45. Rola i znaczenie kultury francuskiej.
Pierwsze świadectwa istnienia sztuki na terenie Francji pochodzą już z czasów prehistorycznych, a są to malowidła w pieczarach Masywu Centralnego oraz dolmeny i menhiry w Bretanii. Liczne oraz zdumiewająco dobrze zachowane są budowle z czasów rzymskich, które znajdują się przede wszystkim na terenie Prowansji i jest to teatr w Orange, amfiteatr w Nimes, pomnik zwycięstwa Augusta w La Tribe oraz świątynie, łuki triumfalne oraz termy i mosty.
Francja jest między innymi krajem, w którym narodził się w połowie XII wieku styl gotycki, którego elementami były precyzyjnie wykonane sklepienia żebrowe, ostry łuk użyty w konstrukcji i dekoracji, a także duża liczba smukłych filarów oraz ogromne okna wypełnione wspaniałymi witrażami. Pierwszą gotycką budowlą we Francji była bazylika w Saint-Denis. Rozmach, z jakim we Francji zaczęto wznosić budowle gotyckie udzielił się w niedługim czasie także innym państwom Europy Zachodniej. Wprawdzie wczesnogotyckie budowle były niezwykle majestatyczne, to jednak brakowało im lekkości oraz strzelistości, które charakteryzowały późniejsze budowle. Nową formę we Francji przybrał także styl romański, który reprezentują między innymi zamki nad Loarą. Od roku 1550 francuscy artyści obierają nowy kierunek. Po okresie przejściowym, którego klasycystyczny styl wywodzi się ze sztuki schyłku starożytności, wspaniale rozwija się barok francuski. Teatralna dynamika wnętrz w połączeniu z rzeźbą, malarstwem i doskonale zaplanowanymi efektami świetlnymi, są podstawowym elementem tego stylu o niezwykle francuskim charakterze. Największymi budowlami tego okresu jest między innymi Pałac Wersalski oraz Pałac Vendome w Paryżu. Za panowania Ludwika XV ciężkie sztukaterie na sufitach ustępują miejsca lekkim ozdobom, a kartusze z symbolami wojny zostają ozdobione bronią miłosną: strzałami Amora oraz sercem przebitym strzałą. Rokoko, które jest stylem dekoracji wnętrz rzadko kiedy występuje w architekturze zewnętrznej. Styl Ludwika XV charakteryzuje się przede wszystkim wdziękiem oraz elegancją, co uwidacznia się w formach luster, porcelany oraz wytwornych mebli z tamtego okresu.
Nowy styl w sztuce rozpoczynają rządy Napoleona, a architektura powraca do starożytnej wielkości oraz surowości. W Paryżu powstają w tym okresie nawiązujące do antyku frontony kolumn widoczne między innymi w kościele Madeline oraz Panteonie. Powstają także łuki triumfalne. Meble natomiast charakteryzują się w tym okresie prostotą i ozdobione są sfinksami bądź orłami wykonanymi z brązu. Po chwilowym przestoju w architekturze oraz sztuce, powstaje wieża Eiffla, od której rozpoczyna się era wysokich budowli. W czasach współczesnych najsilniejsze akcenty twórcze uwidaczniają się przede wszystkim w architekturze. Ton nadaje tutaj przede wszystkim Tony Garnier i jego konstrukcje ze szkła oraz żelaza, a także Le Corbusier, który zaprojektował Cite Radieuse w Marsylii oraz Kaplicę Notr-Dame-de-Haut w Ronchamp, które uchodzą do dnia dzisiejszego za budowle stulecia.
Wielu osobom Francja kojarzy się najczęściej z wysoko rozwiniętą kulturą, sztuką, a także elegancją. Już od czasów średniowiecza to właśnie Francja była europejskim centrum intelektualnym i artystycznym, a szczyt swojego rozwoju osiągnęła w XVIII oraz XIX wieku. Atmosfera tamtych czasów jest w Paryżu wyczuwalna do dnia dzisiejszego. Od wieków Francja jest nazywana także stolicą mody, nic więc dziwnego, że pracuje tutaj wielu światowej sławy projektantów, modeli oraz modelek. Pokazy najnowszych kolekcji w paryskich domach mody stanowią ważne wydarzenie w życiu francuskiej stolicy. Do dnia dzisiejszego moda lansowana w Paryżu dyktuje tendencje oraz style światowej mody. Warto pamiętać także o tym, że Francja jest także światowym centrum produkcji perfum, które są słynne na całym świecie. Ponadto Francja jest także kolebką wielu europejskich myślicieli, pisarzy, wynalazców, artystów oraz twórców nowych kierunków filozoficznych. Wszystko to wywarło silny wpływ nie tylko na całą kulturę europejską, ale także światową.
Warto pamiętać, że sztuka francuska zajmuje jedną z czołowych pozycji w powszechnej historii sztuki, przede wszystkim, dlatego, że w wielu okresach Francja była krajem stylotwórczym, które szeroko promieniowało bogactwem zjawisk artystycznych na inne kraje europejskie. We Francji rozwinęło się także malarstwo impresjonistyczne, którego głównym przedstawicielem był Monet oraz Renoir. Impresjoniści stawiali sobie za cel uchwycenie przelotnych efektów wywołanych zmianami oświetlenia. Monet wielokrotnie malował te same przedmioty chcąc w ten sposób uchwycić grę światła oraz krótkotrwałe efekty świetlne o różnych porach dnia oraz roku. Bliski impresjonizmowi był także Degas, który jednak wolał malować w pracowni, a nie jak Monet czy Renoir w plenerze. Do najbardziej ulubionych tematów Degas należały tory wyścigowe oraz balet. Degas okazał się wspaniałym obserwatorem ulotnych ruchów oraz gestów, które wcześniej praktycznie w ogóle nie interesowały artystów. Wielkim miłośnikiem prac Degas był Toulouse- Lautrec, którego interesowały takie tematy malarstwa, jak bary, kabarety, domy publiczne oraz sceny z Montmartre`u. Lautrec znany jest przede wszystkim z plakatów oraz litografii, na których ukazywał postacie ludzkie ujęte w sposób karykaturalny i dekoracyjny jednocześnie. Przedstawicielami późnego impresjonizmu są: Paul Cezanne który słynie przede wszystkim z kompozycji martwej natury i pejzażu południa oraz Paul Gauguin, który wielu kojarzy się z obrazami południowego Pacyfiku i studiami kobiet tahitańskich.
Francuska kuchnia- to cudowny sposób na posmakowanie bogactwa i różnorodności. Restauracje proponują wspaniały wybór, często niezbyt drogich dań. Wiele potraw zyskało światową sławę, np.: bouillabaisse (pożywny gulasz z ryb oraz owoców morza, rodem z Południa), boeuf a la Bourguignon (krucha wołowina, pieczarki i burgundzkie wino) i quiche lorraine (delikatna potrawa z jaj, śmietany oraz szynki w cieście, rodem z północnego wschodu. Francja wytwarza prawie ¼ win całego świata i każda restauracja ma dobrze zaopatrzoną piwniczkę. Trudno uznać gdzieś na świecie posiłek wydany z jakiejś szczególnej okazji za pełny bez francuskiego szampana.
Francja jest krajem o niezwykle różnorodnej architekturze, dzięki czemu można tutaj znaleźć wspaniałe budowle pochodzące z różnorodnych okresów architektonicznych, co sprawia, że kraj ten przyciąga do siebie wielu fascynatów sztuki, architektury oraz kultury francuskiej. Dorobek francuskiej sztuki można podziwiać przede wszystkim w licznych muzeach, które oferują miłośnikom różnorodnej sztuki wspaniałe doznania.
51. Rola i znaczenie kultury włoskiej.
Nowoczesność i konserwatyzm tworzą włoską mieszankę. We Włoszech historia otacza człowieka na każdym kroku. Miasta są tak sędziwe, jakby istniały od zarania dziejów. I rzeczywiście, sieć miast i miasteczek powstała w większości już za czasów cesarstwa rzymskiego. Sława Rzymu, jego style oraz idee odżyły wraz z włoskim Renesansem, kiedy z początkiem XIV wieku nastąpił niespotykany wcześniej rozkwit sztuki i nauki, który trwał przez kolejne 250 lat. Między jedną epoką, a drugą Rzym i Renesans wniosły olbrzymi wkład do kultury zachodniej tradycję kontynuują dzisiejsze Włochy, zwłaszcza w sferze stylu oraz wzornictwa przemysłowego.
Kultura i tradycja artystyczna Włoch wywarła ogromny wpływ na sztukę i kulturę innych krajów Europy. Niemal każdy zna takie nazwiska jak Leonardo da Vinci, Michał Anioł czy Botticelli. Ich dzieła, często nawet nie kojarzone ze swoimi autorami, weszły na stałe do kanonu sztuki: "Mona Lisa", Kaplica Sykstyńska lub Pieta. Florencja, Rzym, Wenecja to miasta, do których zdąża wielu Europejczyków chcących poznać swoje kulturowe korzenie.
Włochy są kolebką Renesansu. Trzej prekursorzy odrodzenia nazywani są we Włoszech Wielką Trójcą. Było ich trzech: Dante Alighieri, Francesco Petrarka i Giovanni Boccaccio, przyczynili się do rozwoju włoskiego języka literackiego.
Włochy uważane są za ojczyznę europejskiej muzyki artystycznej i przez wiele stuleci pełniły rolę centrum życia muzycznego w Europie. Tam najefektowniej rozwinęła się muzyka wokalna, we Włoszech powstała opera, ale także liczne gatunki muzyki instrumentalnej początek miały właśnie we Włoszech.
Włosi kochają także dobre jedzenie, a kraj słynie szczególnie z potraw, które zawojowały świat, czyli makaronów, pizzy i lazanii. Szczególnym uznaniem wśród deserów cieszy się tiramisu i oczywiście włoskie wina. Ten kraj to największy producent wina na świecie. Nic dziwnego, że jest ich tu tak wiele rodzajów oraz tradycja związana z uprawą winorośli i wyrobem win. Jako smakosze mieszkańcy Italii mają też tendencje do tworzenia setek wariacji tej samej potrawy. Jest tu dostępnych aż 200 rodzajów pieczywa i tyle samo gatunków wędlin, a dwa razy tyle rodzajów sera. Dla smakoszy ziół przypraw i pomidorów Włochy to kulinarny raj.