Kleiner myśl teoretyczno-literacka
Pierwszy w Polsce określił przedmiot wiedzy o literaturze, którym jest zawartość tekstu jako odrębna sfera rzeczywistości ludzkiej, oraz oznaczył przynależność badań literackich do nauk humanistycznych.
Dzieło literackie wg Kleinera zaspokajając w człowieku potrzebę dodatkowej sfery stanów psychicznych, przedstawia pożądany obraz świata, odkrywa skarb wyższych wartości ducha. Kleiner traktuje dzieło jako symbol ładu i organizacji życia, jako wyraz zwycięstwa konstrukcji nad chaosem. W tym tkwi sens czynności badawczych, by wykryć w dziele lit. centrum konstrukcji artystycznej, którym jest wyższa wartość duchowa.
Świat wartości etycznych tkwi immanentnie w arcydziełach sztuki- stąd charakterystyczna dla dorobku naukowego Kleinera dostojność tematów- Krasiński, Słowacki, Mickiewicz, Goethe, Żeromski, Kasprowicz.
W dziele dostrzegał jedyny przedmiot badania, skupiał uwagę na tym, co stanowi materialny byt dzieła. Badał literaturę polską w skali porównawczej, wykazując u poszczególnych poetów ich obcowanie duchowe z twórcami zagranicznymi.
Zwracając się ku badaniu romantyzmu, wychodził z założenia, że nie jest to zjawisko jednorodne, nie wystarczą do jego zrozumienia same kategorie literackie, trzeba badać cały romantyczny pogląd na świat.
Na drodze naukowej pociągała Kleinera najbardziej twórczość Słowackiego. Ale to ,,dzieje myśli” filozofa- poety Krasińskiego doczekały się jako pierwsze monografii. Kleiner uwydatnił ich związek z życiem, z prądami filozofii niemieckiej, z myślą społeczną i ideami politycznymi owego czasu. Monografia o Słowackim stała się dziełem o sztuce romantycznej i romantycznym artyzmie w zakresie słowa. Tom pierwszy monografii o Mickiewiczu różni się od dwu poprzednich dzieł monograficznych. Monografia o Mickiewiczu uwzględnia tło biograficzne. Kleiner stwierdził, iż u Mickiewicza poezja wiąże się z życiem, więc ów tło biograficzne staje się konieczne jako tło poznawcze.
Momentem niespodzianki w twórczości Kleinera jest monografia o Krasickim. Badacz zajmował się dotąd pisarzami wartości etycznych, kręgiem twórców posiadających trwałe znaczenie w dziejach ducha ludzkiego. Jednak twórczość Krasickiego dała badaczowi sposób do zaprezentowania innego typu badań literackich, aniżeli do wielkich patetycznych zagadnień,