Technologia metalurgii proszków:1) Wytwarzanie proszków2) Przygotowanie proszków do procesu formowania3) Formowanie proszków najczęściej w wyniku prasowania4) Spiekanie5)Obróbka cieplna lub cieplno chemiczna6) Obróbka wykańczającaWłasności fizycznegęstość - wynik porowatości zamkniętej cząstek, obecności licznych defektów sieci krystalicznej, utleniania zewnętrznego i wewnętrznego oraz występowania domieszek i zanieczyszczeń. (pomiaru dokonujemy dzięki pikonometrów cieczowych lub powietrznych)temperatura topnienia proszków – niższa od temp. tego samego metalu w postaci litej. Różnica tym większa im drobniejsze są cząstki proszku.zdrowienie i rekrystalizacja proszków – zachodzi w niższej temp niż w metalach litych. Obniżenie temp rekrystalizacji wynika z wysokiej energii zmagazynowanej w cząstkach proszku pod postacią energii powierzchni rozdziału faz oraz energii związanej z obecnością licznych defektów.rozrost ziarna spieku – przebiega wolniej niż w metalach litych, gdyż pory działają hamująco na migrację ziaren.Własności chemiczneskład chemiczny proszków – zanieczyszczenia, tlenki metali i niemetali pochodzące z otrzymywania proszków, najczęściej z rudywilgotność proszków – związana z adsorpcją pary wodnej z otaczającej atmosferyadsorpcja par i gazów – przez proszkistrata wodorowa (stopień utlenienia proszków) – miarą utlenienia jest ubytek masy proszku powstały w wyniku redukcji wodorem. Przed pomiarem proszek musi być wysuszony. Temp i czas redukcji zależą od rodzaju proszku.piroforyczność proszków (zdolność do samozapłonu lub szybkiego utlenienia z wydzieleniem ciepła). Proszki o słabym powinowactwie do tlenu nie ulagają zapłonowu (Cu, Ni, Co, Fe, a łatwe Al, To, Si, Zn, Mg)Własności technologicznegęstość nasypowa proszku – gęstość proszku nasypowego w określonych warunkachgęstość nasypowa z wsadem – gęstość proszku po utrząsaniusypkość proszku – cecha proszku określona czasem przesypywania określonej masy proszku przez naczynie o znormalizowanym kształciezagęszczalność proszku – podatność proszku na zagęszczenie. Miarą zgęszczalności jest gęstość uzyskanej w proszku wypraski.formowalność proszku

Metody wytwarzania proszków Mechaniczne: mielenie, kruszenie, rozbijanie, obróbka, skrawanie fizykochemiczne: rozpylanie, granulacjafizyczne: odparowanie, kondensacja chemiczne:redukcja tlenków i innych związkow, dysocjacja tlenków i innych zwiazkow, korozja miedzykrystaliczna, samorozpadfizkochemiczne redukcja metalotermiczna soli, redukcja roztworów wodnych soli wodorem, redukcja roztworem wodnych soli przez wypieranie, elektroliza roztworo wodnych soli, elektroliza stopionych soli, zol- żelZasady pomiaru własności technologicznychOznaczenie gęstości nasypowej proszków metoda Hall’aBadany proszek przesypuje się przez wolumetr Scotta do cylindra miarowego o znanej objętości, aż do całkowitego zapełnienia. Gęstość nasypową oblicza się jako stosunek masy luźno zasypanego proszku do objętości zajmowanej przez ten proszek. Zasada pomiaru polega na oznaczeniu masy proszku wypełniającego luźno zbiornik o objętości V = 25 cm3 , nasypanego do tego zbiornika przez lejek umieszczony w określonej odległości od zbiornika.Oznaczenie gęstości nasypowej z usadem Gęstość nasypowa z usadem wyraża się stosunkiem masy proszku w [g] do najmniejszej objętości [cm3 ] tego proszku, jaką można uzyskać w wyniku wstrząsania. Pomiar polega na zagęszczeniu przez wstrząsanie określonej ilości proszku (tablica l) w zbiorniku za pomocą urządzenia wstrząsającego lub ręcznie do stałej objętości ( V ), która stanowi podstawę do obliczenia gęstości nasypowej z usadem ( γu )Badanie sypkości proszkówSypkość proszku badamy, mierząc czas przesypywania oznaczonej ilości (zwykle 100 g) proszku przez lejek o określonych wymiarach (PN-63/H-04955). Miarą sypkości jest czas "t" przesypywania się proszku w sekundach.