+

----

-

Choroba ta charakteryzuje się okresowymi napadami żarłocznosci z utrata kontroli nad iloscia spożywanych pokarmów.
Epizody te musza powtarzać się z czestotliwoscia dwa w ciagu tygodnia przez okres conajmniej trzech miesięcy. Lody, ciastka, placki i inne wysokokaloryczne i wysokowęglowodanowe pożywienie staje sie łupem chorego na bulimię.
Chore nie potrafia nad tym zapanować, zaczynają gromadzić pokarm, raz po raz kierują kroki w pobliże lodówki. W pewnym momencie tracą nad sobą kontrolę i niemal rzucają się na jedzenie.
Zjadają ogromne ilości pokarmu w krótkim czasie. Po takiej uczcie występuje przerażenie i poczucie winy. Aby pozbyć się kalorii chorzy wywołuja wymioty, zażywają ogromne ilosci środków przeczyszczających, intensywnie ćwiczą, stosuja głodówki lub nic nie jedza.
Bulimia jest procesem dwustopniowym: epizody „obżarstwa” służą rozładowaniu napięcia psychicznego, poprawa samopoczucia jest krótkotrwała, szybko zastępuje ja poczucie winy.



Wbrew temu, co sądzi większość osób przeczyszczających się, przeczyszczanie i wymioty nie sa całkowicie skutecznym sposobem na pozbycie się kalorii.
Pokarm szybko przesuwa się do jelit i nie może być stamtąd cofnięty. Niekiedy cześć jedzenia pozostaje w żołądku nawet po wymiotowaniu.
środki przeczyszczające skracają czas przesuwania się tresci pokarmowej przez jelita, ale wciąż wiele kalorii zostaje wchłoniętych. srodki odwadniajace zwiększaja tylko wydalanie moczu. Chociaż sprawiają, że osoba je zażywajaca przez krótki okres czasu czuje się szczuplejsza, diuretyki usuwaja z ogranizmu tylko wodę i elektrolity; nie wpływaja na zawartosć tłuszczu.
Krótko mówiac przeczyszczanie i wymiotowanie nie sa skutecznymi metodami odchudzania. To dlatego większosć bulimiczek ma przeciętną wagę albo nawet nadwagę.
Bulimiczki dzielą z anorektyczkami silny lęk przed przytyciem, a sylwetka i wymiary ciała s± szczególnie ważne dla ich samooceny. Równocześnie nie potrafia one patrzeć na siebie obiektywnie, tak więc nigdy nie uznaja się, że sa "wystarczająco szczupłe". Szczupłość jest ciagle nieuchwytnym celem, ale to nie powstrzymuje ich przed dażeniem do tego.




Jakie sa kryteria rozpoznawania bulimii?
Osoba cierpiaca na bulimię będzie prezentować większość z poniższych objawów:
Powtarzające się epizody gwałtownego objadania się. Epizod objadania się charakteryzuje się:
jedzeniem w krótkim czasie (np. 2 godz.) ilosci jedzenia, która dla większosci osób jest zdecydowanie za duża, aby można było ja zjesć w tym samym czasie i w podobnych okolicznosciach
poczucie braku kontroli nad jedzeniem w trakcie epizodu (np. poczucie, że nie można przestać jesć lub zapanować nad iloscia i sposobem jedzenia)

Stosowanie nawracających zachowań kompensacyjnych służących zapobieganiu przyrostowi masy ciała, takich jak:
prowokowanie wymiotów; nadużywanie środków przeczyszczających, diuretyków, lewatyw i innych
poszczenie
intensywne ćwiczenia fizyczne

Zarówno epizody objadania się jak i nieprawidłowe zachowania kompensacyjne występują przeciętnie co najmniej dwa razy na tydzień przez trzy miesiące.
Zaburzenia te nie występują w przebiegu anorexia nervosa.



Czy wszystkie bulimiczki sa takie same?
Chociaż objadanie się i przeczyszczanie sa dwoma znamionami bulimii, nie znaczy to, że wszystkie bulimiczki przeszyszczają się. Są dwa rodzaje bulimiczek:

Wyodrębnione typy:

* Typ przeczyszczający (puring type) : w przebiegu epizodu bulimia nervosa dochodzi do regularnego prowokowania wymiotów lub używania srodków przeczyszczających, odwadniajacych lub lewatyw.

* Typ nie przeczyszczający (nonpuring type) : w przebiegu epizodu bulimia nervosa dochodzi do stosowania takich nieprawidłowych czynnosci kompensacyjnych jak poszczenie lub uprawianie intensywnych ćwiczeń fizycznych bez regularnego stosowania wymiotów lub nadużywania srodków przeczyszczających, odwadniajacych lub lewatyw.

Główne cechy bulimii nerwowej

Od czasu gdy po raz pierwszy zidentyfikowano bulimie w latach osiemdziesiątych, jest ona opisywana za pomocą wielu definicji. Staja sie one coraz bardziej wyszukane, w miarę jak badania naukowe i pacjenci mówią nam coraz więcej na temat tego zaburzenia.
Piec podstawowych cech zawartych w obecnie najpowszechniej stosowanej w badaniach definicji zostało wyszczególnionych 5 cech. Tylko obecność ich wszystkich pozwala na zdiagnozowanie bulimii nerwowej.

- Napady objadania się- pochłanianie jednorazowo większej ilości jedzenia, niż większość ludzi normalnie zjadłby w podobnych warunkach; poczucie utraty kontroli nad jedzeniem.

- Zachowanie mające na celu zapobiegniecie przyrostowi wagi ciała, na przykład prowokowanie wymiotów, zażywanie dużych ilości środków przeczyszczających i odwadniających, stosowanie przesadnych diet, głodowanie, wykonywanie wyczerpujących cwiczen fizycznych

- Napady objadania i zachowywania kompensacyjne pojawiająca sie jednocześnie najmniej dwa razy w tygodniu od co najmniej trzech miesięcy.

- Masa ciała i wygląd grają dużą rolę w samoocenie. Często są najważniejszą lub prawie najważniejszą rzeczą decydująca o tym, czy osoba ma dobre mniemanie o sobie.

- Osoba nie wykazuje istotnej niedowagi.

Zaburzenia powiązane z bulimią nerwową:
Anoreksja nerwowa
Napadowe objadanie się
Depresja
Zachowania impulsywne
Zaburzenia osobowości typu borderline