Rachunkowość w Niemczech
Najważniejsze zasady rachunkowości w Niemczech:
Księgi rachunkowe powinny być rzetelne i przejrzyste.
Operacje gospodarcze powinny być zaksięgowane kompletnie, poprawnie i terminowo.
Wpływy i wydatki kasowe powinny być ewidencjonowane codziennie.
Nie wolno dokonywać księgowań bez dowodu źródłowego.
Pierwotna treść wpisu w księgach rachunkowych nie może stać się nieczytelna, a jeżeli rachunkowość jest prowadzona komputerowo, zapisy księgowe powinny być zabezpieczone przed skasowaniem.
Przy zakładaniu przedsiębiorstwa i przy zamknięciu rocznym (maksymalnie 12 miesięcy) należy sporządzić inwentaryzacje i bilans; bilans musi być podpisany osobiście przez kierownika jednostki.
Oprócz bilansu wszystkie inne dokumenty i urządzenia księgowe mogą być przechowywane w formie elektronicznej, pod warunkiem że zawarte w nich dane można odczytać w formie wydruku lub na ekranie.
Dokumentacja księgowa, w tym: księgi rachunkowe; spisy inwetaryzacyjne;Bilans otwarcia i zamknięcia ;Dowody źródłowe;
Podstawowymi aktami prawnymi regulującymi rachunkowość w Niemczech są:
kodeks handlowy (Handelsgesetzbuch – HGB, który składa się generalnie z:
- ogólnych zasad rachunkowości dla wszystkich rodzajów jednostek biznesowych
- dodatkowych reguł dla: jednostek z ograniczoną odpowiedzialnością, łącznie z wymaganiami dotyczącymi z konsolidacji; zarejestrowanych spółdzielni; banków i firm ubezpieczeniowych
ordynacja podatkowa ( Abgabeordnung – AO).
Prowadzenie ksiąg rachunkowych.
Rachunkowość jest prowadzona prawidłowo, jeżeli spełnia wymogi następujących przepisów:
kodeksu handlowego (par. 238 i następne);
ordynacji podatkowej (par. 140 i następne);
ustawy o akcjach (par. 148 i następne).
Rachunkowość powinna być prowadzona w taki sposób, aby osoba trzecia (biegły rewident, urzędnik skarbowy doradca podatkowy) mogła bez pomocy innych osób i w każdym momencie uzyskać przegląd stanu majątkowego i finansowego przedsiębiorstwa i stwierdzić, że rachunkowość jest prowadzona prawidłowo, zgodnie z zasadami poprawnej rachunkowości.
4. Plan Kont
W zasadach niemieckiej rachunkowości nakazane jest prowadzenie ramowego planu kont, który jest podstawą sporządzania zakładowego planu kont w przedsiębiorstwach bądź branżach. Wszystkie plany kont są utworzone według pewnego porządku, mianowicie zawierają dziesięć klas kont, podzielonych na następne dziesięć grup kont. Stosowanie numeracji kont daje możliwość grupowania danych liczbowych w dowolnych układach.
Najważniejsze ramowe plany kont:
ramowy plan kont dla handlu detalicznego
ramowy plan kont dla handlu hurtowego i zagranicznego
ramowy plan kont dla przemysłu w którym są stosowane dwa plany kont:
GKR, przedstawia uporządkowanie kont według procesu pracy przedsiębiorstwa.
IKR, który jest próbą harmonizacji rachunkowości na europejskim poziomie
Sporządzane sprawozdania finansowe
Wszystkie spółki kapitałowe publikują sprawozdanie finansowe w Monitorze Federacji. Bilans roczny z załącznikami jest przekładany przez małe i średnie firmy w sądzie rejestrowym, a przez duże spółki do publikacji w Monitorze Federalnym.
Raport przedsiębiorstw – przygotowywany przez wszystkie jednostki, a jego struktura zależy od rodzaju przedsiębiorstwa
- firmy z nieograniczoną odpowiedzialnością, lub ograniczoną częściowo sporządzają bilans i rachunek zysków i strat
- spółki z ograniczona odpowiedzialnością przygotowują – bilans, rachunek zysków i strat, informacje dodatkową i raport zarządu ( nieobowiązkowy dla małych firm, zawiera ogólną charakterystykę sytuacji przedsiębiorstwa oraz jego działalności w ciągu roku, dla dużych firm raport ten jest środkiem komunikowania się z mediami)