Rozdział XII

Rozdział XII - Czynności procesowe postępowania administracyjnego

  1. Uwagi wstępne o czynnościach postępowania administracyjnego

  1. w doktrynie przyjmuje się systematykę k.p.a., która ma być podstawą charakterystyki postępowania w I instancji;

  2. podział na czynności merytoryczne postępowania (wpływają one na zakres podmiotowy i przedmiotowy) oraz na czynności techniczno-procesowe (zwykłe działania w procedurze sądowej i pozasądowej)

  1. Czynności procesowe wszczęcia postępowania

  1. wszczęcie postępowania

  1. gdy podmiot wnoszący żądanie nie ma legitymacji strony w konkretnej sprawie albo

  2. gdy są inne przyczyny braku podstaw do prowadzenia postępowania w sprawie;

  1. jeżeli żądanie odpowiada wszystkim prawnym wymaganiom podmiotowym i przedmiotowym, to powoduje ono wszczęcie postępowania z mocy przepisów procesowych;

  2. żądanie wniesione w formie pisemnego podania powoduje ten skutek z chwilą jego doręczenia organowi, a jeżeli ma formę dokumentu elektronicznego, to skutek ten powstaje po wprowadzeniu go do systemu teleinformatycznego organu;

  3. taki sam skutek prawny następuje wówczas, gdy kilka stron w tej samej sprawie razem i jednocześnie wnoszą żądanie;

  4. jeżeli zaś żądanie wnosi jedna ze stron konkretnej sprawy, to pozostałe strony muszą został zawiadomione o wszczęciu postępowania;

  5. w przypadku, gdy stroną postępowania jest osoba prawna lub organizacja bez osobowości prawnej, to żądanie wnosi jej statutowy lub ustawowy organ;

  1. wymaga tego szczególnie ważny interes społeczny;

  2. organ uzyska zgodę strony na prowadzenie postępowania, a w przypadku jej braku – umorzy je; w o.p. nie ma czegoś takiego;

  1. żądania wniesione przez osobę nie będącą stroną postępowania (wada podmiotowa);

  2. żądanie dotyczy sprawy niekwalifikującej się prawnie do rozpatrzenia (wada przedmiotowa)

  1. organ działa z własnej inicjatywy – czy to na skutek własnych informacji, czy kontroli wewnętrznej – albo z inicjatywy organu nadzoru - obowiązek działania na podstawie przepisów prawa;

  2. z żądaniem wszczęcia postępowania dotyczącego określonej osoby lub określonych osób występują podmioty na prawach strony;

  3. wszczęcie postępowania następuje na skutek skargi powszechnej wniesionej przez osobę trzecią

  1. samego organu

  2. na żądanie prokuratora

  3. wskutek skargi powszechnej

  4. organizacji społecznej, która uzyska zgodę danej osoby

  1. podanie

  1. wskazanie osoby, od której pochodzi,

  2. jej adres i żądanie

  1. Czynności toku postępowania techniczno-procesowe

  1. wezwania wraz z korzystaniem z pomocy prawnej

  2. doręczanie pism procesowych

  3. dopuszczenie stron do akt sprawy

  4. sporządzenie protokołów i adnotacji

  5. oraz prowadzenie metryki sprawy

  1. wezwanie

  1. doręczenie

  1. doręczenie właściwe – stosuje się do osób fizycznych, jednostek organizacyjnych i organizacji społecznych;

    • ma miejsce wtedy, gdy pismo dostarcza się adresatowi do jego rąk;

    • następuje to albo przez skorzystanie z usług operatora pocztowego, albo przez pracowników organu administracyjnego, albo też przez inne osoby lub organy, które są do tego osobno upoważnione;

    • stronie pozbawionej zdolności do czynności prawnych pism nie doręcza się; w tym przypadku doręcza się je jej przedstawicielowi. jeśli mamy ustanowionego pełnomocnika, to jemu doręcza się pisma; jeśli jest kilku pełnomocników, to strona musi wskazać komu doręczać, a jeśli tego nie zrobi, to organ sam wybiera jednego z nich i tylko jemu doręcza pisma;

    • generalnie doręczenie osobom fizycznym pism następuje w miejscu ich zamieszkania albo w miejscu pracy;

    • wyjątkowo można doręczyć pismo w lokalu organu administracyjnego albo w każdym miejscu, w którym zastanie się adresata. doręczenie powinno być potwierdzone podpisem adresata, który dokumentuje fakt doręczenia i jego datę – przy czym brak podpisu (doręczenie potwierdza osoba doręczająca) albo nie przyjęcie pisma nie pozbawia doręczenia skutku prawnego (powoduje zwrot pisma do organu z odpowiednią adnotacją);

    • w takich przypadkach przyjmuje się fikcję doręczenia w dacie odmowy przyjęcia pisma;

    • jeżeli w sprawie występuje kilka stron, to pisma doręcza się wszystkim stronom, chyba że strony wprost upoważniły jedną ze stron do ich przyjmowania, wtedy doręcza się tylko jej;

    • w przypadku różnych jednostek organizacyjnych (osoby prawne, itp.) w pierwszej kolejności stosuje się doręczenie właściwe, polegające na doręczeniu pism osobie uprawnionej do ich odbioru w lokalu siedziby;

    • jeżeli nie można tak doręczyć, to pismo składa się na poczcie albo w urzędzie gminy (skutek fikcji doręczenia);

    • w sprawach podatkowych można również pisma skierowane do tych podmiotów doręczać w siedzibie organu podatkowego osobie upoważnionej do ich odbioru.

  2. doręczenie zastępcze – dawniej stosowano tylko do osób fizycznych, a obecnie można też do innych podmiotów;

    • oddanie pisma osobie, która przyjmie na siebie zobowiązanie doręczenia pisma adresatowi;

    • tymi osobami mogą być:

  1. pełnoletni domownicy;

  2. sąsiad

  3. dozorca

    • o doręczeniu zastępczym trzeba adresata powiadomić zawiadomieniem zostawionym w pocztowej skrzynce oddawczej (po prostu skrzynka pocztowa), a gdy nie jest to możliwe – w drzwiach;

    • w przypadku osób nieobecnych pismo doręcza się albo jej przedstawicielowi ustanowionemu przez sąd, albo przedstawicielowi tej osoby doraźnie wyznaczonemu przez organ;

    • jeśli ktoś mieszka za granicą (albo siedziba), to pisma doręcza się za pośrednictwem pełnomocnika w kraju albo obowiązkowo ustanowionego w kraju pełnomocnika do doręczeń;

    • jeśli strona nie dopełniła obowiązku, to pisma pozostawia się w aktach ze skutkiem doręczenia (przy pierwszym doręczeniu trzeba o tym stronę poinformować);

    • w postępowaniu podatkowym osoba przebywająca za granicą dłużej niż 2 miesiące ma obowiązek ustanowienia pełnomocnika do doręczeń;

    • również zagraniczne osoby fizyczne niebędące rezydentami dewizowymi mają taki obowiązek;

    • jak nie wiadomo gdzie ktoś mieszka, to pisma doręcza się do przedstawiciela ustanowionego przez sąd albo czasowo ustanowionego przez organ podatkowy;

    • jak firma nie ma chwilowo organów (w sensie zarząd), to pismo doręcza się ustanowionemu przez sąd kuratorowi;

  1. pismo skierowane do osoby fizycznej może być złożone na okres 14 dni na poczcie lub w urzędzie gminy, a adresat jest o tym dwukrotnie powiadamiany (poprzez zawiadomienie do skrzynki pocztowej, a gdy nie jest to możliwe to w drzwiach mieszkania, w pracy, na nieruchomości, której dotyczy postępowanie), a następnie, po upływie tych 14 dni pismo uważa się za doręczone;

  2. można odstąpić od doręczenia pisma, jeżeli przepisy szczególne pozwalają na powiadomienie stron przez rozplakatowanie obwieszczeń, przez publiczne ogłoszenie przyjęte zwyczajowo; po 14 dniach od ogłoszenia uznaje się je za doręczone z mocy prawa;

  1. protokół i adnotacja

  1. wymaganiami formalnymi będzie określenie kto, gdzie, kiedy i jakich czynności dokonał, kto i w jakim charakterze był przy tym obecny; również trzeba wskazać osobę i adres tłumacza w protokole z przesłuchania osoby używającej obcego języka;

  2. wymaganiami materialnymi będzie określenie co i w jaki sposób w wyniku tych czynności ustalono i jakie uwagi zgłosiły obecne strony;

  1. metryka

  1. udostępnienie akt sprawy

  1. granice jawności akt dla stron

  1. Środki dyscyplinujące tok czynności postępowania

  1. terminy

  1. sposób obliczania terminów

  1. art. 57. § 1 - jeżeli początkiem terminu określonego w dniach jest pewne zdarzenie, przy obliczaniu tego terminu nie uwzględnia się dnia, w którym zdarzenie nastąpiło. upływ ostatniego z wyznaczonej liczby dni uważa się za koniec terminu.

  2. § 2 - terminy określone w tygodniach kończą się z upływem tego dnia w ostatnim tygodniu, który nazwą odpowiada początkowemu dniowi terminu.

  3. § 3 - terminy określone w miesiącach kończą się z upływem tego dnia w ostatnim miesiącu, który odpowiada początkowemu dniowi terminu, a gdyby takiego dnia w ostatnim miesiącu nie było – w ostatnim dniu tego miesiąca.

  4. § 4 - jeżeli koniec terminu przypada na dzień ustawowo wolny od pracy, za ostatni dzień terminu uważa się najbliższy następny dzień powszedni.

  1. art. 12. § 1 - jeżeli początkiem terminu określonego w dniach jest pewne zdarzenie, przy obliczaniu tego terminu nie uwzględnia się dnia, w którym zdarzenie nastąpiło. upływ ostatniego z wyznaczonej liczby dni uważa się za koniec terminu;

  2. § 2 - terminy określone w tygodniach kończą się z upływem tego dnia w ostatnim tygodniu, który odpowiada początkowemu dniowi terminu;

  3. § 3 - terminy określone w miesiącach kończą się z upływem tego dnia w ostatnim miesiącu, który odpowiada początkowemu dniowi terminu, a gdyby takiego dnia w ostatnim miesiącu nie było – w ostatnim dniu tego miesiąca;

  4. § 4 - terminy określone w latach kończą się z upływem tego dnia w ostatnim roku, który odpowiada początkowemu dniowi terminu, a gdyby takiego dnia w ostatnim roku nie było – w dniu, który poprzedzałby bezpośrednio ten dzień;

  5. § 5 - jeżeli ostatni dzień terminu przypada na sobotę lub dzień ustawowo wolny od pracy, za ostatni dzień terminu uważa się następny dzień po dniu lub dniach wolnych od pracy

  1. terminy załatwienia sprawy

  1. uchybienie terminowi załatwienia sprawy

  1. wyznaczenia terminu dodatkowego załatwienia sprawy;

  2. wyjaśnienia przyczyny opieszałości we własnym zakresie lub z pomocą organu niższego stopnia;

  3. ustalenia osób winnych przewlekłości w działaniu;

  4. stwierdzenia potrzeby wprowadzenia środków zaradczych na przyszłość;

  5. stwierdzenia, czy niezałatwienie sprawy w terminie rażąco naruszyło prawo

  1. terminy dokonania czynności procesowych przez organ

  1. terminy dokonania czynności procesowych przez strony

  1. zachowanie terminów

  1. przywrócenie terminu

  1. brak winy zainteresowanego w uchybieniu terminu (ma ona uprawdopodobnić brak swojej winy);

  2. wniesienie przez zainteresowanego wniosku o przywrócenie terminu;

  3. dochowanie terminu (nieprzywracalnego) do wniesienia wniosku o przywrócenie terminu (biegnie od dnia ustania przeszkody i wynosi 7 dni);

  4. dopełnienie wraz z wnioskiem tej czynności, dla której był ustanowiony przywracany termin

  1. środki przymusu

  1. Zawieszenie postępowania administracyjnego

  1. brak reprezentacji strony w postępowaniu (śmierć strony, śmierć przedstawiciela, utrata zdolności do czynności);

  2. konieczność rozstrzygnięcia w trybie dla niej zwykłym kwestii wstępnej (prejudycjalnej, wpadkowej)

  1. w razie śmierci strony, jeżeli postępowanie nie podlega umorzeniu jako bezprzedmiotowe;

  2. gdy rozpatrzenie sprawy i wydanie decyzji jest uzależnione od rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego przez inny organ lub sąd;

  3. w razie śmierci przedstawiciela ustawowego strony;

  4. w razie utraty przez stronę lub jej ustawowego przedstawiciela zdolności do czynności prawnych;

  5. w sprawie dotyczącej odpowiedzialności osoby trzeciej – do dnia, w którym decyzja, o której mowa w art. 108 tryb orzekania i decyzja o odpowiedzialności podatkowej osoby trzeciej, § 2, stanie się ostateczna, z zastrzeżeniem art. 108 tryb orzekania i decyzja o odpowiedzialności podatkowej osoby trzeciej, § 3 oraz art. 115 odpowiedzialność wspólnika spółki cywilnej, jawnej, partnerskiej, komplementariusza za zaległości podatkowe spółki, § 4;

  6. w razie wystąpienia, na podstawie ratyfikowanych umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, do organów innego państwa o udzielenie informacji niezbędnych do ustalenia lub określenia wysokości zobowiązania podatkowego.

  1. podjęcie czynności zmierzających do usunięcia przeszkody w prowadzeniu postępowania, czyli złożenie wniosków do właściwych organów albo wezwanie strony do wniesienia takich wniosków;

  2. podjęcie niezbędnych czynności w zawieszonym postępowaniu w celu zapobieżenia niebezpieczeństwa życia lub zdrowia ludzkiego czy poważnej szkodzie dla interesu społecznego;

  3. zastosowanie wyjątkowego trybu rozstrzygania kwestii wstępnej, gdy strona nie podejmuje starań o usunięcie przeszkody procesowej;

  4. podjęcie z urzędu czynności zawieszonego postępowania po ustaniu przeszkody w jego prowadzeniu, chyba że wcześniej z takim wnioskiem wystąpi strona; postanowienie odmawiające podjęcia czynności zawieszonego postępowania może być zaskarżone w drodze zażalenia;

  5. respektowanie tego, że w okresie zawieszenia postępowania jest wstrzymany bieg terminów kodeksowych na organach podatkowych spoczywają tylko obowiązki nr 1, 4 i 5;

  1. bez zwieszenia postępowania:

    • gdy zawieszenie może stworzyć stan zagrożenia życia lub zdrowia ludzkiego albo interesu społecznego;

    • gdy zawieszenie mogłoby spowodować niepowetowaną szkodę dla strony i wtedy rozpatrzenie kwestii wstępnej może być uzależnione od wniesienia przez stronę stosownego zabezpieczenia

  2. w trakcie zawieszenia postępowania → gdy strona pomimo wezwania przez organ do złożenia wniosku do właściwego organu i wyznaczenia jej terminu nie dokonała takiej czynności;

  1. Czynności orzecznicze w toku postępowania administracyjnego

  1. decyzje (i zrównane z nimi ugody, których nie ma w postępowaniu podatkowym);

  2. postanowienia

  1. ściśle procesowe (np. co do dowodów);

  2. procesowe wpływające na dalszy bieg postępowania (np. o przywrócenie terminu)


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
ROZDZIAŁ XII (2)
38 4, ROZDZIA˙ XII
ROZDZIAŁXII, ROZDZIAŁ XII
366 Rozdział XII, Uczelnia, Administracja publiczna, Jan Boć 'Administracja publiczna'
Skrypt KPA, Rozdział XII – Dowody i postępowanie wyjaśniające, I
Rozdział XII Niewiedza
Rozdzial XII Nessie
nęcka rozdział XII
rozdział xii PADKXHH5PJT4CO42RRNXDG7SU3QFW5MDTFUIXUQ
Książka, Psychologiczne uwiedzenie 11, ROZDZIAŁ XII
Rozdział XII
rozdzial XII
Fwd Wspolne dzielo dla spolecznego pozytku, , powszechna - rozdzial XII - Maciej, XII
Dekretacja - rozdzial XII, Rozdział V
Ksiązka Rozdział XII
Picard Hannibal Rozdział XII
Rozdział XII Funkcje
Szaman Naszych Czasów rozdział XII

więcej podobnych podstron