scenariusze zajec dziennych cwiczenia czesc 2 grudzien wersjaytowalna

SCENARIUSZE ZAJĘĆ DZIENNYCH

DO EDUKACJI WCZESNOSZKOLNEJ

W KLASIE I

SZKOŁY PODSTAWOWEJ


Wstęp

Publikacja zawiera scenariusze zajęć dziennych do podręcznika Nasz Elementarz cz. 2, Ćwiczenia cz. 2, Nauka pisania liter i cyfr cz. 1 oraz rozpisane tematy wraz z nazwami kręgów tematycznych, a także godzinowe rozliczenie poszczególnych edukacji w ciągu tygodnia. Scenariusze zajęć dziennych do wymienionych wyżej publikacji obejmują miesiąc grudzień.

Rozkład materiału – grudzień 2014

Nr tygodnia/

nazwa bloku

Tydzień 14.

Nazwa bloku:

POZNAJEMY SWIAT ZMYSŁAMA

Tydzień 15.

Nazwa bloku:

POROZUMIEWAMY SIĘ SŁOWEM, GESTEM I…

Tydzień 16.

Nazwa bloku:

ŚWIĘTA TUŻ-TUŻ

BLOK TEMATYCZNY: POZNAJEMY ŚWIAT ZMYSŁAMI

63. Temat dnia: N jak nos

Zapis w dzienniku

Wyodrębnianie głoski n w nazwach przedmiotów. Zabawa słuchowo-ruchowa. Wprowadzenie liter N, n. Analiza głoskowa i sylabowa wyrazów. Nauka pisania liter N, n. U weterynarza – rozmowa kierowana. Ćwiczenia w czytaniu. Zabawa dramowa w grupach. Poznanie zadań psów użytkowych. Poznanie rodzajów i nazw zmysłów. Zabawa ruchowa przy muzyce. Opowiadanie historyjki obrazkowej. Adopcja zwierzęcia ze schroniska – wypowiedzi dzieci na temat korzyści płynących z adopcji.

Główne cele:

Środki dydaktyczne

podręcznik cz. 2, zeszyt ćwiczeń cz. 2, nauka pisania liter i cyfr cz. 1, białe kartoniki, nakrywki, plansze demonstracyjne liter N, n drukowane i pisane, niebieskie znaczki wycięte z papieru, nagranie utworu marszowego, karty z ilustracjami przedmiotów (narty, noga, nitka, nuta, naleśnik, nora, nożyczki), wstążki z kolorowej bibuły, pudełko, w którym znajdują się: kawałek miękkiego futerka, flakonik z perfumami, cukier, sól, jabłko, dzwonek lub pozytywka itp., apaszka

Przebieg zajęć

1. Wprowadzenie

Nauczyciel rozkłada karty do losowania. Chętni uczniowie losują i wypowiadają nazwę obrazka (narty, noga, nitka, nuta, naleśnik, nora, nożyczki).

Dokańczają wypowiadane przez nauczyciela zdanie:

Dziś poznamy literę… n.

Uczniowie jeszcze raz wypowiadają nazwy przedmiotów, mówią, w którym miejscu słyszą głoskę n (na początku).

2. Zabawa słuchowo-ruchowa

Nauczyciel zaprasza dzieci na dywanik, rozdaje wstążki z bibuły. Kiedy wypowiada słowa z głoską n, uczniowie, chodząc, sygnalizują to ruchem wstążki. Jeśli słyszą słowo, w którym n nie występuje, kładą palec na usta (gest – cisza). Przykładowe słowa z głoską n, które może wypowiadać nauczyciel: komin, sanki, nauczyciel, sosna, noc, kanapka, banan, monter, struna, kasztan, itd.

3. Wprowadzenie liter N, n

Nauczyciel wykłada wyrazy podstawowe na schemacie głoskowym (białe kartoniki).

(nos) (Natalka)

Nauczyciel pyta dzieci:

Prowadzący prezentuje plansze demonstracyjne z literami N, n. Wspólnie analizują kształt liter, mówią, z czego się składają, do czego są podobne. Nauczyciel zwraca też uwagę na orientację w stosunku do stron ciała oraz na kartce papieru.

Prowadzący wypowiada głoskami wyrazy nos, Natalka. Uczniowie dzielą również wyrazy na głoski i sylaby. Umieszczają niebieskie nakrywki w miejscach, w których słyszą głoskę n.

Następnie nauczyciel przedstawia modele wyrazów ze wzorami liter N, n drukowanymi, a niżej pisanymi. Nauczyciel prezentuje sposób pisania liter N, n na tablicy. Dzieci kreślą litery w powietrzu, palcem na kartce papieru, a następnie na plecach wybranego kolegi.

4. Zeszyt ćwiczeń (ćw. 1, 2, str. 4)

Uczniowie podają nazwy przedmiotów na obrazkach, ustalają miejsce, w którym słyszą głoskę n i zaznaczają ją niebieskim kolorem na modelu głoskowym. Podkreślają niebieską kredką litery N i n.

5. Praca z podręcznikiem (str. 4)

Uczniowie dzielą słowa kanarek, bernardyn na głoski i sylaby, na końcu wypowiadają całe słowa.

Mówią, w którym miejscu słowa słyszą głoskę n (w środku, na końcu).

Uczniowie odczytują wyraz z puzzli.

6. Nauka pisania liter – zeszyt ćwiczeń (ćw. 3, str. 4)

Uczniowie ćwiczą pisanie liter i wyrazów w powiększonej liniaturze, zachowując wskazany kierunek kreślenia.

7. Rozmowa kierowana – U weterynarza – podręcznik (ilustracja, ćw. 1, str. 4–5)

Uczniowie ukierunkowani pytaniami nauczyciela wypowiadają się na podstawie ilustracji i własnych doświadczeń.

8. Ćwiczenia w czytaniu – praca z podręcznikiem (str. 4)

Prowadzący czyta tekst. Prosi, aby wskazani uczniowie odczytali po jednym zdaniu. Przypomina dzieciom, że zdanie zaczyna się wielką literą, a kończy kropką lub znakiem zapytania. Nauczyciel wskazuje ucznia, który przeczyta zdanie kończące się znakiem zapytania.

9. Ćwiczenia grafomotoryczne – nauka pisania liter i cyfr (str. 56)

Uczniowie ćwiczą pisanie liter, połączeń literowych i zdania po śladzie w powiększonej liniaturze.

10. Zabawa dramowa w grupach

Nauczyciel prosi, aby dzieci dobrały się w grupy 3–4-osobowe i przygotowały scenki o tym, jak przychodzą ze swoim zwierzątkiem do weterynarza. Grupy przedstawiają swoje scenki, pozostali oglądają je. Na zakończenie chętni wypowiadają się, która scenka była najciekawsza i dlaczego.

11. Praca z podręcznikiem (ćw. 2, 4, str. 5)

Nauczyciel zachęca uczniów do uważnego przyjrzenia się ilustracjom psów użytkowych (pies przewodnik niewidomych i niepełnosprawnych, pies pasterski, pies policyjny, pies-ratownik). Zadaje pytania z podręcznika, dodatkowo pyta:

Nauczyciel zwraca uwagę dzieci na niektóre umiejętności i cechy psów: mają wyostrzony węch, łatwo się uczą wykonywania specjalnych zadań, słuchają człowieka i wykonują komendy, są wytrzymałe, przywiązane do człowieka. Nauczyciel odpowiada na ewentualne pytania dzieci dotyczące pracy psów.

12. Zajęcia tematyczne – zmysły

Nauczyciel zaprasza dzieci na dywanik. Rozmawia z dziećmi o zmysłach człowieka.

Zadaje pytania:

Nauczyciel pokazuje dzieciom pudełko, w którym znajdują się: kawałek miękkiego futerka, flakonik z perfumami, cukier, sól, jabłko, dzwonek lub pozytywka itp. Dzieci kolejno podchodzą, prowadzący zawiązuje im oczy apaszką. Zadanie uczniów polega na wylosowaniu przedmiotu i „zbadaniu” zmysłami, co to za przedmiot lub substancja. Uczniowie mogą dotykać, wąchać, słuchać, smakować, a na końcu zdejmują apaszkę i sprawdzają, czy mieli rację.

13. Ćwiczenia w czytaniu – zeszyt ćwiczeń (ćw. 1, str. 5)

Uczniowie czytają tekst samodzielnie, cicho, podkreślają wyraz, który jest imieniem kotki.

Chętni czytają tekst zapisany zielonym drukiem.

14. Zabawa ruchowa przy muzyce

Nauczyciel zaprasza dzieci na dywanik, odtwarza dowolny utwór muzyki marszowej. Dzieci swobodnie poruszają się po sali. Kiedy nauczyciel wycisza muzykę i wypowiada nazwę litery, dzieci ustawiają się tak, aby odtworzyć kształt litery.

15. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 2, 3, str. 5)

Uczniowie podpisują obrazki, wybierając odpowiedni wyraz z ramki. Kolorują obrazki, w których nazwie słyszą głoskę n.

16. Ćwiczenia językowe – zeszyt ćwiczeń (ćw. 1, 2, str. 6)

Uczniowie wspólnie dokonują analizy sylabowej wyrazów i zapisują odpowiednią sylabę pod obrazkiem.

Dzieci przyglądają się historyjce obrazkowej. Chętni opowiadają ją własnymi słowami.

17. Praca domowa – podręcznik (tekst, str. 4, ćw. 3, str. 5)

Uczniowie mają poćwiczyć w domu czytanie tekstu.

Nauczyciel prosi, aby dzieci dowiedziały się, co to jest dogoterapia i hipoterapia. Podpowiada, gdzie można zdobyć takie informacje.

18. Podsumowanie – podręcznik (ćw. 5, str. 5)

Uczniowie wypowiadają się na temat korzyści, jakie przynosi adopcja (nauczyciel wyjaśnia znaczenie pojęcia) zwierzęcia ze schroniska. Dzieci, które mają takie doświadczenia mogą o nim opowiedzieć.

Adopcja zwierzęcia to przyjęcie go do domu, do rodziny i zapewnienie mu najlepszej opieki. Nauczyciel zwraca uwagę dzieciom, że jest to bardzo odpowiedzialna decyzja i trzeba ją dobrze przemyśleć.

BLOK TEMATYCZNY: POZNAJEMY ŚWIAT ZMYSŁAMI

64. Temat dnia: Poznajemy świat za pomocą zmysłów

Zapis w dzienniku

Wykonanie przyrządu powiększającego i obserwowanie jego działania. Poznajemy świat za pomocą zmysłów – rozmowa kierowana. Wypowiedzi na temat ilustracji. Zagadki o zmysłach. Czytanie ze zrozumieniem. Utrwalenie pisowni imion. Rozpoznawanie produktów za pomocą węchu – doświadczenie. Zabawa w głuchy telefon. Wykonanie kartki do albumu liter i cyfr. Wykonanie instrumentu muzycznego. Wygrywanie rytmów na instrumentach wykonanych przez uczniów. Rozmowa na temat higieny narządu słuchu na podstawie ilustracji. Praktyczne działania matematyczne – dodawanie i odejmowanie liczb w zakresie 4.

Główne cele:

Środki dydaktyczne

podręcznik cz. 2, zeszyt ćwiczeń cz. 2, nauka pisania liter i cyfr cz. 1, http://www.scholaris.pl/resources/run/id/57562, krążki o średnicy 20 cm i otworze o średnicy 10 cm wycięte z papieru, kawałki folii o wymiarach 13 cm × 13 cm, klej, woda, ewentualnie zakraplacz, dowolna gazeta, przyniesione przez dzieci pudełka różnej wielkości z otworem (po chusteczkach higienicznych, po serkach, po paście do zębów), 3 jednakowe kubeczki, gaza, gumka recepturka, skórka z cytryny, liście mięty, cynamon, kartka z konturem liter N, n, klej, ręczniki papierowe szare lub zielone, kolorowe gazety, nożyczki, zeszyt w trzy linie (jednego koloru), koło hula-hoop, karteczki z działaniami na dodawanie i odejmowanie w zakresie 4 – dwa razy więcej niż uczniów

Przebieg zajęć

1. Wprowadzenie do tematu zajęć – podręcznik (ćw. 1, str. 6)

Nauczyciel rozdaje uczniom krążki wycięte z papieru (średnica 20 cm) z otworem w środku oraz kawałki przezroczystej folii nieco szersze od otworu (np. otwór o średnicy 10 cm, a folia 13 cm × 13 cm). Uczniowie podklejają folię pod kierunkiem nauczyciela. Wszyscy siadają w kręgu na dywanie. Każde dziecko otrzymuje także stronę z dowolnej gazety. Dzieci sprawdzają, czy dobrze widać przez folię. Prowadzący nalewa trochę wody na folię każdemu dziecku. Uczniowie sprawdzają, jak zmienia się obraz oglądany przez kroplę wody. Po zakończeniu doświadczenia dzieci wypowiadają się na temat tego, co zobaczyły.

2. Rozmowa kierowana – Poznajemy świat za pomocą zmysłów

Nauczyciel rozmawia z dziećmi na temat właściwości zmysłów.

Prowadzący mówi dzieciom, że w odczuwaniu smaków pomagają nam kubki smakowe.

Uczniowie uczestniczą w rozmowie ukierunkowani pytaniami i wyjaśnieniami nauczyciela.

3. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, 2, 3, str. 7)

Uczniowie opowiadają, co robi dziewczynka z ilustracji. Określają smaki produktów pokazanych na obrazkach. Określają, jakie w dotyku są przedmioty z ilustracji.

4. Zagadki tematyczne

Nauczyciel wypowiada zdania opisujące działanie różnych zmysłów, a dzieci odpowiadają, o jaki zmysł chodzi, np. Dzięki maleńkim kubeczkom, które są na języku mogę rozpoznać z zamkniętymi oczami, czy jem czekoladę czy cytrynę. Rozpoznaję dzięki mojej skórze na dłoniach, czy dotykam kotka, czy to tylko koc. Itp.

5. Ćwiczenia językowe – zeszyt ćwiczeń (ćw. 1, 2, str. 8)

Uczniowie czytają tekst samodzielnie. Zaznaczają właściwy obrazek. Chętni czytają na głos zdania zapisane zielonym drukiem. Odpowiadają na zadane w ćwiczeniu pytanie. Nauczyciel prosi za każdym razem, aby uczeń uzasadnił swoje zdanie.

Dzieci łączą ze sobą sylaby i odczytują powstałe imiona. Zapisują imiona w zeszycie, zaznaczając wielką literę kolorem żółtym.

6. Doświadczenia i eksperymenty – podręcznik (ćw. 2, str. 6)

Nauczyciel przygotowuje doświadczenie według podręcznika. Zaprasza po kolei uczniów, aby odgadli za pomocą węchu, co znajduje się w kubeczkach. Za każdym razem zmienia ustawienie kubków.

7. Zabawa „Głuchy telefon”

Uczniowie siedzą w kole. Ochotnik mówi na ucho osobie siedzącej po jego prawej stronie hasło – np. smak maliny (zapach mięty, gładka szyba, miłe futerko itp.). Dzieci przekazują sobie informację na ucho, nie ujawniając jej na głos. Ostatnia osoba w kręgu wypowiada słowa, które usłyszała. Zabawę należy powtórzyć 4–5 razy. Na zakończenie nauczyciel pyta: Kto z was wie, jaki zmysł był nam potrzebny w tej zabawie? (słuch)

8. Praca plastyczna – wykonanie kartki do albumu liter i cyfr

Uczniowie wykonują kartkę z literami N, n do albumu. Kontury wyklejają sznureczkami zrobionymi z szarych lub zielonych ręczników papierowych (paski skręcone w sznurek). Rysują przedmioty: narty, nuty, sanki i podpisują je samodzielnie.

9. Zabawa w parach – podręcznik (ćw. 3, str. 7)

Dzieci przeprowadzają doświadczenie w parach. Nauczyciel zwraca uwagę na zachowanie delikatności przy ćwiczeniu.

10. Praca techniczna – podręcznik (ćw. 5, str. 7)

Uczniowie wykonują z pudełek i gumek instrument muzyczny. Ozdabiają go za pomocą wycinków z kolorowych gazet.

11. Zajęcia muzyczne – wygrywanie rytmów

Uczniowie, delikatnie szarpiąc za gumkę, wygrywają rytmy na instrumentach, które wykonali.

Rytmy podaje nauczyciel. Następnie dzieci mogą same podawać swoje propozycje.

12. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 3, str. 8)

Uczniowie wypowiadają się na temat ilustracji. Prowadzący zwraca uwagę dzieci na dbanie o słuch, bo ucho to bardzo delikatny narząd i łatwo je uszkodzić. Prosi, aby uczniowie powiedzieli, jak ich zdaniem trzeba dbać o słuch (unikanie głośnego słuchania muzyki, zwłaszcza przez słuchawki, unikanie przebywania w miejscach, gdzie panuje hałas, nie krzyczymy nikomu do ucha nawet dla żartów, uszy w czasie mrozu i wiatru powinny być osłonięte, uszy myjemy wodą z mydłem i osuszamy ręcznikiem, a nie pałeczkami).

13. Dodawanie i odejmowanie w zakresie 4 – praktyczne działania matematyczne

Na środku dywanu nauczyciel kładzie hula-hoop. W środku umieszcza karteczki z działaniami na dodawanie i odejmowanie w zakresie 4. (Karteczek musi być dwa razy więcej niż uczniów.) Działania: 1 + 1, 2 + 1, 2 + 2, 3 + 1, 4 – 1, 4 – 2, 3 – 1, 2 – 1, 3 – 2). Zadaniem uczniów jest wylosowanie działania, obliczenie jego wartości i znalezienie kolegów, którzy mają ten sam wynik. Porównują, w której grupie jest najwięcej dzieci. Na sygnał nauczyciela uczniowie umieszczają ponownie karteczki w kole i powtarzają ćwiczenie 3–4 razy.

14. Praca domowa – nauka pisania liter i cyfr (str. 57)

Uczniowie piszą litery, połączenia literowe, wyrazy i zdania po śladzie oraz samodzielnie w zwykłej liniaturze.

Podręcznik (ćw. 4, str. 7)

Uczniowie wykonują doświadczenie, aby przekonać się, jakie zmysły pozwalają nam odczuwać smak potraw.

15. Podsumowanie

Na zakończenie nauczyciel pokazuje ilustracje części ciała, a uczniowie wymieniają odpowiednio zmysły, jakimi obdarzony jest człowiek.

BLOK TEMATYCZNY: POZNAJEMY ŚWIAT ZMYSŁAMI

65. Temat dnia: Spotkanie z liczbą 5

Zapis w dzienniku

Zabawa słuchowo-ruchowa pt. „Jesteśmy podobni, ale się różnimy”. Rozmowa kierowana i próba odpowiedzi na pytanie: Do czego potrzebne są dłonie? Zapoznanie uczniów z nazwami poszczególnych palców dłoni. Wykonanie odcisków palców i zaznajomienie uczniów z pojęciem linie papilarne. Wykonanie pracy plastycznej farbami plakatowymi na dowolny temat z użyciem palców. Wprowadzenie liczby 5 w aspekcie kardynalnym, porządkowym i miarowym. Rozkład liczby 5 na składniki. Nauka pisania cyfry 5. Powtórzenie wiadomości na temat zmysłów. Odczytywanie informacji z tabeli. Dodawanie i odejmowanie w zakresie 5. Prezentacja wykonanych przez uczniów prac plastycznych.

Główne cele:

Środki dydaktyczne

podręcznik cz. 2, zeszyt ćwiczeń cz. 2, nauka pisania liter i cyfr cz. 1, zeszyt w kratkę, farby plakatowe, kartki A4 do wykonania pracy plastycznej dla każdego ucznia dwie kartki papieru A3, plansze demonstracyjne liczby 5 – drukowane i pisane, klocki „Liczby w kolorach” (lub przygotowane przez nauczyciela), kartki z konturem cyfry 5 dla każdego ucznia

Przebieg zajęć

1. Wprowadzenie do tematu: Zabawa słuchowo-ruchowa pt. „Jesteśmy podobni, ale się różnimy”

Uczniowie siedzą na dywanie w kole. Nauczyciel podaje polecenia. Wymienieni uczniowie wstają i zmieniają miejsce w kole. Nauczyciel wydaje polecenie:

Osoby, które wymienię, zmienią swoje miejsce w kole:

Nauczyciel informuje, że dziś będą mówić o dłoniach, poznają również liczbę 5.

2. Rozmowa kierowana

Próba odpowiedzi na pytanie: Do czego potrzebne są nam dłonie?

Oglądanie swoich dłoni. Porównywanie wielkości z kolegą siedzącym obok (uczniowie przykładają swoje dłonie do siebie i porównują wielkość).

Nauczyciel nazywa poszczególne palce dłoni: kciuk, palec wskazujący (często coś nim pokazujemy), palec środkowy, palec serdeczny (zwykle rodzice noszą na nim obrączkę, a panie pierścionki), mały palec.

3. Praca z podręcznikiem (ćw. 1, 2, 3, str. 8)

Uczniowie odpowiadają, na jaki kolor pomalowane są poszczególne palce (używają nazw poszczególnych palców).

Uczniowie dowolną farbą malują palec wskazujący i odciskają go na kartce. Potem porównują swoje odciski, używając szkła powiększającego. Dochodzą do wniosku, że ich odciski się różnią. Nauczyciel potwierdza i dodaje, że każdy człowiek na świecie ma inne odciski palców. Nawet bliźniaki, choć są bardzo podobne, mają różne linie papilarne.

Uczniowie wykonują pracę plastyczną farbami plakatowymi – malują obrazek o dowolnej tematyce za pomocą palców.

4. Aspekt kardynalny liczby 5

Uczniowie siedzą na dywanie w kręgu. Na środku są dwie kartki dużego bloku rysunkowego A3. Na jednej kartce są umieszczone cztery farbki czerwone, a na drugiej 5 farbek zielonych. Uczniowie przeliczają elementy każdego zbioru. Porównują ich liczebność poprzez dobieranie w pary: czerwony + zielony pojemnik farby. Jedna zielona farbka zostaje bez pary.

Uczniowie odpowiadają na pytanie:

Co trzeba zrobić, aby zielonych i czerwonych pojemników było tyle samo?

Nauczyciel lub uczeń dokłada jeden pojemnik z czerwoną farbą. Uczniowie dochodzą do wniosku, że teraz w obu zbiorach jest tyle samo, czyli 5. Nauczyciel demonstruje, jak wygląda cyfra 5. Pod każdym ze zbiorów kładzie cyfrę 5. Miedzy nimi kładzie znak równości.

5. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, 2, 4, str. 9)

Uczniowie rysują w zbiorze po prawej stronie tyle łyżeczek, ile jest elementów w zbiorze po lewej stronie. Łączą linią cyfry 5 i mówią, ile ich jest. Uczniowie liczą i mówią, ile palców wskazują kolejne dłonie.

6. Aspekt porządkowy liczby 5

Uczniowie trzymają przed sobą prawą dłoń zwróconą wewnętrzną stroną do siebie. Nauczyciel zadaje pytania:

7. Nauka pisania cyfry 5

Nauczyciel prezentuje planszę demonstracyjną z cyfrą 5 drukowaną i pisaną. Pokazuje na tablicy, w jaki sposób pisze się cyfrę 5. Dzieci kreślą cyfrę palcem w powietrzu i na blacie stołu.

8. Ćwiczenia w pisaniu

Uczniowie piszą cyfrę 5 mazakami na kartce A4. Następnie składają kartkę na pół (napisaną liczbą do środka) i piszą ponownie cyfrę 5. Te czynności powtarzamy tak długo, aż nie da się już złożyć kartki. Następnie uczniowie rozkładają kartkę i oglądają wszystkie napisane przez siebie cyfry 5.

9. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 3, str. 9)

Uczniowie piszą cyfrę 5 po śladzie i samodzielnie.

10. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, str. 10)

Uczniowie otaczają pętlą w rzędach produkty, które wskazuje cyfra.

11. Aspekt miarowy liczby 5

Korzystając z liczb w kolorach, nauczyciel wydaje polecenie:

12. Rozkład liczby 5 na składniki

Nauczyciel zadaje pytanie:

13. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 2, str. 10)

Uczniowie wpisują w okienka odpowiednie liczby.

14. Nauka pisania liter i cyfr (str. 58)

Uczniowie piszą elementy cyfry 5 po śladzie i samodzielnie. Wyszukują cyfrę 5 na rysunkach. Piszą cyfrę 5 po śladzie i samodzielnie w powiększonej i zwykłej kratce.

15. Praca z podręcznikiem (ćw. 4, str. 8, ćw. 5, 6, 7, str. 9)

Uczniowie przypominają wiadomości na temat zmysłów. Uczniowie wykonują polecenia z podręcznika.

16. Dodawanie i odejmowanie w zakresie 5 – praca z podręcznikiem (ćw. 8, str. 9)

Uczniowie rozwiązują działania i zapisują je w zeszycie.

17. Prezentacja rysunków przez uczniów

Uczniowie siedzą na dywanie w kręgu. Prezentują swoje prace plastyczne i opowiadają, co jest tematem ich pracy.

18. Podsumowanie – podręcznik str. 8

Uczniowie odpowiadają na pytania nauczyciela:

19. Praca domowa

Uczniowie otrzymują kartki z konturem cyfry 5. Ich zadaniem jest wyklejenie cyfry plasteliną i umieszczenie kartki w albumie liter i cyfr.

BLOK TEMATYCZNY: POZNAJEMY ŚWIAT ZMYSŁAMI

66. Temat dnia: C jak cytryna

Zapis w dzienniku

Zagadka słowna. Wyodrębnianie głoski c w nazwach przedmiotów. Zabawa ruchowa z muzyką klasyczną. Wprowadzenie liter C, c. Ćwiczenia w czytaniu. Nauka pisania liter. Rozmowa kierowana – nazwy smaków. Praca plastyczna – rysunek malowany świecą. Ćwiczenie grafomotoryczne. Zagadki słowno- ruchowe. Odczytywanie zaszyfrowanych haseł. Czytanie tekstu ze zrozumieniem. Praktyczne działania matematyczne – porównywanie liczb w zakresie 5. Wykonanie kartki do albumu liter i cyfr.

Główne cele:

Środki dydaktyczne

podręcznik cz. 2, zeszyt ćwiczeń cz. 2, nauka pisania liter i cyfr cz. 1, białe kartoniki, nakrywki, plansze demonstracyjne liter C, c drukowane i pisane, wstążki z bibuły, nagranie W.A. Mozarta „Marsz Turecki”, kartki z bloku rysunkowego, kawałki świecy lub kredki świecowe w jasnych kolorach, farby plakatowe lub akwarelowe w ciemnych barwach, kostki do gry z zaklejoną szóstką

Przebieg zajęć

1. Wprowadzenie – zagadka

Ten owoc rośnie w ciepłych krajach,

u nas go kupisz w sklepie z warzywami.

Gdy zima i śnieg jest na dworze,

herbata z jego plasterkami

rozgrzać ci się pomoże. (cytryna)

2. Zabawa muzyczno-ruchowa

Nauczyciel rozdaje dzieciom wstążki z bibuły. Prosi, aby dzieci swobodnie tańczyły, poruszając wstążkami. Odtwarza fragment utworu W.A. Mozarta „Marsz Turecki”. Dzieci tańczą, improwizując ruchem tempo i nastrój utworu. Po zakończeniu prowadzący pyta:

Dzieci podają swoje pomysły. Prowadzący wymienia nazwisko kompozytora i tytuł utworu.

3. Wprowadzenie liter C, c

Nauczyciel wykłada wyrazy podstawowe na schemacie głoskowym (białe kartoniki).

(cytryna) (Celina)

Nauczyciel pyta dzieci:

Prowadzący prezentuje plansze demonstracyjne z literami C, c. Wspólnie analizują kształt liter, mówią, do czego są podobne. Nauczyciel zwraca też uwagę na orientację w stosunku do stron ciała oraz na kartce papieru.

Nauczyciel wypowiada głoskami słowa: pajacyk, noc. Uczniowie dzielą również słowa na głoski i sylaby. Umieszczają niebieskie nakrywki w miejscach, w których słyszą głoskę c.

Następnie nauczyciel przedstawia modele wyrazów ze wzorami liter C, c drukowanymi, a niżej pisanymi. Prezentuje sposób pisania liter C, c na tablicy. Dzieci kreślą litery w powietrzu, palcem na ławce.

4. Ćwiczenia w czytaniu – podręcznik (str. 10–11)

Nauczyciel czyta tekst z podręcznika. Uczniowie kolejno czytają tekst po jednym zdaniu od początku, a następnie od końca. Nauczyciel prosi, aby dzieci przyjrzały się ilustracji i powiedziały, w jaki sposób powstał rysunek Celiny.

5. Rozmowa kierowana – podręcznik (ćw. 1, 4, str. 11)

Nauczyciel zadaje pytania:

Uczniowie odpowiadają na pytania na podstawie swojej wiedzy, doświadczenia i wyobraźni.

6. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, 2, str. 11)

Uczniowie ustalają miejsce głoski c w nazwach obrazków. Zaznaczają je na niebiesko w modelu głoskowym wyrazu. Odszukują w tekście litery C, c i podkreślają je niebieską kredką. Wskazani uczniowie czytają tekst. Wszyscy rysują w ramce cytrynowe cukierki.

7. Nauka pisania liter – zeszyt ćwiczeń (ćw. 3, str. 11)

Uczniowie piszą litery i wyraz po śladzie i samodzielnie w powiększonej liniaturze. Nauczyciel zwraca uwagę na prawidłowy kierunek prowadzenia ołówka.

8. Praca plastyczna – podręcznik (ćw. 3, str. 11)

Nauczyciel ponownie odtwarza utwór W.A. Mozarta „Marsz Turecki”. Na kartkach z bloku uczniowie rysują za pomocą kredek świecowych lub świecy ilustracje do utworu muzycznego. Po skończeniu rysunku zamalowują kartkę farbami. Mogą malować jednym kolorem lub kilkoma. Odkładają prace do wyschnięcia.

9. Ćwiczenia grafomotoryczne – nauka pisania liter i cyfr (str. 59)

Uczniowie ćwiczą pisanie liter, połączeń literowych i wyrazu po śladzie i samodzielnie w powiększonej liniaturze.

10. Zagadki słuchowo-ruchowe

Uczniowie stają w kręgu. Nauczyciel staje w środku i wypowiada dowolne słowo, rzucając piłkę do wybranego dziecka. Uczeń chwyta piłkę, jeśli w słowie słyszy głoskę c. Jeśli chwyci piłkę, podczas gdy nauczyciel wypowiada inne słowo, zastępuje go.

11. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, 2, str. 12)

Uczniowie odczytują zaszyfrowane wyrazy i zapisują je w powiększonej liniaturze. Czytają tekst, rysują w ramce nakrycie głowy klauna.

12. Praktyczne działania matematyczne – porównywanie liczb w zakresie 5

A. Ćwiczenia w parach. Uczniowie rzucają jednocześnie kostkami i porównują, ile oczek wyrzucili. Jeśli wypada zaklejone pole, zawodnik przegrywa. Wygrywa ten, kto wyrzucił większą liczbę oczek. Wszyscy wykonują w parach po 5 rzutów.

B. Zmiana zasad. Wygrywa ten, kto wyrzuci mniejszą liczbę oczek. Wszyscy wykonują po 5 rzutów.

13. Praca domowa – podręcznik (ćw. 2, str. 11)

Uczniowie z pomocą dorosłego wykonują rysunek cytrynowym sokiem.

Nauka pisania liter i cyfr (str. 60)

Uczniowie ćwiczą pisanie liter, połączeń literowych, wyrazów i zdań po śladzie i samodzielnie w zwykłej liniaturze.

14. Podsumowanie

Uczniowie otrzymują kartki z konturem liter C, c. Kolorują je kredkami. Dorysowują po trzy przedmioty, w których nazwie występuje głoska c, i podpisują je, np. cebula, cukierek, koc.

BLOK TEMATYCZNY: POZNAJEMY ŚWIAT ZMYSŁAMI

67. Temat dnia: Matematyczne gry i zabawy

Zapis w dzienniku

Zabawa wzrokowo-ruchowa „Znajdź swoją połówkę”. Ćwiczenia kształtujące rozumienie pojęcia symetrii. Rozkład liczby 5 na składniki. Rozwiązywanie zadań tekstowych. Ćwiczenia w czytaniu zadania tekstowego. Budowa zadania tekstowego. Wyszukiwanie w tekście zadanego pytania. Tworzenie wyrazów z sylab – zabawa „Tworzymy słowa”. Przeliczanie liczby sylab, liter, samogłosek i spółgłosek w wyrazach. Rozmowa kierowana na temat zdrowego odżywiania – wartości odżywczych owoców. Dodawanie i odejmowanie w zakresie 5.

Główne cele:

Środki dydaktyczne

podręcznik cz. 2, zeszyt ćwiczeń cz. 2, zeszyt w linię, zeszyt w kratkę, kartoniki dla każdego ucznia z połówką owocu wykonane przez nauczyciela, papierowe talerzyki – po 5 dla każdej grupy, plasterki cytryny – po 5 dla każdej grupy, kartoniki z sylabami dla każdego ucznia

Przebieg zajęć

1. Wprowadzenie do tematu

Zabawa wzrokowo-ruchowa „Znajdź swoją połówkę”. Uczniowie otrzymują kartoniki z narysowaną połówką owocu. Ich zadaniem jest znaleźć drugą część owocu (cztery gatunki, np. jabłka, gruszki, śliwki, truskawki). Dla utrudnienia owoce tego samego gatunku (np. jabłka) mogą się różnić kolorem, kształtem lub wielkością.

Uczniowie najpierw ustawiają się w pary i odpowiadają na pytanie: Ile mamy par owoców?

Potem szukają owoców tego samego gatunku i odpowiadają na pytanie: Ile mamy zbiorów owoców?

Następnie liczą: Ile owoców znajduje się w danym zbiorze?

2. Rysowanie i dopasowywanie symetrycznej części rysunku – zeszyt ćwiczeń i podręcznik (ćw. 1, 2, str. 13 – zeszyt ćwiczeń, ćw. 1, str. 12 – podręcznik)

Uczniowie łączą ze sobą połówki plasterków cytryny. Dorysowują symetryczną część rysunku i łączą w pary połówki owoców.

3. Rozkład liczby 5 na składniki – praca z podręcznikiem (ćw. 2, str. 12)

Uczniowie przyglądają się rysunkom i próbują odpowiedzieć na pytania. Nauczyciel proponuje, aby spróbowali rozłożyć plasterki cytryny na prawdziwych talerzykach.

Praca w grupach

Uczniowie pracują w 4-osobowych grupach – odwracają się do kolegów siedzących z tyłu. Każda grupa otrzymuje 5 talerzyków papierowych i 5 plasterków cytryny. Ich zadaniem jest tak rozłożyć plasterki cytryny, aby żaden z talerzy nie został pusty. Najpierw wykonują to na 5 talerzach, potem na czterech, trzech, a w końcu dwóch. Za każdym razem zapisują na kartce działania (pamiętamy o tym, że ze względu na przemienność dodawania kolejność liczb w działaniach może być różna).

1 + 1 + 1 + 1 + 1 = 5

2 + 1 + 1 + 1 + 1 = 5

3 + 1 + 1 = 5

2 + 2 + 1 = 5

3 + 2 = 5

Nauczyciel zapisuje działania na tablicy, a uczniowie przepisują je do zeszytów w kratkę.

4.Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 3, str. 12)

Uczniowie łączą liniami talerzyki z owocami.

5. Praca z podręcznikiem (ćw. 3, str. 12)

Uczniowie przyporządkowują rodzaj napoju poszczególnym dzieciom.

6. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, 2, 3, str. 14)

Uczniowie tworzą zadania do rysunków. Następnie układają działania do wymyślonego zadania. Nauczyciel zapisuje działania na tablicy, a uczniowie w ćwiczeniach.

Uczniowie kolorują rysunki do podanych działań i zapisują ich wyniki.

Uczniowie samodzielnie czytają zadanie. Następnie uzupełniają brakujące w nim liczby. Podkreślają pytanie. Przepisują pytanie do zeszytu. Razem z nauczycielem rozwiązują zadanie. Nauczyciel zapisuje działanie na tablicy, a uczniowie w zeszytach do matematyki. Następnie uzupełniają odpowiedź w zeszycie ćwiczeń i przepisują ją do zeszytu.

7. Układanie wyrazów z sylab – zabawa pt. „Tworzymy słowa”

Uczniowie, stojąc na dywanie, otrzymują zapisane na kartkach sylaby. Ich zadaniem jest znaleźć osoby, których sylaba ma taki sam kolor. Zbierają się w grupy i układają sylaby w taki sposób, aby utworzyły nazwę owoców. Ustalają, z ilu sylab i liter składa się ich nazwa. Podkreślają samogłoski i ustalają ich liczbę.

Nazwy owoców: ma-li-ny, trus-kaw-ki, man-da-ryn-ki, mo-re-le,

a-na-na-sy, cyt-ry-ny, ki-wi

8. Rozmowa kierowana na temat zdrowego odżywiania – wartości odżywczych owoców – praca z podręcznikiem (ćw. 4, str. 12)

Uczniowie odczytują wyraz. Układają kolejne wyrazy z sylab. Nauczyciel zapisuje je na tablicy. Następnie uczniowie zapisują wyrazy w zeszycie. Możliwe wyrazy: matematyka, tematy, maty, tyka, mama, teka, Kama.

9. Dodawanie i odejmowanie w zakresie 5 – praca z podręcznikiem (ćw. 5, 6, str. 13)

Uczniowie zapisują działania w zeszycie i obliczają je. Dochodzą do wniosku że, wynik działania jest początkiem działania kolejnego.

Uczniowie obliczają, ile palców pokazał Tomek.

10. Praca w grupach

Uczniowie pracują w 4-osobowych grupach (odwracają się do kolegów siedzących z tyłu). Pierwsza osoba pokazuje liczbę na palcach. Pozostałe trzy osoby pokazują tyle palców, aby razem wyszedł wynik taki, jaki pokazuje pierwsza osoba. Potem następuje zmiana osoby wybierającej liczbę.

11. Praca domowa – podręcznik (ćw. 7, str. 13) – zadanie do wykonania w zeszycie

12. Podsumowanie

Uczniowie przypominają, czego się dziś nauczyli. Wybierają zabawę, która im się najbardziej podobała i uzasadniają swoje zdanie. Żegnają się ze sobą, podając sobie dłonie.

BLOK TEMATYCZNY: POROZUMIEWAMY SIĘ SŁOWEM, GESTEM I…

68. Temat dnia: Język migowy i alfabet Braille’a

Zapis w dzienniku

Rozmowa kierowana – W jaki sposób można się porozumiewać? – informacje o języku migowym i alfabecie Braille’a. Zabawa słuchowo-ruchowa „Ciuciubabka”. Rozmowa na podstawie ilustracji. Analiza głoskowa słów. Wspólne wyjaśnienie zwrotów: „serdeczne powitanie” i „serdeczny uścisk dłoni”. Zapisanie słów według wzoru Braille’a za pomocą kulek z plasteliny. Praktyczne działania matematyczne – dodawanie i odejmowanie w zakresie 5. Zabawa relaksacyjna – masażyk. Zapisanie swojego imienia według wzoru. Wspólna nauka kilku gestów języka migowego. Układanie i zapisywanie zdań z rozsypanek. Uzupełnianie luk w zdaniach. Wykonanie rysunku w zeszycie.

Główne cele:

Środki dydaktyczne

podręcznik cz. 2, zeszyt ćwiczeń cz. 2, nauka pisania liter i cyfr cz. 1, apaszka, plastelina, zał. 1, zał. 2, zeszyt w trzy linie, zeszyt w kratkę, kartoniki z cyframi 1–5 – komplet dla każdego ucznia

Przebieg zajęć

1. Powitanie

Nauczyciel wita się z dziećmi bez słów – podając rękę, kłaniając się, poklepując po ramieniu. Prosi, aby dzieci również przywitały się ze sobą, nic nie mówiąc.

2. Rozmowa kierowana – W jaki sposób można się porozumiewać? – podręcznik (ćw. 1, 3, str. 15)

Prowadzący zadaje dzieciom pytania:

Nazywa się tak od nazwiska jego twórcy Louisa Braille’a. Louis, jako mały chłopiec, bawiąc się w warsztacie ojca, uszkodził sobie oko. W wyniku tego wypadku, mając 5 lat, stracił wzrok. Był więc całkowicie niewidomy. Rodzice Louisa chcieli jednak, aby chłopiec nauczył się czytać litery zrobione z wbitych w deskę gwoździ. Dotykając ich palcami, chłopiec nauczył się odczytywać litery. Chodził do szkoły zaprowadzany przez kolegę. Był zdolnym i pilnym uczniem i zdobył wykształcenie. Wymyślił nie tylko litery, ale także jak zapisywać nuty i znaki matematyczne za pomocą wypukłych punktów.

Używanie tego języka polega na pokazywaniu za pomocą dłoni gestów, do tego mówiący odpowiednio wykonuje ruchy ciałem i dodaje mimikę. Dzięki temu ludzie, którzy nie słyszą, a często też nie potrafią wyraźnie mówić, mogą się ze sobą porozumiewać, a nawet dyskutować. W niektórych miejscach pracują tłumacze migowi, np. w urzędach dużych miast. Pomagają oni ludziom niemym i głuchym załatwić różne sprawy.

3. Zabawa słuchowo-ruchowa „Ciuciubabka”

Nauczyciel zaprasza uczniów na dywanik. Chętnemu uczniowi zawiązuje oczy apaszką. Obracając ucznia powoli, wypowiada rymowankę:

Uczeń z zawiązanymi oczami stara się dotknąć inne dziecko. Kiedy to zrobi, dotknięty uczeń zostaje babcią. Zabawę powtarzamy 3–4 razy.

4. Praca z podręcznikiem (ćw. 1, str. 14–15)

Nauczyciel czyta informację na temat ilustracji zawartą w ćwiczeniu. Prosi, aby dzieci przyjrzały się ilustracji i powiedziały, co na niej przedstawiono. Zadaje dodatkowe pytania:

Prowadzący zwraca uwagę na udogodnienia dla niepełnosprawnych oraz znaki, które o nich informują.

5. Analiza głoskowa wyrazów

Nauczyciel kolejno wypowiada słowa: troska, wzrok, pomoc, mowa, oko, okulary, aparat. Zadaniem dzieci jest policzenie głosek w wypowiadanych słowach.

6. Praca z podręcznikiem (ćw. 2, str. 15, zał. 1)

Nauczyciel prosi, aby dzieci przyjrzały się ilustracji dłoni i spróbowały pokazać za pomocą gestów języka migowego słowo serce. Wyjaśniają wspólnie, co oznaczają: „serdeczny uścisk dłoni” i „serdeczne powitanie”. Prowadzący zaprasza, aby dzieci w ten sposób przywitały się z sąsiadem przy stoliku.

Rozdaje dzieciom karteczki – zał. 1. Uczniowie za pomocą kulek z plasteliny wyklejają wyraz serce, posługując się wzorem z podręcznika. Nauczyciel mówi dzieciom, że to dzięki wypukłościom osoby niewidzące mogą czytać tak zapisane teksty.

7. Praktyczne działania matematyczne – dodawanie i odejmowanie liczb w zakresie 5

Nauczyciel dzieli uczniów na grupy 3- lub 4-osobowe. Uczniowie pracują przy stolikach. Każdy otrzymuje karteczki z liczbami od 1 do 5. Dzieci układają swoje liczby w ciągi bez żadnej zasady. Np. 2 4 5 3 1 5 3 2 4 5 1.

Zadaniem dzieci jest ułożenie działania – ile muszą dodać lub odjąć, aby otrzymać kolejną liczbę z ciągu? Np. 2 + 2 = 4, 4 + 1 = 5, 5 – 2 = 3, 3 – 2 = 1 itd. Zapisują działania w zeszytach.

Następnie chętni prezentują swoje działania.

8. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, 2, str. 15)

Uczniowie zapisują w ramce swoje imię za pomocą układu sześciu kropek. Wspólnie z nauczycielem uczą się gestów języka migowego.

9. Ćwiczenia w pisaniu (zał. 2)

Uczniowie układają zdania z rozsypanek. Przyklejają je w zeszycie. Przepisują zdania do zeszytu. Nauczyciel przypomina zasadę pisowni zdania. Dzieci pod każdym zdaniem wykonują odpowiedni rysunek.

10. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 3, str. 15)

Uczniowie uzupełniają luki w zdaniach, wpisując odpowiednie wyrazy z ramek.

11. Zabawa relaksacyjna – masażyk

Nauczyciel wypowiada dowolny wierszyk do masażyku. Uczniowie w parach wykonują masażyki. Zabawę powtarzamy w parach, a następnie zmieniamy pary.

12. Praca domowa – nauka pisania liter i cyfr (str. 60)

Uczniowie piszą litery, połączenia literowe wyrazy i zdania po śladzie i samodzielnie w zwykłej liniaturze.

13. Podsumowanie

Uczniowie przypominają, czego się dziś nauczyli. Żegnają się ze sobą, podając sobie dłonie.

Zał. 1

s e r c e
s e r c e
s e r c e
s e r c e
s e r c e
s e r c e

Zał. 2

ma rower. Ola
okulary. Martyna ma
ma rower. Ola
okulary. Martyna ma
ma rower. Ola
okulary. Martyna ma
ma rower. Ola
okulary. Martyna ma
ma rower. Ola
okulary. Martyna ma
ma rower. Ola
okulary. Martyna ma
ma rower. Ola
okulary. Martyna ma

BLOK TEMATYCZNY: POROZUMIEWAMY SIĘ SŁOWEM, GESTEM I…

69. Temat dnia: Spotkanie z liczbą 0

Zapis w dzienniku

Rozwiązywanie zagadki. Wprowadzenie liczby 0. Opowiadanie historyjki obrazkowej. Wyszukiwanie liczby 0 wśród innych cyfr. Nauka pisania cyfry 0. Rozmowa kierowana na temat wiersza Jana Brzechwy pt. „Zero”. Zabawa matematyczna „Ile schowałem?” – rozkład liczby 5 na 2 składniki z uwzględnieniem liczby 0. Uzupełnianie elementów w zbiorze. Łączenie zbiorów z odpowiednią liczbą na osi liczbowej. Czytanie sylab i tworzenie z nich wyrazów. Pisanie sylab w zeszycie ćwiczeń. Rozwiązywanie zadań tekstowych.

Główne cele:

Środki dydaktyczne

podręcznik cz. 2, zeszyt ćwiczeń cz. 2, nauka pisania liter i cyfr cz. 1, zeszyt w kratkę, 3 koszyki, 7 prezentów (pudełka opakowane w ozdobny papier), kartoniki z liczbami od 0 do 5, liczmany (kulki, guziki itp.) – po 5 dla każdej pary

Przebieg zajęć

1. Wprowadzenie – zagadka

Bez pośpiechu, bez wysiłku,

cyfra toczy się jak piłka.

Chociaż nic nie może dać,

każdy w parze chce z nią stać. (zero)

2. Wprowadzenie liczby 0

Uczniowie siedzą na dywanie, na którym stoją 3 koszyki. W jednym koszu są 2 prezenty, w drugim 5 prezentów, a trzeci jest pusty. Obok leżą kartki z liczbami od 1 do 5. Nauczyciel czyta zadanie:

Mikołaj przygotowywał prezenty dla dzieci. Ile prezentów jest w każdym z koszyków?

Uczniowie określają, ile jest prezentów w koszykach. Wyznaczony przez nauczyciela uczeń wybiera odpowiednią liczbę i kładzie obok koszyka. Nauczyciel zadaje pytanie:

Ile prezentów jest w trzecim koszu?

Jak to zapisać?

Nauczyciel prezentuje cyfrę 0. Kładzie obok pustego kosza.

3. Praca z podręcznikiem (ćw. 1, 2, str. 16)

Uczniowie opowiadają historyjkę obrazkową. Odpowiadają na pytanie: Dlaczego na obrazku nie ma żadnego prezentu?

Wyszukiwanie liczby 0 na stronie elementarza. Nauczyciel zadaje pytania:

– Ile oczek jest na kostce domina?

– Ile widzisz palców?

– Jaka liczba jest zaznaczona na linijce?

4. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, str. 16)

Wyszukiwanie liczby 0 wśród innych cyfr.

5. Nauka pisania liczby 0 – zeszyt ćwiczeń (ćw. 3, str. 16)

Uczniowie piszą cyfrę po śladzie i samodzielnie w powiększonej liniaturze. Nauczyciel zwraca uwagę na prawidłowy kierunek prowadzenia ołówka.

Nauka pisania liter i cyfr (str. 61)

Uczniowie ćwiczą pisanie cyfry 0 po śladzie i samodzielnie w powiększonej i zwykłej liniaturze.

6. Praca z podręcznikiem (ćw. 3, str. 16)

Nauczyciel czyta wiersz Jana Brzechwy pt. „Zero”.

Toczyło się po drodze:

„Z drogi, gdy ja przechodzę!

Ja jestem sto tysięcy,

A może jeszcze więcej.”

Folgując swej naturze,

Wołało: „Jestem duże!”

Pyszniło się przed światem,

Że takie jest pękate.

Mówili wszyscy z cicha:

„Ma brzuch, a brzuch to pycha.”

I później się dopiero

Spostrzegli, że to zero.

7. Rozmowa kierowana na temat wiersza

– Jaka cyfra jest bohaterem wiersza?

– Co mówi o sobie cyfra 0?

– Jak inni reagują na przechwałki cyfry?

– Czy zachowanie cyfry 0 było właściwe?

8. Zabawa matematyczna „Ile schowałem?” – rozkład liczby 5 na dwa składniki z uwzględnieniem liczby 0 – podręcznik (ćw. 5, str. 17)

Nauczyciel czyta zadanie. Uczniowie odpowiadają na zadane pytanie.

Zabawa matematyczna. Uczniowie grają w parach i zapisują działania w zeszytach:

5 = 0 + 5

5 = 1 + 4

5 = 2 + 3

5 = 3 + 2

5 = 4 + 1

5 = 5 + 0

9. Ustalanie liczebności zbiorów i przyporządkowanie ich do liczb umieszczonych na osi liczbowej

(ćw. 6, str. 17 – podręcznik, ćw. 2, str. 16 – zeszyt ćwiczeń)

Uczniowie ustalają, ile złotówek powinno się znaleźć w zielonej skarbonce.

Łączą zbiory z liczbami na osi liczbowej.

10. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, 2, str. 17)

Uczniowie wpisują kolejne liczby w szeregu.

Uczniowie liczą, ile jest elementów w poszczególnych zbiorach, i wpisują odpowiednią liczbę w okienkach.

11. Tworzenie wyrazów z sylab – zeszyt ćwiczeń (ćw. 3, str. 17)

Uczniowie czytają sylaby i łączą je w wyrazy według podanej zasady. Zapisują wyrazy w liniaturze.

12. Rozwiązywanie i układanie zadań – praca z podręcznikiem (ćw. 7, str. 17)

Nauczyciel czyta zadanie. Uczniowie podają rozwiązanie. Nauczyciel zapisuje je na tablicy. Uczniowie zapisują w zeszycie pytanie i rozwiązanie. Wspólnie z nauczycielem układają odpowiedź i zapisują ją w zeszytach (nauczyciel zapisuje na tablicy).

13. Praca domowa

Uczniowie otrzymują kartki z konturem cyfry 0. Ich zadaniem jest dorysowanie elementów do cyfry w taki sposób, aby stworzyć jakąś postać. Kartę mają umieścić w albumie liter i cyfr.

14. Podsumowanie – praca z podręcznikiem (ćw. 4, str. 16)

Uczniowie wymyślają pytania według podanego wzoru.

BLOK TEMATYCZNY: POROZUMIEWAMY SIĘ SŁOWEM, GESTEM I…

70. Temat dnia: Litera ę

Zapis w dzienniku

Rozmowa na temat gęsiego pióra. Wprowadzenie litery ę na podstawie wyrazu gęsi. Analiza głoskowa i sylabowa słów. Ćwiczenia w czytaniu. Rozmowa na temat świątecznych podarunków. Nauka pisania litery ę w izolacji, w połączeniu z innymi literami. Zabawa w kalambury. Ćwiczenia wzrokowe. Wykonanie kartki do albumu liter i cyfr. Układanie i zapisywanie zdania z rozsypanki wyrazowej. Nauka piosenki „Dzień jeden w roku”.

Główne cele:

Środki dydaktyczne

podręcznik cz. 2, zeszyt ćwiczeń cz. 2, nauka pisania liter i cyfr cz. 1, gęsie pióro, mały słoiczek z ciemną cieczą, wstążki z bibuły, kartka z konturem litery ę do albumu liter i cyfr, tekst i nagranie piosenki „Dzień jeden w roku” – Multiteka Operonu

Przebieg zajęć

1. Wprowadzenie – rozmowa kierowana – podręcznik (ćw. 3, str. 19)

Nauczyciel pokazuje dzieciom gęsie pióro (może być wykonane z papieru) i mały słoiczek z ciemną cieczą. Zadaje pytania:

Prowadzący opowiada dzieciom historię:

Przed wynalezieniem pióra, jakim dzisiaj się posługujemy, takiego ze stalówką w plastikowej oprawce, zanim wynaleziono długopis do pisania używano gęsich piór. Korzystano także z piór innych ptaków: łabędzi, orłów, wron, sów, jastrzębi. Te pióra najbardziej nadawały się do pisania. Przycinano odpowiednio trzonek pióra (nauczyciel pokazuje), w który nabierano atramentu i pisano, przepisywano książki. Wtedy jeszcze nie było druku i trzeba było je przepisywać ręcznie.

3. Wprowadzenie litery ę

Nauczyciel wykłada wyrazy podstawowe na schemacie głoskowym (białe kartoniki).

(gęsi)

Nauczyciel pyta dzieci:

Prowadzący prezentuje planszę demonstracyjną z literą ę. Wspólnie analizują kształt litery, mówią, z czego się składa, do czego jest podobna. Nauczyciel zwraca też uwagę na orientację w stosunku do stron ciała oraz na kartce papieru.

Nauczyciel wypowiada głoskami wyraz gęsi. Uczniowie dzielą również wyraz na głoski i sylaby. Umieszczają czerwoną nakrywkę w miejscu, w którym słyszą głoskę ę.

Następnie nauczyciel przedstawia model wyrazu ze wzorem litery ę drukowanym, a niżej pisanym.

4. Analiza literowa i sylabowa wyrazów – podręcznik (str. 18)

Uczniowie dzielą słowa: węzełek, maluję, kleję, pakuję na głoski i sylaby. Mówią, w którym miejscu słowa słyszą głoskę ę (w środku, na końcu). Prowadzący zwraca uwagę, że żaden wyraz w naszym języku nie zaczyna się na głoskę ę. Dzieci rozwiązują rebus.

5. Ćwiczenia w czytaniu – podręcznik (str. 18–19)

Uczniowie czytają zdania pod ilustracjami po cichu, a następnie wskazani uczniowie czytają głośno.

6. Rozmowa kierowana – podręcznik (ćw. 1, str. 18–19)

Nauczyciel rozmawia z dziećmi, nawiązując do zbliżających się Świąt Bożego Narodzenia.

Jedną z tradycji świątecznych jest obdarowywanie bliskich upominkami.

7. Nauka pisania

Nauczyciel prezentuje na tablicy sposób pisania litery ę.

Uczniowie kreślą literę w powietrzu i palcem na stoliku.

8. Zabawa językowa

Prowadzący zaprasza dzieci na dywanik. Wszyscy siadają w kręgu. Prowadzący rozdaje uczniom wstążki z bibuły. Każdy układa przed sobą literę ę. Chętni wypowiadają słowo z głoską ę i wskazują kolegę, którego zadaniem jest powiedzenie, czy znajduje się ona w środku czy na końcu słowa. Nauczyciel zapisuje wyrazy na tablicy. Zwraca uwagę uczniów na sposób łączenia ę z innymi literami.

9. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, 2, 3, str. 18)

Uczniowie wymawiają nazwy obrazków, ustalają miejsce głoski ę i zaznaczają je czerwonym kolorem na modelu głoskowym. Prowadzący zwraca uwagę dzieci, że ę piszemy na końcu wyrazów oznaczających czynności, które wykonujemy, np. gotuję, rysuję, wędruję itd.

Następnie dzieci rozpoznają literę ę spośród innych liter i zaznaczają pętlą.

10. Ćwiczenia w pisaniu – zeszyt ćwiczeń (ćw. 4, str. 18)

Uczniowie piszą literę ę w izolacji oraz w wyrazie po śladzie i samodzielnie w powiększonej liniaturze. Nauczyciel czuwa nad zachowaniem kierunku kreślenia.

11. Kalambury – „Co robię?”

Uczniowie przygotowują scenki przedstawiające czynności, w których nazwach na końcu słychać głoskę ę (maluję, biorę, piorę, gotuję, lepię, tańczę itd.). Przedstawiają scenki, a pozostali odgadują, o jakie czynności chodzi.

12. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, 2, 3, str. 19)

Uczniowie odczytują wyrazy na kartonikach. Kolorują kartoniki z takimi samymi wyrazami na ten sam kolor.

Dzieci odczytują tekst sylabami, podkreślają sylaby, w których występuje głoska ę. Następnie zapisują wyrazy w odpowiednich modelach głoskowych.

13. Praktyczne działania matematyczne – mierzenie i porównywanie

Uczniowie w parach porównują długość nóg, rąk, palców. Ustalają, czyje są dłuższe. Porównują również swój wzrost, stając do siebie tyłem. Prowadzący prosi, aby dzieci, które są niższe w parach, ustawiły się w jednym rzędzie, a te, które są wyższe, w drugim rzędzie. Z pierwszego rzędu dzieci wybierają (oceniając wzrokiem) najniższego ucznia, a z drugiego najwyższego. Potem uczniowie w grupach ustawiają się według wzrostu. Nauczyciel w razie wątpliwości pomaga uczniom odpowiednio się ustawić.

14. Ćwiczenia w pisaniu – nauka pisania liter i cyfr (str. 62)

Uczniowie piszą litery, połączenia literowe, zdanie w powiększonej liniaturze po śladzie i samodzielnie.

15. Nauka piosenki „Dzień jeden w roku”

Nauczyciel głośno czyta tekst całej piosenki. Następnie kolejno po dwa wersy. Dzieci powtarzają głośno. Prowadzący odtwarza piosenkę. Dzieci śpiewają pierwszą zwrotkę i refren. Czynności powtarzamy przy nauce drugiej zwrotki.

16. Podsumowanie – podręcznik (ćw. 2, str. 19)

Nauczyciel pyta, jak brzmiałyby słowa: gęś, węzełek, kęs, gęsty, gdyby z polskiego alfabetu zniknęła litera ę. Dzieci próbują wypowiedzieć słowa w ten sposób.

Uczniowie wykonują kartkę do albumu liter i cyfr. Ozdabiają ją według własnego pomysłu, używając do tego plasteliny. Dorysowują obrazki, w których nazwach występuje głoska ę.

Wspólnie śpiewają piosenkę, której się nauczyli.

17. Praca domowa – nauka pisania liter i cyfr (str. 63)

Uczniowie ćwiczą pisanie liter, połączeń literowych, wyrazów i zdań w zwykłej liniaturze po śladzie i samodzielnie.

Zeszyt ćwiczeń (ćw. 4, str. 19)

Uczniowie układają zdanie z rozsypanki i zapisują je w powiększonej liniaturze.

BLOK TEMATYCZNY: POROZUMIEWAMY SIĘ SŁOWEM, GESTEM I…

71. Temat dnia: Mierzymy i porównujemy

Zapis w dzienniku

Zabawa ruchowa „Przejdź przez linę”. Mierzenie przedmiotów za pomocą sznurka. Tworzenie figur geometrycznych z użyciem sznurka. Mierzenie za pomocą umownych miarek Zapoznanie uczniów z różnymi rodzajami miar. Czytanie przez uczniów nazw przyrządów do mierzenia. Układanie wyrazów z sylab. Zapisywanie wyrazów w zeszycie. Zapoznanie uczniów z jednostką miary – centymetr. Mierzenie za pomocą linijki. Odejmowanie w zakresie 5.

Główne cele:

Środki dydaktyczne

podręcznik cz. 2, zeszyt ćwiczeń cz. 2, zeszyt w trzy linie, sznurek, miara zwijana, centymetr krawiecki, miara stolarska (metrówka), linijka, ekierka, kartoniki z nazwami miar, koperty z rozsypanką sylabową dla każdego ucznia

Przebieg zajęć

1. Wprowadzenie do tematu – zabawa ruchowa „Przejdź przez linę”

Dwoje uczniów trzyma rozwinięty sznur (np. do wieszania prania). Zadaniem reszty jest przejść na podany przez nauczyciela sygnał na drugą stronę, pod sznurem tak, aby go nie dotknąć. Po każdym przejściu sznur jest podwyższany lub opuszczany. Uczniowie przechodzą przez sznur kilka razy.

Po zakończeniu zabawy nauczyciel informuje uczniów, że sznurek będzie nam potrzebny do mierzenia różnych przedmiotów.

2. Mierzenie przedmiotów za pomocą sznurka – praca z podręcznikiem (ćw. 1, str. 20)

Nauczyciel dzieli uczniów na grupy 3- lub 4-osobowe. Każda grupa dostaje długi sznurek. Nauczyciel wydaje polecenie:

Za pomocą sznurka zmierzcie:

  1. Długość ławki, długość parapetu, długość tablicy. Porównajcie otrzymane długości z kolegami z innej grupy.

  2. Wysokość osób w waszej grupie. Porównajcie wyniki. Ustalcie, kto jest najwyższy, kto najniższy, a kto średniego wzrostu.

3. Tworzenie figur geometrycznych za pomocą sznurka – praca z podręcznikiem (ćw. 2, str. 20)

Uczniowie w dalszym ciągu pracują w zespołach. Trzymając sznurek, ustawiają się w taki sposób, aby najpierw utworzyć trójkąt, a następnie prostokąt.

3. Mierzenie za pomocą umownych miarek – praca z podręcznikiem (ćw. 3, 4, str. 21)

Uczniowie wykonują ćwiczenia pokazane na obrazkach. Mierzą:

Każdy uczeń dokonuje własnych pomiarów, ale potem porównuje je z wynikami kolegów z grupy.

Po wykonaniu ćwiczeń uczniowie odpowiadają na pytanie: Który sposób mierzenia jest najbardziej dokładny?

4. Prezentacja różnych miar przez nauczyciela

Uczniowie siedzą w kręgu na dywanie. Nauczyciel pokazuje uczniom różnego rodzaju miary: miara zwijana, centymetr krawiecki, linijka, ekierka. Nauczyciel pokazuje kartoniki z nazwami miar: centymetr, metrówka, linijka, ekierka. Uczniowie odczytują nazwy i układają kartoniki pod odpowiednią miarą.

5. Rozsypanka sylabowa

Uczniowie otrzymują rozsypankę sylabową z nazwami miar (takie jak w poprzednim ćwiczeniu). Każdy wyraz w innym kolorze. Układają wyrazy z sylab i zapisują je w zeszytach w trzy linie.

6. Wprowadzenie jednostki miary – centymetr

Nauczyciel zapoznaje uczniów z nową jednostką miary. Demonstruje w jaki sposób używamy linijki – zaczynamy mierzyć od 0. Nauka na pamięć wierszyka.

Mierząc różne przedmioty,

pamiętać musisz o tym,

w przyszłości no i teraz,

że pomiar zaczynasz od zera.

7. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, 2, str. 20, ćw. 1 str. 21)

Nauczyciel czyta regułkę. Zwraca uwagę na sposób zapisywania centymetrów w skrócie.

Uczniowie ustalają długość narysowanych przedmiotów. Następnie odczytują i uzupełniają odpowiedź. Określają, który z przedmiotów jest dłuższy.

Uczniowie mierzą odcinki i zapisują wyniki pomiaru w okienkach. Zaznaczają kolorem najdłuższy i najkrótszy odcinek.

Uczniowie mierzą linijką długość narysowanych klocków. Zapisują wyniki pomiaru w okienkach.

8. Odejmowanie w zakresie 5 – praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 2, str. 21)

Uczniowie obliczają działania i łączą je z prawidłowym wynikiem.

9. Praca domowa – zeszyt ćwiczeń (ćw. 3, str. 21)

Uczniowie mierzą zakładki i wpisują wyniki pomiaru w okienka.

14. Podsumowanie (podręcznik ćw. 5 str. 21)

Uczniowie wymyślają zabawy, w których wykorzystywane jest mierzenie.

BLOK TEMATYCZNY: POROZUMIEWAMY SIĘ SŁOWEM, GESTEM I…

72. Temat dnia: Litera ą

Zapis w dzienniku

Rozwiązywanie zagadki. Wprowadzenie litery ą na podstawie wyrazu wąsy. Rozwiązywanie rebusów. Analiza głoskowa i sylabowa wyrazów. Nauka pisania litery ą w izolacji i w połączeniu z innymi literami. Budowanie wypowiedzi na podstawie ilustracji. Rozmowa kierowana – ozdoby choinkowe. Praca techniczna – wykonanie ozdób choinkowych. Wspólne śpiewanie piosenki „Dzień jeden w roku”. Czytanie ze zrozumieniem. Zabawa słuchowo-ruchowa. Układanie zadań do sytuacji matematycznych w zakresie 5 – praktyczne działania matematyczne. Wykonanie kartki do albumu liter i cyfr – praca plastyczna.

Główne cele

Środki dydaktyczne

podręcznik cz. 2, zeszyt ćwiczeń cz. 2, nauka pisania liter i cyfr cz. 1, pudełko, drobne przedmioty: wąsy Mikołaja, materiały do wykonania ozdób choinkowych: kolorowy papier, brystol falisty, wata, koraliki, cekiny, wstążki, makaron itp., klej, nożyczki, wąska wstążka na zawieszki, kolorowe gazety, guziki, słomki do napojów, kartka z konturem litery ą do albumu liter i cyfr

Przebieg zajęć

1. Wprowadzenie – rozwiązywanie zagadki

Nauczyciel przykleja sobie lub chętnemu uczniowi wąsy i mówi dzieciom, że dziś poznają pewną literę. Żeby dowiedziały się jaką, muszą podzielić słowo wąsy na głoski i wybrać literę, której jeszcze nie znają. Dzieci dokańczają zdanie: Dziś poznamy literę… (ą).

2. Wprowadzenie litery ą

Nauczyciel wykłada wyrazy podstawowe na schemacie głoskowym (białe kartoniki).

(wąsy)

Nauczyciel pyta dzieci:

Prowadzący prezentuje planszę demonstracyjną z literą ą. Wspólnie analizują kształt litery, mówią, z czego się składa, do czego jest podobna. Nauczyciel zwraca też uwagę na orientację w stosunku do stron ciała oraz na kartce papieru.

Nauczyciel wypowiada głoskami słowa: wąsy, gąski, wstążka. Uczniowie dzielą również wyrazy na głoski i sylaby. Umieszczają czerwoną nakrywkę w miejscu, w którym słyszą głoskę ą.

Następnie nauczyciel przedstawia model wyrazu ze wzorem litery ą drukowanym, a niżej pisanym.

3. Analiza głoskowa i sylabowa wyrazów – podręcznik (str. 22)

Uczniowie dzielą słowa z żółtej ramki na głoski i sylaby. Mówią, w którym miejscu wyrazu słyszą głoskę ą (na końcu). Prowadzący zwraca uwagę, że żadne słowo w naszym języku nie zaczyna się na głoskę ą. Dzieci rozwiązują rebus.

4. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, 2, str. 22)

Uczniowie wypowiadają głośno nazwy obrazków, zaznaczają miejsce odpowiadające głosce ą na modelu głoskowym. Spośród innych liter odszukują i zaznaczają na czerwono literę ą.

5. Nauka pisania

Nauczyciel prezentuje na tablicy sposób pisania litery ą.

Uczniowie kreślą literę w powietrzu i palcem na stoliku, a następnie na plecach kolegi.

6. Ćwiczenia w pisaniu – zeszyt ćwiczeń (ćw. 3, str. 22)

Uczniowie piszą litery i wyraz po śladzie i samodzielnie w powiększonej liniaturze.

7. Praca z podręcznikiem (ćw. 1, str. 22–23)

Uczniowie odpowiadają na pytanie z podręcznika na podstawie tekstu i ilustracji.

8. Rozmowa kierowana – ozdoby choinkowe

Nauczyciel zadaje dzieciom pytania:

Nauczyciel opowiada dzieciom o historii ozdób choinkowych: Dawniej nie było takich ozdób, jak są dzisiaj: z delikatnego szkła i pięknie zdobionych kolorowymi farbami i brokatem. Kiedyś wieszano na choinkach ciasteczka, pierniczki, małe rajskie jabłuszka, orzechy, czasem cukierki. Zamiast lampek choinkowych zapalano świeczki lub sztuczne ognie. Było to dość niebezpieczne.

Prowadzący przedstawia swoje pomysły na ozdoby choinkowe – zawieszki i łańcuchy.

9. Praca techniczna – wykonanie ozdób choinkowych – podręcznik (ćw. 2, str. 22–23)

Uczniowie wykonują ozdoby choinkowe z przyniesionych materiałów. Mogą to być zawieszki w kształcie bombek (np. z kolorowego brystolu falistego), choinek ozdobionych koralikami i cekinami, łańcuchy z kolorowego papieru pociętego na paski lub wstążek, makaronu itp. Dzieci dzielą się pomysłami z kolegami, tłumaczą, jak zrobić wybraną przez nich ozdobę. Nauczyciel do każdej gotowej ozdoby mocuje zawieszkę z kokardką zrobioną ze wstążki. Dzieci wykorzystają je do ozdobienia klasowej choinki.

10. Zabawa z muzyką

Nauczyciel odtwarza piosenkę „Dzień jeden w roku”. Pierwszą zwrotkę śpiewają dziewczynki, drugą chłopcy, a refren razem. Uczniowie mogą improwizować ruchem słowa utworu.

11. Ćwiczenia w czytaniu ze zrozumieniem – zeszyt ćwiczeń (ćw. 1, 2, 3, str. 23)

Uczniowie czytają zdania po cichu, a następnie głośno, wskazując to zdanie, które mówi o tym, co robią pająki. Chętni czytają głośno zdania zapisane zielonym drukiem. Dzieci łączą w pary wyrazy różniące się tylko jedną literą. Dopisują obok ramek litery ą i ę według opisu.

12. Nauka pisania liter i cyfr (str. 64)

Uczniowie piszą litery, połączenia literowe i zdanie w powiększonej liniaturze po śladzie i samodzielnie.

11. Zabawa słuchowo-ruchowa

Nauczyciel powoli wymawia zdania:

Pająk kręci jedną nogą.

Pociąg pośpieszny do Węgrowa pędzi po wygiętych torach.

Mądry Jędrek pięknie czyta książki.

Wąsy dziadka Teodora mogą się skręcić.

Wesołą wycieczkę powitał w zoo wąż.

Kiedy dzieci słyszą słowo z głoską ę – kucają, a kiedy z głoską ą – podskakują.

13. Układanie zadań do sytuacji matematycznych zakresie 5 – praktyczne działania matematyczne

A. Nauczyciel kładzie na dywanie guziki 2 i 3. Prosi, aby uczniowie spróbowali ułożyć historyjkę na dodawanie. Prowadzący pyta: O co możemy zapytać? Dzieci podają swoje pomysły. Zapisują działania na tablicy i obliczają je: 2 + 3 = 5.

Powtarzają ćwiczenie z innymi zbiorami guzików, np. 2 i 2, 1 i 3, 0 i 3.

B. Prowadzący kładzie na podłodze 5 słomek. Prosi wybranego ucznia o odłożenie na bok dowolnej liczby słomek. Zadaje pytanie: Jaką historyjkę można ułożyć do tego, co tu zrobiliśmy? O co można zapytać? Dzieci podają swoje propozycje. Prowadzący prosi o zapisanie działania na tablicy i obliczenie go. Ćwiczenie powtarzamy 3 razy.

Wszyscy wracają do stolików, zapisują działania z tablicy.

14. Podsumowanie – praca plastyczna

Uczniowie wykonują kartkę do albumu liter i cyfr. Ozdabiają ją według własnego pomysłu, np. wycinając i przyklejając litery ą wycięte z kolorowych gazet.

Zeszyt ćwiczeń (ćw. 4, str. 23)

Uczniowie opowiadają historyjkę obrazkową.

15. Praca domowa – podręcznik (str. 22–23)

Uczniowie ćwiczą czytanie tekstu ze str. 22, chętni także ze str. 23.

Nauka pisania liter i cyfr (str. 65)

Uczniowie ćwiczą pisanie liter, połączeń literowych, wyrazów i zdań w zwykłej liniaturze po śladzie i samodzielnie.

BLOK TEMATYCZNY:

73. Temat dnia: Spotkanie z liczbą 6

Zapis w dzienniku

Zabawa ruchowa. Rozmowa kierowana na temat śniegowych gwiazdek. Wprowadzenie liczby 6 w trzech aspektach. Nauka pisania cyfry 6. Dodawanie i odejmowanie liczb w zakresie 6. Rozkład poznanych liczb na składniki. Obliczenia pieniężne. Układanie nazw ozdób choinkowych z rozsypanki literowej. Rozwiązywanie zadania tekstowego.

Główne cele:

Środki dydaktyczne

podręcznik cz. 2, zeszyt ćwiczeń cz. 2, nauka pisania liter i cyfr cz. 1, zeszyt w kratkę, zeszyt w trzy linie, koła hula-hoop (8 na 24-osobową klasę), 6 kolorowych gwiazdek wyciętych z brystolu (każda w innym kolorze), 21 jednakowych białych gwiazdek, 6 pasków brystolu (na których kolejno mieści się 1 gwiazdka, 2 gwiazdki, 3 gwiazdki, 4 gwiazdki, 5 gwiazdek, 6 gwiazdek), koperty z rozsypanką literową dla każdego dziecka (litery każdego wyrazu w innym kolorze), karty z wzorem cyfry 6 dla każdego ucznia

Przebieg zajęć

1. Zabawa ruchowa

Nauczyciel rozkłada kilka sztuk hula-hoop na dywanie. Za sobą trzyma gwiazdki wykonane z kolorowego brystolu. Uczniowie chodzą swobodnie po sali. Gdy nauczyciel podnosi gwiazdki do góry (najpierw 3, potem 5, a następnie 4) uczniowie stają w środku kół. W jednym kole musi być tylu uczniów, ile gwiazdek pokazuje nauczyciel. Następnie na sygnał nauczyciela uczniowie znowu chodzą po sali.

2. Praca z podręcznikiem (ćw. 1, 2, str. 24, ćw. 5, str. 25)

Rozmowa kierowana z uczniami na temat śniegowych gwiazdek. Nauczyciel porządkuje i uzupełnia informacje podawane przez uczniów.

Uczniowie przykładają lusterko do narysowanych połówek gwiazdek. Odkrywają, że w lusterku odbija się taka sama część gwiazdki (symetria osiowa).

Uczniowie wycinają z kolorowego papieru bałwanka, serce, gwiazdkę i choinkę.

3. Aspekt kardynalny liczby 6

Rozwiązanie zadania tekstowego.

Uczniowie siedzą na dywanie. Nauczyciel mówi zadanie:

Ala zrobiła 5 gwiazdek na choinkę. Potem dorobiła jeszcze 1. Ile gwiazdek zrobiła Ala?

Nauczyciel kładzie na dywanie 5 gwiazdek (różnego koloru) w jednym szeregu, a następnie dokłada jedną. Uczniowie przeliczają gwiazdki, odpowiadają na pytanie i ustalają wzór rozwiązania. Nauczyciel lub któreś z dzieci układa działanie pod gwiazdkami 5 + 1 = 6.

4. Aspekt porządkowy liczby 6

Uczniowie odpowiadają na pytania nauczyciela:

5. Aspekt miarowy liczby 6

Nauczyciel kładzie na dywanie paski z brystolu. Zadaje uczniom pytanie:

Powiedzcie, ile gwiazdek zmieści się na paskach?

Wybrani uczniowie układają na paskach gwiazdki (przyklejają je – może być na taśmę dwustronną), a potem układają paski od najkrótszego do najdłuższego jeden pod drugim.

6. Nauka pisania cyfry 6

Nauczyciel prezentuje planszę demonstracyjną z cyfrą 6 drukowaną i pisaną. Pokazuje na tablicy, w jaki sposób pisze się cyfrę 6, zwracając szczególną uwagę na kierunek pisania cyfry. Dzieci kreślą cyfrę palcem w powietrzu i na blacie stołu.

7. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 4, str. 24)

Uczniowie piszą cyfrę 6 po śladzie i samodzielnie.

8. Nauka pisania liter i cyfr (str. 66)

Uczniowie piszą elementy cyfry 6 po śladzie i samodzielnie. Wyszukują cyfrę 6 na rysunkach. Piszą cyfrę 6 po śladzie i samodzielnie w powiększonej i zwykłej kratce.

9. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, 2, 3, str. 24, ćw. 1, str. 25)

Uczeń wyszukuje cyfrę 6 spośród podanych liczb.

Uczeń dorysowuje elementy w zbiorach i zapisuje w okienkach odpowiednie liczby.

Uczeń zaznacza kolejną gwiazdkę w szeregu.

Uczeń zapisuje działania do rysunków i je oblicza.

10. Praca z podręcznikiem (ćw. 4, str. 25)

Uczniowie ustalają, jakie ozdoby mogą kupić poszczególne dzieci. Układają działania. Nauczyciel zapisuje działania na tablicy, a uczniowie w zeszytach w kratkę. Możliwe działania:

Wojtek: 3 + 0 = 3; 2 + 1 = 3

Sławek: 3 + 1 = 4; 2 + 2 = 4

Lena: 6 + 0 = 6; 5 + 1 = 6; 4 + 2 = 6; 4 + 1 + 1 = 6; 3 + 2 + 1 = 6; 3 + 1 + 1 + 1 = 6; 2 + 2 + 1 + 1 = 6

Ala: 5 + 0 = 5; 4 + 1 = 5; 3 + 2 = 5; 3 + 1 + 1 = 5; 2 + 2 + 1 = 5; 2 + 1 + 1 + 1 = 5

Można ograniczyć działania do 2 składników. Wtedy uzupełniamy treść zadania i informujemy uczniów, że dzieci mogły kupić tylko 2 ozdoby.

11. Układanie rozsypanki literowej

Krótka rozmowa z dziećmi na temat ozdób choinkowych. Układanie rozsypanki literowej (litery każdego wyrazu zaznaczone innym kolorem). Wyrazy:

lampki, kokardy, cukierki, pierniki

Uczniowie układają wyrazy. Wklejają je do zeszytu w trzy linie. Następnie zapisują wyrazy w liniaturze. Osobom gorzej czytającym można zmniejszyć liczbę wyrazów w rozsypance.

12. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 2, str. 25)

Uczniowie rozwiązują zadanie tekstowe. Skreślają odpowiednią sumę pieniędzy. Uzupełniają odpowiedź.

13. Podsumowanie – podręcznik (str. 24)

Uczniowie odpowiadają na pytania nauczyciela:

14. Praca domowa – zeszyt ćwiczeń (ćw. 3 str. 24, ćw. 3, str. 25)

Dzieci kolorują rysunki zgodnie z opisem.

Uczniowie otrzymują karty z konturem cyfry 6. Ich zadaniem jest wykleić liczbę 6 kawałkami kolorowego papieru (wydzieranka). Kartę mają umieścić w albumie liter i cyfr.

Uczniowie mają za zadanie obejrzeć płatki śniegu przez lupę i narysować podobne.

BLOK TEMATYCZNY:

74. Temat dnia: Świąteczne zakupy

Zapis w dzienniku

Układanie obrazka z kilku części przedstawiającego prezenty. Czytanie przez nauczyciela tekstu z podręcznika. Rozmowa kierowana na temat przeczytanego tekstu. Opowiadanie przez uczniów o tradycjach bożonarodzeniowych. Rozmowa na temat opiekowania się starszymi osobami. Ćwiczenia w czytaniu i pisaniu. Zapoznanie uczniów z pojęciem cena. Przypomnienie wyglądu monet 1 zł, 2 zł i 5 zł. Zapoznanie uczniów z banknotem 10 zł. Obliczenia pieniężne. Opowiadanie historyjki obrazkowej. Zabawa w sklep – kupowanie i sprzedawanie towarów.

Główne cele:

Środki dydaktyczne

podręcznik cz. 2, zeszyt ćwiczeń cz. 2, zeszyt w kratkę, zeszyt w trzy linie, układanka obrazkowa dla każdego dziecka przedstawiająca prezenty, rozsypanka wyrazowa dla każdego ucznia, karty z monetami do wycięcia dla każdej grupy (przygotowane przez nauczyciela), pudełka opakowane w ozdobny papier imitujące prezenty, maskotki, ozdoby choinkowe

Przebieg zajęć:

1.Wprowadzenie do temu – układanka obrazkowa

Uczniowie otrzymują w kopertach obrazek pocięty na części przedstawiający prezenty. Ich zadaniem jest ułożenie i wklejenie obrazka do zeszytu w trzy linie. Po wykonaniu tego ćwiczenia nauczyciel informuje uczniów, że dziś będą rozmawiać o kupowaniu świątecznych prezentów.

2. Praca z podręcznikiem (tekst, str. 26, 27)

Nauczyciel czyta tekst z podręcznika. Następnie przeprowadza rozmowę kierowaną na temat przeczytanego tekstu:

3. Tradycje świąteczne – podręcznik (ćw. 1, 2, str. 27)

Uczniowie opowiadają o zwyczajach i tradycjach bożonarodzeniowych, jakie kultywuje się w ich domach. Próbują odpowiedzieć na pytanie: Czy wszyscy obchodzą Święta Bożego Narodzenia?

4. Opieka nad starszymi – podręcznik (ćw. 4, str. 27)

Rozmowa na temat osób samotnych, starszych, chorych i potrzebie udzielania im pomocy. Uczniowie odpowiadają na pytania nauczyciela:

5. Ćwiczenia w czytaniu i pisaniu

Uczniowie układają z rozsypanki wyrazowej pytania:

Wklejenie rozsypanki do zeszytu w trzy linie.

Uczniowie wyszukują w tekście odpowiedź na pytanie. Wraz z nauczycielem układają odpowiedź:

Nauczyciel zapisuje zdanie na tablicy. Uczniowie przepisują zdanie do zeszytów w 3 linie.

6. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, str. 26)

Uczniowie rozwiązują krzyżówkę. Nauczyciel zapoznaje uczniów z pojęciem ceny. Następnie prezentuje polskie monety 1 zł, 2 zł, 5 zł i banknot 10-złotowy. Informuje, że monety to pieniądze wykonane z metalu, a banknoty to pieniądze papierowe. Zapoznaje uczniów ze skrótem słowa „złoty”.

7. Zamiana pieniędzy – zeszyt ćwiczeń (ćw. 2, str. 26)

Uczniowie rozmieniają 5 złotych na inne monety.

8. Rozwiazywanie zadania tekstowego – zeszyt ćwiczeń (ćw. 1, str. 27)

Uczniowie układają i zapisują działanie. Uzupełniają odpowiedź.

9. Układanie zadania tekstowego – zeszyt ćwiczeń (ćw. 3, str. 27)

Uczniowie tworzą zadanie do przedstawionego obrazka. Układają działanie, obliczają je i uzupełniają odpowiedź.

10. Historyjka obrazkowa – zeszyt ćwiczeń (ćw. 2, str. 27)

Uczniowie opowiadają historyjkę obrazkową o kupowaniu.

11. Praca domowa – podręcznik (tekst, str. 26, ćw. 3, str. 27)

Uczniowie mają dowiedzieć się, jakie święta obchodzi się w innych krajach.

Zadaniem uczniów jest nauczyć się czytać tekst ze strony 26. Dla uczniów lepiej czytających można też zadać do czytania tekst ze strony 27.

12. Podsumowanie – zabawa w sklep

Praca w 5-osobowych grupach. Uczniowie wycinają pieniądze z brystolu. Wybierają sprzedawcę. Ustalają cenę poszczególnych produktów. Dzielą między siebie pieniądze (wykonane z brystolu). Kupują i sprzedają produkty.

BLOK TEMATYCZNY: ŚWIĘTA TUŻ-TUŻ

75. Temat dnia: Robimy cynamonowe pierniki

Zapis w dzienniku

Poznanie przypraw korzennych – rozmowa kierowana. Zagadki sylabowe – układanie i zapisywanie wyrazów. Omówienie czynności przy pieczeniu pierników na podstawie ilustracji. Czytanie ze zrozumieniem. Zabawa „Głuchy telefon”. Pieczenie pierniczków – zajęcia praktyczne. Utrwalenie liczby 6 jako sumy dwóch liczb – praktyczne działania matematyczne. Rysowanie ilustracji do zadania. Ćwiczenie wzrokowe. Słuchanie kolęd. Poznanie zwyczajów świątecznych – wypowiedzi ustne.

Główne cele:

Środki dydaktyczne

podręcznik cz. 2, zeszyt ćwiczeń cz. 2, zeszyt w kratkę, zeszyt w trzy linie, zmielony cynamon, kora cynamonu, goździki, kardamon (przyprawy w przezroczystych woreczkach strunowych), miska, składniki potrzebne do upieczenia pierników (przepis na końcu scenariusza), stolnica, wałki, foremki do wycinania pierniczków, dostęp do piekarnika np. w szkolnej kuchni, fartuszki, pergamin, kartoniki w dwóch kolorach wycięte w kształcie pierników, nagranie kolęd lub pastorałek, zał. 1 (po jednym dla pary uczniów), zał. 2 (po 2 dla każdego ucznia)

Przebieg zajęć

1. Wprowadzenie do tematu zajęć

Nauczyciel pokazuje dzieciom korę cynamonu, zmielony cynamon, goździki, kardamon. Przyprawy powinny być w woreczkach strunowych, osobno. Dzieci mogą oglądać i wąchać. Próbują odpowiedzieć na pytania nauczyciela:

Uczniowie wypowiadają się na podstawie doświadczenia i wrażeń zmysłowych. Prowadzący wymienia nazwy przypraw, opowiada o ich pochodzeniu, zastosowaniu w kuchni. Może wspomnieć o ich walorach zdrowotnych. Wyjaśnia dzieciom, że pieczenie pierników przed świętami Bożego Narodzenia w wielu domach stało się tradycją.

2. Zagadki sylabowe (zał. 1)

Uczniowie otrzymują w parach po jednym kartoniku z sylabami. Zadaniem grup jest odczytanie i zapisanie w zeszytach jak największej liczby wyrazów powstałych z sylab.

3. Praca z podręcznikiem (str. 28)

Uczniowie rozmawiają na temat czynności wykonywanych przy pieczeniu pierników na podstawie ilustracji. Chętni czytają podpisy pod zdjęciami. Przypominają, jakich zasad należy przestrzegać przy przygotowywaniu posiłków (mycie rąk, porządek na stoliku, ostrożność).

4. Ćwiczenie czytania ze zrozumieniem – zeszyt ćwiczeń (ćw. 1, 2, str. 28)

Uczniowie zaznaczają pierniki wskazane w poleceniu. Czytają lub słuchają tekstu. Rysują ozdoby na choince.

5. Zabawa „Głuchy telefon”

Uczniowie siedzą w kole. Ochotnik mówi na ucho, osobie siedzącej po jego prawej stronie, hasło – nazwę ozdoby choinkowej. Mówi je tak cicho, aby nikt inny go nie usłyszał. Hasło jest przekazywane dalej w taki sam sposób. Dziecko siedzące po lewej stronie osoby, która rozpoczęła zabawę, głośno wypowiada hasło. Nauczyciel pyta osobę, która wymyśliła hasło: Czy powiedziałeś/powiedziałaś nazwę takiej ozdoby? Zabawa jest powtarzana kilkakrotnie, zmienia się osoba wymyślająca hasło. Po 3–4 powtórzeniach nauczyciel może zaproponować, aby wymyślać hasła składające się ze zdań.

6. Pieczenie pierniczków – zajęcia praktyczne

Nauczyciel przypomina o umyciu rąk przed przygotowaniem pierników. Przygotowuje wraz z dziećmi ciasto na pierniki (przepis znajduje się na końcu scenariusza). Dzieci wałkują ciasto i wycinają za pomocą foremek pierniki. Układają je na blaszce wyłożonej papierem do pieczenia. Pierniki można upiec w klasie, w piekarniku. Jeśli nie ma takiej możliwości nauczyciel organizuje pieczenie w szkolnej kuchni. Po upieczeniu i ostudzeniu wszystkie pierniczki przykrywamy pergaminem i zostawiamy do następnego dnia.

7. Utrwalenie liczby 6 jako sumy dwóch liczb – praktyczne działania matematyczne

A. Nauczyciel rozdaje uczniom kartoniki w kształcie pierników w dwóch kolorach (np. białe i czerwone). Uczniowie spacerują po sali. Na znak nauczyciela dobierają się po 6 osób. Wypowiadają formuły matematyczne na dodawanie odpowiednio do liczby kartoników np. 2 (białe) + 4 (czerwone) = 6.

Ćwiczenie powtarzają 3 razy.

B. Uczniowie na znak nauczyciela dobierają się w dowolne grupy. Następnie wypowiadają odpowiednie formuły. Jeśli suma jest większa niż 6, nauczyciel może pomóc obliczyć wynik.

8. Praca z podręcznikiem (ćw. 1, 2, 3, str. 29, zał. 2)

Uczniowie rysują w zeszytach w kratkę ilustrację do zadania o pierniczkach. Zapisują i obliczają formułę matematyczną najpierw na tablicy (wskazany uczeń), a następnie w zeszytach.

Uczniowie wskazują właściwy obrazek oraz wymieniają nazwy obrazków, których nie widać na złożonym pudełku.

Dzieci odczytują informacje z prostej tabeli. Obliczają, ile osób lubi pierniczki, a ile krakersy. Mówią, jaki mają smak. Nauczyciel rozdaje dzieciom ankietę zał. 2. Uczniowie wpisują imiona kolegów i zaznaczają ich odpowiedzi w tabeli za pomocą buźki.

9. Zajęcia muzyczne – słuchanie kolęd

Nauczyciel odtwarza z płyty dowolną kolędę (np. Dzisiaj w Betlejem) lub pastorałkę (np. Bosy Pastuszek). Zadaje dzieciom pytania:

Prowadzący opowiada dzieciom o zwyczaju śpiewania kolęd w okresie świąt Bożego Narodzenia, a także o dawnym zwyczaju odwiedzania domów, zwłaszcza na wsi, przez przebranych kolędników (np. za kozę, niedźwiedzia, konia, koguta, bociana), którzy popisywali się śpiewem i różnymi sztuczkami oraz składali domownikom życzenia. Wyjaśnia słowa utworu, którego słuchały dzieci.

10. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, str. 29)

Uczniowie przyglądają się obrazkom, rozpoznają i nazywają zwyczaje świąteczne.

Opowiadają, jak w ich domach wyglądają przygotowania do świąt.

11. Praca domowa (ćw. 2, str. 29 – zeszyt ćwiczeń, ćw. 3, str. 29 – podręcznik, zał. 2)

Uczniowie kolorują jednakowo szaliki, na których są zapisane wyrazy o takiej samej liczbie sylab.

Dzieci przeprowadzają w domu ankietę.

12. Podsumowanie

Dzieci przypominają, jakie są świąteczne tradycje, mówią, którą z nich najbardziej lubią. Jeśli chcą, słuchają wybranej kolędy.

PRZEPIS NA PIERNIKI

Składniki:

1/2 kostki masła

3 szklanki mąki

1 szklanka cukru pudru

3/4 szklanki miodu

1 jajko

1 łyżeczka proszku do pieczenia

4 łyżki przypraw korzennych (zmielony cynamon, goździki, kardamon)

2 łyżeczki kakao

Sposób przygotowania:

Mąkę wsypać do miski, dodać pozostałe suche składniki. Wymieszać dokładnie. Dodać jajko, miód i miękkie masło. Wszystko wyrobić na gładkie ciasto. Rozwałkować, wycinać pierniki, układać na blaszce wyłożonej papierem do pieczenia. Piec krótko w temp. 180°C (5–10 min). Trzeba pilnować, cieńsze pierniki upieką się szybciej.

Zał. 1

wo mą na ka wą
sy mon da rę cy
wo mą na ka wą
sy mon da rę cy

Zał. 2

IMIĘ ………… ………. ……… ………. ………. ………..
IMIĘ ………… ………. ……… ………. ………. ………..

BLOK TEMATYCZNY: ŚWIĘTA TUŻ-TUŻ

76. Temat dnia: „Zima”

Zapis w dzienniku

Dekorowanie pierników. Wprowadzenie do tematu – zimowe zabawy. Odgrywanie scenek dramowych „Jestem bezpieczny”. Wykonanie rysunku do wiersza – praca plastyczna. Ćwiczenie zmysłów i wyobraźni. Opowiadamy bajkę – wspólne tworzenie opowieści. Kolorowanie obrazka według kodu. Opowiadanie historyjki obrazkowej. Układanie zadań tekstowych do sytuacji matematycznych – praktyczne działania. Opisywanie zimowego krajobrazu na podstawie zdjęć. Czytanie tekstu ze zrozumieniem. Przepisywanie zdania.

Główne cele:

Środki dydaktyczne

podręcznik cz. 2, zeszyt ćwiczeń cz. 2, zeszyt w kratkę, liczmany (guziki, słomki), ilustracje zabaw zimowych – jedna dla 3 osób (dzieci na sankach, dzieci zjeżdżają z górki, zabawa na zamarzniętym zbiorniku, zabawa śnieżkami, zabawa na lodowisku, jazda na nartach, lepienie bałwana), fartuszki, papier śniadaniowy, ewentualnie pędzle kuchenne lub łyżeczki, produkty do dekoracji wyrobów cukierniczych (posypki, koraliki cukiernicze, mazaki cukiernicze w różnych kolorach), lukier zrobiony z cukru pudru i gorącej wody [1/2 kg cukru pudru utrzeć z taką ilością wrzącej wody (dodawać łyżkami), aby powstała gładka masa], folia celofanowa, czerwona i zielona wstążka lub rafia, kartki z bloku rysunkowego A4, pastele olejne, kłębek wełny

Przebieg zajęć

1. Świąteczne przygotowania – dekorowanie pierników

Nauczyciel wita się z dziećmi. Mówi, że dzisiaj wspólnie będą dekorowali upieczone poprzedniego dnia pierniki. Pokazuje dzieciom lukier, kolorowe posypki, ozdoby do wypieków. Dzieci myją ręce, zakładają fartuszki i ozdabiają swoje pierniki według własnego pomysłu. Po zakończonej pracy układają pierniki na pergaminie i zostawiają do wyschnięcia. Po wyschnięciu nauczyciel pakuje każdy pierniczek w folię, zawiązuje zieloną lub czerwoną wstążką.

2. Wprowadzenie do tematu zajęć – zimowe zabawy

Nauczyciel i uczniowie siedzą w kole. Dzieci odpowiadają na pytania nauczyciela:

3. Scenki dramowe „Jestem bezpieczny”

Nauczyciel prosi, aby dzieci dobrały się w grupy trzyosobowe. Każdej grupie podaje ilustrację zimowych zabaw. Uczniowie mają wcielić się w rolę dorosłych – rodziców, dziadków – i przestrzec dzieci przed niebezpieczeństwem, jakie może ich spotkać podczas zabawy, oraz wskazać, jak bawić się bezpiecznie. Grupy prezentują swoje pomysły.

4. Praca plastyczna – podręcznik (ćw. 1, 2, str. 31)

Uczniowie słuchają wiersza z zamkniętymi oczami. Po wysłuchaniu wykonują rysunek do wiersza według własnych wyobrażeń. Używają pasteli olejnych. Po zakończeniu nauczyciel prosi, aby każdy otworzył podręcznik i porównał swoją pracę z ilustracją do wiersza. Umieszcza wszystkie prace w widocznym miejscu, np. na tablicy klasowej.

5. Ćwiczenie zmysłów i wyobraźni – podręcznik (ćw. 3, str. 30–31)

Uczniowie przez dłuższą chwilę przyglądają się ilustracji. Ich zadanie polega na zapamiętaniu jak największej liczby szczegółów. Prowadzący poleca zamknąć podręcznik, dzieci wymieniają elementy, które znajdują się na ilustracji. Prowadzący sprawdza, czy dobrze zapamiętali. Następnie zadaje dzieciom pytanie z podręcznika. Uczniowie wypowiadają się na temat swoich odczuć zmysłowych.

6. Zabawa edukacyjna – opowiadamy bajkę

Nauczyciel zaprasza dzieci na dywanik, wszyscy siadają, tworząc krąg. Prowadzący bierze kłębek wełny i zajmuje miejsce między dziećmi. Wyjaśnia przebieg zabawy: każda osoba, która dostanie kłębek, powinna powiedzieć kolejne zdanie opowiadania/bajki i odrzucić kłębek wybranemu koledze/wybranej koleżance. Zabawę zaczyna nauczyciel, mówiąc np. Dawno, dawno temu, za siedmioma górami, za siedmioma lasami w pięknym zamku żyli sobie król i królowa…

7. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, 2, str. 30)

Uczniowie kolorują obrazek według kodu. Następnie opowiadają historyjkę obrazkową – nauczyciel czuwa nad poprawnością wypowiedzi.

8. Praktyczne działania matematyczne – układanie zadań tekstowych

Prowadzący aranżuje sytuacje matematyczne.

Przykłady: Kładzie na talerzu 6 ciastek (guzików). Prosi, aby wybrane dziecko zabrało kilka ciastek (guzików). Zadaje dzieciom pytania:

Dzieci podają swoje pomysły. Zastanawiają się, czyj pomysł jest najlepszy. Autor zapisuje formułę na tablicy. Pozostali wykonują rysunek i zapisują działanie w zeszycie. Ćwiczenie powtarzamy 3–4 razy z różnymi liczmanami i różnymi liczbami.

9. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, str. 31)

Uczniowie przyglądają się zdjęciom. Odpowiadają na pytania z ćwiczenia. Prowadzący prosi, żeby powiedzieli, czy za oknem jest podobny krajobraz do przedstawionego na zdjęciach. Dzieci wskazują podobieństwa i różnice.

10. Ćwiczenia w czytaniu i pisaniu – zeszyt ćwiczeń (ćw. 2, str. 31)

Uczniowie czytają tekst samodzielnie, po cichu. Następnie kolejno, głośno po jednym zdaniu. Przepisują zdanie, które mówi o tym, od kogo Wojtek dostał sanki.

11. Praca domowa – zeszyt ćwiczeń (ćw. 3, str. 30)

Uczniowie, rysując kredką po śladzie, dowiadują się, jakie sporty lubią uprawiać dzieci.

Nauczyciel uprzedza dzieci, że jutro urządzają klasową wigilię. Prosi, aby dzieci przyszły ubrane odświętnie.

12. Podsumowanie

Dzieci mówią, co im się dziś najbardziej podobało, co ich zaciekawiło. Na pożegnanie każdy otrzymuje zapakowany pierniczek, który zabiera do domu.

BLOK TEMATYCZNY: ŚWIĘTA TUŻ-TUŻ

77. Temat dnia: Klasowa wigilia

Zapis w dzienniku

Ozdabianie szalików z papieru – praca plastyczna. Rozmowa kierowana „Przy wigilijnym stole”. Dekorowanie choinki i nakrywanie do stołu. Nauka śpiewania pastorałki „Bosy Pastuszek”. Wspólne kolędowanie. Składanie świątecznych życzeń. Quiz świąteczny. Kalambury – wymarzony prezent.

Główne cele:

Środki dydaktyczne

przygotowane przez nauczyciela zagadki, pytania, zadania związane ze świętami, choinka, ozdoby choinkowe, które przygotowały dzieci (scenariusz nr 72), wata, ewentualnie lampki, potrawy wigilijne (np. przygotowane przez rodziców: pierożki, kompot z suszu, sałatki, ciasto, pierniki itp. – to, co dzieci lubią), materiały potrzebne do nakrycia i dekoracji stołu, nagranie z kolędami i pastorałkami (m.in. „Bosy Pastuszek”), ewentualnie opłatek, kredki, paski szarego papieru (15 cm × 50 cm), figury geometryczne wycięte z kolorowego papieru (zielone, czerwone, złote) – duża liczba różnej wielkości, klej

Przebieg zajęć

1. Wprowadzenie – praca plastyczna – ozdabianie szalików

Nauczyciel rozdaje dzieciom paski papieru – szaliki na zimę. Prosi, aby dzieci przykleiły do swoich szalików kolorowe figury, układając z nich dowolne wzory. Prowadzący mówi o tradycji obdarowywania bliskich prezentami. Zachęca do samodzielnego wykonania upominków.

Dzieci będą mogły zabrać ozdobione szaliki do domu i podarować wybranej osobie.

2. Rozmowa kierowana „Przy wigilijnym stole”

Nauczyciel rozmawia z dziećmi, zadając im pytania:

Uczniowie wypowiadają się na podstawie własnych doświadczeń.

3. Dekorowanie choinki i przygotowanie stołu

Dzieci wspólnie z nauczycielem dekorują choinkę. Zawieszają na niej ozdoby, które wcześniej przygotowały. Kiedy choinka jest już gotowa, przygotowują wigilijny stół. Ustawiają talerzyki, kubeczki, łyżeczki, układają serwetki, stawiają przyniesione potrawy. Nauczyciel zwraca uwagę na estetykę nakrycia i kulturalne zachowanie się. W przygotowaniach mogą pomagać rodzice.

4. Wspólne kolędowanie

Nauczyciel zaprasza wszystkich do stołu, odtwarza z płyty pastorałkę „Bosy Pastuszek”. Nauczyciel wypowiada słowa zwrotki, a następnie refrenu. Dzieci powtarzają kolejno części utworu za nauczycielem. Prowadzący ponownie odtwarza pastorałkę. Wszyscy wspólnie śpiewają. Jeśli dzieci wyrażą chęć, mogą także zaśpiewać wybraną przez siebie kolędę.

5. Świąteczne życzenia

Nauczyciel składa dzieciom życzenia i zachęca wszystkich do przekazania życzeń innym.

6. Quiz świąteczny

Prowadzący prosi, aby dzieci kolejno wybrały sobie numer pytania. Zadaje pytanie, zagadkę lub zadanie do wykonania. Dzieci, które poprawnie odpowiedziały lub wykonały zadanie otrzymują brawa.

7. Kalambury – wymarzony prezent

Chętni uczniowie pokazują za pomocą gestów wymarzony gwiazdkowy prezent. Pozostali mają odgadnąć, o jaki podarunek chodzi.

8. Podsumowanie

Uczniowie na pożegnanie śpiewają pastorałkę „Bosy Pastuszek”.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
scenariusze zajec dziennych cwiczenia czesc 1 pazdziernik wersja?ytowalna
scenariusze zajec dziennych cwiczenia czesc 2 styczen wersja?ytowalna
scenariusze zajec dziennych cwiczenia czesc 1 wrzesien wersja?ytowalna
scenariusze zajec dziennych cwiczenia czesc 3 marzec wersja?ytowalna
scenariusze zajec dziennych cwiczenia czesc 3 kwiecien wersja?ytowalna
scenariusze zajec dziennych cwiczenia czesc 1 pazdziernik wersja?ytowalna
scenariusze zajec dziennych cwiczenia czesc 2 styczen wersja?ytowalna
scenariusze zajec rewalidacjnych, Ćwiczenia rewalidacyjne
Scenariusze zajęć metodą I, ćwiczenia i zabawy gimnastyczne
Scenariusz zajęć - zestaw ćwiczeń prowadzony Metodą Ruchu Rozwijającego, Konspekty, scenariusze

więcej podobnych podstron