywa膰 na zdenerwowanie).
Zmienne w badaniach naukowych stanowi膮 pr贸b臋 uszczeg贸艂owienia problem贸w badawczych, kt贸re nale偶y rozwi膮za膰 oraz wymagaj膮cych potwierdzenia lub odrzucenia hipotez. Wyr贸偶nia si臋 nast臋puj膮c rodzaje zmiennych: ilo艣ciowe i jako艣ciowe; ci膮g艂e i skokowe; zale偶ne i niezale偶ne; g艂贸wne i poboczne; kontrolowane i niekontrolowane; po艣rednicz膮ce.
Zmienne ilo艣ciowe maj膮 miejsce w badaniach, w kt贸rych przedmiot stanowi膮 mierzalne w艂a艣ciwo艣ci przedmiot贸w. Najcz臋艣ciej wyst臋puj膮 one w naukach 艣cis艂ych takich jak fizyka, matematyka czy statystyka.
Zmienne jako艣ciowe natomiast nie poddaj膮 si臋 pomiarowi; mo偶na jedynie stwierdzi膰 ich wyst臋powanie lub ich brak. Przyk艂adem zmiennych jako艣ciowych mo偶e by膰: p艂e膰 os贸b badanych; pochodzenie spo艂eczne; zainteresowania literackie; pogl膮dy polityczne; sympatie; przekonania religijne itp.
Zmienna niezale偶na to taka zmienna, za pomoc膮, kt贸rej wyja艣nia si臋 zmiany w obr臋bie zmiennej zale偶nej. Zmienna niezale偶na wyja艣nia dane zjawisko oraz powoduje zmiany w warto艣ci zmiennej zale偶nej, stanowi ona zak艂adan膮 przyczyn臋 tych zmian (jak sama nazwa wskazuje, zmienna zale偶na "zale偶y" od zmiennej niezale偶nej).
Zmienne zale偶ne mog膮 si臋 znajdowa膰 w sferze oddzia艂ywania zmiennych niezale偶nych, na kt贸re nie mo偶na mie膰 wp艂ywu. Zmienne te mog膮 zar贸wno sprzyja膰 jak i utrudnia膰 w wyst臋powaniu badanego zjawiska i nosz膮 one miano zmiennych po艣rednicz膮cych. Zwracaj膮 one uwag臋, i偶 istniej膮 r贸wnie偶 inne istotne przyczyny badanego zjawiska, kt贸re nie zosta艂y nieuwzgl臋dnione w badaniach. Przyk艂adami zmiennych po艣rednicz膮cych mog膮 by膰: stan zdrowia badanej osoby; nastawienie ucznia do szko艂y; sympatia do nauczyciela.
Interpretacja hipotezy.
Hipoteza, zwana tak偶e przypuszczeniem, jest propozycj膮 odpowiedzi na pytania zawarte w problemach badawczych. Jest to jednak oczywi艣cie odpowied藕 wst臋pna, przypuszczalna, kt贸rej prawdziwo艣膰 ma by膰 potwierdzona w podejmowanym badaniu. Hipoteza nie r贸偶ni si臋, wi臋c kszta艂tem gramatycznym od zdania obserwacyjnego, na kt贸rego to tre艣膰 sk艂ada si臋 opis faktu naukowego. Jedyna r贸偶nica jest jedynie to i偶 nie wiemy czy jest to prawda czy fa艂sz.
Hipoteza ukierunkowuje nam badania na problemy wa偶ne, a w pedagogice hipoteza spe艂nia role tak偶e ochronn膮, ograniczaj膮c膮 ryzyko podejmowania bada艅 zagra偶aj膮cych dobru badanych wychowank贸w.
Jednak 偶eby hipoteza mog艂a t臋 barier臋 ochronn膮 stanowi膰, musi spe艂ni膰 nast臋puj膮ce warunki:
T艂umaczy膰 w spos贸b dostateczny znane fakty.
Musi by膰 mo偶liwa do zweryfikowania przez konsekwencje, kt贸re z niej wynikaj..
Musi dotyczy膰 istotnych dla danej nauki zdarze艅 i ma moc teorio tw贸rcz膮.
Musi by膰 zdaniem wysoce prawdopodobnym, kt贸rego s艂uszno艣膰 wst臋pna polega na tym, 偶e jest zdaniem niesprzecznym z udowodnionymi ju偶 twierdzeniami danej dyscypliny naukowej.
Sposoby interpretacji wynik贸w bada艅.
Opracowanie wynik贸w bada艅 wymaga fachowych umiej臋tno艣ci. Opracowanie wynik贸w bada艅 jest r贸wnie wa偶ne, co ich gromadzenie. Uporz膮dkowanie zgromadzonego materia艂u badawczego jest r贸wnoznaczne z jego opisem. Podlegaj膮 mu zazwyczaj tylko te dane empiryczne, kt贸re s膮 istotne z punktu widzenia problem贸w, jakie badacz zamierza rozwi膮za膰, i hipotez, jakie pragnie potwierdzi膰 lub odrzuci膰. Po stabelaryzowaniu i graficznym przedstawieniu materia艂u badawczego oraz rejestrze i charakterystyce tych jego fragment贸w, kt贸rych nie da si臋 przedstawi膰 liczbowo, przyst臋puje si臋 do analizy jako艣ciowej i ilo艣ciowej. Jedna i druga zak艂ada por贸wnanie ze sob膮 r贸偶nych zgromadzonych ze sob膮 uprzednio zgromadzonych danych empirycznych, ukazanie mi臋dzy nimi relacji, jak r贸wnie偶 szukanie dla nich uzasadnie艅 na gruncie znanych do艣wiadcze艅 pedagogicznych i za艂o偶e艅 teoretycznych oraz wyci膮ganie z analizowanych danych wniosk贸w og贸lnych i zarysowanie mo偶liwo艣ci praktycznego ich zastosowania. Analiza jako艣ciowa i ilo艣ciowa umo偶liwia rozpoznanie istotnych cech badanej rzeczywisto艣ci. Opracowanie wynik贸w bada艅 jest tylko wtedy poprawne, gdy nie ogranicza si臋 jedynie do zwyk艂ego ich uporz膮dkowania, ale w r贸wnej niemal mierze obejmuje swym zasi臋giem zar贸wno analiz臋 jako艣ciow膮 i ilo艣ciow膮. Wa偶ne jest tak偶e poprawne wyci膮ganie wniosk贸w og贸lnych i szczeg贸艂owych z dokonanego opisu i analizy materia艂u badawczego w tym tak偶e wniosk贸w praktycznych.
Znaczenie bada艅 i analiz jako艣ciowych w procedurze badawczej.
Badania jako艣ciowe poniek膮d uzupe艂niaj膮 badania ilo艣ciowe
Cz臋艣ciowo wyr贸wnuj膮 s艂abe strony bada艅 ilo艣ciowych
Nie narzucaj膮 one badanym j臋zyka odpowiedzi, dzi臋ki czemu badacz mo偶e pozna膰 dodatkowe aspekty badanego problemu
Umo偶liwiaj膮 poznanie badanego zjawiska w przekroju dynamicznym i rozwojowym
Dzi臋ki nim mo偶na 艂atwo dotrze膰 do z艂o偶ono艣ci i osobliwo艣ci niekt贸rych badanych zjawisk
Umo偶liwiaj膮 poznanie szerszego konteksty badanych zjawisk i rozpoznanie ich w warunkach naturalnych
Partnerskie traktowanie os贸b badanych i liczenie si臋 z ich kompetencjami ze wzgl臋du na bezpo艣redni charakter przeprowadzanych bada艅.
Sposoby weryfikacji za艂o偶e艅 hipotetycznych 鈥 tu nie pisz臋 odpowiedzi, gdy偶 chodzi o metody narz臋dzia i techniki badawcze 鈥 pokr贸tce om贸wi膰, co to jest i wskaza膰 jak wp艂yn臋艂y na potwierdzenie lub nie zak艂adanej hipotezy.
9. Organizacja i przebieg bada艅.
Proces badania naukowego to nast臋puj膮ce kolejno po sobie w spos贸b systematyczny i planowy dzia艂ania, pocz膮wszy od sformu艂owania problemu po przeprowadzenie bada艅 i analiz臋 wynik贸w. Na ka偶dym z etap贸w wykonuje si臋 konkretne czynno艣ci pozwalaj膮ce na jego uko艅czenie i przej艣cie do kolejnego.
H. Muszy艅ski wyr贸偶nia nast臋puj膮ce etapy post臋powania badawczego:
FAZA KONCEPCJI
Postawienie i sformu艂owanie problemu (problem贸w) bada艅,
Sprecyzowanie hipotezy roboczej (lub hipotez),
Wy艂onienie i zdefiniowanie zmiennych,
Dob贸r wska藕nik贸w do poszczeg贸lnych zmiennych,
Dob贸r odpowiednich metod badawczych i opracowanie technik bada艅,
Opracowanie procedury bada艅.
FAZA BADA艃
Przeprowadzenie bada艅,
Uporz膮dkowanie materia艂贸w i ich analiza,
Analiza teoretyczna uzyskanego materia艂u.
9. Sposoby doboru populacji do bada艅.
Losowy dob贸r os贸b badanych 鈥 dob贸r os贸b z okre艣lonej populacji w spos贸b przypadkowy, a nie 艣wiadomy
Celowy dob贸r os贸b badanych 鈥 dob贸r os贸b badanych z danej populacji dokonuje sam badacz.
W badaniach pedagogicznych przydatny jest zw艂aszcza prosty, systematyczny i warstwowy dob贸r os贸b badanych:
Prosty dob贸r 鈥 dokonanie numeracji ka偶dej z os贸b z okre艣lonej populacji na karteczkach, nast臋pnie jest losowanie tylu karteczek ile potrzebnych jest os贸b do badania
Systematyczny dob贸r 鈥 polega np. na zakwalifikowaniu do bada艅, co trzeciego ucznia z klasy wg numeracji w dzienniku.
Warstwowy dob贸r 鈥 dob贸r tej samej liczby badanych z kilki grup z rozr贸偶nieniem Np. na p艂e膰, wiek.
10.Metody bada艅 w pedagogice.
Cytuj膮c za A. Kami艅skim metod臋 bada艅 b臋dziemy rozumieli, jako 鈥瀦esp贸艂 teoretycznie uzasadnionych zabieg贸w koncepcyjnych i instrumentalnych obejmuj膮cych najog贸lniej ca艂o艣膰 post臋powania badacza, zmierzaj膮cego do rozwi膮zania okre艣lonego problemu badawczego鈥. Mo偶na powiedzie膰, 偶e s膮 to og贸lne schematy post臋powania, czynno艣ci s艂u偶膮cych do znalezienia odpowiedzi na dr臋cz膮ce nas pytania w ramach badanego zjawiska.
S. Nowak metody badawcze okre艣la, jako 鈥瀟ypowe, powtarzalne sposoby zbierania, opracowywania, analizy i interpretacji danych empirycznych, s艂u偶膮ce do uzyskiwania maksymalnie uzasadnionych odpowiedzi na stawiane w nich pytania鈥. Najpro艣ciej metod臋 badawcz膮 mo偶na wyt艂umaczy膰, jako zbi贸r norm i regu艂 post臋powania badawczego przede wszystkim w celu g艂臋bszego poznania.
H. Muszy艅ski podkre艣la, 偶e 鈥瀢yb贸r odpowiednich metod badawczych musi nast臋powa膰 w wyniku dok艂adnej analizy ka偶dej zmiennej osobno oraz w nast臋pstwie dokonanego doboru do niej odpowiedniego wska藕nika. Mo偶na w ten spos贸b ustali膰, kt贸ra metoda najsilniej oddzia艂uje na dan膮 zmienn膮 i dobra膰 najlepsz膮 w takim przypadku metod臋.
Wed艂ug W. Zaczy艅skiego 鈥瀖etoda badania naukowego jest to celowy, planowy, obiektywny, dok艂adny i wyczerpuj膮cy spos贸b poznania danego wycinka rzeczywisto艣ci, stosowany intencjonalnie z przestrzeganiem okre艣lonych za艂o偶e艅 metodologicznych.
Wyr贸偶niamy nast臋puj膮ce metody bada艅:
Eksperyment pedagogiczny 鈥 bada zale偶no艣ci mi臋dzy celowo dobranymi oddzia艂ywaniami dydaktyczno 鈥 wychowawczymi a skutkami powsta艂ymi w wyniku tych偶e oddzia艂ywa艅.
Monografia pedagogiczna 鈥 jej przedmiotem s膮 instytucje wychowawcze, a konkretnie ich struktura, zasady i efektywno艣膰 dzia艂a艅 i opracowanie koncepcji ulepsze艅.
Metoda Indywidualnych Przypadk贸w 鈥 analiza jednostkowych los贸w ludzkich uwik艂anych w okre艣lone sytuacje wychowawczych i 偶yciowych.
Metoda Sonda偶u diagnostycznego 鈥 polega na gromadzeniu informacji o problemach interesuj膮cych badacza najcz臋艣ciej za pomoc膮 kwestionariusza ankiety, za pomoc膮, kt贸rego badani, czyli respondenci wyra偶aj膮 swoj膮 opini臋 na dany temat.
11. Techniki bada艅 w pedagogice.
Technik膮 bada艅 wed艂ug A. Kami艅skiego s膮 鈥瀋zynno艣ci praktyczne, regulowane starannie wypracowanymi dyrektywami, pozwalaj膮cymi na uzyskanie optymalnie sprawdzalnych informacji, opinii, fakt贸w鈥. Zatem dob贸r techniki badawczej warunkowany jest przez wyb贸r metody. Poza tym technika badawcza opiera si臋 raczej na pojedynczych czynno艣ciach, natomiast na metod臋 badawcz膮 sk艂ada si臋 szereg dzia艂a艅. Czynno艣ci te w sensie logicznym s膮 poj臋ciami podporz膮dkowanymi w stosunku do metody, a sensie rzeczowym o znacznie w臋偶szym zakresie ni偶 metoda. Technika badawcza ogranicza si臋 do czynno艣ci pojedynczych lub pojedynczo jednorodnych.
Technika bada艅 to czynno艣膰 poznawcza, to najcz臋艣ciej anga偶uj膮cy proces badaczy i innych ludzi.
Obserwacja - wed艂ug Tadeusza Pilcha obserwacja jest czynno艣ci膮 badawcz膮, polegaj膮c膮 na gromadzeniu danych drog膮 postrze偶e艅. To czynno艣膰 celowa i planowa. Te cechy odr贸偶niaj膮 obserwacj臋 naukow膮 od obserwacji codziennej.
Wywiad 鈥 rozmowa badacza z respondentem/ami wed艂ug np. przygotowanego wcze艣niej kwestionariusza
Ankieta - Badania ankietowe polegaj膮 na zadawaniu pyta艅 respondentom za pomoc膮 kwestionariusza ankiety, jako narz臋dzia badawczego. Pytania s膮 na og贸艂 w formie pisemnej, a przeprowadzana ankieta zazwyczaj jest anonimowa. Rzadko, kiedy mamy do czynienia z ankiet膮 jawn膮. Warto zauwa偶y膰, 偶e anonimowo艣膰 ankiety sprzyja szczerym odpowiedziom respondent贸w. Chcia艂abym zwr贸ci膰 uwag臋 na wymagania, jakie stawia si臋 badaniom ankietowym. S膮 one, moim zdaniem istotne przy konstruowaniu kwestionariusza ankiety: przede wszystkim nale偶y dobra膰 odpowiednie osoby do badania; pytania powinny by膰 przede wszystkim zrozumia艂e, gdy偶 respondent nie ma mo偶liwo艣ci na wyja艣nienia od osoby prowadz膮cej badania; ankieta powinna dotyczy膰 w膮skiego zagadnienia; istotna jest tak偶e forma zadawanych pyta艅. Nale偶y u偶ywa膰 formy grzeczno艣ciowej, czyli do dzieci i m艂odzie偶y zwracamy si臋 przez du偶膮 liter臋: Ty, Wy; natomiast do os贸b doros艂ych przez Pan, Pani, Pa艅stwo; unikajmy bezosobowych form zwracania si臋; istotna jest kolejno艣膰 zadawanych pyta艅, tzn. pierwsze pytania powinny stymulowa膰 do odpowiedzi na kolejne i nie utrudnia艂y odpowiedzi na nie. W zwi膮zku z tym najpierw zadajemy pytania o charakterze og贸lnym przechodz膮c do pyta艅 bardziej szczeg贸艂owych; nale偶y dba膰 o staranny wydruk zestawu pyta艅, jako艣膰 papieru i uk艂ad graficzny pyta艅, mimo 偶e nie zawsze przywi膮zywana jest waga do tego wymagania przez osob臋 badaj膮c膮; w przypadku pyta艅 otwartych zostawmy na tyle wolnego miejsca, by respondent m贸g艂 swobodnie wyrazi膰 swoj膮 opini臋 na dane pytanie czy zagadnienie; zbyt du偶a liczba pyta艅 mo偶e zniech臋ci膰 do uczestnictwa w badaniu, jednak ich za ma艂a liczba mo偶e nie da膰 odpowiedniego obrazu badanego np. zjawiska. Dlatego kieruj膮c si臋 intuicj膮 badacza, nale偶y ograniczy膰 je do niezb臋dnego minimum.
Badanie dokument贸w 鈥 polega na analizie dokument贸w i innych wa偶nych informacji na temat danego zjawiska, procesu, sytuacji, faktu b膮d藕 prowadzonego przypadku.
Techniki socjometryczne 鈥 Zgadnij, kto? Plebiscyt 偶yczliwo艣ci i niech臋ci W uj臋ciu J.L. Moreno zas艂uguje na specjaln膮 uwag臋. Jej warto艣膰 dla pedagogiki polega na tym, 偶e umo偶liwia ona wyodr臋bnienie tych jednostek w grupie, kt贸re wymagaj膮 szczeg贸lnej opieki wychowawczej. Pozwala racjonalnie organizowa膰 grupy robocze dla wykonania okre艣lonych zada艅, harmonizowa膰 nieoficjalnie 偶ycie grupy z jej 偶yciem oficjalnym, u艂atwia wyodr臋bnienie z grupy tej osoby, kt贸ra ciesz膮c si臋 zaufaniem wszystkich cz艂onk贸w, mo偶e spe艂nia膰 kierownicze funkcje - przewodnicz膮cego samorz膮du klasowego, szkolnego itp., u艂atwia obserwowanie w strukturze spo艂ecznej grupy zmian, zachodz膮cych pod wp艂ywem oddzia艂ywania zmiennych kontrolowanych w okre艣lonym czasie, umo偶liwia wymierne, ilo艣ciowe por贸wnywanie grup i podgrup pod r贸偶nymi wzgl臋dami ich struktury wewn臋trznej, stopnia integracji w wymiarze czasu i przestrzeni, pozwala obserwowa膰 losy jednostek na tle grupy tzn. zmian ich statusu socjometrycznego, ilo艣ciowe przekszta艂canie si臋 wi臋zi psychologicznych z innymi cz艂onkami grupy.
12. Narz臋dzia przyporz膮dkowania technik badawczych.
Wed艂ug T. Pilcha i T. Bauman narz臋dzie to 鈥瀙rzedmiot s艂u偶膮cy do realizacji wybranej techniki bada艅鈥. Warto tak偶e zauwa偶y膰, 偶e technika jest czynno艣ci膮, natomiast narz臋dzie badawcze jest rzecz膮 i 鈥瀞艂u偶y do technicznego gromadzenia danych z bada艅:
Kwestionariusz ankiety i wywiadu
Test socjometryczny
Arkusz obserwacji
Skale
13. Sposoby oceniania rezultat贸w bada艅 鈥 tu podejrzewam ze chodzi o wyci膮ganie wniosk贸w itd. Ka偶dy musi to sobie sformu艂owa膰 na w艂asne potrzeby + om贸wi膰 cechy badawcze takie jak: obiektywno艣膰, trafno艣膰 i rzetelno艣膰 w ocenie bada艅.
14. Wa偶no艣膰 terenu bada艅 w procedurach badawczych.
To problem polegaj膮cy na wyborze odpowiedniego terytorium bada艅, jak r贸wnie偶 okre艣lonej plac贸wki, na terenie, kt贸rej chcemy zbada膰 dane zjawisko nas interesuj膮ce. Teren bada艅 jest poj臋ciem obejmuj膮cym nie tylko 艣ci艣le okre艣lone terytorium, ale r贸wnie偶 odpowiednie plac贸wki czy instytucje dzia艂aj膮ce w wybranym wycinku rzeczywisto艣ci. Wyb贸r terenu bada艅 zdaniem T. Pilcha to przede wszystkim typologia wszystkich zagadnie艅, cech i wska藕nik贸w, jakie musz膮 by膰 zbadane, odnalezienie ich na odpowiednim terenie, u odpowiednich grup spo艂ecznych lub w uk艂adach i zjawiskach spo艂ecznych i nast臋pnie wytypowanie rejonu, grup zjawisk i instytucji, jako obiekt贸w naszego zainteresowania. Wyb贸r terenu bada艅 w g艂贸wnej mierze zale偶y od rodzaju problem贸w, jakie zmierzamy rozwi膮za膰.
15. Cechy badawcze.
Obiektywno艣膰 鈥 to stopie艅 niezale偶no艣ci dokonanego badania od r贸偶nego rodzaju okoliczno艣ci sytuacyjnych, w jakich mia艂o ono miejsce oraz osoby, kt贸ra je przeprowadza艂a i analizowa艂a.
Rzetelno艣膰 鈥 wyra偶a si臋 w stopniu dok艂adno艣ci, z jak膮 mierzy si臋 wyniki bada艅. Rzetelno艣ci膮 okre艣la si臋 tak膮 procedur臋 bada艅, kt贸ra w spos贸b mo偶liwie dok艂adny bada okre艣lone zjawisko.
Trafno艣膰 鈥 trafno艣膰 metod badawczych polega na tym, 偶e s膮 one jak w najwi臋kszym stopniu dostosowane do pomiaru okre艣lonego przedmiotu bada艅.