PODSTAWOWE POJĘCIA:
Rehabilitacja-(habilis=sprawny) – przywracanie osób niepełnosprawnych do normalnego życia społecznego lub stworzenie im warunków do samodzielnego bytowania
Polska koncepcja rehabilitacji uznaje, że rehabilitacja jest procesem medyczno- społecznym i odnosi siędo wszystkich osób które jej potrzebują
Rehabilitacja to zespołowe i kompleksowe postępowanie w odniesieniu do osób niepełnosprawnych fizycznie i psychicznie na skutek np. wad wrodzonych, schorzeń czy urazów, które ma na celu
Wykształcenie i przywrócenie tym osobom pełnej lub maksymalnej do osiągnięcia sprawności fizycznej i psychicznej
Zdolności do pracy i zarobkowaniu
Zdolności do brania czynnego udziału w życiu społecznym
Zasady rehabilitacji:
Powszechności
Wczesności
Kompleksowości
Ciągłości
Nie szkodzenia
Podmiotowego traktowania osoby niepełnosprawnej
Świadomości i aktywności
Właściwego stosowania środków
Dostępności(stopniowania trudności)
Poglądowości
Kolektywności ćwiczeń
Trwałości
Współpracy z najbliższym otoczeniem
Indywidualizacji
W rehabilitacji wyróżnia się trzy kierunki działań które są ze sobą ściśle związane
Rehabilitacja medyczna – jest dziedziną medycyny i oznacza postępowanie leczniczem którego celem jest przystosowanie do normalnego życia osób, które doznały przemijającej lub trwałej utraty zdrowia,
jej zadaniem jest przywrócenie lub kompensacja utraconych wskutek choroby lub urazu sprawności, nie tylko narządu ruchu, lecz również innych narządów i przystosowanie poszkodowanych do normalnego bytowania w społeczeństwie
Celem jest takie postępowanie z osobą chorą lub po urazie, a także i z rekonwalescentami, by jak najmniejszym nakładem kosztów i wysiłków, zarówno ze strony zespołu rehabilitacyjnego, jak i osoby objętej procesem rehabilitacji, osiągnąć wszystkie możliwe funkcje lub utrzymać jak najwięcej z nich
FIZJOTERAPIA jest podstawą składową rehabilitacji leczniczej, polega na wykorzystywaniu w celach leczniczych ruchu oraz innych czynników fizycznych spotykanych w naturze, to także profilaktykam krzewienie postaw prozdrowotnych oraz podtrzymywanie sprawności i wydolności
Jest formą leczenia środkami naturalnymi opartymi na ruchu oraz różnych formach energii fizycznej występującej w środowisku człowieka
Fizjoterapia jest pojęciem nadrzędnym, w stosunku do słowa fizykoterapiam z którym bywa stosowana zamiennie
Fizjoterapia obejmuje takie działy jak:
Kinezy terapia – leczenie ruchem
Terapię manualną
Fizykoterapia- leczenie bodźcami fizycznymi
Masaż lecznicy
Balneoterapia – leczenie kąpielami, kuracje pitne
Klimatoterapia – leczenie uzdrowiskowe
Fototerapia – leczenie światłem
Medycyna fizykalna – specjalność medyczna łączona z balneoklimatologią, wykorzystanie środków fizycznych w celach profilaktycznych, diagnostycznych i leczniczych
Rehabilitacja zawodowa – ułatwienie osóbm niepełnosprawnym uzyskanie i utrzymanie zatrudnienia,
Działanie pomagające osobom niepełnosprawnym podjęcie pracy zawodowej:
Ocena zdolności psychofizycznych
Poradnictwo zawodowe
Wybór optymalnego zatrudnienia
Przekwalifikowanie zawodowe
Kształcenie osób niepełnosprawnych, w ramach którego wprowadza się nauczanie do szpitalim sanatoriów i ośrodków leczniczych oraz tworzy ośrodki
Nauczania zawodowe tzw. Zakłady Szkolenia Inwalidów, są one podstawą systemu integracji zawodowej osób niepełnosprawnych
Spółdzielczość inwalidzka
Rehabilitacja społeczna – integracja osób niepełnosprawnych w społeczeństwie,
działania ukierunkowane na kształtowanie zarówno właściwego zachowania się osób niepełnosprawnych w różnych życiowych sytuacjach: w rodzinie, grupie rówieśniczej, w zakładzie pracy
kształtowanie odpowiednich postaw osób zdrowych w stosunku do niepełnosprawnych
łagodzenie barier społecznych: edukacyjnych, ekonomicznych czy architektonicznych
Obejmuje działania podmiotów publicznych – administracyjnych organizacji pozarządowych, ich celem jest tworzenie ogólnych warunków pracy, bytu i funkcjonowania osób niepełnosprawnych we wszystkich dziadzinach życia gospodarczego i społecznego, umożliwiających pełną integrację ze społeczeństwem
Organizacją rehabilitacji w Polsce
lecznictwo zamknięte
lecznictwo otwarte
rehabilitacja w uzdrowiskach
powiązania rehabilitacji z kulturą fizyczną
Rehabilitacja szpitalna – celem jest takie działanie aby pacjent mógł opuścić szpital o własnych siłach, bądź z niewielką pomocą osób trzecich, oraz by w stanie samodzielne poradzić sobie w domu z własnymi potrzebami
Zasadnicze kryteria podziałowe ćwiczeń
Formy kinezyterapii
Czynniki przestrzenne (miejsce wykonywania ćwiczeń leczniczych) rodzaj i stopień ciężkości choroby, ogólny stan zdrowia usprawnianej osoby, etap rehabilitacji)
Czynniki organizacyjne – ćw.indywidualne, zespołowe, stan chorego, cel ćwiczeń
Zasięg oddziaływania ćwiczeń
Ćwiczenia o działaniu miejscowym
Ćwiczenia o działaniu ogólnym
Metody kinezyterapii – służą realizacji określonych celów za pomocą rozmaitych środków
Sposób nauczania ruchu
„udział” – ćwiczącego
Postawa ćwiczącego
Cel ćwiczeń
Cele funkcjonalne
Podstawą do formułowania celu jest stan chorego, okreslany wynikiem badania funkcjonalnego
Podział ćwiczeń wg celu
Cel: Utrzymanie przywracanie lub kształtowanie okreslonego poziomu parametrów sprawności ruchowej.
Ćwiczenia kształtujące: zakres ruchow w stawach, siła określonych grup mięśniowych, parametrów oddechowych, parametrów krążeniowych
Ćwiczenia o działaniu miejscowym
W kinezyterapii celem ćwiczeń o oddziaływaniu miejscowym jest odbudowa potencjału siły mięśniowej w osłabionych zespołach dynamicznych oraz poprawa zakresów ruchu w stawach, w których proces chorobowy zmniejszył ich wielkość.
Podział ćwiczeń
Bierne
Czynno-bierne
Samowspomagane
Czynne w obciążeniu
Czynne wolne
Oporowe
Inne formy oddziaływania:
Redresje
Wyciągi
Ćwiczenia synergistyczne
Kontrlateralne
Ipsilateralne
Odechowe
Relaksacyjne
Ćwiczenia samoobsługi
Higiena osobista
Samodzielne jedzenie
Czynności dnia codziennego
Ćwiczenia pionizacji i nauki chodzu
Chód z pomocą dodatkowego sprzętu ortopedycznego
Chód z pokonywaniem dystansu
Chód z pokonywaniem różnicy wysokości
Chód po podłożu o różnej twardości
Nauka padania
Ćwiczenia bierne
Stosuje się przy braku dowolnej czynności mięśniowej wyrażonej pełnym deficytem napięcia.
Kwalifikuje się do nich zespoły mięśniowe, w których ocena siły mięśniowej wg.testu Lovetta wynosi 0-1. Wykonywane mogą być przez terapeutę lub przy pomocy specjalnych urządzeń.
Cele
Zamiana ruchu biernego na czynny.
Zachowanie czucia prioprioceptywnego i pamięci ruchowej.
Wspomaganie działania „pompy mięśniowej”
Niedopuszczenie do powstania zrostów w staiwe, przykurczów torebki stawowej, mięśni, ścięgien.
Ułatwienie krążenia krwi i chłonki
Zapobieganie powstania odleżynom
Wskazania
Porażenie i niedowłady mięśni wiotkie i spastyczne
Nieutrwalone ograniczenie ruchomości w stawach
Stany po długotrwałym unieruchomieniu kończyny
Początkowy okres uruchamiania stawu po zabiegu operacyjnym
Przeciwskazania
Niepełny zrost kostny
Stany zapalne
Stany po zwichnięciach
Urazy stawowe i śródstawowe
Bóle w ćwiczonym stawie
Wysoka temperatura ciała pacjenta
Ćwiczenia czynno-bierne
Cele
Czynne rozluźnienie mięśni
Przerwanie „odruchowego koła bólu”
Wskazania
STANY PO ZABIEGACH OPERACYJNYCH NARZĄDU RUCHU
CHOROBY REUMATOIDALNE
UNIERUCHOMIENIE KOŃCZYN
ATROFIA TKANKOWA
Przeciwskazania
Stany zapalne w obrębie stawów
Świeże blizny pooperacyjne lub rany
Stany wymagające bezwzględnego unieruchomienia
Po zwichnięciach
Po złamaniach
Ćwiczenia samowspomagane. Stanowią wersję pośrednią pomiędzy ćwiczeniami biernymi a czynnymi. Kwalifikuje się do nich zespoły mięśniowe, w których ocena siły mięśniowej wg.Testu Lovetta wynosi 0-2
Cele
Zwiększenie zakresów ruchu w stawach
Uzyskanie rozluźnienia nadmiernie napiętych mięśni
Wskazania
Poprawa trofiki
Ograniczenie zakresów ruchu w stawach
Utrzymanie zakresów ruchu w stawach
Przygotowanie do ćwiczeń czynnych
Ćwiczenia czynne w odciążeniu. Polegają na samodzielnym wykonywaniu ruchu w stawach przy odciążeniu ćwiczonego odcinka ciała. Kwalifikują się do nich mięśnie, które nie są w stanie pokonać oporu wyrażonego ciężarek odpowiednich części ciała.
Kwalifikuje się do nich zespoły mięśniowe, w których ocena siły mięśniowej wg.testu Lovetta wynosi +1 do +2.
Cele
Poprawa wskaźników siły mięśniowej
Przeciwdziałanie powstawaniu zaników mięśniowych
Zapobieganie przykurczom w stawach
Zwiększenie zakresów ruchu w stawach
Wskazania
Zaniki mięsniowe
Osłabienie siły mięśniowej
Słaby zrost kostny
Uszkodzenie powierzchni stawowych wymagające zmniejszenia tarcia
Wykonywanie ruchu bez komponenty bólowej
Aktywizacja psychiczna pacjenta
Ćwiczenia czynne w odciążeniu
Metodyka wykonywania
Różne sposoby uzyskania odciążenia
Ręce terapeuty
System bloczkowy
Wykorzystanie płaszczyzn poślizgowych
Ćwiczenia w wodzi
Prawidłowy dobór pozycji wyjściowej
Prawidłowa stabilizacja
Ćwiczenia czynne w odciążeniu z oporem. Umożliwiają słabym mięśniom nie tylko wykonywanie ruchów lecz również pokonywanie nieznacznego oporu.
Cel: uzyskanie przyrostu siły mięśniowej
Wskazania: osłabienie siły mięsniowej
Przeciwskazania: Jak ćwiczenia czynne w odciążeniu
Ćwiczenia czynne wolne. Polegają na samodzielnym wykonywaniu ruchów w stawach z pokonaniem ciężaru ćwiczonego odcinka ciała tzn., że zespół dynamiczny posiada taki potencjał, który umożliwia wykonanie ruchu czynnego w pełnym zakresie typowym dla danego stawu. Kwalifikuje się do nich zespoły mięsniowe, w których ocena siły mięśniowej wg.testu Lovetta wynosi 3,4 i 5 jako uzupełnienie innych ćwiczeń.
Cele: zwiększenie siły i wytrzymałości mięśni, utrzymanie i zwiększanie zakresów ruchu w stawach, poprawa koordynacji ruchowej
Ćwiczenia czynne z oporem. Polegają na pokonywaniu siły zewn.przeciwdziałającej wykonywanemu ruchowi., Od tych ćwiczeń w głównej mierze zależy efekt końcowy wyrażony powrotem funkcji. Kwalifikuje się do nich zespoły mięśniowe, w których ocena siły mięśniowej wg.testu Lovetta wynosi 4-5.
Metodyka wykonywania:
Opór stosujemy przy pomocy:
Rąk terapeuty
Obciążenie bezpośredniego
Urządzeń specjalnych
Zestawu ciężarkowo bloczkowego
Kolumny przyściennej
Prawidłowe ustalenie wielkości obciążeń
Dobór prawidłowej pozycji wyjściowej oraz stabilizacji
Uwzględnienie wieku chorego oraz jego stanu ogólnego
Ćwiczenia redresyjne. Redresje, rozciąganie są to ćwiczenia lub inne sposoby służące do zniesienia przykurczy tkanek miękkich.
Cele: zniesienie ograniczenia zakresu ruchów w stawach spowodowane przykurczem tkanek miękkich
Wskazania: ograniczenia ruchomości stawów na skutek przykurczu tkanek miękkich
Co na kolosie ?!
Miejsce fizjoterapii w systematyce nauk
Podział nauk
Co różni nauki o kulturze fizycznej od nauk medycznych.
Polska koncepcja rehabilitacji – 4główne wytyczne
Zasady fizjoterapii
Jak dzielimy rehabilitacje (medyczna, społeczna,zawodowa), co te działy wykorzystują w lecznictwie
Zespół rehabilitacyjny
Wymiary niepełnosprawności
Rodzaje integracji osób niepełnosprawnych
Kalectwo, inwalidztwo, niepełnosprawność, upośledzenie
Stopnie niepełnosprawności
Jak dochodzi do niepełnosprawności
Dysfunkcja, uszkodzenie, ograniczenie
Korzyści płynące z aktywności fizycznej
Adaptacja, kompensacja, regeneracja
Plastyczność mózgu: pamięciowa, rozwojowa, kompensacyjna
Formy fizjoterapii
Formy ćwiczeń: kreatywne, reproduktywne, proaktywne,frontalna
Z jakich części składa się jednostka ćwiczeń
Z jakich ogniw składa się programowanie rehabilitacji, diagnoza, prognoza, ordynacja, realizacja, ocena
Diagnostyka w kinezyterapii, badanie podmiotowe, przedmiotowe
Podział ćwiczeń leczniczych
Ćwiczenia zespołowe, indywidualne
Jakie zabiegi wchodzą w skład termolecznictwa i elektrolecznictwa
Podział terapii zajęciowej
Podział metod kinezyterapii
Definicja uzdrowiska, charakterystyka uzdrowiskowa
Fizykoterapia – zajmuje się wykorzystaniem naturalnych czynników fizycznych wystepujących w przyrodzie oraz specjalnie konstruowane urządzenia i aparaty