Hipoteza umiarkowanych zakłóceń głosi, że bioróżnorodność jest najwyższa wtedy, gdy zakłócenia nie są zbyt rzadkie ani zbyt częste. Przy silnych zakłóceniach utrzymują się w środowisku tylko gatunki najbardziej odporne. Przy silnych zakłóceniach wzrasta wpływ konkurencyjnych wykluczeń.

Czynniki zakłócające w rafach koralowych: huragany, cyklony, wiatry sztormowe, dopływy słodkiej wody, stada drapieżników, rozbijane osady denne.

Czynniki zakłócające w skalistych terasach zalewowych: fale uderzeniowe itp.

Różnorodność biologiczna – oznacza zmienność żywych organizmów z wszelkich źródeł, włączając lądowe, morskie i inne ekosystemy wodne, których są składnikami; pojęcie to obejmuje różnorodność gatunków, relacji między gatunkami i ekosystemów.

Trzy miary różnorodności gatunkowej (Whittaker, 1972):

• α – liczba gatunków występujących lokalnie, w jednym ze środowisk.

• β – względna miara zróżnicowania tych środowisk wewnątrz większego obszaru.

• γ – obejmuje obie składowe: γ = α + β.

Różnorodność α i γ mierzy się liczbą gatunków. Różnorodność β jest liczbą niemianowaną, oznaczającą ile razy wzrośnie liczba gatunków po uwzględnieniu wszystkich środowisk danego obszaru.

Np. współczynnik różnorodności β dla obszaru złożonego z dwóch środowisk o identycznym składzie gatunkowym wynosi 1; obszar złożony z dwóch zbiorowisk o takiej samej liczbie….

Metody obliczania różnorodności (wskaźniki różnorodności gatunkowej):

D₁ = S/logA

D₂ = S/logN

D₃ = S – 1/logN

D₄ = S/

D₅ = S/1000 osobników. (gdzie D – różnorodność, A – jednostka powierzchni, S – liczba gatunków, N – liczebność).

Wskaźnik Shannona:

H = -Σ_pi log₂pi. (pi – stosunek liczebności danego gatunku do liczebności ogólnej).

Wskaźnik równomierności:

J – H/H_max.

Czyli stosunek realnej różnorodności do różnorodności maksymalnej przy tej samej liczbie elementów.

• Przy wzroście masy materii .żywej w trakcie sukcesji wzrasta różnorodność (Odum 1975, Emeljanow 1998).

• Biomasa zespołów rośnie przy wzroście bogactwa gatunkowego (Tilman et All. 2001).

• Spadek różnorodności zespołów z powodu eutrofizacji.

• Ze wzrostem biomasy zespołu spada różnorodność.

Te rozbieżności można wyjaśnić uznając dwa kierunki zmian w relacji biomasa : różnorodność. Jeden z nich to naturalna sukcesja; drugie – szybko następujące zmiany antropogeniczne.